L’avertissement aux prêtres
1Maintenant, c’est à vous, prêtres, que s’adresse cet avertissement. 2Si vous n’écoutez pas, si vous ne prenez pas à cœur de m’honorer, dit l’Eternel, le Seigneur des armées célestes, alors j’enverrai la malédiction contre vous. Et vos bénédictions, j’en ferai des malédictions. Oui, j’en fais des malédictions car aucun, parmi vous, ne prend à cœur de m’honorer.
3Je vais détruire votre postérité2.3 Au lieu de je vais détruire votre postérité, les versions anciennes ont : je vous raccourcirai le bras, ce qui, en hébreu, ne suppose qu’une différence minime. et vous jeter à la figure les excréments des bêtes que vous offrez en sacrifice lors de vos fêtes, et puis l’on vous emportera au dehors, avec eux. 4Et vous reconnaîtrez que je vous ai donné cet avertissement afin que mon alliance avec Lévi subsiste, déclare l’Eternel, le Seigneur des armées célestes2.4 Voir Nb 3.12-13 ; Né 13.29.. 5J’ai conclu mon alliance avec lui pour lui accorder la vie et le bien-être. Je les lui ai donnés pour qu’il me révère, et il m’a révéré, il tremblait devant moi. 6Sa bouche dispensait un enseignement vrai, et l’on ne trouvait sur ses lèvres aucune fausseté. Il vivait avec moi dans la paix et avec droiture, il a détourné de leurs fautes un grand nombre de gens. 7Car le prêtre doit s’attacher à la connaissance, c’est vers lui que l’on vient pour recevoir l’enseignement. Il est un messager du Seigneur des armées célestes. 8Mais vous vous êtes écartés du bon chemin : par votre enseignement, vous avez fait tomber beaucoup de gens dans le péché. Oui, vous avez rompu l’alliance conclue avec Lévi, déclare l’Eternel, le Seigneur des armées célestes. 9Alors, de mon côté, je vous ai livrés au mépris et au dédain de tout le peuple, puisque vous, vous ne suivez pas les voies que j’ai prescrites et que vous avez montré de la partialité quand vous donnez vos instructions.
Les mariages mixtes
10Ne sommes-nous pas tous enfants d’un père unique ? N’avons-nous pas été créés par un seul Dieu ? Comment donc pouvons-nous agir avec traîtrise chacun envers son compatriote et profaner ainsi l’alliance conclue avec nos pères ? 11Le peuple de Juda a été infidèle, et l’on a perpétré une abomination en Israël et à Jérusalem : Juda a profané le sanctuaire de l’Eternel, le lieu qu’il affectionne : des Judéens ont épousé des étrangères adorant d’autres dieux2.11 Ces mariages étaient interdits par la Loi (Ex 34.15-16 ; Dt 7.3-4 ; 1 R 11.1-6 ; Jos 23.12-13). Esdras et Néhémie ont tous deux eu à faire face à ce problème (Esd 9.1-2 ; Né 13.23-29).. 12Que l’Eternel retranche à ceux qui agissent ainsi, enfants et descendance2.12 L’hébreu dit, littéralement : veilleur et répondant, expression qui a reçu de nombreuses interprétations. On y a vu une allusion au nouveau-né qui s’éveille et à l’enfant qui répond, ou au fils et au petit-fils, ou à la sentinelle et au soldat qui lui répond, ou à la vie des nomades qui veillent et se répondent la nuit autour des tentes, ou au disciple et au maître. En modifiant légèrement le premier terme, on a traduit témoin et répondant en y voyant l’idée d’un soutien juridique. Pour d’autres, l’expression évoquerait la totalité. L’idée d’une privation de descendance est celle qui semble correspondre le mieux au contexte., et tout membre des familles de Jacob2.12 C’est-à-dire des familles israélites, qui descendent de Jacob. qui serait susceptible de présenter l’offrande à l’Eternel, le Seigneur des armées célestes.
Les divorces
13Voici une autre faute que vous avez commise : vous inondez de larmes l’autel de l’Eternel, vous le couvrez de pleurs et de gémissements, parce que l’Eternel ne fait plus aucun cas de toutes vos offrandes et qu’il n’agrée plus de recevoir de vous ce que vous présentez2.13 Pour les v. 13-16, voir Mt 5.31-32 ; 19.3-9.. 14Vous demandez : Pourquoi en est-il ainsi ?
