Le recensement et la punition
(2 S 24.1-25)
1Satan21.1 Autre traduction : un adversaire. Voir Jb 1.6 ; Za 3.1 et les notes. se dressa contre Israël et il incita David à faire le recensement d’Israël. 2Alors David ordonna à Joab et aux chefs du peuple : Allez recenser les Israélites aptes au service militaire depuis Beer-Sheva jusqu’à Dan, puis revenez me faire votre rapport, que je sache quel en est le nombre.
3Joab dit : Que l’Eternel rende son peuple cent fois plus nombreux ! O roi, mon seigneur, ne sont-ils pas tous aujourd’hui déjà des sujets de mon seigneur ? Pourquoi alors, mon seigneur ordonne-t-il pareille chose ? Pourquoi chargerait-il Israël d’une faute ?
4Mais le roi maintint l’ordre donné à Joab. Joab se mit donc en route et parcourut tout Israël. Puis il regagna Jérusalem21.4 Voir 2 S 24.5-8 pour le détail de l’itinéraire de ce recensement qui dura neuf mois et vingt jours.. 5Joab communiqua à David le résultat du recensement du peuple apte au service militaire : l’ensemble d’Israël comptait 1 100 000 hommes aptes à porter les armes, et Juda 470 000. 6Joab n’avait recensé ni les ressortissants de la tribu de Lévi ni ceux de Benjamin, tant l’ordre du roi lui répugnait.
7Cet acte déplut à Dieu et il sévit contre Israël.
8David dit à Dieu : J’ai commis une grave faute en faisant cela ! Maintenant, daigne pardonner la faute de ton serviteur, car je reconnais que j’ai agi tout à fait comme un insensé !
9L’Eternel parla à Gad, le prophète attaché à la cour de David, en ces termes : 10Va dire à David : « Voici ce que déclare l’Eternel : Je te propose trois châtiments ; choisis l’un d’eux et je te l’infligerai. »
11Gad se rendit donc chez David et lui dit : Voici ce que déclare l’Eternel : Il te faut choisir 12entre trois années de famine, ou trois mois de défaite21.12 L’ancienne version grecque, la Vulgate et 2 S 24.13 ont : de fuite ou de déroute. devant tes ennemis, pendant lesquels leur épée causera des ravages dans tes rangs, ou trois jours durant lesquels l’épée de l’Eternel frappera le pays de la peste et où l’ange de l’Eternel portera la destruction dans tout le territoire d’Israël. Réfléchis donc maintenant et dis-moi ce que je dois répondre à celui qui m’envoie.
13David répondit à Gad : Je suis dans un grand désarroi ! Ah ! Que je tombe plutôt entre les mains de l’Eternel, car ses compassions sont immenses ; mais que je ne tombe pas entre les mains des hommes !
14L’Eternel fit donc sévir une épidémie de peste en Israël et soixante-dix mille Israélites moururent. 15Dieu envoya un ange à Jérusalem pour la ravager. Mais comme celui-ci ravageait la ville, l’Eternel regarda ; alors il ne voulut pas ce malheur et y renonça. Il ordonna à l’ange destructeur : Cela suffit maintenant ! Retire ta main !
L’ange de l’Eternel se tenait alors près de l’aire d’Ornân le Yebousien21.15 Nom des anciens habitants de Jérusalem.. 16David leva les yeux et vit l’ange de l’Eternel qui se tenait entre la terre et le ciel, son épée dégainée à la main, brandie sur Jérusalem. Aussitôt David et les responsables, revêtus d’habits de toile de sac, tombèrent sur leur face. 17David pria Dieu en disant : C’est moi qui ai ordonné le recensement du peuple. C’est moi seul qui ai péché, c’est moi qui ai commis une faute très grave. Mais ce pauvre troupeau, qu’a-t-il fait de mal ? Eternel, mon Dieu, frappe-moi donc plutôt, ainsi que ma famille, mais que ce fléau ne s’abatte pas sur ton peuple !
Un autel sur le futur emplacement du Temple
18L’ange de l’Eternel dit à Gad d’ordonner à David de monter à l’aire d’Ornân, le Yebousien, et d’y dresser un autel à l’Eternel. 19David s’y rendit comme l’Eternel le lui avait demandé par l’intermédiaire de Gad. 20Ornân, qui était en train de battre du blé, s’était retourné et avait vu l’ange. Ses quatre fils qui étaient avec lui s’étaient cachés.
21Lorsque David arriva auprès de lui, Ornân leva les yeux et le vit ; il sortit de l’aire et se prosterna devant lui, le visage contre terre. 22David dit à Ornân : Cède-moi l’emplacement de ton aire contre sa pleine valeur en argent pour que je puisse y bâtir un autel à l’Eternel ; oui, cède-le-moi afin que cesse le fléau qui sévit contre le peuple !
23Ornân répondit à David : Prends mon terrain, et que mon seigneur le roi fasse ce qu’il jugera bon ! Regarde, je te donne aussi les bœufs pour les holocaustes, les herses fourniront le bois, et voici le blé pour l’offrande végétale ! Je te donne tout cela.
