Joël 2 – BDS & HLGN

La Bible du Semeur

Joël 2:1-27

Le déferlement de l’invasion

1Sonnez du cor ╵dans les murs de Sion,

donnez l’alarme ╵sur ma sainte montagne !

Tremblez, vous tous, ╵habitants du pays,

car il arrive ╵le jour de l’Eternel,

il est tout proche !

2C’est un jour de ténèbres, ╵un jour d’obscurité.

C’est un jour de nuages ╵et de nuées épaisses.

Comme l’aurore ╵qui se répand sur les montagnes,

voici un peuple ╵très nombreux et puissant.

Il n’y en a pas eu de semblable ╵par le passé,

et après lui, ╵il n’y en aura plus2.2 Selon certains, il s’agirait toujours, au chapitre 2, d’une invasion de sauterelles, soit de la même que celle du chapitre 1 soit d’une autre. Selon d’autres, le chapitre 2 décrirait une invasion militaire dont les sauterelles n’étaient qu’un signe avant-coureur (voir v. 20 et note).

dans les générations les plus lointaines.

3Un feu dévore devant lui

et la flamme consume ╵derrière lui.

Avant qu’il ne le foule, ╵le pays s’étendait ╵comme un jardin d’Eden2.3 Voir Gn 2.8-9 ; Ez 36.35.,

mais après son passage ╵ce n’est plus qu’un désert ╵tout entier dévasté ;

non, rien ne lui échappe.

4On dirait, à les voir, ╵des chevaux qui s’élancent ;

ils courent comme des chevaux d’attelage.

5Les voilà qui bondissent

dans un fracas semblable ╵à celui de chars cahotant ╵au sommet des montagnes.

C’est le crépitement ╵d’une flamme de feu

qui dévore le chaume.

Et c’est comme un peuple puissant

en ordre de bataille.

6Et à cause de lui, ╵les peuples sont saisis d’angoisse,

tous les visages ╵pâlissent de frayeur.

7Les voilà qui se précipitent ╵comme de vrais guerriers,

et, comme des soldats, ╵ils escaladent la muraille.

Chacun va son chemin

sans dévier de sa route,

8oui, sans se bousculer : ╵les uns les autres

ils vont chacun sur son chemin.

Ils se ruent à travers les projectiles2.8 les projectiles. Autre traduction : le canal de Siloé.,

rien n’interrompt leur marche.

9Dans la ville, ils se précipitent,

ils courent sur les murs,

ils escaladent les maisons,

passent par les fenêtres, ╵tout comme des voleurs.

10La terre tremble devant eux,

le ciel est ébranlé,

le soleil et la lune ╵sont plongés dans l’obscurité.

Les astres perdent leur éclat,

11tandis que l’Eternel ╵fait retentir sa voix ╵en tête de ses troupes,

son camp est tellement nombreux

et il est si puissant ╵celui qui exécute sa parole !

Le jour de l’Eternel est grand

et terrible à l’extrême !

Qui pourra l’endurer ?

Appel à la repentance

12Mais maintenant encore,

l’Eternel le déclare,

revenez donc à moi, ╵revenez de tout votre cœur,

avec le jeûne, avec des larmes ╵et des lamentations.

13Déchirez votre cœur, ╵et non vos vêtements,

et revenez à l’Eternel, ╵lui qui est votre Dieu.

Car il est plein de grâce,

il est compatissant

et lent à la colère,

il est riche en amour

et il renonce volontiers ╵au malheur dont il avait menacé.

14Qui sait ? Peut-être l’Eternel ╵se ravisera-t-il

et changera-t-il lui aussi ╵de ligne de conduite.

Qui sait s’il ne laissera pas ╵derrière lui une bénédiction

pour que vous puissiez faire ╵des offrandes, des libations ╵à l’Eternel, ╵lui qui est votre Dieu ?

15Sonnez du cor ╵dans les murs de Sion

pour publier un jeûne,

et annoncer ╵une réunion cultuelle.

