Esaïe 36 – BDS & HLGN

La Bible du Semeur

Esaïe 36:1-22

Intermède historique

L’invasion de Sennachérib

Provocation

(2 R 18.13, 17-37 ; 2 Ch 32.9-19)

1La quatorzième année du règne d’Ezéchias36.1 C’est-à-dire en 701 av. J.-C. Sennachérib, fils de Sargon II, régna de 704 à 681 av. J.-C., Sennachérib, roi d’Assyrie, vint attaquer toutes les villes fortifiées de Juda et s’en empara. 2Le roi d’Assyrie envoya de Lakish36.2 Entre Jérusalem et Gaza, à environ 35 kilomètres au sud-ouest de Jérusalem. à Jérusalem vers le roi Ezéchias, son aide de camp, accompagné d’une puissante armée. Il prit position près de l’aqueduc du réservoir supérieur, sur la route du champ du Teinturier36.2 L’aqueduc est sans doute le canal souterrain qu’Ezéchias a fait creuser (2 R 20.20) pour amener l’eau de la source du Guihôn (1 R 1.33) au réservoir de Siloé, au sud-est de la ville. Le champ du Teinturier devait se trouver près d’Eyn-Roguel, au sud de Jérusalem (voir 2 S 17.17 ; 1 R 1.9 ; Es 7.3)..

3Alors Eliaqim, fils de Hilqiya, qui avait la charge du palais royal, Shebna le secrétaire du roi et Yoah, fils d’Asaph l’archiviste, sortirent de la ville à sa rencontre. 4L’aide de camp du roi d’Assyrie leur dit : Veuillez transmettre ce message à Ezéchias : « Voici ce que déclare le grand roi, le roi d’Assyrie : En quoi mets-tu ta confiance ? 5T’imaginerais-tu36.5 D’après plusieurs manuscrits hébreux, le texte hébreu de Qumrân et 2 R 18.20. La plupart des manuscrits du texte hébreu traditionnel ont : je dis. que de simples paroles peuvent tenir lieu de stratégie et de puissance militaire ? Sur qui comptes-tu donc pour t’être révolté contre moi ? 6Tu t’appuies sur l’Egypte, ce roseau cassé qui blesse et qui transperce la main de celui qui s’appuie dessus. Oui, c’est bien là ce qu’est le pharaon, le roi d’Egypte, pour tous ceux qui se confient en lui ! 7Peut-être me diras-tu : “C’est en l’Eternel, notre Dieu, que nous nous confions.” Mais n’est-ce pas précisément ce Dieu dont Ezéchias a fait disparaître les hauts lieux et les autels, en disant aux habitants de Juda et de Jérusalem de rendre leur culte uniquement devant cet autel-ci ? 8Je te lance aujourd’hui un défi au nom de mon souverain, le roi d’Assyrie : Je te donnerai deux mille chevaux, si toi tu es capable de fournir autant d’hommes pour les monter. 9Comment t’y prendrais-tu pour repousser un seul de nos capitaines, même si c’était le moindre des serviteurs de mon maître ? Comptes-tu sur l’Egypte pour te fournir des chars avec leur équipage ? 10D’ailleurs crois-tu que c’est sans l’assentiment de l’Eternel que je suis venu attaquer ce pays pour le détruire ? C’est l’Eternel qui m’a dit : “Va dans ce pays et détruis-le36.10 Voir Es 7.20 ; 10.5-6. !” »

11Alors Eliaqim, Shebna et Yoah dirent à l’aide de camp assyrien : Voudrais-tu, s’il te plaît, parler à tes serviteurs en langue araméenne36.11 Langue diplomatique de l’époque que parlaient les hauts fonctionnaires. Elle deviendra la langue commune des Juifs à partir du ve siècle av. J.-C., car nous la comprenons. Ne nous parle pas en hébreu, alors que les gens sont là, sur les remparts, à écouter !

