1Et toi, fils d’homme, prophétise, parle aux montagnes d’Israël et dis : « Montagnes d’Israël, écoutez la parole de l’Eternel ! 2Voici ce que déclare le Seigneur, l’Eternel : Parce que l’ennemi s’est écrié à votre propos : “Ha, ha ! Ces vieilles montagnes sont à nous maintenant !”, 3à cause de cela, prophétise et dis-leur : Voici ce que déclare le Seigneur, l’Eternel : Puisque, de toutes parts, on vous a dévastées, on vous a convoitées, pour que vous deveniez la possession des autres nations, puisque l’on a tenu sur vous des propos injurieux, 4à cause de cela, montagnes d’Israël, écoutez la parole du Seigneur, l’Eternel : Voici ce que déclare le Seigneur, l’Eternel, aux montagnes et aux collines, aux cours d’eau, aux vallons, aux ruines désolées et aux villes abandonnées qui ont été pillées par les peuples des alentours et qui sont devenues l’objet de leurs sarcasmes.
5A cause de cela, voici ce que déclare le Seigneur, l’Eternel : Oui, avec une vive indignation, j’adresse des menaces aux autres peuples, et à Edom tout entier car, le cœur tout joyeux et le mépris dans l’âme, ils se sont tous attribué mon pays comme possession pour en piller les pâturages. 6A cause de cela, va, prophétise au sujet du pays d’Israël, dis aux montagnes et aux collines, aux cours d’eau, aux vallées : Voici ce que déclare le Seigneur, l’Eternel : Avec colère et fureur, je prononce ma sentence, parce que les autres peuples vous ont chargés d’opprobre. 7C’est pourquoi le Seigneur, l’Eternel, parle ainsi : J’en ai fait le serment : les peuples d’alentour seront chargés aussi du poids de leur opprobre.
Le retour des exilés
8Tandis que vous, montagnes d’Israël, vous pousserez votre ramure et vous porterez votre fruit pour mon peuple Israël, car son retour est proche. 9Je vais m’occuper de vous, je me tournerai vers vous, vous serez de nouveau cultivées et ensemencées, 10et je multiplierai sur votre sol les hommes, la communauté d’Israël dans sa totalité. Les villes seront habitées, les ruines seront rebâties. 11Je ferai abonder sur vous les hommes et les bêtes, ils seront très nombreux et se multiplieront, je vous repeuplerai comme vous l’étiez autrefois, et je vous ferai plus de bien qu’auparavant, et vous reconnaîtrez que je suis l’Eternel. 12Je ferai parcourir votre sol par des hommes de mon peuple Israël, ils te posséderont, ô pays d’Israël, et tu seras leur patrimoine, et tu ne les priveras plus de leurs enfants.
13Voici ce que te dit le Seigneur, l’Eternel : Il en est qui prétendent que toi, tu dévores les hommes, et que tu prives ton peuple de ses enfants. 14Eh bien, tu ne dévoreras plus d’hommes, tu ne priveras plus ton peuple de ses enfants. C’est là ce que déclare le Seigneur, l’Eternel. 15Je ne te ferai plus entendre les propos injurieux des autres peuples, tu ne seras plus chargé d’opprobre par eux, et tu ne feras plus trébucher ton propre peuple. C’est là ce que déclare le Seigneur, l’Eternel. »
16L’Eternel m’adressa la parole en ces termes :
17Fils d’homme, lorsque les gens de la communauté d’Israël habitaient dans leur propre pays, ils l’ont rendu impur par leur manière de vivre et leurs actes ; leur conduite était en effet aussi impure à mes yeux que l’impureté menstruelle. 18J’ai répandu ma fureur contre eux à cause des crimes qu’ils avaient commis dans le pays et parce qu’ils avaient rendu leur pays impur par leurs idoles infâmes. 19Je les ai dispersés parmi les autres peuples, ils ont été disséminés en divers pays. J’ai exercé sur eux le jugement que méritaient leur conduite et leurs actes. 20Et lorsqu’ils sont arrivés chez les peuples parmi lesquelles ils ont été bannis, ils m’ont profané, moi qui suis saint. En effet, on disait à leur sujet : « Ces gens-là sont le peuple de l’Eternel, mais ils ont dû sortir de son pays ! »
21Alors j’ai eu égard à ma sainte personne que la communauté d’Israël a profanée parmi les peuples chez qui elle s’est rendue. 22C’est pourquoi, dis à la communauté d’Israël : « Voici ce que dit le Seigneur, l’Eternel : Si je vais intervenir, ce n’est pas à cause de vous que je le fais, ô communauté d’Israël, mais c’est par égard pour moi-même, moi qui suis saint et que vous avez profané parmi les peuples chez lesquels vous êtes allés. 23Je démontrerai ma sainteté, moi qui ai été profané parmi les autres peuples par votre faute, et ces peuples reconnaîtront que je suis l’Eternel – le Seigneur, l’Eternel, le déclare – quand je ferai éclater ma sainteté à leurs yeux par mon œuvre envers vous. 24Je vous ferai revenir de chez les autres peuples, je vous rassemblerai de tous les pays étrangers et je vous ramènerai dans votre pays.
