Les clauses de l’alliance
Un seul sanctuaire
1Voici les ordonnances et les lois auxquelles vous obéirez et que vous appliquerez dans le pays que l’Eternel, le Dieu de vos ancêtres, vous donne en possession, aussi longtemps que vous y vivrez.
2Vous ferez totalement disparaître tous les lieux où les gens des peuples que vous allez chasser ont adoré leurs dieux, sur les sommets des hautes montagnes et des collines et sous tout arbre verdoyant. 3Vous démolirez leurs autels, vous briserez leurs stèles sacrées, vous brûlerez leurs pieux sacrés, vous mettrez en pièces les idoles de leurs dieux et vous effacerez leur souvenir de cette contrée12.3 Voir Dt 7.5.. 4Vous agirez tout autrement à l’égard de l’Eternel votre Dieu. 5L’Eternel votre Dieu choisira un lieu au milieu des territoires de toutes vos tribus pour y établir sa présence et pour en faire sa demeure ; c’est là seulement que vous irez l’invoquer. 6Là, vous apporterez vos holocaustes et vos sacrifices, vos dîmes et vos offrandes prélevées sur le fruit de votre travail, celles que vous ferez pour accomplir un vœu, vos dons spontanés et les premiers-nés de votre gros et de votre petit bétail. 7Là aussi, vous prendrez vos repas cultuels en présence de l’Eternel votre Dieu, et vous vous réjouirez, vous et vos familles, de tous les produits de votre travail par lesquels l’Eternel votre Dieu vous aura bénis.
8Vous n’agirez donc plus comme nous agissons ici aujourd’hui, où chacun fait ce qui lui semble bon. 9Car jusqu’à présent vous ne connaissez pas encore une existence paisible et vous n’avez pas encore reçu le patrimoine que l’Eternel votre Dieu va vous donner pour que vous meniez une existence paisible. 10Vous allez traverser le Jourdain et vous habiterez le pays que l’Eternel votre Dieu vous donne comme patrimoine ; il vous fera connaître une existence paisible en vous délivrant de tous les ennemis qui vous entourent, et vous habiterez en toute sécurité dans le pays. 11Alors l’Eternel votre Dieu choisira un lieu pour y faire habiter son nom ; c’est là que vous apporterez tout ce que je vous ordonne : vos holocaustes, vos sacrifices, vos dîmes et vos offrandes prélevées sur le produit de votre travail et toutes les choses excellentes que vous offrirez à l’Eternel pour accomplir vos vœux. 12Vous vous réjouirez en présence de l’Eternel votre Dieu, vous, vos fils et vos filles, vos serviteurs et vos servantes et les lévites habitant dans vos villes, car ils n’ont reçu ni part, ni patrimoine foncier comme vous.
13Gardez-vous d’offrir vos holocaustes dans n’importe quel lieu que vous trouverez. 14C’est uniquement dans le lieu que l’Eternel choisira dans l’une de vos tribus que vous offrirez vos holocaustes ; c’est là seulement que vous ferez tout ce que je vous prescris. 15Néanmoins vous pourrez à votre gré abattre des bêtes et en manger la viande dans toutes vos villes, selon les bénédictions que l’Eternel votre Dieu vous accordera. Celui qui sera rituellement pur comme celui qui ne le sera pas pourra en manger comme dans le cas de la gazelle ou du cerf. 16Seulement, vous ne mangerez pas le sang ; vous le répandrez sur la terre comme de l’eau12.16 Voir Gn 9.4 ; Lv 7.26-27 ; 17.10-14 ; Dt 15.23..
17Par contre, vous ne pourrez pas consommer dans vos villes la dîme de votre blé, de votre vin nouveau et de votre huile, ni les premiers-nés de votre gros et de votre petit bétail, ni rien de ce que vous avez fait vœu d’offrir, ni vos dons spontanés, ni vos offrandes prélevées sur le fruit de votre travail. 18C’est seulement en présence de l’Eternel votre Dieu, dans le lieu qu’il choisira, que vous les mangerez, vous, vos fils, vos filles, vos serviteurs, vos servantes et les lévites qui résident dans vos villes, et vous vous réjouirez devant l’Eternel votre Dieu, de tous les produits de votre travail. 19Gardez-vous bien d’oublier les lévites, aussi longtemps que vous habiterez dans votre pays.