12Mais l’aide de camp répliqua : Crois-tu que c’est à ton souverain et à toi seulement que mon souverain m’a chargé d’adresser ce message ? Crois-tu que ce n’est pas aussi à ces gens assis sur les remparts, qui seront bientôt réduits avec vous à manger leurs excréments et à boire leur urine ?

13Puis l’aide de camp se campa là et se mit à crier d’une voix forte, en hébreu : Ecoutez ce que dit le grand roi, le roi d’Assyrie : 14« Ainsi parle le roi : Ne vous laissez pas tromper par Ezéchias. Car il ne peut pas vous délivrer. 15Ne vous laissez pas persuader par Ezéchias de vous confier en l’Eternel, s’il vous dit : “Sûrement, l’Eternel nous délivrera, cette ville ne tombera pas aux mains du roi d’Assyrie.” 16N’écoutez pas Ezéchias ; car voici ce que vous propose le roi d’Assyrie : Faites la paix avec moi, rendez-vous à moi ! Alors chacun de vous mangera les fruits de sa vigne et de son figuier36.16 Expression commune caractérisant la vie paisible et prospère (1 R 5.5 ; Os 2.14 ; Mi 4.4 ; Za 3.10)., et chacun boira de l’eau de son puits, 17en attendant que je vienne vous emmener dans un pays pareil au vôtre, un pays où il y a du blé et du vin, du pain et des vignes. 18Ne laissez pas Ezéchias vous tromper en disant : “L’Eternel nous délivrera.” Les dieux des autres peuples ont-ils délivré leur pays du roi d’Assyrie ? 19Où sont les dieux de Hamath et d’Arpad ? Où sont les dieux de Sepharvaïm36.19 Villes de Syrie. ? Ont-ils délivré Samarie ?

20De tous les dieux de ces pays, quels sont ceux qui ont délivré leur pays, pour que l’Eternel délivre Jérusalem ? »

21Ils gardèrent le silence, et ne lui répondirent pas un mot, car le roi avait donné cet ordre : « Vous ne lui répondrez pas. » 22Alors Eliaqim, fils de Hilqiya, qui avait la charge du palais, Shebna le secrétaire, et Yoah, fils d’Asaph l’archiviste, retournèrent auprès d’Ezéchias, les vêtements déchirés, et lui rapportèrent les paroles de l’aide de camp.

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 36:1-22

Ginsalakay sang Asiria ang Juda

(2 Har. 18:13-27; 2 Cro. 32:1-19)

1Sang ika-14 nga tuig sang paghari ni Hezekia sa Juda, ginsalakay ni Haring Senakerib sang Asiria ang tanan nga napaderan nga mga banwa sang Juda, kag gin-agaw niya ini. 2Kag samtang didto si Senakerib sa Lakish, ginsugo niya ang iya kumander upod sa madamo nga mga soldado nga magkadto sa Jerusalem sa pagpakigkita kay Haring Hezekia. Sang didto na ang kumander sa guwa sang Jerusalem, nagpundo siya kag ang iya mga soldado malapit sa ililigan sang ibabaw nga punong, didto dampi sa dalan pakadto sa lugar nga ginapanglabhan. 3Nagkadto sa iya si Eliakim nga anak ni Hilkia, nga administrador sang palasyo, si Shebna nga sekretaryo, kag si Joa nga anak ni Asaf, nga manugdumala sang mga kasulatan sang ginharian. 4Nagsiling sa ila ang kumander, “Hambala ninyo si Hezekia, nga amo ini ang ginasiling sang gamhanan nga hari sang Asiria:

“Ano bala ang imo ginasaligan? 5Nagahunahuna ka bala nga madaog mo ang inaway sa pulong lamang kag indi sa abilidad kag kusog sang imo mga soldado? Sin-o bala ang imo ginasaligan nga nagrebelde ka sa akon? 6Ang Egipto bala? Ini nga nasyon kag ang iya hari pareho lang sa bali nga baston nga kon gamiton mo nga panukod makapilas sang imo kamot. 7Pero basi kon magsiling ka sa akon nga nagasalig kamo sa Ginoo nga inyo Dios. Pero indi bala nga ginpaguba mo gani ang iya mga simbahan sa mataas nga mga lugar pati ang mga halaran sini, kag ginhambalan mo ang mga taga-Juda kag taga-Jerusalem nga dapat magsimba sila sa isa lang ka halaran?”