24Mais le roi David lui déclara : Non ! Je veux te l’acheter et te payer sa pleine valeur en argent ; je n’apporterai pas à l’Eternel ce qui t’appartient pour lui offrir des holocaustes qui ne m’auront rien coûté.
25Et David donna à Ornân six cents pièces d’or pour l’achat de ce terrain. 26Il bâtit là un autel à l’Eternel et y offrit des holocaustes et des sacrifices de communion. Il invoqua l’Eternel, et l’Eternel lui répondit en faisant tomber le feu du ciel sur l’autel de l’holocauste.
27Puis l’Eternel ordonna à l’ange de remettre son épée au fourreau.
28Dès cette époque-là, comme David avait vu que l’Eternel avait exaucé sa prière sur l’aire d’Ornân le Yebousien, il se mit à y offrir régulièrement des sacrifices. 29Le tabernacle de l’Eternel que Moïse avait fabriqué au désert et l’autel des holocaustes se trouvaient à cette époque au haut lieu de Gabaon21.29 Cf. 1 R 3.4 ; 1 Ch 16.39.. 30Or, David ne pouvait se résoudre à y aller pour s’adresser à Dieu, car il avait été terrifié par l’épée de l’ange de l’Eternel21.30 Voir v. 16..
سەرژمێری بۆ پێکهێنانی سوپا
1شەیتان لە دژی ئیسرائیل ڕاوەستا و داودی لێ هاندان بۆ سەرژمێریکردنی ئیسرائیل. 2داودیش بە یۆئاب و فەرماندەکانی سوپای گوت: «بڕۆن و سەرژمێری ئیسرائیل بکەن، لە بیری شابەعەوە هەتا دان. پاشان وەرنەوە لام بۆ ئەوەی ژمارەیان بزانم.»
3بەڵام یۆئاب وەڵامی دایەوە: «با یەزدان جەنگاوەرەکانی سەد ئەوەندە زیاتر بکات. ئەی پاشای گەورەم، ئایا هەموویان خزمەتکاری گەورەم نین؟ ئیتر بۆچی گەورەم داوای ئەمە دەکات؟ بۆچی ئیسرائیل تووشی تاوان بکات؟»
4لەگەڵ ئەوەشدا پاشا بڕیارەکەی خۆی بەسەر یۆئابدا سەپاند، ئیتر یۆئاب چووە دەرەوە و بە هەموو ئیسرائیلدا گەڕا، ئینجا هاتەوە ئۆرشەلیم. 5یۆئاب ئەنجامی سەرژمێرییەکەی دایە داود: لە هەموو ئیسرائیل ملیۆنێک و سەد هەزار پیاوی بە توانا لە بەکارهێنانی شمشێر هەبوون، لە یەهوداش چوار سەد و حەفتا هەزار هەبوون.
6بەڵام یۆئاب لێڤی و بنیامینییەکانی لەگەڵیان نەژمارد، چونکە ڕقی لە فەرمانەکەی پاشا دەبووەوە. 7ئەم فەرمانە لەلای خوداش خراپ بوو، لەبەر ئەوە سزای ئیسرائیلی دا.
8داودیش بە خودای گوت: «بەم کارەم گوناهێکی زۆر گەورەم کرد، ئێستاش تکایە لە تاوانی بەندەکەت خۆشبە، چونکە ڕەفتارێکی زۆر گێلانەم کرد.»
9یەزدان بە گادی فەرموو، کە پەیامی خودای بە داود ڕادەگەیاند: 10«بڕۆ بە داود بڵێ: ”یەزدان ئەمە دەفەرموێت: من سێ هەڵبژاردە دەخەمە بەردەمت و تۆش یەکێکیان هەڵبژێرە بۆ ئەوەی جێبەجێی بکەم لەسەرت.“»
11ئیتر گاد چوو بۆ لای داود و پێی گوت: «یەزدان ئەمە دەفەرموێت: ”بۆ خۆت هەڵبژێرە، 12سێ ساڵ قاتوقڕی، یان سێ مانگ هەڵاتن لەبەردەم دوژمنەکەت کە بە شمشێر ڕاوت دەنێت، یان سێ ڕۆژ شمشێری یەزدان بە دەرد لە خاکەکە دەدات و فریشتەی یەزدانیش لە هەموو سنوورەکانی ئیسرائیلدا وێرانکاری دەکات.“ ئێستا ببینە چی وەڵامی خودا بدەمەوە کە منی ناردووە.»
13داودیش بە گادی گوت: «زۆر لە تەنگانەدام، با بکەومە دەستی یەزدان، چونکە ئەو بەزەیی زۆر زۆرە، بەڵام با نەکەومە ژێر دەستی مرۆڤەوە.»
