Prophéties sur Juda et Jérusalem
L’infidélité de Juda
Juda a abandonné l’Eternel
1L’Eternel m’adressa la parole en ces termes :
2Va à Jérusalem et crie à ses oreilles :
Voici ce que déclare l’Eternel :
Je me souviens de ton amour ╵au temps de ta jeunesse2.2 Lors de l’établissement de l’alliance au mont Sinaï (voir Os 2.16-22).,
et comment tu m’aimais ╵au temps où tu étais ╵une jeune mariée,
lorsque tu me suivais, ╵à travers le désert,
dans une terre inculte.
3Car Israël, ╵tu étais alors consacré ╵à l’Eternel,
tout comme les prémices ╵d’une récolte.
Tous ceux qui en mangeaient ╵étaient châtiés :
et le malheur les atteignait,
l’Eternel le déclare.
4Vous, communauté de Jacob,
et toutes les familles ╵du peuple d’Israël,
écoutez la parole ╵que l’Eternel prononce.
5Voici ce que dit l’Eternel :
En quoi donc vos ancêtres ╵m’ont-ils trouvé en tort
pour s’éloigner de moi,
pour s’en aller après des dieux ╵qui ne sont que du vent
et n’être plus eux-mêmes que du vent2.5 Voir 2 R 17.15. ?
6Ils n’ont pas demandé : ╵« Où donc est l’Eternel
qui nous a fait sortir d’Egypte
et qui nous a conduits ╵à travers le désert,
au pays de la steppe ╵rempli de fondrières,
dans une terre aride ╵où règnent les ténèbres,
et dans une région ╵où ne passe personne,
où n’habite personne ? »
7Or, je vous ai conduits ╵vers un pays fertile
pour en manger les fruits : ╵des produits excellents.
Mais une fois arrivés là, ╵vous avez souillé ce pays
et fait de mon domaine ╵un lieu abominable.
8Les prêtres n’ont pas demandé : ╵« Où donc est l’Eternel ? »
Les spécialistes de la Loi ╵ne me connaissent pas,
les dirigeants du peuple ╵se sont révoltés contre moi.
Et les prophètes même ╵proclament leurs messages ╵au nom du dieu Baal.
Ils vont après des dieux ╵qui ne servent à rien.
9C’est pourquoi je vous intente un procès,
à vous et à vos descendants.
L’Eternel le déclare.
10Rendez-vous donc ╵dans les îles de Chypre, ╵et regardez !
Ou envoyez ╵des hommes à Qédar2.10 Qédar: tribu nomade du désert d’Arabie, à l’est du pays d’Israël. ╵et qu’ils observent bien !
Voyez si jamais il arrive ╵une chose pareille :
11existe-t-il un peuple ╵qui ait changé de dieux ?
Et pourtant ces dieux-là ╵ne sont pas de vrais dieux !
Mon peuple, quant à lui, ╵a échangé celui qui fait sa gloire2.11 C’est-à-dire Dieu (voir Ps 106.20).
contre ce qui ne sert à rien !
12Cieux, étonnez-vous-en,
soyez-en horrifiés ╵et consternés,
l’Eternel le déclare.
13Car mon peuple a commis un double mal :
il m’a abandonné, ╵moi, la source d’eaux vives,
et il s’est creusé des citernes, ╵des citernes fendues
et qui ne retiennent pas l’eau.
Les conséquences de l’abandon
14Israël est-il donc ╵un esclave acheté
ou né dans la maison ?
Pourquoi est-il mis au pillage2.14 Pillé par les Assyriens et les Egyptiens (voir v. 15-16). ?
15De jeunes lions ╵rugissent contre lui,
et leur voix retentit,
ils ont dévasté son pays,
ses villes sont brûlées, ╵et n’ont plus d’habitants.
16Et même les habitants de Memphis ╵avec ceux de Daphné2.16 Deux villes égyptiennes du delta du Nil.
vous ont brisé2.16 brisé: autre traduction : rasé. le crâne.
17Pourquoi donc tout cela ╵t’arrive-t-il ?
N’est-ce pas pour avoir ╵délaissé l’Eternel ton Dieu,
alors même qu’il te guidait ╵sur le chemin ?
18Maintenant, que te sert ╵de partir en Egypte,
pour aller boire ╵les eaux du Nil2.18 En hébreu, le Shihor : le Nil ou l’un de ses affluents. ?
Et que te sert de prendre ╵la route pour te rendre ╵en Assyrie,
pour aller boire ╵les eaux du Fleuve2.18 C’est-à-dire l’Euphrate. Dans ce verset, Jérémie fait certainement allusion à des tentatives d’alliance avec ces peuples païens (voir v. 36). ?