La purification opérée par l’Esprit
25Je répandrai sur vous une eau pure, afin que vous deveniez purs, je vous purifierai de toutes vos souillures et de toutes vos idoles. 26Je vous donnerai un cœur nouveau et je mettrai en vous un esprit nouveau, j’enlèverai de votre être votre cœur de pierre et je vous donnerai un cœur de chair. 27Je mettrai en vous mon propre Esprit et je ferai de vous des gens qui vivent selon mes lois et qui obéissent à mes commandements pour les appliquer.
28Vous demeurerez dans le pays que j’ai donné à vos ancêtres et vous serez mon peuple, et moi je serai votre Dieu. 29Je vous délivrerai de toutes vos impuretés, je commanderai au blé de pousser, je le ferai abonder, et je ne vous enverrai plus la famine. 30Je multiplierai les fruits des arbres et les productions des champs pour que, jamais plus, les autres peuples ne se moquent de vous parce que vous souffrez de la famine.
31Vous vous souviendrez alors de votre mauvaise conduite et de vos actes peu louables, et vous vous prendrez vous-mêmes en dégoût à cause de vos fautes et de vos pratiques abominables.
32Mais, sachez-le bien, ce n’est pas à cause de vous que j’agis de la sorte, le Seigneur, l’Eternel, le déclare. O communauté d’Israël, ayez honte de votre conduite et rougissez-en !
33Voici ce que dit le Seigneur, l’Eternel : Le jour où je vous purifierai de tous vos péchés, je repeuplerai vos villes et l’on rebâtira ce qui est en ruine. 34Au lieu d’offrir l’image de la désolation à tous les passants, la terre dévastée sera de nouveau cultivée. 35Et l’on dira : “Voyez-vous, ce pays, jadis dévasté, est devenu comme un jardin d’Eden36.35 Voir Gn 2.8-17., et les villes dévastées et démolies, qui n’étaient plus que des ruines, sont à présent fortifiées et repeuplées.” 36Alors les peuples qui auront subsisté autour de vous reconnaîtront que c’est moi, l’Eternel, qui ai rebâti ce qui était démoli et replanté ce qui était dévasté. Moi, l’Eternel, je l’ai promis et je le réaliserai.
37Voici ce que dit le Seigneur, l’Eternel : Une fois encore, je me laisserai fléchir par la communauté d’Israël pour agir en sa faveur : je les multiplierai comme un troupeau d’hommes. 38Les villes, aujourd’hui en ruine, seront remplies de troupeaux d’hommes, tout comme Jérusalem qui, lors de ses fêtes cultuelles, fourmille d’animaux consacrés ; et l’on reconnaîtra que je suis l’Eternel. »
คำพยากรณ์แก่ภูเขาทั้งหลายของอิสราเอล
1“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงพยากรณ์แก่ภูเขาทั้งหลายของอิสราเอลว่า ‘บรรดาภูเขาของอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า 2พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า ศัตรูกล่าวถึงเจ้าว่า “อะฮ้า! ที่สูงโบราณทั้งหลายตกเป็นกรรมสิทธิ์ของเราแล้ว” ’ 3ฉะนั้นจงพยากรณ์ว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เนื่องจากพวกเขาทำลายล้างและตามล่าเจ้าจากทุกด้านจนเจ้าตกเป็นกรรมสิทธิ์ของประชาชาติทั้งหลาย