20Lorsque l’Eternel votre Dieu aura agrandi votre territoire comme il vous l’a promis et que vous aurez envie de manger de la viande, vous pourrez manger tout ce qui vous plaira. 21Si le lieu que l’Eternel votre Dieu choisira pour y établir sa présence est trop loin de chez vous, vous abattrez des bêtes de votre gros ou de votre petit bétail que vous aura donné l’Eternel, en faisant comme je vous l’ai ordonné, et vous pourrez manger tout ce qui vous plaira là où vous habiterez. 22Mais vous en mangerez comme on mange de la gazelle et du cerf ; ceux qui seront rituellement purs et ceux qui seront impurs, pourront en manger ensemble. 23Seulement, évitez avec soin d’en manger le sang, car le sang c’est la vie12.23 Voir Lv 17.10-14., et vous ne mangerez pas la vie avec la viande. 24Vous n’en mangerez pas, vous le répandrez sur la terre comme de l’eau. 25Vous n’en consommerez pas afin d’être heureux, vous et vos descendants après vous, pour avoir fait ce que l’Eternel considère comme juste.
26Cependant, vous prendrez les animaux consacrés qui sont à vous et ce que vous avez fait vœu d’offrir, et vous les amènerez au lieu que l’Eternel choisira. 27Vous offrirez vos holocaustes avec la viande et le sang sur l’autel de l’Eternel votre Dieu ; le sang de vos autres sacrifices sera répandu sur l’autel de l’Eternel votre Dieu, et vous pourrez en manger la viande.
28Retenez tous ces commandements que je vous donne et obéissez-y. Alors vous serez heureux, vous et vos descendants après vous pour toujours, parce que vous aurez fait ce que l’Eternel votre Dieu juge bon et juste.
Contre l’idolâtrie
N’imitez pas les peuples cananéens !
29Lorsque l’Eternel votre Dieu aura fait disparaître les peuples chez qui vous vous rendez pour les déposséder, lorsque vous les aurez chassés et que vous serez installés dans leur pays, 30gardez-vous bien de vous laisser prendre au piège en les imitant après leur extermination, et n’allez pas vous rallier à leurs divinités en disant : « Comment ces peuples adoraient-ils leurs dieux ? Nous voulons nous aussi faire comme eux. » 31Non, vous n’agirez pas ainsi envers l’Eternel votre Dieu. Car ces gens faisaient pour leurs dieux toutes sortes de choses que l’Eternel a en abomination et qu’il déteste ; ils allaient même jusqu’à brûler leurs fils et leurs filles en sacrifice à leurs dieux12.31 Voir Lv 18.21 et note..
مكانی معين جهت عبادت
1وقتی به سرزمينی میرسيد كه خداوند، خدای پدرانتان آن را به شما داده است، بايد اين اوامر را تا وقتی كه در آن سرزمين زندگی میكنيد، اطاعت نماييد.
2در هر جا كه بتخانهای میبينيد، چه در بالای کوهها و تپهها، و چه در زير درختان، بايد آن را نابود كنيد. 3قربانگاههای بتپرستان را بشكنيد، ستونهايی را كه میپرستند خرد كنيد، مجسمههای شرمآورشان را بسوزانيد و بتهای آنها را قطعهقطعه كنيد و چيزی باقی نگذاريد كه شما را به ياد آنها بيندازد.
4-5مانند بتپرستان در هر جا برای خداوند، خدايتان قربانی نكنيد، بلكه در محلی كه خودش در ميان قبيلههای اسرائيل به عنوان عبادتگاه خود انتخاب میكند، او را عبادت نماييد. 6قربانیهای سوختنی و ساير قربانیها، عشر دارايیتان، هدايای مخصوص، هدايای نذری، هدايای داوطلبانه، و نخستزادههای گلهها و رمههايتان را به آنجا بياوريد. 7در آنجا شما و خانوادههايتان در حضور خداوند، خدايتان خواهيد خورد و از دسترنج خود لذت خواهيد برد، زيرا او شما را بركت داده است.
8-9وقتی به سرزمينی كه در آنجا خداوند، خدايتان به شما صلح و آرامش میبخشد رسيديد، ديگر نبايد مثل امروز هر جا كه خواستيد او را عبادت كنيد. 10زمانی كه از رود اردن بگذريد و در آن سرزمين اقامت كنيد و خداوند به شما آرامش ببخشد و شما را از دست دشمنانتان حفظ كند، 11آنگاه بايد تمام قربانیهای سوختنی و ساير هدايای خود را كه به شما امر كردهام به عبادتگاه او در محلی كه خود انتخاب خواهد كرد بياوريد. 12در آنجا با پسران و دختران، غلامان و كنيزان خود، در حضور خداوند شادی خواهيد كرد. به خاطر داشته باشيد كه لاویان شهرتان را به جشن و شادی خود دعوت كنيد، چون ايشان زمينی از خود ندارند.