19Car ta méchanceté ╵entraînera ton châtiment,
ton infidélité ╵fera venir ta punition.
Sache et vois bien ╵combien il est mauvais, ╵combien il est amer
de t’être détourné ╵de l’Eternel, ton Dieu,
de ne plus avoir peur de moi.
L’Eternel le déclare, ╵le Seigneur des armées célestes.
Juda, l’infidèle
20Voici : depuis toujours, ╵tu as brisé ton joug,
tu as rompu tes liens
en disant : « Je ne veux plus être esclave ! »
Mais, sur toute haute colline
et sous tout arbre vert,
toi, tu t’es allongée
tout comme une prostituée2.20 Le culte des faux dieux est qualifié par les prophètes de prostitution. Très souvent, l’idolâtrie cananéenne s’accompagnait de prostitution sacrée, liée au culte de la fécondité. !
21Moi, je t’avais plantée ╵comme un cep excellent
d’une variété sûre.
Comment se fait-il donc ╵que tu te sois changée ╵à mon égard
en plant dégénéré ╵d’une vigne sauvage ?
22Quand tu te laverais ╵avec de la potasse
et que tu emploierais ╵des quantités de soude,
la tache de ta faute ╵resterait devant moi.
C’est là ce que déclare ╵le Seigneur, l’Eternel.
23Comment oses-tu dire : ╵« Je ne me suis jamais souillée,
je ne suis pas allée ╵après les Baals » ?
Va observer dans la vallée2.23 Certainement la vallée de Ben-Hinnom où avaient lieu des pratiques idolâtres (voir Jr 7.31-32 ; 32.35 ; 2 R 23.10). ╵les traces de tes pas !
Reconnais ce que tu as fait,
chamelle écervelée, ╵qui vagabonde ╵dans tous les sens,
24oui, ânesse sauvage ╵qui a l’habitude de vivre ╵dans les steppes désertes !
Le feu de sa passion ╵lui fait renifler l’air.
Qui pourrait réfréner ╵l’ardeur de ses désirs ?
Tous ceux qui la recherchent ╵n’auront pas à se fatiguer,
car ils la trouveront ╵quand elle est en chaleur.
25Prends garde que ton pied ╵ne se déchausse pas !
Prends garde à ton gosier ╵qui va se dessécher !
Mais toi, tu réponds : « C’est peine perdue !
J’aime les étrangers,
c’est eux que je veux suivre. »
26Comme un voleur a honte ╵lorsqu’il est découvert,
ainsi seront couverts de honte ╵la communauté d’Israël,
ses rois et ses ministres,
ses prêtres, ses prophètes.
27Ils disent à du bois : ╵« Tu es mon père2.27 Voir 3.4. ! »
et à la pierre : ╵« Toi, tu m’as mis au monde ! »
Ils m’ont tourné le dos, ╵ne m’ont pas regardé en face,
mais au jour du malheur, ils disent :
« Lève-toi, sauve-nous ! »
28Mais où donc sont les dieux ╵que tu t’es fabriqués ?
Qu’ils se lèvent, donc, eux, ╵s’ils peuvent te sauver ╵quand le malheur t’atteint !
Car, ô Juda : ╵autant tu as de villes, ╵autant tu as de dieux2.28 Voir 11.13. !
Juda a oublié son Dieu
29Pourquoi m’intenter un procès ?
Vous vous êtes tous ╵révoltés contre moi,
l’Eternel le déclare.
30J’ai frappé vos enfants, ╵mais c’est peine perdue !
Car ils n’ont pas voulu ╵accepter la leçon.
Vous avez mis à mort ╵par l’épée vos prophètes
comme un lion destructeur.
31Gens d’aujourd’hui,
voyez ce que dit l’Eternel :
Suis-je pour Israël ╵une terre déserte,
un pays de ténèbres ?
Pourquoi mon peuple dit-il donc :
« Nous errerons où nous voulons,
et nous ne voulons plus ╵avoir affaire à toi » ?
32Quoi donc, la jeune fille ╵oublierait-elle ses bijoux,
ou la jeune mariée ╵sa ceinture tressée ?
Or, mon peuple m’oublie
depuis des jours sans nombre.
33Oh ! comme tu sais bien
rechercher tes amants !
Par ta conduite, ╵tu en remontrerais ╵à la pire des femmes !
34Et jusque sur les pans ╵de tes habits,
on voit le sang de pauvres ╵qui étaient innocents :
tu ne les avais pas surpris ╵en flagrant délit d’effraction2.34 Voir Ex 22.1. !
35Et malgré tout cela, tu dis :
« Moi, je suis innocente.
La colère divine ╵va très certainement ╵se détourner de moi ! »
Eh bien, moi, je vais te juger
parce que tu prétends ╵que tu n’as pas péché.
