Lévitique 27 – BDS & HLGN

La Bible du Semeur

Lévitique 27:1-34

Les personnes et les biens voués à l’Eternel

1L’Eternel s’adressa à Moïse en disant : 2Parle aux Israélites, et dis-leur : Quand quelqu’un dédie une personne à l’Eternel par un vœu, il s’en acquittera d’après l’estimation suivante. 3S’il s’agit d’un homme entre vingt et soixante ans, sa valeur s’estime à 600 grammes d’argent, selon l’unité de poids en vigueur au sanctuaire. 4Si c’est une femme, sa valeur sera de 360 grammes d’argent. 5Un garçon entre cinq et vingt ans s’estime à 240 grammes d’argent, et une fille à 120 grammes d’argent. 6Depuis l’âge d’un mois jusqu’à cinq ans, un garçon s’estime à 60 grammes d’argent et une fille à 36 grammes. 7A soixante ans et au-dessus, un homme s’estime à 180 grammes d’argent, et une femme à 120 grammes.

8Si la personne qui a fait le vœu est trop pauvre pour payer la valeur fixée, on la présentera au prêtre pour qu’il fasse une estimation en fonction de ses ressources.

9Si c’est un animal qu’on peut offrir à l’Eternel, tout ce qui en a été donné à l’Eternel sera tenu pour sacré. 10On ne le remplacera pas par un autre, on ne substituera pas une bête bonne à une mauvaise, ni inversement, car si l’on remplace une bête par une autre, toutes les deux, celle qui est remplacée et celle qui la remplace, seront tenues pour sacrées.

11Si l’on a dédié par vœu à l’Eternel un animal impur qu’on ne peut donc pas offrir en sacrifice27.11 Comme le cheval, l’âne ou le chameau (voir Lv 11.2-8). à l’Eternel, on le présentera au prêtre 12qui en estimera la valeur en fonction de ses qualités et de ses défauts ; et l’on s’en tiendra à son estimation. 13Si l’offrant veut racheter la bête, il majorera cette estimation d’un cinquième.

14Lorsque quelqu’un consacre sa maison à l’Eternel, le prêtre en fera l’estimation en tenant compte de son état, et l’on s’en tiendra à la valeur qu’il aura fixée. 15Si celui qui l’a consacrée veut la racheter, il ajoutera un cinquième au prix estimé, et elle lui appartiendra à nouveau.

16Si c’est un terrain faisant partie de son patrimoine que quelqu’un consacre à l’Eternel, la valeur en sera estimée en fonction de ce qu’on peut y semer à raison de 600 grammes d’argent pour quatre hectolitres d’orge. 17S’il consacre son champ dès l’année du jubilé27.17 Voir Lv 25.8-22., c’est à ce taux qu’il sera estimé. 18Mais s’il le consacre à l’Eternel après le jubilé, le prêtre en calculera la valeur en fonction du nombre d’années qui restent jusqu’au jubilé suivant, et il réduira le prix en conséquence.

19Si celui qui a consacré son champ veut le racheter, il ajoutera un cinquième au prix estimé et pourra en reprendre possession. 20S’il ne rachète pas le champ et qu’on le vende à un tiers, il perd son droit de rachat, 21de sorte que cette terre, au moment du jubilé, sera consacrée à l’Eternel tout comme un champ voué à l’Eternel ; elle deviendra la propriété du prêtre. 22Si quelqu’un consacre à l’Eternel un champ qu’il a acquis pour lui, et qui ne fait donc pas partie de son patrimoine, 23le prêtre en estimera la valeur en fonction du nombre d’années qui restent jusqu’au jubilé. L’homme paiera ce prix le jour même puisque le champ est consacré à l’Eternel. 24L’année du jubilé, le champ reviendra à la personne à qui on l’avait acheté et qui le comptait dans son patrimoine. 25Toute estimation sera faite selon l’unité de poids en vigueur au sanctuaire ; cette unité (le sicle) vaut douze grammes (vingt guéras)27.25 Voir Ex 30.13..

26Cependant, personne ne pourra consacrer les premiers-nés de son bétail à l’Eternel car, comme premiers-nés, qu’il s’agisse de gros ou de petit bétail, ils appartiennent à l’Eternel. 27S’il s’agit du premier-né d’un animal impur, son propriétaire pourra le racheter au prix estimé majoré d’un cinquième ; s’il n’est pas racheté, il sera vendu au prix estimé.

