La faute de Nadab et d’Abihou
1Nadab et Abihou, deux des fils d’Aaron, prirent chacun son encensoir, y mirent des braises incandescentes sur lesquelles ils répandirent de l’encens. Ils présentèrent ainsi à l’Eternel un feu profane, qui ne correspondait pas à ce qui leur avait été ordonné. 2Alors, une flamme jaillit de devant l’Eternel et les consuma ; ils périrent là devant l’Eternel.
3Moïse dit à Aaron : C’est bien ce que disait l’Eternel : « Ma sainteté doit être respectée par ceux qui s’approchent de moi, et je manifesterai ma gloire aux yeux de tout le peuple. »
Aaron garda le silence10.3 Autre traduction : entonna une lamentation..
4Moïse appela Mishaël et Eltsaphân, fils d’Ouzziel, l’oncle d’Aaron. Il leur dit : Venez, emportez de devant le sanctuaire, à l’extérieur du camp, ces hommes de votre parenté.
5Ils s’approchèrent et les emportèrent dans leurs tuniques à l’extérieur du camp, comme Moïse le leur avait ordonné.
6Moïse dit ensuite à Aaron et à ses fils Eléazar et Itamar : Ne vous défaites pas les cheveux, ne vous déchirez pas les vêtements10.6 Le grand-prêtre n’avait pas le droit de manifester son deuil par ces signes habituels (Lv 21.10). Ici la règle est étendue à ses fils., pour ne pas mourir à votre tour et attirer la colère de Dieu sur toute l’assemblée. Ce sont tous vos frères israélites qui pleureront ceux que l’Eternel a brûlés par le feu. 7Mais vous, vous ne devez pas quitter l’entrée de la tente de la Rencontre, sinon vous mourrez, car vous avez été oints de l’huile d’onction de l’Eternel.
Aaron et ses fils obéirent à Moïse.
Les prescriptions diverses pour les prêtres
8L’Eternel s’adressa à Aaron et lui dit : 9Ne bois ni vin, ni autre boisson fermentée quand tu entres dans la tente de la Rencontre, ni toi, ni tes fils, afin de ne pas mourir. C’est une prescription en vigueur à perpétuité pour vos descendants. 10Vous devez être en état de distinguer ce qui est saint de ce qui est profane, et ce qui est rituellement pur de ce qui est impur. 11Vous devez aussi être capables d’enseigner aux Israélites toutes les ordonnances que l’Eternel leur a données par Moïse.
12Moïse dit à Aaron, ainsi qu’à Eléazar et Itamar, les fils qui restaient à Aaron : Prenez la part de l’offrande qui reste, celle qui n’a pas été consumée par le feu pour l’Eternel, et mangez-la sans levain à côté de l’autel, car c’est une chose très sainte10.12 Pour les v. 12-13, voir Lv 6.7-11.. 13Vous la mangerez dans un lieu saint, car c’est la part qui vous revient, à toi et à tes fils, sur les offrandes de l’Eternel consumées par le feu, comme il me l’a ordonné. 14Quant à la poitrine pour laquelle on accomplira le geste de présentation, et au gigot offert à l’Eternel10.14 Morceaux provenant du sacrifice de communion (voir 9.18-21)., tu pourras les manger avec tes fils et tes filles dans un endroit pur, car c’est la part qui vous est donnée, à toi et à tes enfants, sur les sacrifices de communion des Israélites10.14 Pour les v. 14-15, voir Lv 7.30-34.. 15Outre les graisses destinées à être consumées, les offrants apporteront le gigot offert à l’Eternel et la poitrine qui doit lui être présentée, pour qu’on accomplisse avec ce gigot et cette poitrine le geste de présentation devant l’Eternel. Ensuite ils te reviendront, à toi et à tes fils, en vertu d’une loi en vigueur à perpétuité, comme l’Eternel l’a ordonné.
16Moïse s’informa de ce qu’était devenu le bouc offert en sacrifice pour le péché ; il découvrit qu’on l’avait brûlé. Alors il se fâcha contre Eléazar et Itamar, les fils qui restaient à Aaron, et leur demanda10.16 Voir Lv 9.3, 15. : 17Pourquoi n’avez-vous pas mangé la viande du sacrifice pour le péché dans le lieu saint, puisque c’est une chose très sainte ? L’Eternel vous l’a donnée pour que vous vous chargiez des fautes de la communauté et que vous accomplissiez le rite d’expiation pour eux devant l’Eternel10.17 Voir Lv 6.17-19.. 18Le sang de la victime n’a pas été porté à l’intérieur du sanctuaire, vous devez donc en manger la viande dans le lieu saint, comme je l’ai ordonné.
19Aaron dit à Moïse : Voici, aujourd’hui même ils ont offert leur sacrifice pour le péché et leur holocauste devant l’Eternel et il m’est arrivé ce que tu sais ! Si j’avais en un jour comme aujourd’hui mangé la viande du sacrifice pour le péché, l’Eternel l’aurait-il approuvé ?
20Moïse écouta ces raisons et les trouva bonnes.