และเป็นเป้าของการนินทาว่าร้ายของผู้คน 4ฉะนั้นบรรดาภูเขาของอิสราเอล จงฟังพระดำรัสของพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสแก่ภูเขาน้อยใหญ่ ลำห้วย และหุบเขาทั้งหลาย แก่ซากปรักหักพังและบรรดาหัวเมืองอันเริศร้างซึ่งถูกปล้นชิงและเย้ยหยันโดยชาติต่างๆ ที่อยู่รายรอบ 5พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เรากล่าวประณามชนชาติทั้งหลายและเอโดมทั้งปวงด้วยความเดือดดาลของเรา เพราะพวกเขายึดดินแดนของเราเป็นกรรมสิทธิ์ด้วยความลิงโลดและใจชั่วร้าย และเพราะพวกเขาได้ปล้นทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์นั้น’ 6ฉะนั้นจงพยากรณ์เกี่ยวกับดินแดนอิสราเอลและกล่าวแก่ภูเขาน้อยใหญ่ ลำห้วย และหุบเขาทั้งหลายว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราพูดด้วยอารมณ์เดือดดาลเนื่องจากพวกเจ้าต้องทนการดูหมิ่นดูแคลนจากชนชาติต่างๆ 7ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราชูมือขึ้นปฏิญาณว่าบรรดาชนชาติล้อมรอบเจ้าก็จะทนรับการดูหมิ่นดูแคลนเช่นเดียวกัน
8“ ‘ส่วนเจ้า บรรดาภูเขาของอิสราเอลเอ๋ย เจ้าจะแตกกิ่งก้านและออกผลเพื่ออิสราเอลประชากรของเรา เพราะไม่ช้าพวกเขาจะคืนถิ่น 9เราห่วงหาอาทรเจ้าและจะเฝ้าดูเจ้าด้วยความโปรดปราน เจ้าจะได้รับการไถพรวนและหว่านพืช 10เราจะทวีจำนวนประชากรของเจ้าคือพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด เมืองต่างๆ จะมีคนอยู่อาศัยและซากปรักหักพังจะได้รับการสร้างขึ้นใหม่ 11เราจะทวีจำนวนคนและสัตว์เหนือเจ้า พวกเขาจะมีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมืองและกลับมีจำนวนมากมาย เราจะให้ผู้คนมาตั้งรกรากอยู่เหมือนในอดีต และจะทำให้เจ้ารุ่งเรืองยิ่งกว่าแต่ก่อน เมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ 12เราจะให้ชนชาติอิสราเอลประชากรของเราอาศัยอยู่บนเจ้า เขาจะครอบครองเจ้าและเจ้าจะเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา ลูกหลานของเขาจะไม่ถูกพรากไปจากเจ้าอีกเลย
13“ ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เนื่องจากผู้คนพูดกับเจ้าว่า “เจ้ากลืนชีวิตผู้คนและพรากลูกหลานไปจากชนชาติของเจ้า” 14ฉะนั้นเจ้าจะไม่กลืนชีวิตผู้คน หรือทำให้ชนชาติของเจ้าไร้ลูกหลาน พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น 15เราจะไม่ให้เจ้าได้ยินคำเยาะเย้ยถากถางของชนชาติต่างๆ อีก เจ้าจะไม่ต้องทนการดูหมิ่นของชนชาติทั้งหลายอีก และเราจะไม่ให้ชนชาติของเจ้าล่มจมอีก พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น’ ”
16พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าอีกครั้งหนึ่งว่า 17“บุตรมนุษย์เอ๋ย เมื่อประชากรอิสราเอลอาศัยอยู่ในดินแดนของตน พวกเขาก็ทำให้แผ่นดินเป็นมลทินโดยความประพฤติและการกระทำของพวกเขา ความประพฤติของพวกเขาเป็นเหมือนมลทินของประจำเดือนผู้หญิงในสายตาของเรา 18ฉะนั้นเราจึงระบายโทสะลงบนพวกเขา เพราะเขาทำให้เกิดการนองเลือดในดินแดนนั้น และทำให้แผ่นดินเป็นมลทินด้วยรูปเคารพทั้งหลาย 19เราทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปตามชนชาติต่างๆ และไปยังนานาประเทศ เราพิพากษาลงโทษพวกเขาตามความประพฤติและการกระทำของพวกเขา 20และไม่ว่าพวกเขาไปที่ไหนในท่ามกลางประชาชาติต่างๆ พวกเขาก็ทำให้นามศักดิ์สิทธิ์ของเราเสื่อมเสีย เพราะผู้คนกล่าวถึงพวกเขาว่า ‘คนเหล่านี้เป็นประชากรขององค์พระผู้เป็นเจ้า ถึงกระนั้นก็ยังต้องจากประเทศของตนมา’ 21เราห่วงนามอันศักดิ์สิทธิ์ของเราซึ่งวงศ์วานอิสราเอลทำให้เสื่อมเสียท่ามกลางชนชาติต่างๆ ที่พวกเขาไปอยู่