13قربانیهای سوختنی خود را نبايد در هر جايی كه رسيديد قربانی كنيد. 14آنها را فقط در جايی میتوانيد قربانی كنيد كه خداوند انتخاب كرده باشد. او در زمينی كه به يكی از قبيلهها اختصاص يافته است محلی را انتخاب خواهد كرد. تنها آنجاست كه میتوانيد قربانیها و هدايای خود را تقديم كنيد. 15ولی حيواناتی را كه گوشتشان را میخوريد میتوانيد در هر جا سر ببريد همانطور كه غزال و آهو را سر میبريد. از اين گوشت هر قدر ميل داريد و هر وقت كه خداوند به شما بدهد، بخوريد. كسانی كه شرعاً نجس باشند نيز میتوانند آن را بخورند. 16تنها چيزی كه نبايد بخوريد خون آن است كه بايد آن را مثل آب بر زمين بريزيد.
17ولی هيچكدام از هدايا را نبايد در خانه بخوريد، نه عشر غله و شراب تازه و روغن زيتونتان و نه نخستزادهٔ گلهها و رمههايتان و نه چيزی كه برای خداوند نذر كردهايد و نه هدايای داوطلبانه و نه هدايای مخصوصتان. 18همهٔ اينها را بايد به قربانگاه بياوريد و همراه فرزندان خود و لاويانی كه در شهر شما هستند، در آنجا در حضور خداوند، خدايتان آن خوراكیها را بخوريد. او به شما خواهد گفت كه اين قربانگاه در كجا بايد ساخته شود. در هر كاری كه میكنيد در حضور خداوند، خدايتان شادی كنيد. 19(ضمناً مواظب باشيد لاویان را فراموش نكنيد.)
20-23هنگامی كه خداوند، خدايتان طبق وعدهٔ خود مرزهايتان را توسعه دهد اگر قربانگاه از شما دور باشد آنگاه میتوانيد گلهها و رمههايتان را كه خداوند به شما میبخشد، در هر وقت و در هر جا كه خواستيد سر ببريد و بخوريد، همانطور كه غزال و آهويتان را سر میبريد و میخوريد. حتی اشخاصی كه شرعاً نجس هستند میتوانند آنها را بخورند. اما مواظب باشيد گوشت را با خونش كه بدان حيات میبخشد، نخوريد، 24-25بلكه خون را مثل آب بر زمين بريزيد. اگر چنين كنيد، خداوند از شما راضی خواهد شد و زندگی شما و فرزندانتان به خير خواهد بود. 26-27آنچه را كه به خداوند وقف میكنيد، و هدايايی را كه نذر كردهايد و قربانیهای سوختنی خود را به قربانگاه ببريد. اينها را بايد فقط بر قربانگاه خداوند، خدايتان قربانی كنيد. خون را بايد روی قربانگاه ريخته، گوشت آن را بخوريد.
28مواظب باشيد آنچه را كه به شما امر میكنم، اطاعت كنيد. اگر آنچه در نظر خداوند، خدايتان پسنديده است انجام دهيد، همه چيز برای شما و فرزندانتان تا به ابد به خير خواهد بود. 29وقتی خداوند، قومهای سرزمينی را که در آن زندگی خواهيد كرد نابود كند، 30در پرستيدن خدايانشان از ايشان پيروی نكنيد و گرنه در دام مهلكی گرفتار خواهيد شد. سؤال نكنيد كه اين قومها چگونه خدايانشان را میپرستند و بعد رفته مثل آنها پرستش كنيد. 31هرگز نبايد چنين اهانتی به خداوند، خدايتان بكنيد. اين قومها كارهای ناپسندی را كه خداوند از آنها نفرت دارد، برای خدايانشان بجا میآورند. آنها حتی پسران و دخترانشان را برای خدايانشان میسوزانند. 32تمام اوامری را كه به شما میدهم اطاعت كنيد. چيزی به آنها نيافزاييد و چيزی هم از آنها كم نكنيد.