นาดับและอาบีฮูสิ้นชีวิต
1แต่บุตรชายทั้งสองของอาโรน คือนาดับและอาบีฮู ก่อไฟขึ้นในกระถางเครื่องหอมและเติมเครื่องหอมลงไป แล้วเขาถวายด้วยไฟที่ไม่ได้รับอนุญาตต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า เป็นการละเมิดพระบัญชาของพระองค์ 2จึงมีไฟจากเบื้องพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้าลงมาเผาผลาญเขาทั้งสองสิ้นชีวิตต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า 3แล้วโมเสสกล่าวกับอาโรนว่า “นี่คือสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกล่าวไว้เมื่อพระองค์ตรัสว่า
“ ‘ผู้ที่อยู่ใกล้เรา10:3ผู้ที่อยู่ใกล้เราในที่นี้หมายถึงปุโรหิต
ต้องรับรู้ว่าเราบริสุทธิ์
และคนทั้งปวง
จะต้องให้เกียรติเรา’ ”
อาโรนก็นิ่งเงียบอยู่
4โมเสสเรียกมิชาเอลและเอลซาฟานบุตรชายของอุสซีเอลอาของอาโรนเข้ามา และพูดกับพวกเขาว่า “จงเข้ามาที่นี่ หามญาติของเจ้าออกไปนอกค่าย ให้พ้นจากหน้าสถานนมัสการนี้” 5เขาทั้งสองจึงเข้ามาหามร่างของคนทั้งสองซึ่งยังสวมเสื้อตัวในออกไปนอกค่ายตามที่โมเสสสั่ง
6แล้วโมเสสกล่าวแก่อาโรนและเอเลอาซาร์กับอิธามาร์บุตรชายอีกสองคนของอาโรนว่า “อย่าปล่อยให้ผมของพวกท่านลุ่ยลงมา10:6 หรืออย่าเอาที่คลุมผมออกและอย่าฉีกเสื้อผ้า มิฉะนั้นพวกท่านจะตาย และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงพระพิโรธชุมชนทั้งหมด แต่ญาติของพวกท่านคือชาวอิสราเอลทั้งหมดอาจจะไว้ทุกข์ให้คนทั้งหลายที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำลายด้วยไฟก็ได้ 7พวกท่านอย่าออกจากทางเข้าเต็นท์นัดพบนี้ มิฉะนั้นพวกท่านจะตาย เพราะน้ำมันเจิมขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่เหนือพวกท่าน” พวกเขาก็ปฏิบัติตามที่โมเสสกล่าว
8แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับอาโรนว่า 9“เจ้ากับบุตรชายอย่าดื่มเหล้าองุ่นหรือของมึนเมาเมื่อเจ้าเข้าไปในเต็นท์นัดพบ มิฉะนั้นเจ้าจะตาย นี่เป็นข้อปฏิบัติถาวรสืบไปทุกชั่วอายุ 10เจ้าต้องแยกแยะระหว่างสิ่งบริสุทธิ์กับสิ่งทั่วไป และสิ่งที่เป็นมลทินกับสิ่งที่ไม่เป็นมลทิน 11และเจ้าต้องสอนกฎหมายทั้งปวงซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าประทานผ่านทางโมเสสนั้นแก่ชนชาติอิสราเอล”
12โมเสสกล่าวกับอาโรนและเอเลอาซาร์กับอิธามาร์บุตรชายที่เหลืออยู่ของอาโรนว่า “จงนำเครื่องธัญบูชาที่เหลือจากการถวายด้วยไฟแด่องค์พระผู้เป็นเจ้ามาปรุงโดยไม่ใส่เชื้อแล้วรับประทานที่ข้างแท่นเพราะเป็นสิ่งบริสุทธิ์ที่สุด 13ท่านจงรับประทานในที่บริสุทธิ์ เพราะเป็นส่วนของท่านกับบรรดาบุตรชายจากเครื่องบูชาด้วยไฟที่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะข้าพเจ้าได้รับคำบัญชามาเช่นนั้น 14แต่อนุญาตให้ท่านกับบุตรชายบุตรสาวของท่านรับประทานเนื้ออกและเนื้อโคนขาที่ยื่นถวาย จงรับประทานสิ่งเหล่านี้ในที่ที่ไม่เป็นมลทินตามระเบียบพิธี เพราะเป็นส่วนที่ยกให้ท่านกับลูกๆ ของท่านจากเครื่องสันติบูชาซึ่งชนอิสราเอลนำมาถวาย 15โคนขาพร้อมด้วยเนื้ออกซึ่งยื่นถวายแล้วนั้นต้องนำมาพร้อมกับส่วนไขมันที่ถวายบูชาด้วยไฟ เพื่อยื่นถวายต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นเครื่องบูชายื่นถวาย นี่จะเป็นส่วนแบ่งประจำสำหรับท่านและลูกๆ ของท่านตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงบัญชาไว้”
16เมื่อโมเสสสอบถามและทราบว่าแพะซึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปถูกเผาหมดแล้ว เขาก็โกรธเอเลอาซาร์กับอิธามาร์บุตรชายที่เหลืออยู่ของอาโรนและถามว่า 17“ทำไมพวกเจ้าจึงไม่รับประทานเครื่องบูชาไถ่บาปในบริเวณสถานนมัสการ? ในเมื่อเป็นของบริสุทธิ์ที่สุดซึ่งยกให้พวกเจ้า เพื่อชำระความผิดของชุมชนโดยลบบาปให้พวกเขาต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า 18ในเมื่อเลือดของเครื่องบูชาไม่ได้ถูกนำเข้าไปในบริเวณวิสุทธิสถาน พวกเจ้าก็ควรจะรับประทานแพะนั้นในบริเวณสถานนมัสการตามที่ข้าพเจ้าได้สั่งไว้แล้ว”
19อาโรนจึงตอบโมเสสว่า “วันนี้พวกเขาได้ถวายเครื่องบูชาไถ่บาปและเครื่องเผาบูชาของตนต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ว แต่สิ่งเหล่านี้ได้เกิดขึ้นกับข้าพเจ้า ถ้าหากข้าพเจ้ารับประทานเครื่องบูชาไถ่บาปในวันนี้ องค์พระผู้เป็นเจ้าจะพอพระทัยหรือ?” 20เมื่อโมเสสได้ยินเช่นนั้นก็พอใจ
