La révolte de Shéba
1Il se trouvait là un vaurien nommé Shéba, fils de Bikri, de la tribu de Benjamin. Il sonna du cor et proclama : Nous n’avons rien à faire avec David, rien de commun avec le fils d’Isaï ! Rentrons chacun chez soi, hommes d’Israël !
2Et tous les hommes d’Israël du Nord se détachèrent de David pour se rallier à Shéba, fils de Bikri. Seuls les hommes de Juda restèrent attachés à leur roi et l’escortèrent depuis le Jourdain jusqu’à Jérusalem.
3Dès son arrivée au palais, David fit chercher les dix épouses de second rang qu’il avait laissées pour garder le palais et les installa dans une maison bien gardée, il leur donna tout ce qui leur était nécessaire ; mais il n’eut plus de relations avec elles. Dès lors, elles furent séquestrées jusqu’au jour de leur mort, menant la vie des veuves20.3 Pour la raison de cette décision, voir 15.16 ; 16.21-22..
Joab assassine Amasa
4Le roi ordonna à Amasa20.4 Voir 17.25 ; 19.14. David écarte Joab qui a mis Absalom à mort, contre ses ordres (18.12-15). : Mobilise d’ici trois jours les hommes de Juda, puis viens te présenter ici avec eux.
5Amasa alla mobiliser Juda, mais il tarda au-delà du délai fixé par le roi pour le rendez-vous avec lui. 6Alors David dit à Abishaï : Shéba, fils de Bikri, va maintenant nous faire plus de tort qu’Absalom. Pars donc à la tête de la garnison royale et poursuis-le ! Il ne faut pas qu’il ait le temps de trouver abri dans des villes fortifiées où il nous échapperait.
7Ainsi Abishaï partit avec la troupe commandée par Joab, ainsi qu’avec les Kérétiens et les Pélétiens20.7 Voir 8.18. et tous les soldats de métier. Ils quittèrent Jérusalem afin de poursuivre Shéba, fils de Bikri.
8Lorsqu’ils furent arrivés près de la grande pierre à Gabaon, ils virent Amasa venir au-devant d’eux. Joab portait alors sur sa tenue un ceinturon auquel était attaché, sur ses reins, le fourreau contenant son épée. Celle-ci tomba pendant que Joab s’avançait.
9Joab dit à Amasa : Vas-tu bien, mon frère ?
De la main droite, il saisit la barbe d’Amasa pour l’embrasser. 10Ce dernier ne prit pas garde à l’épée qui se trouvait dans la main gauche de Joab. Celui-ci la lui plongea dans le ventre et répandit ses intestins à terre, sans lui porter un second coup, et Amasa mourut sur-le-champ. Après cela, Joab et son frère Abishaï reprirent la poursuite de Shéba, fils de Bikri.
11Un jeune soldat de Joab s’était arrêté près du cadavre d’Amasa en répétant : Que tous ceux qui sont partisans de Joab et qui sont pour David suivent Joab !
12Or, Amasa gisait dans son sang au milieu de la route ; le soldat vit que toute la troupe s’arrêtait. Alors il ôta le corps d’Amasa du chemin en le tirant dans un champ, et le couvrit d’une couverture. 13Une fois le cadavre enlevé de la route, tous les hommes continuèrent leur chemin à la suite de Joab pour poursuivre Shéba, fils de Bikri.
La fin de Shéba
14Ils parcoururent toutes les tribus d’Israël en direction d’Abel-Beth-Maaka20.14 Une des localités les plus septentrionales d’Israël, au pied du mont Hermon, à une quarantaine de kilomètres du lac de Galilée (voir 1 R 15.20 ; 2 R 15.29 ; 2 Ch 16.4).. Tous les hommes de Bérim se rassemblèrent et marchèrent aussi à la suite de Joab 15qui, avec ses troupes, arriva à la ville d’Abel-Beth-Maaka et l’assiégea. On dressa un remblai de terre contre la ville jusqu’au niveau du rempart extérieur. Toute l’armée de Joab se mit à creuser des sapes sous la muraille pour la faire s’écrouler. 16Alors une femme avisée se mit à crier du haut du rempart de la ville : Ecoutez, écoutez ! Dites, je vous prie, à Joab : « Approche jusqu’ici, je veux te parler ! »
17Joab s’approcha d’elle et la femme lui demanda : Es-tu Joab ?
– Oui, c’est moi, répondit-il.
Elle lui dit : Ecoute les paroles de ta servante !
– J’écoute.