16Réunissez le peuple,

convoquez l’assemblée,

rassemblez les vieillards,

regroupez les enfants,

même les nourrissons ;

que le jeune marié ╵abandonne sa chambre,

que la jeune mariée ╵quitte aussi la chambre nuptiale,

17et que les prêtres ╵qui servent l’Eternel

se tiennent en pleurant

entre le portique et l’autel2.17 C’est-à-dire dans le parvis des prêtres entre l’autel des holocaustes et le lieu saint..

Qu’ils prient ainsi :

O Eternel, ╵aie pitié de ton peuple,

n’expose pas celui qui t’appartient ╵au déshonneur

ni aux railleries d’autres peuples !

Car pourquoi dirait-on ╵parmi les peuples :

« Où est leur Dieu ? »

La réponse de l’Eternel

18Ah ! L’Eternel éprouve ╵pour son pays ╵un amour passionné

et il a pitié de son peuple.

19C’est pourquoi il répond

et il dit à son peuple :

« Je vais vous envoyer ╵le blé,

le vin nouveau et l’huile fraîche,

et vous en serez rassasiés.

Je ne vous exposerai plus ╵à l’opprobre parmi les peuples,

20et l’ennemi du nord2.20 Selon certains, des troupes ennemies venues du nord, direction de laquelle, plus tard, Jérémie en particulier verra venir l’ennemi (Jr 1.13-15 ; 6.22 ; etc.). Selon d’autres, il s’agit toujours de sauterelles ainsi que l’indique le v. 25. De telles invasions de sauterelles venant du nord sont attestées., ╵je l’éloigne de vous,

oui, je le chasse ╵en une terre aride, ╵un pays désolé,

en expédiant son avant-garde ╵vers la mer Morte

et son arrière-garde ╵vers la mer Méditerranée.

Là, il exhalera ╵sa puanteur,

son infection se répandra,

car il a fait de grandes choses2.20 Ces grandes choses sont la dévastation du pays (1.2-12) et l’invasion de la ville (2.1-11). A ces grandes choses répondent celles de l’Eternel (v. 21). D’autres traduisent 20 …car il a fait… 21 O terre… en changeant le sujet : 20 …Oui, l’Eternel a fait… 21 O terre…. »

21O terre, sois sans crainte,

jubile et réjouis-toi !

L’Eternel fait ╵de grandes choses.

22Soyez sans crainte, ╵bêtes sauvages,

car les pacages de la steppe ╵vont reverdir,

les arbres sont chargés de fruits,

le figuier et la vigne ╵font abonder ╵leur riche production.

23Et vous, gens de Sion, ╵soyez dans l’allégresse,

réjouissez-vous ╵à cause de l’Eternel votre Dieu.

Il vous envoie la pluie, ╵selon ce qui est juste2.23 Voir Dt 11.13. D’autres comprennent : la pluie comme il convient (en son temps ou en juste mesure) ou l’enseignant de la justice.,

il répand sur vous les averses,

les pluies d’automne ╵et les pluies du printemps, ╵tout comme auparavant.

24Alors les aires ╵se rempliront de blé,

et les cuves regorgeront ╵de vin nouveau et d’huile.

25« Oui, je vous dédommage ╵pour les années

qu’ont dévorées les sauterelles

– sauterelles, criquets, ╵grillons et vol de sauterelles –

ma grande armée ╵que j’ai envoyée contre vous2.25 Voir 1.4 et note..

26Vous mangerez à satiété

et vous louerez ╵l’Eternel, votre Dieu,

qui accomplit pour vous ╵des choses merveilleuses,

et jamais plus mon peuple ╵ne connaîtra la honte.

27Et vous reconnaîtrez ╵que je suis, moi, ╵au milieu d’Israël,

et que je suis ╵l’Eternel, votre Dieu,

qu’il n’y en a pas d’autre.

Et jamais plus mon peuple ╵ne connaîtra la honte.

