David soumet les peuples voisins
(2 S 8.1-14)
1Par la suite, David vainquit les Philistins et les humilia ; il leur arracha Gath18.1 L’une des cinq villes principales de la Philistie. Occupation seulement temporaire (voir 1 R 2.39). et les localités qui en dépendent. 2Il battit aussi les Moabites. Ceux-ci lui furent assujettis et lui payèrent un tribut. 3Puis David battit Hadadézer, roi de Tsoba, du côté de Hamath18.3 Ancienne ville syrienne située sur l’Oronte (voir 2 S 8.9 et note)., pendant qu’il était en campagne pour établir sa domination sur la région de l’Euphrate. 4David lui captura mille chars, sept mille soldats sur char et vingt mille fantassins. Il conserva une centaine de chevaux d’attelage et fit couper les jarrets à tous les autres. 5Les Syriens de Damas envoyèrent du secours à Hadadézer, roi de Tsoba, mais David battit également les Syriens au nombre de vingt-deux mille hommes. 6Puis il installa des garnisons18.6 Autre traduction : des préfets. De même au v. 13. sur le territoire syrien de Damas, et les Syriens lui furent assujettis et durent lui payer un tribut. Ainsi l’Eternel accorda la victoire à David dans toutes ses campagnes militaires. 7David s’empara des boucliers d’or que portaient les soldats de Hadadézer et il les fit porter à Jérusalem. 8A Tibhath et à Koun18.8 Deux localités de Syrie situées dans la vallée entre le Liban et l’Anti-Liban (voir note 2 S 8.8)., villes du roi Hadadézer, il enleva aussi une énorme quantité de bronze. Plus tard, Salomon utilisa ce métal pour fabriquer la cuve de bronze, les colonnes et les autres objets de bronze18.8 Voir 2 Ch 3.15 à 4.22..
9Lorsque Tôou, le roi de Hamath, apprit que David avait défait toute l’armée de Hadadézer, roi de Tsoba, 10il lui envoya son fils Hadoram pour lui transmettre ses salutations et ses félicitations d’avoir attaqué et vaincu Hadadézer, avec lequel Tôou avait été continuellement en guerre. Il lui envoya aussi toutes sortes d’objets d’or, d’argent et de bronze. 11Le roi David les consacra à l’Eternel, comme il avait déjà fait pour l’argent et l’or qu’il avait pris à tous les autres peuples, c’est-à-dire aux Edomites, aux Moabites, aux Ammonites, aux Philistins et aux Amalécites.
12Abishaï, fils de Tserouya, battit dix-huit mille Edomites dans la vallée du Sel18.12 Au sud de la mer Morte (2 S 8.13). Voir Ps 60.2.. 13Après cela, il établit des garnisons dans le pays d’Edom et tous les Edomites lui furent assujettis. L’Eternel donnait la victoire à David dans toutes ses campagnes militaires.
Les hauts fonctionnaires de David
(2 S 8.15-18)
14David régna sur tout Israël, il administrait le droit et rendait la justice pour tout son peuple. 15Joab, fils de Tserouya, était à la tête de l’armée ; Josaphat, fils d’Ahiloud, était archiviste ; 16Tsadoq, fils d’Ahitoub18.16 Descendant d’Eléazar, fils d’Aaron (voir 1 Ch 6.35-38 ; 24.1-3). Tsadoq restera fidèle à David durant tout son règne (15.24-29 ; 17.15-16 ; 19.12) et donnera l’onction à Salomon comme successeur du roi (1 R 1.8, 45 ; 2.35 ; 4.4)., et Abiatar, fils d’Abimélek18.16 Selon la version syriaque (voir 1 S 22.20 ; 23.6 ; 30.7) ; le texte hébreu traditionnel a : Abimélek, fils d’Abiatar. Certains manuscrits hébreux, la version syriaque, la Vulgate et 2 S 8.17 ont : Ahimélek., étaient prêtres ; Shavsha était secrétaire. 17Benaya, fils de Yehoyada, commandait les Kérétiens et les Pélétiens, la garde personnelle du roi18.17 Il s’agit de mercenaires, originaires de Crète et de Philistie, qui sont toujours restés loyaux envers David (voir 2 S 15.18 ; 20.7) et qui le seront aussi envers Salomon (1 R 1.44)., tandis que les fils de David occupaient les premiers rangs aux côtés du roi.
فتوحات داوود
(دوم سموئيل 8:1-18)
1-2پس از چندی باز داوود به فلسطينی‌ها حمله كرده، آنها را شكست داد و شهر جت و روستاهای اطراف آن را از دست ايشان گرفت.
داوود همچنين موآبی‌ها را شكست داد و آنها تابع داوود شده، به او باج و خراج می‌دادند.
3در ضمن، داوود نيروهای هددعزر، پادشاه صوبه را در نزديكی حمات در هم شكست، زيرا هددعزر می‌كوشيد نواحی كنار رود فرات را به چنگ آورد. 4در اين جنگ داوود هزار عرابه، هفت هزار سرباز سواره و بيست هزار سرباز پياده را به اسيری گرفت. او صد اسب برای عرابه‌ها نگه داشت و رگ پای بقيهٔ اسبان را قطع كرد. 5همچنين با بيست و دو هزار سرباز سوری كه از دمشق برای كمک به هددعزر آمده بودند، جنگيد و همهٔ آنها را كشت. 6داوود در دمشق چندين قرارگاه مستقر ساخت و مردم سوريه تابع داوود شده، به او باج و خراج می‌پرداختند. به اين ترتيب داوود هر جا می‌رفت، خداوند او را پيروزی می‌بخشيد. 7داوود سپرهای طلای سرداران هددعزر را برداشت و به اورشليم برد. 8در ضمن مقدار زيادی مفرغ از طبحت و كُن شهرهای هددعزر گرفته، آنها را نيز به اورشليم برد. (بعدها سليمان از اين مفرغ برای ساختن لوازم خانهٔ خدا و حوض و ستونهای واقع در آن استفاده كرد.) 9توعو، پادشاه حمات، وقتی شنيد كه داوود بر لشكر هددعزر پيروز شده است، 10پسرش هدورام را فرستاد تا سلام وی را به او برساند و اين پيروزی را به او تبريک بگويد، چون هددعزر و توعو با هم دشمن بودند. هدورام هدايايی از طلا و نقره و مفرغ به داوود داد. 11داوود همهٔ اين هدايا را با طلا و نقره‌ای كه خود از ادومی‌ها، موآبی‌ها، عمونی‌ها، فلسطينی‌ها، عماليقی‌ها به غنيمت گرفته بود وقف خداوند كرد.
12ابيشای (پسر صرويه) هجده هزار سرباز ادومی را در درهٔ نمک كشت. 13او در سراسر ادوم، قرارگاههايی مستقر كرد و ادومی‌ها تابع داوود شدند. داوود به هر طرف می‌رفت خداوند به او پيروزی می‌بخشيد.
14داوود با عدل و انصاف بر اسرائيل حكومت می‌كرد. 15فرماندهٔ سپاه او يوآب (پسر صرويه) و وقايع‌نگار او یهوشافاط (پسر اخيلود) بود. 16صادوق (پسر اخيطوب) و اخيملک (پسر ابياتار) هر دو كاهن بودند و سرايا کاتب بود. 17بنايا (پسر يهوياداع) فرماندهٔ گارد سلطنتی داوود بود. پسران داوود مشاوران دربار بودند.