22“ฉะนั้นจงกล่าวแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย ที่เราจะทำสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เพราะเห็นแก่เจ้าหรอก แต่เพราะเห็นแก่นามอันศักดิ์สิทธิ์ของเรา ซึ่งเจ้าทำให้เสื่อมเสียท่ามกลางชนชาติต่างๆ ที่เจ้าไปถึง 23เราจะสำแดงความศักดิ์สิทธิ์ของนามอันยิ่งใหญ่ของเราซึ่งต้องเสื่อมเสียท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย นามซึ่งเจ้าทำให้มัวหมองท่ามกลางพวกเขา แล้วชนชาติต่างๆ จะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์เมื่อเราสำแดงความบริสุทธิ์ของเราผ่านทางเจ้าต่อหน้าพวกเขา พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น
24“ ‘เพราะเราจะพาเจ้าออกจากชาติต่างๆ เราจะรวบรวมเจ้าจากทุกประเทศและนำกลับสู่ดินแดนของเจ้า 25เราจะประพรมน้ำชำระลงบนเจ้า แล้วเจ้าจะสะอาด เราจะชำระล้างเจ้าจากมลทินโสโครกทั้งปวง และจากรูปเคารพทั้งปวงของเจ้า 26เราจะให้จิตใจใหม่แก่เจ้าและใส่วิญญาณใหม่ในเจ้า เราจะขจัดใจหินออกจากเจ้าและให้เจ้ามีใจเนื้อ 27เราจะใส่วิญญาณของเราไว้ในเจ้า โน้มนำเจ้าให้ปฏิบัติตามกฎหมายของเรา และใส่ใจรักษาบทบัญญัติของเรา 28เจ้าจะเลี้ยงชีพอยู่ในดินแดนซึ่งเรายกให้บรรพบุรุษของเจ้า เจ้าจะเป็นประชากรของเราและเราจะเป็นพระเจ้าของเจ้า 29เราจะช่วยเจ้าให้พ้นจากมลทินทั้งปวง เราจะระดมเมล็ดข้าวและทำให้มันอุดมสมบูรณ์ และจะไม่นำการกันดารอาหารมายังเจ้า 30เราจะทวีผลของต้นหมากรากไม้และพืชพันธุ์ธัญญาหารเพื่อเจ้าจะไม่ต้องทนอับอายในหมู่ประชาชาติเพราะการกันดารอาหารอีกต่อไป 31เมื่อนั้นเจ้าจะสำนึกในวิถีบาปและการประพฤติชั่วร้ายของตน เจ้าจะเกลียดตัวเองเพราะบาปและการกระทำอันน่าชิงชังต่างๆ 32เราประสงค์ให้เจ้ารู้ว่า เราทำการนี้ไม่ใช่เพราะเห็นแก่เจ้า พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนี้ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย! จงอัปยศอดสูและละอายใจในความประพฤติของเจ้า
33“ ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า ในวันที่เราชำระเจ้าจากบาปทั้งปวง เราจะให้เมืองของเจ้ามีคนอยู่อาศัย และซากปรักหักพังต่างๆ จะได้รับการสร้างขึ้นใหม่ 34ดินแดนอันเริศร้างจะถูกไถหว่านและเพาะปลูก แทนที่จะถูกทิ้งร้างต่อหน้าคนทั้งปวงที่ผ่านไปมา 35คนทั้งหลายจะกล่าวว่า “ดินแดนแห่งนี้ซึ่งถูกทิ้งร้างกลับกลายเป็นเหมือนสวนเอเดน เมืองต่างๆ ซึ่งเป็นซากปรักหักพัง ถูกทิ้งร้าง และทำให้ย่อยยับป่นปี้ บัดนี้มีปราการเข้มแข็งและมีผู้คนอยู่อาศัย” 36เมื่อนั้นชนชาติต่างๆ ที่ยังเหลืออยู่รอบเจ้า จะรู้ว่าเราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้สร้างสิ่งที่ถูกทำลายย่อยยับแล้วขึ้นใหม่ และได้ปลูกพืชพันธุ์ในดินแดนที่ถูกทิ้งร้างอีกครั้งหนึ่ง เราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้และเราจะทำตามนั้น’
37“พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราจะยอมตามคำอ้อนวอนของพงศ์พันธุ์อิสราเอลอีกครั้งหนึ่ง เราจะทำสิ่งนี้เพื่อเขา คือเราจะทำให้ประชากรของเขามีมากมายเหมือนฝูงแกะ 38มีอย่างเหลือเฟือเหมือนฝูงแพะแกะสำหรับถวายบูชาที่เยรูซาเล็มในช่วงเทศกาลต่างๆ ตามกำหนด ดังนั้นเมืองที่ปรักหักพังทั้งหลายจะกลับมีฝูงชนเนืองแน่น เมื่อนั้นพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์”