Ang Pulong Sang Dios

Joel 2:1-32

Ang Pagsilot sang Dios nga Pareho sa Pagsalakay sang mga Apan

1Patunuga ninyo ang budyong sa pagpaandam sa mga tawo sa Zion,2:1 Zion: Amo ang isa ka tawag sa Jerusalem. ang balaan2:1 balaan: ukon, pinili. nga bukid sang Ginoo. Tanan kamo nga nagaestar sa Juda, magkurog kamo sa kahadlok, kay malapit na gid ang adlaw nga magasilot ang Ginoo. 2Madulom kag magal-om ang ina nga adlaw. Ang terible nga mga apan2:2 mga apan: sa literal, katawhan. Posible nga ang ini nga mga apan nagarepresentar sang katawhan nga magasalakay sa Juda. nga puwerte kadamo nagalinapta sa mga bukid pareho sa paglapta sang silak sang adlaw kon magpamanagbanag na. Wala gid sing may natabo nga pareho sina halin sang una, kag indi na matabo ang pareho sina hasta san-o.

3Sunod-sunod nga nagsalakay ang mga apan nga daw sa kalayo.2:3 Sunod-sunod… kalayo: sa literal, Sa ila atubangan kag sa likod may kalayo nga nagapanunog. Siguro ang buot silingon, sa atubangan kag sa likod sang isa ka panong sang mga apan may ara man nga mga panong sang mga apan. Tan-awa ang 1:4 kag 2:20. Sa wala pa sila magsalakay ang duta daw pareho sang katamnan sang Eden, pero sang masalakay na nila, daw pareho na ini sang desierto. Wala gid sing tanom nga nakaluwas sa ila. 4Daw sa kabayo ang ila hitsura kag nagasibad sila pareho sa mga kabayo nga pang-inaway. 5Ang gahod sang ila paglukso-lukso sa ibabaw sang mga bukid daw pareho sang nagadalagan nga karwahe ukon ginasunog nga dagami. Daw pareho sila sa gamhanan nga mga soldado nga handa na sa pagpakig-away. 6Ang mga tawo nga makakita sa ila mahadlukan kag magapalanglapsi. 7-8Nagasalakay sila kag nagataklas sa mga pader pareho sang mga soldado. Deretso sila kon maglakat kag wala nagaliw-as sa ila alagyan. Wala sila nagadis-uganay; kag bisan masugata nila ang mga armas wala sila nagaalaplaag. 9Ginasalakay nila ang siyudad kag ginataklas ang pader sini. Ginasaka nila ang mga balay kag nagasulod sila sa mga bintana pareho sang kawatan. 10Nagauyog ang kalibutan kag ang kalangitan sa ila nga pag-abot. Kag nagadulom ang adlaw kag ang bulan kag wala na nagasiga ang mga bituon.

11Nagamando ang Ginoo sa sining mga apan nga iya mga soldado, kag nagatuman sila sa iya nga sugo. Terible ini nga mga apan kag puwerte kadamo. Makahaladlok gid ang adlaw nga magasilot ang Ginoo; wala gid sing may makaagwanta sini.

Ginapabalik sang Dios ang Iya mga Katawhan sa Iya

12Nagasiling ang Ginoo nga tion na ini nga magbalik kamo sa iya nga hugot gid sa inyo tagipusuon, nga nagapuasa kag nagapangasubo nga may paghibi. 13Maghinulsol kamo sing tinagipusuon kag indi nga pakita-kita lang nga paghinulsol paagi sa paggisi sang inyo mga bayo. Magbalik kamo sa Ginoo nga inyo Dios, kay maluluy-on siya kag mabinalak-on. Mahigugmaon siya kag indi dali maakig. Handa siya nga magbaylo sang iya hunahuna nga indi na magpadala sang kalaglagan. 14Basi pa lang magbaylo ang hunahuna sang Ginoo nga inyo Dios kag pakamaayuhon niya ang inyo mga patubas, agod makahalad na kamo sa iya sang mga uyas kag bino.

15Patunuga ninyo ang budyong sa Zion sa pagpahibalo sa mga tawo nga magtipon sila kag magpuasa. 16Himua ninyo ang seremonya sa pagpakatinlo kag magtipon kamo tanan, bata man ukon tigulang. Pati mga lapsag dal-on man, kag ang bag-o ginkasal mag-intra man. 17Ang mga pari nga nagaalagad sa Ginoo maghibi sa tunga-tunga sang halaran kag sang balkon sang templo, kag magpangamuyo sila sang pareho sini: “Ginoo, kaluoyi ang katawhan nga imo ginapanag-iyahan. Indi pagtuguti nga pakahuy-an sila kag yagutaon2:17 yagutaon: ukon, dumalahan. sang iban nga mga nasyon paagi sa pagsiling, ‘Diin na bala ang inyo Dios?’ ”

