Lévitique 4 – BDS & APSD-CEB

La Bible du Semeur

Lévitique 4:1-35

Les sacrifices pour le péché

1L’Eternel s’adressa à Moïse en ces termes : 2Parle aux Israélites et dis-leur : Lorsque quelqu’un aura péché involontairement4.2 Par mégarde, ou par erreur. Pour les péchés commis délibérément, voir Nb 15.30. en commettant l’une quelconque des choses qui sont interdites par les commandements de l’Eternel, voici comment on procédera :

Pour le grand-prêtre

3Si c’est le prêtre qui a reçu l’onction4.3 Il s’agit du grand-prêtre, seul consacré par l’onction (Ex 29.7), les autres prêtres l’étant par aspersion (Ex 29.21). qui a péché et qui par là même a chargé le peuple de culpabilité, il offrira à l’Eternel pour le péché qu’il aura commis, un jeune taureau sans défaut, en sacrifice pour le péché. 4Il amènera le taureau à l’entrée de la tente de la Rencontre devant l’Eternel, il posera sa main sur la tête du taureau et l’égorgera devant l’Eternel. 5Le prêtre qui a reçu l’onction prendra du sang de la victime et l’apportera dans la tente de la Rencontre. 6Il trempera son doigt dans le sang et en aspergera sept fois le voile du sanctuaire devant l’Eternel. 7Puis il appliquera de ce sang sur les cornes de l’autel des parfums aromatiques, devant l’Eternel, dans la tente de la Rencontre. Il répandra tout le reste du sang du taureau sur le socle de l’autel des holocaustes situé à l’entrée de la tente de la Rencontre. 8Ensuite, il enlèvera toute la graisse du taureau du sacrifice pour le péché, celle qui recouvre les entrailles et toute celle qui y est attachée, 9les deux rognons et la graisse qui les enveloppe et qui couvre le dos, ainsi que le dessus du foie qu’il ôtera avec les rognons, 10comme on le fait pour le sacrifice de communion. Le prêtre les brûlera sur l’autel des holocaustes. 11Quant à la peau du taureau, toute sa viande, sa tête, ses pattes, ses entrailles avec leur contenu, 12soit tout le reste du taureau, il l’emportera hors du camp en un lieu rituellement pur, où sont déversées les cendres grasses, et il le brûlera sur un feu de bûches, à l’endroit où l’on déverse les cendres.

Pour l’ensemble du peuple

13Si c’est l’ensemble de la communauté d’Israël qui s’est rendue coupable d’un péché involontaire – si, sans le savoir, l’assemblée a fait l’une des choses que l’Eternel a défendues dans ses commandements et s’est ainsi rendue coupable – 14l’assemblée offrira, quand on découvrira la faute, un jeune taureau en sacrifice pour le péché. On l’amènera devant la tente de la Rencontre, 15les responsables de la communauté poseront leurs mains sur la tête du taureau devant l’Eternel, et on l’égorgera devant lui. 16Le prêtre ayant reçu l’onction apportera du sang de la victime dans la tente de la Rencontre. 17Il y trempera son doigt et en aspergera sept fois le voile devant l’Eternel. 18Il appliquera du sang sur les cornes de l’autel, devant l’Eternel dans la tente de la Rencontre. Il répandra tout le reste du sang sur le socle de l’autel des holocaustes situé à l’entrée de la tente. 19Ensuite, il enlèvera toute la graisse et la brûlera sur l’autel. 20Il suivra, pour le reste du taureau, la même procédure que pour le taureau sacrifié pour son péché. Le prêtre accomplira ainsi le rite d’expiation pour eux, et il leur sera pardonné. 21Il fera transporter le taureau hors du camp et le brûlera comme il a été ordonné pour le taureau précédent. Tel est le sacrifice pour le péché de la communauté.

Pour un chef

22Si c’est un chef qui a péché en faisant involontairement l’une des choses que l’Eternel son Dieu a défendues dans ses commandements, et s’il prend conscience de sa faute, 23ou si on lui fait connaître le péché qu’il a commis, il amènera comme sacrifice un bouc mâle sans défaut. 24Il posera sa main sur la tête de la victime avant de l’égorger à l’endroit où l’on égorge l’holocauste devant l’Eternel. C’est un sacrifice pour le péché. 25Le prêtre prendra avec son doigt du sang du sacrifice pour le péché et en appliquera sur les cornes de l’autel des holocaustes ; puis il répandra le reste du sang sur le socle de l’autel des holocaustes. 26Il brûlera toute la graisse sur l’autel, comme dans le cas du sacrifice de communion. Ainsi le prêtre accomplira pour ce chef le rite d’expiation de son péché, et il lui sera pardonné.

