Néhémie 5 – BDS & HLGN

La Bible du Semeur

Néhémie 5:1-19

Néhémie règle le problème des injustices sociales

1A cette époque, des hommes du peuple et leurs femmes se plaignirent vivement de certains de leurs compatriotes juifs. 2Certains disaient : Nous avons beaucoup de fils et de filles, nous voudrions recevoir du blé pour manger et survivre.

3D’autres déclaraient : Nous sommes obligés de donner nos champs, nos vignes et même nos maisons en gage pour nous procurer du blé lorsqu’il y a une famine.

4D’autres encore se plaignaient : Nous devons emprunter de l’argent en hypothéquant nos champs et nos vignes pour payer l’impôt impérial. 5Et pourtant, nous sommes bien de la même race que nos compatriotes : nos enfants ne sont pas différents des leurs ; et voici que nous en sommes réduits à vendre nos fils et nos filles comme esclaves : certaines de nos filles ont déjà été réduites à l’esclavage et nous sommes impuissants à les défendre, car déjà nos champs et nos vignes appartiennent à d’autres.

6Lorsque j’entendis leurs plaintes et toutes ces réclamations, je fus saisi d’une violente colère 7et je pris la décision d’adresser de vifs reproches aux notables et aux chefs du peuple. Je leur dis : Quand vous prêtez de l’argent à vos compatriotes, vous leur demandez des intérêts5.7 Voir Ex 22.24-26 ; Lv 25.36 ; Dt 23.20. !

Je convoquai une grande assemblée pour traiter leur cas. 8Je leur déclarai : Dans la mesure de nos moyens, nous avons racheté nos compatriotes juifs vendus comme esclaves à des étrangers5.8 A Babylone, les Juifs fortunés rachetèrent aux païens ceux de leurs compatriotes qui avaient dû se vendre comme esclaves (ne pouvant pas rembourser leurs dettes) afin qu’ils puissent retourner au pays d’Israël (voir Lv 25.47-48).. Et maintenant vous vendez vous-mêmes vos compatriotes, et cela à des gens de notre peuple.

Ils ne trouvèrent rien à répondre et gardèrent le silence. 9J’ajoutai : Ce que vous faites là n’est pas bien. Ne devriez-vous pas vivre comme des gens qui craignent notre Dieu pour ne pas donner à nos ennemis des autres peuples, l’occasion de nous couvrir de honte ? 10Moi aussi, mes proches et mes collaborateurs, nous leur avons prêté de l’argent et du blé. Remettons-leur donc cette dette ! 11Rendez-leur aujourd’hui même leurs champs, leurs vignes, leurs oliviers et leurs maisons, et remettez-leur la part de l’argent, du blé, du vin et de l’huile que vous avez exigée d’eux comme intérêt.

12Ils répondirent : Nous ferons ce que tu demandes, nous rendrons ce que nous avons pris et nous n’exigerons rien d’eux.

Alors j’appelai les prêtres devant lesquels je fis prêter serment à ces gens d’agir comme ils l’avaient dit. 13Puis je secouai les pans de mon vêtement en déclarant : Que Dieu secoue de cette manière loin de sa maison et de ses biens celui qui n’aura pas tenu cette promesse et qu’ainsi il soit secoué et laissé sans rien !

Toute l’assemblée répondit : Amen ! et loua l’Eternel. Et le peuple se conforma à la décision prise.

14Depuis le jour où j’avais été nommé gouverneur du district de Juda, c’est-à-dire depuis la vingtième année jusqu’à la trente-deuxième année du règne d’Artaxerxès, soit pendant douze ans, ni moi ni mes proches nous n’avons vécu des revenus dus au gouverneur5.14 De 445 à 433 av. J.-C.. 15Mes prédécesseurs dans cette charge avaient pressuré le peuple, exigeant qu’on leur remette chaque jour, outre le pain et le vin, quarante pièces d’argent.

Même leurs fonctionnaires exerçaient leur domination sur le peuple. Pour moi, je n’ai jamais agi de la sorte, car je craignais Dieu. 16Au contraire, j’ai travaillé personnellement à la réparation de la muraille et mes collaborateurs se sont aussi mis à l’œuvre, et nous n’avons jamais acheté de terres. 17D’autre part, j’ai reçu régulièrement à ma table cent cinquante chefs juifs, sans compter ceux qui venaient vers nous des peuples des régions environnantes. 18Chaque jour, on apprêtait pour cela un taureau, six moutons de choix et des volailles, et tous les dix jours, on me livrait de grandes quantités de vin. Malgré cela, je n’ai pas demandé les revenus alloués au gouverneur car je savais que les travaux pesaient lourdement sur le peuple.

19Tiens compte de moi, ô mon Dieu, et accorde-moi ta bienveillance à cause de tout ce que j’ai fait pour ce peuple !

Ang Pulong Sang Dios

Nehemias 5:1-19

Ginbuligan ni Nehemias ang mga Imol

1Karon nagreklamo ang iban nga mga lalaki kag ang ila mga asawa sa kapareho nila nga mga Judio. 2Nagsiling sila, “Dako ang amon pamilya kag nagakinahanglan kami sang pagkaon agod mabuhi.” 3May iban man sa ila nga nagsiling, “Ginprenda na lang namon ang amon mga uma, mga talamnan sang ubas, kag ang amon mga balay agod may makaon kami sa tion sang tiggulutom.” 4May iban pa gid sa ila nga nagsiling, “Nakapanghulam kami sang kuwarta para ibayad sa hari sa buhis sang amon mga uma kag mga talamnan sang ubas. 5Bisan kami kag ang amon mga anak kapareho nila nga mga Judio, kinahanglan nga ipaulipon namon sa ila ang amon mga anak agod may kuwarta kami. Sa matuod lang, ang iban namon nga mga anak nga babayi ginbaligya na namon nga ulipon. Pero wala kami sing may mahimo tungod kay ang amon mga uma kag mga talamnan sang ubas ginapanag-iyahan na sang iban.”