8Nagsiling pa gid ang kumander, “Karon, silinga ninyo si Hezekia nga may ginatanyag sa iya ang akon agalon, ang hari sang Asiria. Hatagan siya namon sang 2,000 ka kabayo, ina kon may 2,000 man siya ka manugkabayo! 9Wala gid siya padaog bisan sa pinakanubo nga opisyal sang akon agalon. Nagasalig man lang siya sa Egipto nga maghatag sa iya sang mga karwahe kag mga manugkabayo. 10Nagahunahuna bala siya nga wala ako pagsugua sang Ginoo sa pagkadto diri sa paglaglag sang sini nga nasyon? Ang Ginoo mismo ang nagsugo sa akon sa pagsalakay kag sa paglaglag sang sini nga nasyon.”

11Nagsiling si Eliakim, Shebna, kag Joa sa kumander, “Palihog maghambal ka sa amon sa lingguahe nga Aramico, kay naintiendihan namon ini. Indi ka maghambal sa Hebreo kay mabatian ka sang mga tawo nga ara sa mga pader sang siyudad.” 12Pero nagsabat ang kumander, “Ginsugo ako sang akon agalon nga ipahibalo ini nga mga butang sa tanan nga pumuluyo sang Jerusalem, indi lang sa inyo kag sa inyo hari. Kamo tanan gutumon kag uhawon sa tion nga salakayon namon kamo. Gani kaunon ninyo ang inyo tai kag imnon ninyo ang inyo ihi.”

13Dayon nagtindog ang kumander kag nagsinggit sa lingguahe nga Hebreo, “Pamatii ninyo ang mensahi sang gamhanan nga hari sang Asiria! 14Amo ini ang iya ginasiling: Indi kamo magpatunto kay Hezekia. Indi siya makaluwas sa inyo! 15Indi kamo magpahaylo sa iya nga magsalig sa Ginoo kon magsiling siya, ‘Sigurado gid nga luwason kita sang Ginoo; ini nga siyudad indi pag-itugyan sa kamot sang hari sang Asiria.’

16“Indi kamo magpamati kay Hezekia! Amo ini ang ginasiling sang hari sang Asiria: Indi na kamo magkontra sa akon; magsurender na lang kamo! Dayon tugutan ko kamo nga makakaon sang bunga sang inyo ubas kag higera, kag makainom sa inyo mga pulunduhan sang tubig, 17hasta nga magabalik ako kag dal-on ko kamo sa duta nga pareho sang inyo duta—ang duta nga may mga talamnan sang ubas nga makahatag sa inyo sang bino, kag may mga uyas nga mahimo ninyo nga tinapay. 18Indi kamo magpatalang kay Hezekia kon magsiling siya nga luwason kamo sang Ginoo. May mga dios bala sa bisan diin nga nasyon nga nakaluwas sa ila nasyon sa kamot sang hari sang Asiria? 19May nahimo bala ang mga dios sang Hamat, Arpad kag Sefarvaim? Naluwas bala sang mga dios36:19 sang mga dios: ukon, sang sina nga mga dios. sang Samaria ang ila duta sa akon mga kamot? 20Sin-o sa mga dios sang sini nga mga nasyon ang nakaluwas sa ila nasyon sa akon? Gani paano maluwas sang Ginoo ang Jerusalem sa akon mga kamot?”

21Pero wala nagsabat ang mga tawo, kay nagmando si Haring Hezekia nga indi sila magsabat. 22Dayon gin-gisi ni Eliakim, Shebna, kag Joa ang ila mga bayo sa kasubo, kag nagkadto sila kay Hezekia kag ginsugid ang mga ginsiling sang kumander.