Pour un simple membre du peuple

27Si c’est un simple membre du peuple qui a péché en faisant involontairement quelque chose que l’Eternel a défendu dans ses commandements, et s’il prend conscience de sa faute4.27 Pour les v. 27-31, voir Nb 15.27-28., 28ou si on lui fait connaître le péché qu’il a commis, il apportera comme sacrifice une chèvre4.28 De moindre valeur que le bouc. Si le coupable était trop pauvre, il pouvait offrir un oiseau (5.7-8 ; 12.6, 8). sans défaut pour le péché qu’il a commis. 29Il posera sa main sur la tête de la victime sacrifiée pour le péché et l’égorgera dans le lieu où l’on offre l’holocauste. 30Puis le prêtre prendra avec son doigt du sang de la victime pour l’appliquer sur les cornes de l’autel des holocaustes, et il répandra tout le reste du sang sur le socle de l’autel. 31Il ôtera toute la graisse, comme on le fait pour le sacrifice de communion, et il la brûlera sur l’autel, produisant ainsi une odeur apaisante pour l’Eternel. Le prêtre accomplira ainsi le rite d’expiation pour cet homme, et il lui sera pardonné.

32Si c’est un agneau qu’il présente en sacrifice pour le péché, il amènera une femelle sans défaut. 33Il posera sa main sur la tête de la victime du sacrifice pour le péché et l’égorgera comme telle à l’endroit où l’on immole l’holocauste. 34Puis le prêtre prendra avec son doigt du sang de l’animal sacrifié pour le péché et le mettra sur les cornes de l’autel des holocaustes ; puis il répandra le reste du sang sur le socle de l’autel. 35Il enlèvera toute la graisse, comme on le fait pour l’agneau offert en sacrifice de communion ; ensuite le prêtre la brûlera sur l’autel, sur les sacrifices et offrandes consumés par le feu qui appartiennent à l’Eternel. Le prêtre accomplira ainsi le rite d’expiation pour le péché commis par cet homme, et il lui sera pardonné.

Ang Pulong Sa Dios

Leviticus 4:1-35

Ang Halad sa Paghinlo

1-2Nagsugo usab ang Ginoo kang Moises nga sultihan ang mga Israelinhon nga si bisan kinsa nga nakalapas sa iyang sugo apan wala tuyoa, mao kini ang angay niyang buhaton:

3Kon ang pangulong pari makasala nga wala niya tuyoa, ug tungod niini maangin ang mga tawo, maghalad siya sa Ginoo ug toriyong baka nga walay depekto isip halad sa paghinlo.4:3 halad sa paghinlo: Tan-awa ang Lista sa mga Pulong sa luyo. 4Dad-on niya ang baka didto sa pultahan sa Tolda nga Tagboanan. Ipatong niya ang iyang kamot sa ulo sa baka ug ihawon niya kini sa presensya sa Ginoo. 5Unya magkuha ang pangulong pari ug dugo niadto nga baka ug dad-on niya sa sulod sa Tolda. 6Ituslob niya ang iyang tudlo sa dugo ug iwisik-wisik niya kini makapito sa atubangan sa kurtina nga gitabil sa Labing Balaang Dapit diin anaa ang presensya sa Ginoo. 7Unya pahiran niya sa dugo ang mga sungay-sungay sa mga eskina sa halaran nga sunoganan sa insenso didto sa sulod sa Tolda diin anaa ang presensya sa Ginoo. Ang nahibilin nga dugo sa baka ibubo niya sa kinaubosang bahin sa halaran nga sunoganan sa halad nga sinunog. Kini nga halaran anaa duol sa pultahan sa Tolda. 8Unya kuhaon niya ang tanan nga tambok sa sulod sa ginhawaan sa baka, 9ang mga batobato apil ang tambok niini, ug ang gamay nga bahin sa atay. 10(Mao usab kini ang buhaton sa ihalad nga mananap nga alang sa maayo nga relasyon.) Sunogon sa pari kining tanan didto sa halaran nga sunoganan sa halad nga sinunog. 11-12Apan ang nahibilin nga bahin sa gihalad nga mananap sama sa panit, unod, ulo, mga tiil, ug ang mga sulod sa tiyan lakip na ang sulod sa tinai niini, dad-on niya didto sa gawas sa kampo ug sunogon sa sunoganan, didto sa dapit nga giisip nga hinlo, ang dapit nga labayanan sa abo.

