Contre les Moabites
1L’Eternel dit ceci :
Moab2.1 Le territoire de Moab s’étendait à l’est de la mer Morte. a perpétré ╵de nombreux crimes ;
il a dépassé les limites. ╵Voilà pourquoi ╵je ne reviendrai pas ╵sur l’arrêt que j’ai pris,
car ce peuple a brûlé ╵les os du roi d’Edom, ╵pour les réduire en chaux.
2Je mettrai le feu à Moab
et il consumera ╵les palais de Qeriyoth2.2 Site inconnu (voir Jr 48.24). Autre traduction : de ses villes.,
et Moab périra ╵en plein tumulte
au bruit des cris de guerre, ╵au son du cor.
3Je ferai disparaître ╵son chef, et avec lui,
je vais exterminer ╵tous ses ministres,
l’Eternel le déclare.
Contre le royaume de Juda
4L’Eternel dit ceci :
Juda a perpétré ╵de nombreux crimes ;
il a dépassé les limites. ╵Voilà pourquoi ╵je ne reviendrai pas ╵sur l’arrêt que j’ai pris,
car ils ont méprisé ╵la Loi de l’Eternel
et n’ont pas obéi ╵à ses commandements.
Ils se sont égarés ╵en suivant les faux dieux
qu’autrefois leurs ancêtres ╵avaient déjà suivis.
5Je mettrai le feu à Juda
et il consumera ╵les palais de Jérusalem.
Contre Israël
6L’Eternel dit ceci :
Israël a commis ╵de nombreux crimes ;
il a dépassé les limites. ╵Voilà pourquoi ╵je ne reviendrai pas ╵sur l’arrêt que j’ai pris,
car pour un pot-de-vin ╵ils vendent l’innocent,
et l’indigent ╵pour une paire de sandales.
7Ils piétinent la tête ╵des démunis dans la poussière2.7 Ils piétinent la tête des démunis dans la poussière: c’est ainsi qu’ont compris les versions. Autre traduction : ils convoitent même jusqu’à la poussière du sol que les démunis se jettent sur la tête en signe de deuil.,
et ils faussent le droit des pauvres2.7 Autre traduction : ils détournent les humbles du droit chemin..
Le fils comme le père ╵vont vers la même fille2.7 Voir Lv 18.15 ; Dt 22.28-29.,
c’est ainsi qu’ils m’outragent, ╵moi qui suis saint.
8Près de chaque autel, ils s’étendent
sur des vêtements pris en gage2.8 Voir Ex 22.25-26 ; Dt 24.10-13.
et, dans le temple de leurs dieux, ╵ils vont boire
le vin ╵que l’on a perçu comme amende.
9Pourtant, moi j’ai détruit ╵devant eux les Amoréens2.9 Un terme qui englobe tous les anciens habitants de Canaan (voir v. 10 ; Gn 15.16 ; Dt 7.1).
qui sont aussi grands que des cèdres
et forts comme des chênes,
et j’ai détruit leurs fruits en haut
et en bas leurs racines.
10Pourtant, moi je vous ai fait ╵sortir d’Egypte
et je vous ai conduits ╵pendant quarante ans au désert
pour que vous possédiez ╵le pays des Amoréens.
11J’ai choisi certains de vos fils ╵pour être des prophètes
et certains de vos jeunes gens ╵pour m’être consacrés par vœu2.11 Voir Nb 6.1-21..
N’en est-il pas ainsi, ╵Israélites ?
l’Eternel le demande.
12Mais à ces hommes consacrés, ╵vous avez fait boire du vin
et aux prophètes, ╵vous avez ordonné :
« Ne prophétisez pas. »
13Je vais vous écraser sur place
comme écrase un chariot ╵chargé de gerbes.
14Alors les plus agiles mêmes ╵ne trouveront pas de refuge,
et les plus vigoureux ╵ne pourront rassembler leurs forces,
ni le guerrier ╵sauver sa vie.
15Celui qui manie l’arc ╵ne résistera pas.
L’homme le plus agile ╵ne s’échappera pas,
même le meilleur cavalier ╵ne pourra pas sauver sa vie.
16En ce jour-là, ╵le guerrier le plus valeureux
fuira, tout nu,
l’Eternel le déclare.
De straf voor Juda en Israël
1De Here zegt: ‘De inwoners van Moab hebben steeds weer gezondigd en dat is iets dat Ik niet zal vergeten. Ik zal hen niet langer ongestraft laten. Want zij ontwijdden het graf van de koningen van Edom, zonder respect te hebben voor de doden. 2Ik zal op mijn beurt vuur over Moab laten gaan en dat zal alle paleizen in Kerioth verwoesten. Moab zal met veel lawaai ten onder gaan, met schreeuwende strijders en fel klinkende trompetstoten. 3En Ik zal hun regent en al zijn leiders uitroeien.’
4De Here zegt: ‘De inwoners van Juda hebben steeds opnieuw gezondigd en dat zal Ik niet vergeten. Ik laat hen er niet ongestraft van afkomen. Want zij hebben de wetten van God de rug toegekeerd en weigerden ze te gehoorzamen. Zij hebben hun harten verhard en op dezelfde manier gezondigd als hun voorouders. 5Daarom zal Ik Juda met vuur verwoesten en al Jeruzalems paleizen en forten platbranden.’
6De Here zegt: ‘De inwoners van Israël hebben steeds weer gezondigd en dat is iets dat Ik niet vergeet. Ook zij zullen er niet ongestraft van afkomen. Want zij hebben het recht geweld aangedaan door zich te laten omkopen en zij verkochten de armen, die hun schulden niet konden afbetalen, als slaven. Zij verkopen die mensen zelfs om een paar sandalen. 7Zij trappen de armen in het stof en lopen over de weerlozen heen. En een man en zijn vader gaan naar hetzelfde meisje en ontwijden zo mijn heilige naam. 8Tijdens hun godsdienstige feesten lopen zij in kleren die ze in onderpand hebben. In hun godshuizen brengen zij wijnoffers die zij kochten met geld dat zij als boete hadden ontvangen. 9En denk dan eens aan alles wat Ik voor hen heb gedaan! Voor hen uitgaand, maakte Ik het land van de Amorieten voor hen vrij, terwijl de Amorieten toch boomlange kerels zijn en sterk als ossen! Ik beroofde hen van hun vruchten en sneed hun wortels door. 10Ik bevrijdde u ook nog uit Egypte, leidde u veertig jaar door de woestijn, waarna u het land van de Amorieten in bezit kreeg. 11Ik verkoos sommigen van uw zonen tot Nazireeërs en profeten. Kunt u dat ontkennen, Israël?’ vraagt de Here. 12‘Maar u liet de Nazireeërs zondigen door hen te dwingen uw wijn te drinken en u legde mijn profeten het zwijgen op door te zeggen: “U mag niet profeteren!”
13Luister goed! Ik zal u laten kreunen als een wagen die volgeladen is met korenschoven. 14Uw snelste strijders zullen struikelen tijdens hun vlucht. Alle sterken zullen zwak zijn en de hooggeplaatsten kunnen zichzelf niet meer in veiligheid brengen. 15Hulp van de boogschutters zal niet baten en zelfs de snelste renners zullen niet meer kunnen vluchten. Ook de beste ruiters ontkomen dan niet aan het gevaar. 16De moedigsten onder uw heldhaftige mannen zullen hun wapens weggooien en die dag voor hun leven rennen,’ zegt de Oppermachtige Here.