6Sang mabatian ko ang ila mga reklamo naakig gid ako. 7Ginhunahuna ko sing maayo ang situasyon, kag dayon gin-akusar ko ang mga pangulo kag mga opisyal. Siling ko, “Ginapigos ninyo ang inyo mga kasimanwa! Kay kon maghulam sila sa inyo sang kuwarta ginapasakaan ninyo.” Dayon ginpatipon ko ang mga tawo para sa isa ka miting. 8Siling ko, “Ginatinguhaan gid naton sa aton masarangan nga matubos ang aton kapareho nga mga Judio nga nagbaligya sang ila kaugalingon bilang ulipon sa mga indi Judio. Pero karon, tungod sa inyo ginahimo, nagakapilitan naman sila nga magbaligya sang ila kaugalingon. Permi na lang bala naton sila nga tubuson?” Naghipos lang sila kay wala sila sing may irason.

9Nagpadayon ako sa paghambal, “Indi maayo ang inyo ginahimo. Dapat kuntani magkabuhi kamo nga may kahadlok sa Dios agod indi kita pagyagutaon sang iban nga mga nasyon nga aton kaaway. 10Ako mismo kag ang akon mga paryente kag mga tinawo nagpahulam sang kuwarta kag pagkaon5:10 pagkaon: sa literal, uyas. Amo man sa bersikulo 11. sa aton mga kasimanwa. Pero indi na naton sila pagpabayaron sa ila mga utang!5:10 indi na naton sila pagpabayaron sa ila mga utang: ukon, indi na naton pagpasakaan ang ila utang. 11Karon mismo ibalik ninyo ang mga uma, mga talamnan sang ubas, mga talamnan sang olibo, kag ang mga balay sang may utang sa inyo. Ibalik man ninyo ang saka sa ginpahulam ninyo nga kuwarta, uyas, duga sang ubas, kag lana.” 12Nagsabat sila, “Ibalik namon ato tanan sa ila. Indi na namon sila pagsukton. Tumanon namon ang ginasiling mo.”

Dayon ginpatawag ko ang mga pari kag ginpasumpa sa ila atubangan ang mga pangulo kag mga opisyal nga tumanon nila ang ila ginpromisa. 13Ginwaswas ko dayon ang wagkos5:13 wagkos: Ang mga bayo sang una wala sing bulsa, gani ang ginahimo nila nga bulsa amo ang wagkos sa ila hawak. Ang pagwaswas sini nagasimbolo sang pagkadula sang tanan. sa akon hawak kag nagsiling, “Kabay pa nga pareho sini ang himuon sang Dios sa inyo balay kag pagkabutang kon indi ninyo pagtumanon ang inyo ginpromisa. Kabay pa nga dulaon niya ini tanan sa inyo.”

Ang tanan nga tawo didto nagsabat, “Kabay pa,” kag gindayaw nila ang Ginoo. Kag gintuman sang mga pangulo kag mga opisyal ang ila ginpromisa.

Ang Kaalwan ni Nehemias

14Sa sulod sang dose ka tuig nga nagserbisyo ako bilang gobernador sang Juda, halin sang ika-20 nga tuig hasta sang ika-32 nga tuig sang paghari ni Artaserkses, wala gid ako kag ang akon mga paryente magbaton sang pagkaon nga para sa gobernador. 15Pero ang mga gobernador nga nauna sa akon nangin palas-anon sang mga tawo, tungod kay nagpangayo gid sila sang ila adlaw-adlaw nga pagkaon kag bino luwas pa sang 40 ka bilog nga pilak. Pati ang ila mga opisyal nag-abuso sa mga tawo. Pero wala ko gid ato ginhimo, tungod kay may pagtahod ako sa Dios. 16Sa baylo, ginhimo ko ang tanan agod mapatindog liwat ang pader sa bulig sang akon mga tinawo. Kag wala gid ako5:16 ako: Amo ini sa Syriac, sa Septuagint, kag sa iban nga mga kopya sang Hebreo. Sa kalabanan nga mga kopya sang Hebreo, kami. nag-angkon sang duta. 17Permi ko gani ginapakaon ang 150 ka Judio nga mga opisyal wala labot sa mga bisita halin sa palibot nga mga nasyon. 18Adlaw-adlaw ako nga nagapaihaw sang isa ka baka, anom ka matambok nga mga karnero, kag madamo nga manok. Kag kada napulo ka adlaw nagapaguwa ako sang madamo nga bino nga lain-lain sang klase. Bisan amo ini ang akon mga galastuhan wala gid ako nagbaton sang pagkaon nga para sa gobernador, tungod kay nahibaluan ko nga ginabug-atan na ang mga tawo.

19Nagpangamuyo ako, “O Dios ko, kabay pa nga pakamaayuhon mo ako sa tanan nga ginhimo ko para sa sini nga katawhan.”