18Elle poursuivit : Autrefois on répétait le dicton : « Demandez conseil dans Abel ! et l’affaire sera réglée ! » 19Nous sommes parmi les gens les plus paisibles et les plus loyaux d’Israël. Et toi tu veux détruire une ville qui est une métropole en Israël ! Pourquoi ruinerais-tu une cité qui fait partie du pays de l’Eternel ?
20Joab s’écria : Sûrement pas ! Je ne veux ni détruire ni ruiner quoi que ce soit. 21Ce n’est pas de cela qu’il s’agit. Mais un homme de la région montagneuse d’Ephraïm nommé Shéba, fils de Bikri, s’est révolté contre le roi David. Livrez-le, lui seul, et je lèverai le siège de la ville.
La femme lui répondit : Eh bien, sa tête te sera lancée par-dessus la muraille.
22La femme alla trouver tous ses concitoyens et leur parla avec sagesse. Ils coupèrent la tête de Shéba et la lancèrent à Joab. Alors celui-ci fit sonner du cor et les assiégeants se retirèrent de la ville, chacun rentra chez soi. Joab retourna à Jérusalem, auprès du roi.
Les fonctionnaires de David
23Joab resta à la tête de toute l’armée d’Israël ; Benaya, fils de Yehoyada, commandait les Kérétiens et les Pélétiens. 24Adoram dirigeait les corvées ; Josaphat, fils d’Ahiloud, était archiviste ; 25Sheva était secrétaire. Tsadoq et Abiatar étaient prêtres. 26David avait aussi pour prêtre Ira de Yaïr.
เชบากบฏ
1มีผู้ก่อความไม่สงบคนหนึ่งชื่อเชบาบุตรบิครีชาวเบนยามินเผอิญอยู่ที่นั่น เขาเป่าแตรเขาสัตว์และร้องตะโกนว่า
“เราไม่มีส่วนอะไรกับดาวิด
เราไม่เกี่ยวข้องอะไรกับบุตรเจสซี!
พี่น้องอิสราเอลทั้งหลายเอ๋ย จงกลับบ้านกันเถิด!”
2คนอิสราเอลทั้งปวงจึงทิ้งดาวิดไปติดตามเชบาบุตรบิครี แต่คนยูดาห์อยู่เคียงข้างกษัตริย์ของตน ตามเสด็จตลอดทางจากแม่น้ำจอร์แดนสู่กรุงเยรูซาเล็ม
3เมื่อดาวิดเสด็จมาถึงวังในเยรูซาเล็ม พระองค์ทรงกักตัวสนมทั้งสิบซึ่งทรงทิ้งไว้ให้คอยรักษาวังนั้นไว้ที่ตำหนักแห่งหนึ่ง และให้ได้รับการเลี้ยงดูตามความต้องการ แต่กษัตริย์ไม่ได้รับเป็นสนมอีกต่อไป นางสนมเหล่านั้นจึงถูกกักอยู่ในฐานะแม่ม่ายจนวันตาย
4จากนั้นกษัตริย์ตรัสสั่งอามาสาว่า “จงระดมพลยูดาห์มาที่นี่ภายในสามวัน แล้วตัวเจ้าก็จงมาด้วย” 5แต่เมื่ออามาสาออกไประดมพลยูดาห์ เขาใช้เวลาเกินกว่าที่กษัตริย์กำหนดไว้
6ดาวิดตรัสกับอาบีชัยว่า “เชบาบุตรบิครีจะเป็นภัยต่อเรายิ่งกว่าอับซาโลมเสียอีก จงนำคนของเราตามล่าเอาตัวเขามา ก่อนที่เขาจะหนีเข้าเมืองป้อมปราการพ้นมือเราไปได้” 7คนของโยอาบ คนเคเรธี และคนเปเลท กับนักรบแกล้วกล้าทั้งหลายจึงยกออกไปจากกรุงเยรูซาเล็มภายใต้การนำของอาบีชัยเพื่อตามล่าเชบาบุตรบิครี