28Par contre, rien de ce que quelqu’un a voué à l’Eternel – homme, animal ou champ de son patrimoine – ne pourra se vendre ou se racheter : car tout ce qui a été voué est très saint et appartient à l’Eternel. 29Si une personne a été vouée à l’Eternel, elle ne pourra pas être rachetée ; elle sera mise à mort27.29 Il ne s’agit pas d’un sacrifice, mais d’une forme de jugement..

30Toute dîme prélevée sur les produits de la terre et sur les fruits des arbres appartient à l’Eternel : c’est une chose sacrée qui est à lui27.30 Pour les v. 30-33, voir Nb 18.21 ; Dt 14.22-23.. 31Si quelqu’un tient à racheter une partie de sa dîme, il en majorera le prix d’un cinquième de sa valeur27.31 La dîme était généralement payée en nature. Elle pouvait aussi être acquittée en argent à condition d’être majorée de vingt pour cent de la valeur du produit (v. 13)..

32Toute dîme de gros et de menu bétail, c’est-à-dire chaque dixième bête qui passe sous la houlette, sera consacrée à l’Eternel. 33Le propriétaire ne choisira pas entre celles qui sont bonnes et celles qui sont mauvaises, et on ne fera pas d’échange ; si on procède quand même à un échange, les deux bêtes, celle qui est remplacée et celle qui la remplace, seront tenues pour sacrées et ne pourront pas être rachetées.

34Tels sont les commandements que l’Eternel a donnés à Moïse pour les Israélites au mont Sinaï.

Ang Pulong Sang Dios

Leviticus 27:1-34

Ang Paggawad sa mga Butang nga Ginhalad sa Dios

1Ginsugo sang Ginoo si Moises 2nga ihambal ini sa mga Israelinhon:

Kon ang isa ka tawo ginhalad sa Ginoo bilang pagtuman sa isa ka panaad, ina nga tawo puwede pa mahilway sa sina nga panaad 3-7kon bayaran ang iya bili sang pilak nga suno sa kabug-aton sini sa kilohan sang mga pari:

sa nagaedad 1 ka bulan hasta 4 ka tuig

lalaki: 5 ka bilog nga pilak

babayi: 3 ka bilog nga pilak

sa nagaedad 5 ka tuig hasta 19

lalaki: 20 ka bilog nga pilak

babayi: 10 ka bilog nga pilak

sa nagaedad 20 ka tuig hasta 59

lalaki: 50 ka bilog nga pilak

babayi: 30 ka bilog nga pilak

sa nagaedad 60 ka tuig paibabaw

lalaki: 15 ka bilog nga pilak

babayi: 10 ka bilog nga pilak.

8Kon imol ang nakapanaad kag indi siya makasarang magbayad sang amo nga kantidad, dal-on niya sa pari ang tawo nga ginpanaad niya nga ihalad sa Ginoo, kag ang pari amo ang maghatag sang bili suno sa masarangan nga ibayad sang tawo.

9Kon ang iya ginpanaad sapat nga puwede ihalad sa Ginoo, ina nga sapat mangin iya na sang Ginoo. 10Kinahanglan nga indi na niya ini pagbayluhan sang isa pa ka sapat, bisan pa nga mas maayo ang iya ibaylo. Kon himuon niya ini, ang sapat nga iya ginpanaad kag ang sapat nga iya ginbaylo pareho nga mangin iya na sang Ginoo. 11Kon ang iya ginpanaad mahigko nga sapat, nga indi puwede ihalad sa Ginoo, dal-on niya ang sapat sa pari. 12Tan-awon ini sang pari kon maayo ukon indi, kag dayon hatagan niya ini sang bili27:12 hatagan niya ini sang bili agod nga ibaligya ini kag ang kuwarta gamiton sa Templo ukon sa Tolda nga Simbahan. nga indi na puwede ilisan. 13Kon bawion sang tag-iya ang sapat, kinahanglan nga bayaran niya ang bili sang sapat kag dugangan pa gid niya sing 20 porsiyento sang bili sini.