36Comme tu t’avilis
à changer de conduite !
Te tourner vers l’Egypte,
comme vers l’Assyrie2.36 Voir v. 18 et note., ╵cela t’attirera la honte,
37et tu en reviendras
en te cachant la face ╵avec les mains.
Car l’Eternel rejette ╵ceux sur lesquels tu comptes2.37 L’Egypte et l’Assyrie. ;
ce n’est pas avec eux ╵que tu aboutiras à quelque chose.
Gisalikway sa Israel ang Ginoo
1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Lakaw ug isulti kini ngadto sa mga taga-Jerusalem, ‘Nahinumdoman ko pa ang inyong pagkamatinud-anon sa batan-on pa kamo, ug ang inyong paghigugma kanako nga daw sama sa babayeng bag-ong gikasal. Misunod kamo kanako bisan ngadto sa kamingawan nga walay mga tanom. 3Gilain ko kamong mga Israelinhon alang kanako. Sama kamo sa unang abot sa ani alang kanako. Gisilotan ko ang mga nagdaog-daog kaninyo, ug nalaglag sila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.’ ”
4Pamatia ninyo ang gisulti sa Ginoo, kamong mga katawhan sa Israel nga kaliwat ni Jacob. 5Mao kini ang iyang gisulti, “Unsa bay sayop nga nakita sa inyong mga katigulangan kanako nga nagpalayo man gayod sila kanako? Misunod sila sa mga dios-dios nga walay pulos, ug tungod niini nahimo usab silang walay pulos. 6Wala sila mangita kanako bisan pag akoy nagpagawas kanila gikan sa Ehipto ug naggiya kanila sa kamingawan nga walay mga tanom—sa yuta nga disyerto nga may mga bangag, nga kanunayng may hulaw ug delikado, ug walay nagapuyo ni nagaagi. 7Gidala ko kamo sa tabunok nga yuta aron makapahimulos sa maayong abot niini. Apan pag-abot ninyo didto, gipasipalahan ninyo ang yuta nga akong gipanag-iyahan, ug gihimo ninyo kining makalilisang. 8Bisan ang mga pari wala mangita kanako. Ang mga magtutudlo sa balaod wala makaila2:8 wala makaila: o, dili suod. kanako. Ang mga pangulo nagrebelde kanako. Ang mga propeta nagsulti ug mga mensahe sa ngalan ni Baal, ug nagsunod sa mga dios-dios nga walay pulos. 9Busa akusahan ko kamo pag-usab, apil ang inyong umaabot nga mga kaliwat. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
10“Pangadto kamo sa kasadpan, sa mga isla sa Cyprus, ug pangadto usab kamo sa sidlakan, sa yuta sa Cedar. Susiha ninyo pag-ayo kon may nahitabo bang sama niini: 11May nasod ba nga nagailis sa ilang mga dios, bisan pag dili kini tinuod nga mga dios? Apan ako nga halangdong Dios giilisdan sa akong katawhan sa mga dios nga walay pulos. 12Nakurat ang kalangitan sa ilang gihimo; daw sa nangurog kini sa hilabihang kahadlok. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
13“Nakahimo ug duha ka sala ang akong katawhan, Gisalikway nila ako, ang tuboran nga nagahatag ug kinabuhi, ug gisimba nila ang ubang mga dios, nga daw pareho lang nga nagkalot silag bangag nga pundohanan ug tubig nga mohubas. 14Ang Israel wala matawo nga ulipon. Nganong gibihag man siya? 15Ang iyang mga kaaway daw liyon nga nagangulob ngadto kaniya. Gilaglag nila ang iyang yuta; gipangguba ang iyang mga lungsod, ug nahimo kining awaaw. 16Dugang niini, gilaglag siya2:16 gilaglag siya: sa Syriac, gibuak ang iyang bagol-bagol. sa mga taga-Memphis ug taga-Tahpanhes.
17“Kamo ra mismong mga Israelinhon ang nagdala niini nga kalaglagan sa inyong kaugalingon. Kay gisalikway ninyo ako, ang Ginoo nga inyong Dios, sa dihang gigiyahan ko kamo sa dalan. 18Karon, unsa may inyong nakuha sa inyong pagdangop sa Ehipto ug sa Asiria? Nganong nangadto pa man kamo sa Suba sa Nilo2:18 Nilo: sa Hebreo, Shihor, nga usa ka sanga sa Suba sa Nilo. ug sa Suba sa Eufrates? 19Tungod sa inyong kadaotan ug pagsalikway kanako, badlongon ug silotan ko kamo. Karon, hunahunaa ninyo pag-ayo kon unsa kadaotan ug kapait alang kaninyo ang pagsalikway ug dili pagtahod sa Ginoo nga inyong Dios. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.