14لەبەر ئەوە یەزدان دەردی خستە ناو ئیسرائیلەوە، ئیتر حەفتا هەزار پیاو لە ئیسرائیل مردن. 15هەروەها خودا فریشتەیەکی بۆ سەر ئۆرشەلیم نارد بۆ ئەوەی وێرانی بکات، کاتێک وێرانی دەکرد، یەزدان تەماشای کرد و کارەساتەکەی ڕاگرت، بە فریشتە وێرانکەرەکەی فەرموو: «بەسە! ئێستا دەست هەڵبگرە!» فریشتەکەی یەزدان لەو کاتەدا لەسەر جۆخینەکەی ئەرەونای یەبوسی ڕاوەستابوو.
16داود سەری هەڵبڕی و بینی فریشتەکەی یەزدان لەنێوان زەوی و ئاسماندا ڕاوەستاوە، شمشێرەکەی بەدەستەوەیە و بەسەر ئۆرشەلیمدا ڕایکێشاوە. داود و ئەو پیرانەی کە جلوبەرگی گوشیان21:16 لە کاتی ماتەمگێڕان و تۆبەکردندا جلوبەرگی لە گوش دروستکراویان لەبەرکردووە کە ئەزیەتی پێستیانی داوە. پۆشیبوو بەسەر ڕوویاندا کەوتن.
17داود بە خودای گوت: «ئایا من نەبووم کە فەرمانم دا سەرژمێری گەل بکەن؟ منم ئەوەی کە گوناهم کردووە، لە ڕاستیدا من خراپەم کرد، بەڵام ئەم مەڕانە چییان کردووە؟ ئەی یەزدان، خودای من، تکایە با سزاکەت بۆ من و بنەماڵەکەم بێت، نەک ئەم دەردە لەسەر گەلەکەت بەردەوام بێت.»
18ئینجا فریشتەکەی یەزدان بە گادی فەرموو، کە بە داود بڵێت، با داود سەربکەوێت و لەسەر جۆخینەکەی ئەرەونای یەبوسی قوربانگایەک بۆ یەزدان دابمەزرێنێت. 19داودیش بەپێی قسەکەی گاد کە بە ناوی یەزدانەوە گوتی، سەرکەوت.
20لە کاتێکدا ئەرەونا گەنمی دەکوتا، ئاوڕی دایەوە و فریشتەکەی بینی، چوار کوڕەکەی ئەرەونا کە لەگەڵیدا بوون خۆیان شاردەوە. 21پاشان داود بەرەو لای ئەرەونا هات، ئەرەونا چاوی هەڵبڕی بینی کە داود بەرەو لای ئەو دێت، لە جۆخینەکە چووە دەرەوە، کڕنۆشی بۆ داود برد و سەری خستە سەر زەوی.
22داود بە ئەرەونای گوت: «شوێنی جۆخینەکەم بدەرێ تاکو قوربانگایەک بۆ یەزدان بنیاد بنێم و دەردەکە لە کۆڵ گەل ببێتەوە، بە نرخی تەواوی خۆی بمدەرێ.»
23ئەرەوناش بە داودی گوت: «بۆ خۆتی ببە و با پاشای گەورەم چی بە چاک دەزانێت ئەوە بکات. تەماشا بکە. ئەوە گا بۆ قوربانی سووتاندن و جەنجەڕ بۆ دار و گەنمەکەش بۆ پێشکەشکراوی دانەوێڵە. هەمووی دەدەم.»
24بەڵام داودی پاشا بە ئەرەونای گوت: «نەخێر، بەڵکو بە نرخی تەواوی خۆی دەیکڕم، چونکە ئەوەی هی تۆیە نایبەم بۆ یەزدان، قوربانی سووتاندنی بەخۆڕایی سەر ناخەم.»
25لەبەر ئەوە داود بەرامبەر بە شوێنەکە شەش سەد شاقل زێڕی دایە ئەرەونا. 26داود لەوێ قوربانگایەکی بۆ یەزدان بنیاد نا و قوربانی سووتاندن و قوربانی هاوبەشی سەرخست. لە یەزدان پاڕایەوە، ئەویش بە ئاگر لە ئاسمانەوە بۆ سەر قوربانگاکەی قوربانی سووتاندن وەڵامی دایەوە.
27پاشان یەزدان فەرمانی بە فریشتەکە کرد و ئەویش شمشێرەکەی گەڕاندەوە ناو کێلانەکەی21:27 یان کالانەکەی.. 28لەو کاتەدا کە داود بینی یەزدان لەسەر جۆخینەکەی ئەرەونای یەبوسی وەڵامی دایەوە، لەوێدا قوربانی سەربڕی. 29لەو کاتەدا چادرەکەی پەرستنی یەزدان کە موسا لە چۆڵەوانیدا دروستی کردبوو، لەگەڵ قوربانگاکەی قوربانی سووتاندن، لەسەر بەرزاییەکەی گبعۆن بوون. 30بەڵام داود نەیتوانی بچێتە بەردەمی هەتا پرسیار لە خودا بکات، چونکە لە شمشێرەکەی فریشتەی یەزدان دەترسا.