Pakamaayuhon Liwat sang Dios ang Duta sang Juda

18Nagakabalaka gid ang Ginoo sa iya duta, kag naluoy siya sa iya katawhan. 19Kag bilang sabat sa ila pangamuyo magasiling siya sa ila, “Hatagan ko kamo sang mga uyas, duga sang ubas, kag lana; kag maayawan gid kamo. Indi ko na pagtugutan nga pakahuy-an kamo sang iban nga mga nasyon. 20Pahalinon ko ang mga manugsalakay sa inyo nga halin sa aminhan, kag tabugon ko sila sa desierto. Ang nauna nila nga panong tabugon ko sa Patay nga Dagat2:20 Patay nga Dagat: sa Hebreo, dagat sa sidlangan. kag ang ulihi nila nga panong tabugon ko sa Dagat sang Mediteraneo.2:20 Dagat sang Mediteraneo: sa Hebreo, dagat sa nakatundan. Magabalaho ang ila mga bangkay.”

Makatilingala gid ang mga ginhimo sang Ginoo. 21Indi dapat magkahadlok ang duta sang Juda, kundi magkasadya ini kay makatilingala gid ang mga ginhimo sang Ginoo. 22Indi man dapat magkahadlok ang mga sapat, kay nagalagtom na ang mga palahalban kag nagapamunga na ang mga kahoy pati ang higera. Nagapamunga na man ang mga ubas.

23Kamo nga katawhan sang Zion, magkalipay kamo sa ginhimo sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios. Kay ginhatagan niya kamo sang nahauna nga ulan sa pagpakita nga matarong siya.2:23 Kay ginhatagan… matarong siya: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. Ginpadal-an niya kamo sang nahauna nga ulan kag sang masunod pa nga ulan pareho sang una. 24Mapuno sang mga uyas ang mga linasan kag magaawas ang duga sang ubas kag ang lana sa mga pulugaan sini. 25Kay nagasiling ang Ginoo, “Ibalik ko ang mga nagkalapierdi sa inyo sadtong mga tinuig nga ginsalakay ang inyo mga tanom sang sunod-sunod nga mga panong sang mga apan. Ako ang nagpadala sa inyo sining madamo nga mga apan nga akon mga soldado. 26Karon magadamo na ang inyo kalan-on kag mabusog gid kamo. Kag tungod sini, pagadayawon ninyo ako nga inyo Dios, nga naghimo sang makatilingala nga mga butang sa inyo. Kag kamo nga akon katawhan indi na gid mahuy-an hasta san-o. 27Dayon mahibaluan ninyo nga ara ako sa inyo nga mga taga-Israel, kag ako lang ang Ginoo nga inyo Dios kag wala na sing iban pa. Kag kamo nga akon katawhan indi na gid mahuy-an hasta san-o.”

Mga Espirituhanon nga mga Pagpakamaayo

28“Kag sa ulihi ihatag ko ang akon Espiritu sa tanan nga klase sang tawo. Ang inyo mga anak nga lalaki kag babayi magasugid sang akon mga mensahi. Ang inyo tigulang nga mga lalaki padamguhon ko. Ang inyo pamatan-on nga mga lalaki makakita sang mga palanan-awon. 29Sa sina nga mga inadlaw, ihatag ko man ang akon Espiritu sa mga suluguon2:29 mga suluguon: sa iban nga mga kopya sang Septuagint, akon mga suluguon. nga lalaki kag babayi. 30Magapakita ako sang mga milagro sa langit kag sa duta: May makita nga dugo, kalayo kag madamol nga aso. 31Magadulom ang adlaw, kag ang bulan magapula pareho sang dugo. Ini matabo sa wala pa mag-abot ang makahaladlok gid nga adlaw sang paghukom sang Ginoo.”

32Pero ang bisan sin-o nga magdangop sa Ginoo maluwas sa silot nga magaabot. Kay suno sa ginsiling sang Ginoo, may mabilin nga mga Israelinhon sa Bukid sang Zion, ang Jerusalem. Ini sila ginpili sang Ginoo nga maluwas.