20“Kaniadto, sa giulipon pa kamo, daw gibutangan kamog yugo ug gikadenahan. Apan sa dihang giluwas ko kamo, nagdumili kamo sa pag-alagad kanako. Misimba hinuon kamo sa mga dios-dios didto sa matag taas nga mga bungtod ug sa ilalom sa matag labong nga kahoy, nga daw mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog. 21Sama kamo sa usa ka maayong klase sa ubas nga akong gitanom. Apan nganong nahimo man kamong daw usa ka ihalas nga ubas nga mamungag dunot ug walay pulos? 22Bisan maligo ug manabon pa kamog maayo makita ko gihapon ang lama sa inyong sala. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagaingon niini.
23“Nganong moingon man kamo nga wala kamo mahugawi ug wala kamo magsimba sa mga imahen ni Baal? Tan-awa kon unsa nga mga pagpakasala ang gihimo ninyo didto sa kapatagan sa Hinnom. Hunahunaa ang sala nga inyong nahimo. Sama kamo sa usa ka dumalagang kamelyo nga dili mahimutang sa panahon sa pagpanguwag. 24Sama usab kamo sa usa ka bayeng asno nga naanad sa kamingawan. Kon moabot ang panahon sa pagpanguwag, magpanimhot kini sa hangin ug walay makapugong niini sa pagpangitag laki. Dili na mahago sa pagpangita kaniya ang laking asno. Sayon siyang pangitaon sa panahon sa iyang pagpanguwag.
25“Mga Israelinhon, nagakahilis na ang inyong mga sandalyas, ug nagmala na ang inyong mga tutunlan sa pagsunod-sunod sa ubang mga dios. Apan nagaingon gihapon kamo, ‘Dili mahimong motalikod kami sa ubang mga dios. Gihigugma namo sila ug mosunod kami kanila.’
26“Maingon nga maulawan ang kawatan kon kini madakpan, maulawan usab kamong mga katawhan sa Israel. Oo, maulawan kamo ug ang inyong mga hari, mga opisyal, mga pari ug mga propeta. 27Miingon kamo nga ang kahoy inyong amahan ug ang bato inyong inahan. Mitalikod kamo kanako, apan kon anaa kamo sa kalisod mangayo kamog tabang kanako. 28Hain na ang mga dios nga inyong gihimo alang sa inyong kaugalingon? Paduola sila kon tinuod nga maluwas nila kamo sa inyong kalisod. Pagkadaghan sa inyong mga dios, sama kadaghan sa mga lungsod sa Juda. 29Nganong moreklamo man kamo batok kanako? Dili ba kamo man ang nagrebelde kanako? 30Gisilotan ko ang inyong mga anak, apan wala gihapon sila nagabag-o. Dili sila magpadisiplina. Kamo mismo ang mipatay sa inyong mga propeta, daw sama kamo sa gutom nga liyon nga mipatay sa iyang biktima.
31“Kamong mga katawhan niini nga henerasyon, paminawa kining akong isulti. Sama ba ako sa usa ka disyerto alang kaninyong mga Israelinhon, o kaha sa usa ka dapit nga labihan kangitngit? Nganong moingon man kamo, ‘Gawasnon kaming mohimo sa among gusto. Dili na kami moduol sa Dios.’
32“Malimtan ba sa usa ka putli nga babaye ang iyang alahas o ang iyang bisti nga pangkasal? Apan kamong akong katawhan, nalimot kanako sulod na sa dugayng panahon. 33Maayo gayod kamong mangita ug hinigugma nga mga dios-dios. Bisan ang mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog makakat-on pa gikan kaninyo. 34Anaa sa inyong mga bisti ang mantsa sa dugo sa mga inosente ug kabos. Gipamatay ninyo sila bisan ug wala ninyo sila masakpi nga misulod sa inyong balay sa pagpangawat. Apan bisan pa niining tanan ninyong gihimo, 35moingon pa gihapon kamo, ‘Wala kamiy nahimong sala. Busa dili masuko ang Ginoo kanamo.’ Apan silotan ko kamo tungod sa inyong pag-ingon nga wala kamoy sala.
36“Sayon-sayonon ra ninyo ang pag-usab sa inyong hunahuna ug pag-ilis-ilis ug mga kaabin nga mga nasod. Apan pakaulawan kamo pag-ayo sa Ehipto nga inyong gikaabin sama sa pagpakaulaw nga gihimo kaninyo sa Asiria. 37Mobiya kamo sa Ehipto nga nakatabon ang inyong mga kamot sa inyong nawong timaan sa inyong kaulaw. Kay gisalikway ko ang mga nasod nga inyong gisaligan. Dili gayod kamo matabangan niini nga mga nasod.”