Parce que l’Eternel a été le témoin2.14 Le mariage est une alliance (voir Pr 2.17 ; Ez 16.8) et les alliances sont conclues devant témoins (cf. Dt 30.19 où Dieu prend les cieux et la terre à témoin ; 1 S 20.23 ; Es 8.1-2). entre chacun de vous et la femme que vous avez épousée lorsque vous étiez jeunes2.14 Littéralement : la femme de ta jeunesse, c’est-à-dire celle que tu as aimée et épousée quand tu étais jeune. et que vous avez trahie. Elle était pourtant ta compagne, avec qui tu avais conclu une alliance. 15Un homme en qui subsiste un reste de bon sens ne ferait pas cela !
Mais vous me répliquez : Alors qu’a fait cet homme-là – Abraham – dont nous avons l’exemple ?
Eh bien, il cherchait une descendance qui lui vienne de Dieu2.15 Traduction difficile. Le nom Abraham n’est pas dans l’hébreu qui est obscur, mais le passage semble faire allusion à Abraham qui a renvoyé Agar et l’enfant qu’il avait eu d’elle (Gn 16). Autre traduction : Un homme en qui subsiste un reste de bon sens ne ferait pas cela ! Car que recherche un tel homme ? Une postérité conforme à la volonté de Dieu. Les traductions suivantes ont aussi été proposées pour ce verset mais paraissent moins plausibles : même cet homme unique (Abraham) n’a pas agi ainsi, bien qu’il ne restait en lui qu’un souffle de vie. Et pourtant que cherchait-il ? Une postérité qui lui vienne de Dieu. Ou, en modifiant légèrement le texte hébreu : un homme en qui subsiste un brin de bon sens ne ferait pas une chose pareille. Ou alors que chercherait-il ? Une postérité accordée par Dieu ? Ou encore, en adoptant une autre petite modification : Dieu n’a-t-il pas fait un seul être, chair possédant souffle de vie ? Et que cherche cet être unique ? Une postérité de Dieu (voir Gn 2.7, 24).. Restez donc dans votre bon sens, et ne trahissez pas la femme de votre jeunesse.
16Car renvoyer sa femme par haine, déclare l’Eternel, Dieu d’Israël, c’est comme maculer de sang son propre vêtement2.16 Autre traduction : Car je hais la répudiation, déclare l’Eternel, Dieu d’Israël, et celui qui couvre de violence son propre vêtement… en commettant un acte de violence, déclare l’Eternel, le Seigneur des armées célestes.
Restez donc dans votre bon sens et n’agissez pas en traîtres !
Dieu fera justice
17Vous lassez l’Eternel par vos discours, et puis vous demandez : En quoi te lassons-nous ?
C’est parce que vous dites : Quiconque fait le mal est bien vu de l’Eternel. Il a plaisir à ces gens-là.
Ou bien encore : Où est le Dieu de la justice ?
ทรงเตือนเหล่าปุโรหิต
1พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “และบัดนี้เป็นคำเตือนสำหรับพวกเจ้า ปุโรหิตทั้งหลาย 2หากเจ้าไม่ฟังและไม่ตั้งใจถวายเกียรติแด่นามของเรา เราจะส่งคำแช่งมาเหนือเจ้าและจะสาปแช่งพรของเจ้า ที่จริงเราได้สาปแช่งแล้ว เพราะเจ้าไม่ได้ตั้งใจถวายเกียรติเรา
3“เพราะเจ้า เราจะลงโทษ2:3 หรือตัดขาดลูกหลานของเจ้า2:3 หรือเราจะทำให้รวงข้าวของเจ้าลีบ เราจะละเลงของเหลือเดนเหล่านั้นที่เจ้าถวายแก่เราบนหน้าเจ้า และเหวี่ยงเจ้าทิ้งไปกับกากเดนนั้น 4แล้วเจ้าจะได้รู้ว่าเราเตือนเจ้าแล้ว เพื่อพันธสัญญาที่เราให้ไว้แก่เลวีจะสืบทอดต่อไป” พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนั้น 5“เราได้ทำพันธสัญญาไว้กับเขาเพื่อให้ชีวิตและสันติสุขแก่เขา โดยพันธสัญญานี้เรียกร้องความยำเกรงจากเขา และเขาก็ได้ยำเกรงเรา และดำเนินด้วยความเกรงกลัวนามของเรา 6ปากของเขาเอ่ยคำสอนแท้และไม่เคยพูดโกหก เขาได้ดำเนินชีวิตไปกับเราด้วยสันติสุขและความเที่ยงธรรม และช่วยหลายคนให้หันจากบาป
7“วาจาของปุโรหิตควรสงวนความรู้ไว้ และผู้คนพึงแสวงหาคำสั่งสอนจากปุโรหิต เพราะเขาคือทูตของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ 8แต่เจ้าได้หันเหจากทางนั้น คำสอนของเจ้าทำให้หลายคนสะดุดล้ม เจ้าละเมิดพันธสัญญาที่เราให้ไว้กับเลวี” พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนั้น 9“ฉะนั้นเราจึงทำให้เจ้าตกต่ำและเป็นที่ดูหมิ่นต่อหน้าประชากรทั้งปวง เพราะเจ้าไม่ได้ปฏิบัติตามวิถีทางของเรา แต่นำบทบัญญัติของเรามาเลือกปฏิบัติ”
ยูดาห์ทรยศ
10เราทั้งหลายมีพระบิดาองค์เดียวกันไม่ใช่หรือ? พระเจ้าองค์เดียวกันไม่ใช่หรือที่ทรงสร้างเรา? ก็แล้วเหตุใดเราลบหลู่พันธสัญญาของบรรพบุรุษโดยไม่ซื่อสัตย์ต่อกัน?
