La première victoire de Saül
1Environ un mois plus tard11.1 Ces mots se trouvent dans le manuscrit hébreu de Qumrân, mais pas dans le texte hébreu traditionnel., Nahash l’Ammonite11.1 Les Ammonites étaient des descendants de Loth (Gn 19.38 ; Dt 2.19) établis à l’est du Jourdain près du cours supérieur du Yabboq (Dt 2.37 ; Jos 12.2). Ils avaient déjà tenté d’envahir le territoire d’Israël au temps des « juges » (Jg 3.13 ; 11.4-33). vint mettre le siège devant Yabesh en Galaad11.1 Situé à l’est du Jourdain dans le territoire attribué à la demi-tribu de Manassé.. Les habitants de la ville dirent à Nahash : Conclus une alliance avec nous et nous te serons assujettis.
2Nahash leur répondit : Voilà à quelle condition je traiterai avec vous : je vous crèverai à tous l’œil droit11.2 Voir note Jg 1.6.. Ainsi je couvrirai de honte tout le peuple d’Israël.
3Les responsables de Yabesh lui dirent : Accorde-nous un délai de sept jours. Nous enverrons des messagers dans tout le territoire d’Israël, et si personne ne vient à notre secours, nous nous rendrons à toi.
4Les messagers arrivèrent à Guibéa, la ville de Saül, et exposèrent aux gens ce qui se passait. Tous les habitants se mirent à se lamenter et à pleurer.
5Juste à ce moment, Saül revenait des champs derrière ses bœufs. Il demanda : Qu’a donc le peuple à pleurer ainsi ?
On lui raconta ce qu’avaient dit les messagers de Yabesh. 6Lorsqu’il eut entendu cela, l’Esprit de Dieu tomba sur lui et il entra dans une violente colère. 7Il prit une paire de bœufs et les découpa en morceaux qu’il envoya dans tout le territoire d’Israël par des messagers chargés de proclamer : Celui qui ne suivra pas Saül et Samuel au combat verra ses bœufs traités de la même manière.
Alors une frayeur venant de l’Eternel s’empara du peuple, qui se mit en marche comme un seul homme. 8Saül les recensa à Bézeq11.8 Au nord de Sichem, à 70 kilomètres au nord de Jérusalem, à l’ouest du Jourdain, mais relativement près de Yabesh en Galaad. ; il en compta 300 000 des tribus du Nord et 30 000 de la tribu de Juda. 9Les messagers venus de Yabesh furent chargés de dire à leurs compatriotes : Demain, quand le soleil donnera toute sa chaleur, vous serez délivrés.
Les messagers rentrèrent chez eux et rapportèrent ces paroles aux leurs, qui en furent remplis de joie. 10Les gens de Yabesh firent transmettre aux Ammonites : Demain nous nous rendrons à vous et vous nous traiterez comme il vous plaira.
11Le lendemain matin, Saül répartit ses hommes en trois compagnies qui investirent le camp ennemi à la dernière veille de la nuit. Ils battirent les Ammonites jusqu’au moment de la plus grande chaleur. Les rescapés furent si bien dispersés qu’il n’en resta pas deux ensemble.
12Alors le peuple dit à Samuel : Où sont donc ces hommes qui disaient : « Ce Saül va-t-il régner sur nous ? » Qu’on nous les livre et nous les mettrons à mort.
13Mais Saül dit : On ne mettra personne à mort en un jour pareil, car aujourd’hui l’Eternel a délivré Israël.
14Samuel ajouta : Venez et allons à Guilgal11.14 Voir note 10.8. pour y confirmer la royauté !
15Tout le peuple se rendit à Guilgal, ils y établirent Saül pour roi devant l’Eternel et ils offrirent des sacrifices de communion devant l’Eternel. Ensuite Saül et tous les gens d’Israël se livrèrent là à de grandes réjouissances.