13Kon ang tibuok katilingban sa Israel nakalapas sa sugo sa Ginoo, apan wala nila tuyoa, nakasala gihapon sila bisan pa kon ang kadaghanan kanila wala masayod mahitungod niini. 14Kon mahibaloan na nila nga nakasala diay sila, ang katilingban maghalad ug toriyong baka isip halad sa paghinlo. Dad-on nila kining baka didto sa Tolda nga Tagboanan. 15Unya ipatong sa mga tigdumala sa mga Israelinhon ang ilang mga kamot diha sa ulo sa baka ug unya ihawon nila kini sa presensya sa Ginoo. 16Unya magkuha ang pangulong pari ug dugo niadtong baka ug dad-on niya sa sulod sa Tolda. 17Ituslob niya sa dugo ang iyang tudlo ug iwisik-wisik niya kini makapito atubangan sa kurtina nga gitabil sa Labing Balaang Dapit, sa presensya sa Ginoo. 18Unya pahiran niya sa dugo ang mga sungay-sungay sa mga eskina sa halaran didto sa sulod sa Tolda diin anaa ang presensya sa Ginoo. Ang nahibilin nga dugo ibubo niya sa kinaubosang bahin sa halaran nga sunoganan sa halad nga sinunog. Kini nga halaran anaa duol sa pultahan sa Tolda. 19-21Ug iya usab nga himuon niini nga baka ang sama sa iyang gihimo sa paghalad sa halad sa paghinlo. Kuhaon niya ang tanang tambok sa baka ug sunogon sa halaran, ug unya sunogon niya ang baka didto sa gawas sa kampo. Pinaagi sa pagbuhat niini sa pangulo nga pari, mahinloan ang mga Israelinhon gikan sa ilang sala ug pasayloon sila sa Ginoo. Mao kini ang halad sa paghinlo alang sa katilingban sa Israel.

22Kon ang usa ka pangulo nakalapas sa sugo sa Ginoo nga iyang Dios, apan wala niya tuyoa, nakasala gihapon siya. 23Kon mahibaloan na niya nga nakasala diay siya, maghalad siya ug laking kanding nga walay depekto. 24Halad kini alang sa paghinlo. Ipatong niya ang iyang kamot sa ulo sa kanding, ug ihawon niya kini didto sa dapit nga ihawanan usab sa mga mananap nga isip halad nga sinunog. 25Unya ituslob sa pari ang iyang tudlo sa dugo sa kanding ug ipahid niya sa mga sungay-sungay sa mga eskina sa halaran nga sunoganan sa halad nga sinunog. Ang nahibilin nga dugo ibubo niya sa kinaobsang bahin sa halaran. 26Sunogon niya ang tanang tambok didto sa halaran sama sa ginahimo sa tambok sa mananap nga halad alang sa pakigda-it. Pinaagi sa pagbuhat niini sa pari, mahinloan ang maong pangulo gikan sa iyang sala ug pasayloon siya sa Ginoo.

27Kon ang usa kaninyo nakalapas sa sugo sa Ginoo, apan wala niya tuyoa, nakasala gihapon siya. 28Kon mahibaloan na niya nga nakasala diay siya, maghalad siya ug bayeng kanding nga walay depekto alang sa sala nga iyang nahimo. 29Ipatong niya ang iyang kamot sa ulo niining halad sa paghinlo, ug ihawon niya kini didto sa dapit nga ihawanan usab sa mga mananap nga isip halad nga sinunog. 30Unya ituslob sa pari ang iyang tudlo sa dugo sa kanding ug ipahid niya sa mga sungay-sungay sa mga eskina sa halaran nga sunoganan sa halad nga sinunog. Ang nahibilin nga dugo ibubo niya sa kinaubosang bahin sa halaran. 31Unya kuhaon niya ang tanan nga tambok sa kanding sama sa ginahimo sa halad nga mananap alang sa maayo nga relasyon. Pagkahuman, sunogon niya ang tambok diha sa halaran isip mahumot nga halad nga makapalipay sa Ginoo. Pinaagi niining buhaton sa pari, mahinloan ang tawo gikan sa iyang sala ug pasayloon siya sa Ginoo.

32Kon karnero ang ihalad sa tawo alang sa halad sa paghinlo, kinahanglan nga baye kini ug walay depekto. 33Ipatong niya ang iyang kamot sa ulo sa karnero, ug ihawon niya kini didto sa dapit nga ihawanan usab sa mga mananap nga isip halad nga sinunog. 34Unya ituslob sa pari ang iyang kamot sa dugo sa karnero ug ipahid niya kini sa mga sungay-sungay sa mga eskina sa halaran nga sunoganan sa halad nga sinunog. Ang nahibilin nga dugo ibubo niya sa kinaubosang bahin sa halaran. 35Unya kuhaon niya ang tanang tambok sa karnero sama sa ginahimo sa karnero nga halad alang sa pakigda-it. Pagkahuman, sunogon niya ang tambok diha sa halaran kauban sa uban pa nga mga halad alang sa Ginoo. Pinaagi niining buhaton sa pari, mahinloan ang tawo gikan sa iyang sala ug pasayloon siya sa Ginoo.