11ยูดาห์ทรยศ มีการกระทำอันน่าชิงชังในอิสราเอลและในเยรูซาเล็ม คือยูดาห์ลบหลู่สถานนมัสการที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรัก โดยแต่งงานกับหญิงที่นับถือพระของคนต่างชาติ 12ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามถ้าทำเช่นนี้ ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าตัดผู้นั้นออกจากชุมชน2:12 ภาษาฮีบรูว่าเต็นท์ของยาโคบ2:12 หรือ 12ขอให้องค์พระผู้เป็นเจ้าตัดคนที่ให้คำพยานเพื่อผู้ที่ทำเช่นนี้ออกจากชุมชนของยาโคบ ถึงแม้ว่าเขาจะนำเครื่องบูชามาถวายแด่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
13อีกอย่างหนึ่งที่เจ้าทำคือ มาบีบน้ำตารดแท่นบูชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าเจ้าร้องไห้สะอึกสะอื้น เพราะพระองค์ไม่ทรงแยแสหรือพอพระทัยที่จะรับเครื่องบูชาจากมือของเจ้า 14เจ้าถามว่า “ทำไมทรงทำเช่นนี้?” ก็เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นพยานระหว่างเจ้ากับภรรยาตั้งแต่วัยหนุ่มของเจ้า เพราะเจ้าทรยศนอกใจนาง ทั้งที่นางเป็นคู่ครองของเจ้า เป็นภรรยาตามพันธสัญญาในการแต่งงานของเจ้า
15พระองค์ได้ทรงผูกพันทั้งคู่เป็นหนึ่งเดียวกันไม่ใช่หรือ? ทั้งกายและวิญญาณของทั้งคู่เป็นของพระองค์ เขาเป็นหนึ่งเดียวกันเพื่ออะไร? ก็เพื่อจะมีลูกหลานที่ชอบธรรมให้กับพระองค์นั่นเอง2:15 หรือ 15แต่ผู้ที่เป็นบิดาของเราไม่ได้กระทำเช่นนี้ตลอดชีวิตของเขา และเขาแสวงหาอะไร? ก็แสวงหาลูกหลานคนหนึ่งจากพระเจ้า ฉะนั้นจงควบคุมสติอารมณ์ของเจ้าให้ดี อย่าคิดนอกใจภรรยาที่เจ้าได้มาตั้งแต่ยังหนุ่ม
16พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า “เราเกลียดชังการหย่าร้างและผู้ที่คลุมตนเอง2:16 หรือภรรยาของเขาด้วยความรุนแรงราวกับเป็นเครื่องแต่งกายของเขา” องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนี้
ฉะนั้นจงควบคุมสติอารมณ์ของเจ้าให้ดี และอย่าทำผิดสัญญา
วันแห่งการพิพากษา
17เจ้าทำให้องค์พระผู้เป็นเจ้าเอือมระอาคำพูดของเจ้า
เจ้าถามว่า “เราทำให้พระองค์ทรงเอือมระอาด้วยเรื่องใด?”
ก็โดยพูดว่า “คนทั้งปวงที่ทำชั่วก็เป็นคนดีในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าและพระองค์ทรงพอพระทัยคนเหล่านั้น” หรือโดยพูดว่า “ไหนล่ะพระเจ้าแห่งความยุติธรรม?”