14Kon ginhalad sang tawo ang iya balay sa Ginoo, tan-awon sang pari ang amo nga balay kon bala maayo pa ini ukon indi, kag dayon hatagan niya ini sang bili nga indi na puwede ilisan. 15Kon bawion sang tag-iya ang iya balay, kinahanglan nga bayaran niya ang bili sang balay kag dugangan pa gid niya sing 20 porsiyento sang bili sini. Kag ang balay ibalik sa iya.

16Kon ginhalad sang tawo sa Ginoo ang bahin sang iya duta nga ginpanubli niya sa iya katigulangan, hatagan ini sang pari sang bili nga suno sa kadamuon sang binhi nga sarang mapanggas27:16 nga sarang mapanggas: ukon, nga sarang maani. sa sini nga duta: sa kada sako nga binhi, ang bili sang duta 20 ka bilog nga pilak. 17Kon ihalad niya ang iya uma pagkatapos lang gid sang Tuig sang Paghilway kag Pag-uli, ang bili sini amo lang gihapon. 18Pero kon sa ulihi pa niya ini ihalad, hatagan ini sang pari sang bili nga mas manubo, suno sa kadamuon sang tinuig nga nabilin hasta sa sunod naman nga Tuig sang Paghilway kag Pag-uli. 19Kon bawion sang tag-iya ang iya uma, kinahanglan nga bayaran niya ang bili sang uma kag dugangan pa gid niya sang 20 porsiyento sang bili sini. Kag ibalik sa iya ang iya uma. 20Pero kon ginbaligya niya ang uma nga wala pa niya magawad, indi na gid niya ini mabawi pa. 21Kag sa pag-abot sang Tuig sang Paghilway kag Pag-uli, iya na ini sang Ginoo kag indi na gid ini mabawi; mangin pagkabutang na ini sang mga pari.

22Kon ginhalad sang tawo ang uma nga iya ginbakal, 23hatagan ini sang pari sang bili nga suno sa kadamuon sang mga tinuig nga nabilin hasta sa Tuig sang Paghilway kag Pag-uli. Kinahanglan nga gawaron ini dayon sang tawo. Ang iya ibayad sa paggawad iya na sang Ginoo. 24Sa Tuig sang Paghilway kag Pag-uli ang amo nga uma iuli sa tag-iya nga nagbaligya sini.

25Ang tanan nga bili sang sining mga ginhalad sa Ginoo kinahanglan nga suno sa kabug-aton sang pilak sa kilohan sang mga pari.

26Ang kamagulangan nga sapat iya na sang Ginoo, gani indi na kinahanglan nga ihalad ini sa iya. 27Kon ini nga sapat mahigko, puwede ini gawaron sang tag-iya. Bayaran niya ang bili sang sapat kag dugangan pa gid niya sang 20 porsiyento sang bili sini. Pero kon indi niya paggawaron, ibaligya ini sang mga pari suno sa bili sini.

28Wala sing bisan ano nga butang nga ginhalad sing bug-os27:28 ginhalad sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga butang nga ginhalad sa Ginoo nga indi na gid mabawi kag mangin iya na sang mga pari hasta san-o. Kon kaisa ginalaglag ini. sa Ginoo nga puwede ibaligya ukon gawaron, bisan tawo man ini ukon sapat ukon duta nga ginpanubli. Iya na gid ini sang Ginoo. 29Ang tawo nga ginhalad sing bug-os sa Ginoo27:29 Tan-awa ang footnote sa bersikulo 28. indi puwede nga gawaron. Kinahanglan nga patyon gid siya.

30Ang ikanapulo nga parte sang tanan nga patubas iya na sang Ginoo. 31Kon gawaron sang tawo ang ikanapulo sang iya patubas, kinahanglan nga bayaran niya ang bili sini kag dugangan pa gid niya sing 20 porsiyento sang bili sini. 32Kon mag-isip kamo sang inyo mga baka, karnero, ukon kanding, ang isa sa pulo sini ihatag ninyo sa Ginoo. 33Kag kinahanglan nga indi ninyo ini pagpilion ukon pagbayluhan. Kon bayluhan ninyo ini, ang ini nga sapat kag ang sapat nga ginbaylo pareho nga mangin iya na sang Ginoo kag indi na puwede gawaron.

34Amo ato ang mga sugo nga ginhatag sang Ginoo kay Moises didto sa Bukid sang Sinai para sa mga Israelinhon.