ซาอูลช่วยเมืองยาเบช
1ครั้งนั้นนาหาชชาวอัมโมนยกทัพมาล้อมเมืองยาเบชกิเลอาด ชาวเมืองยาเบชทั้งปวงจึงเจรจาว่า “พวกเราขอทำสัญญาสงบศึกและยอมสวามิภักดิ์”
2แต่นาหาชชาวอัมโมนตอบว่า “ก็ได้ แต่มีข้อแม้ว่าเราจะทะลวงตาข้างขวาของพวกเจ้าทุกคน เป็นการสร้างความอัปยศแก่อิสราเอลทั้งหมด”
3เหล่าผู้อาวุโสของยาเบชกล่าวว่า “โปรดให้เวลาเราเจ็ดวัน เราจะส่งผู้สื่อสารไปทั่วดินแดนอิสราเอล หากไม่มีผู้ใดมาช่วยเรา เราจะยินยอมตามข้อแม้ของท่าน”
4เมื่อผู้สื่อสารมาถึงเมืองกิเบอาห์ถิ่นของซาอูล แล้วแจ้งเงื่อนไขนี้แก่ประชากร ทุกคนพากันร้องไห้เสียงดัง 5ขณะนั้นเองซาอูลต้อนฝูงวัวกลับมาจากทุ่งนา จึงถามว่า “มีเรื่องอะไรหรือ? เหตุใดพวกเขาจึงร้องไห้?” พวกเขาก็แจ้งให้ซาอูลทราบข่าวจากยาเบช
6เมื่อซาอูลได้ยินเช่นนั้น พระวิญญาณของพระเจ้าเสด็จลงมาสวมทับเขาด้วยฤทธานุภาพ และเขาโกรธมาก 7เขาจับวัวผู้สองตัวมาฟันเป็นท่อนๆ และให้ผู้สื่อสารแบกไปทั่วอิสราเอล พร้อมทั้งประกาศว่า “ใครไม่ยอมติดตามซาอูลกับซามูเอล วัวของเขาจะมีสภาพอย่างนี้” เหล่าประชากรเกิดความเกรงกลัวองค์พระผู้เป็นเจ้าเขาทั้งปวงจึงพร้อมใจกันมา 8เมื่อซาอูลตรวจพลที่เบเซกพบว่ามีชาวอิสราเอลสามแสนคนและมีคนยูดาห์อีกสามหมื่นคน
9พวกเขาบอกผู้สื่อสารทั้งหลายว่า “ให้กลับไปแจ้งชาวยาเบชกิเลอาดว่า ‘เราจะมาช่วยท่านก่อนเที่ยงวันพรุ่งนี้’ ” เมื่อชาวเมืองยาเบชได้ทราบข่าวแล้ว ก็ดีใจกันทั่วหน้า 10พวกเขาจึงบอกชาวอัมโมนว่า “พรุ่งนี้เราจะยอมแพ้ท่าน ท่านจะทำอะไรกับเราก็ได้ตามที่เห็นดี”
11วันรุ่งขึ้นซาอูลแบ่งกองทัพออกเป็นสามกอง บุกเข้าจู่โจมค่ายอัมโมนตั้งแต่เช้ามืด11:11 คือ ยามสาม คือช่วง 02.00-06.00 น.และฆ่าฟันพวกเขาตลอดช่วงเช้า ชาวอัมโมนที่เหลือก็กระจัดกระจายไปคนละทิศคนละทาง
ซาอูลได้รับการยืนยันเป็นกษัตริย์
12เหล่าประชากรกล่าวกับซามูเอลว่า “ใครนะที่พูดว่า ‘ซาอูลหรือจะมาปกครองเรา’ นำตัวพวกนั้นออกมาที่นี่ให้เราฆ่าเสีย”
13แต่ซาอูลกล่าวว่า “อย่าประหารใครในวันนี้เลย เพราะวันนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยกอบกู้อิสราเอล”
14ซามูเอลจึงกล่าวแก่ประชากรว่า “มาเถิด ให้เราทั้งหมดไปที่กิลกาลและยืนยันเรื่องการเป็นกษัตริย์ของซาอูล” 15ดังนั้นประชาชนทั้งปวงจึงไปที่กิลกาล และประกาศรับรองซาอูลเป็นกษัตริย์ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าพวกเขาถวายเครื่องสันติบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าที่นั่น ซาอูลและอิสราเอลทั้งปวงจัดการเฉลิมฉลองครั้งใหญ่