8ขณะที่พวกเขามาถึงศิลาใหญ่แห่งกิเบโอน อามาสามาพบกับพวกเขาที่นั่น โยอาบแต่งชุดออกศึก คาดดาบสั้นพร้อมฝักไว้ที่เอว เขาก้าวเข้าไปทักทายอามาสาและแอบชักดาบสั้นออกจากฝัก
9โยอาบพูดว่า “เป็นอย่างไรบ้างน้องชาย?” แล้วใช้มือขวาจับหนวดของอามาสาทำท่าเหมือนจะจูบ 10อามาสาไม่ทันสังเกตดาบสั้นในมือโยอาบ โยอาบจึงแทงเข้าที่ท้องจนไส้ทะลักออกมาที่พื้น โดยไม่ต้องแทงซ้ำ อามาสาตายคาที่ แล้วโยอาบกับอาบีชัยน้องชายก็ตามล่าเชบาบุตรบิครีต่อไป
11ทหารคนหนึ่งของโยอาบยืนข้างร่างของอามาสาและกล่าวว่า “ผู้ใดชื่นชอบโยอาบและผู้ใดเป็นฝ่ายดาวิด จงตามโยอาบมา” 12ส่วนอามาสานอนจมกองเลือดอยู่กลางถนน และเมื่อทหารคนนั้นเห็นทหารทั้งหมดหยุดดูศพของอามาสา เขาจึงลากศพจากถนนไปทิ้งไว้กลางทุ่งและโยนเสื้อผ้าคลุมไว้ 13เมื่อกำจัดร่างของอามาสาออกไปให้พ้นทางแล้ว ทุกคนต่างก็สมทบกับโยอาบ ออกตามล่าเชบาบุตรบิครี
14ฝ่ายเชบาเดินทางไปทั่วทุกเผ่าของอิสราเอลไปยังอาเบลเบธมาอาคาห์20:14 หรืออาเบลจนถึงเบธมาอาคาห์เช่นเดียวกับข้อ 15 และทั่วภูมิภาคของชาวเบไรต์ซึ่งรวมตัวกันมาติดตามเขา 15กองกำลังของโยอาบมาโอบล้อมเชบาในอาเบลเบธมาอาคาห์ ก่อเชิงเทินใหญ่ต่อกับกำแพงเมือง แล้วเริ่มทลายกำแพง 16หญิงเจ้าปัญญาคนหนึ่งร้องบอกจากตัวเมืองว่า “โปรดฟังหน่อยเถิด เรียกท่านโยอาบมาทางนี้ ดิฉันขอพูดด้วย” 17เมื่อโยอาบมาถึง หญิงนั้นถามว่า “ท่านคือโยอาบหรือ?”
เขาตอบว่า “ใช่”
นางกล่าวว่า “โปรดฟังสิ่งที่ผู้รับใช้ของท่านจะพูด”
โยอาบตอบว่า “เราฟังอยู่”
18นางกล่าวต่อไปว่า “เคยมีคำกล่าวไว้ว่า ‘ไปเอาคำตอบกับอาเบล’ แล้วเรื่องก็เรียบร้อย 19เราเป็นพวกที่รักสันติและจงรักภักดีในอิสราเอล ท่านกำลังพยายามทำลายเมืองแม่ของอิสราเอล เหตุใดท่านจึงต้องการที่จะกลืนกินมรดกขององค์พระผู้เป็นเจ้า?”
20โยอาบตอบว่า “ขอให้เรื่องนี้ห่างไกลจากเรา! เราไม่เคยคิดที่จะกลืนกินหรือทำลายเมืองนี้เลย! 21เราต้องการแต่เพียงได้ตัวคนที่ชื่อเชบาบุตรบิครีจากแดนเทือกเขาแห่งเอฟราอิมซึ่งกบฏต่อกษัตริย์ดาวิด หากเจ้าเอาตัวชายคนนี้มาให้ เราก็จะถอนกำลังไปจากเมืองนี้”
หญิงนั้นตอบว่า “เราจะโยนหัวเขาข้ามกำแพงลงมาให้ท่าน”
22หญิงนั้นจึงไปหาพวกชาวเมือง และให้คำปรึกษาอย่างฉลาดหลักแหลม พวกเขาก็ตัดศีรษะเชบาบุตรบิครีโยนลงมาให้โยอาบ โยอาบจึงเป่าแตรเขาสัตว์เรียกกองทหารให้แยกย้ายจากเมืองนั้นกลับบ้าน ส่วนโยอาบกลับมาเข้าเฝ้ากษัตริย์ที่กรุงเยรูซาเล็ม
23โยอาบเป็นผู้บัญชาการกองทัพทั้งหมดของอิสราเอล เบไนยาห์บุตรเยโฮยาดาเป็นผู้บัญชาการ คนเคเรธีและคนเปเลท 24อาโดนีรัม20:24 ภาษาฮีบรูว่าอาโดรัม(ดู1พกษ.4:6 และ 5:14)เป็นผู้ดูแลคนงานโยธา เยโฮชาฟัทบุตรอาหิลูดเป็นอาลักษณ์หลวง 25เชวาเป็นราชเลขา ศาโดกกับอาบียาธาร์เป็นปุโรหิต 26และอิราแห่งยาอีร์เป็นปุโรหิตของดาวิด
