David à Jérusalem
(2 S 5.11-16 ; 1 Ch 3.5-8)
1Hiram, le roi de Tyr, envoya une délégation à David en lui faisant livrer du bois de cèdre et en lui envoyant des tailleurs de pierre et des charpentiers pour lui construire un palais. 2David reconnut alors que l’Eternel le confirmait comme roi sur Israël et qu’il donnait beaucoup d’éclat à son règne à cause d’Israël son peuple.
3Après son installation à Jérusalem, David épousa encore d’autres femmes, et il eut des fils et des filles. 4Voici le nom des enfants qui lui naquirent à Jérusalem : Shammoua, Shobab, Nathan, Salomon, 5Yibhar, Elishoua, Elpéleth, 6Noga, Népheg, Yaphia, 7Elishama, Beélyada et Eliphéleth.
David vainqueur des Philistins
(2 S 5.17-25)
8Lorsque les Philistins apprirent que David avait été établi roi sur tout Israël par l’onction, ils se mirent tous en campagne à sa recherche. David en fut informé et marcha à leur rencontre. 9Les Philistins arrivèrent et investirent la vallée des Rephaïm14.9 Au sud-ouest de Jérusalem.. 10David consulta Dieu et lui demanda : Dois-je attaquer les Philistins ? Me donneras-tu la victoire sur eux ?
L’Eternel lui répondit : Attaque-les ! et je te donnerai la victoire sur eux.
11Les Philistins s’avancèrent jusqu’à Baal-Peratsim et David les battit là. Puis il déclara : Dieu a fait une brèche, par ma main, dans le rang de mes ennemis, comme les eaux rompent une digue.
C’est pourquoi on a donné à ce lieu le nom de Baal-Peratsim (le Maître des brèches). 12Les Philistins abandonnèrent leurs divinités sur place et David donna l’ordre de les brûler.
13Les Philistins envahirent de nouveau la vallée. 14David consulta encore Dieu, qui lui répondit : Ne les suis pas ! Contourne-les à bonne distance, puis reviens sur eux en face de la forêt des mûriers14.14 1 Ch 14.14 semble dire le contraire de 2 S 5.23. Cela est dû au déplacement du terme signifiant « derrière eux » dans l’un des deux textes.. 15Quand tu entendras un bruissement de pas dans les cimes des mûriers, alors lance-toi à l’attaque, car je me serai mis en campagne devant toi pour battre l’armée des Philistins.
16David fit ce que Dieu lui avait ordonné, et ses troupes battirent l’armée des Philistins en les poursuivant de Gabaon14.16 A quelque 10 kilomètres au nord-ouest de Jérusalem. jusqu’à Guézer14.16 A quelque 30 kilomètres au nord-ouest de Jérusalem.. 17Dès lors la renommée de David se répandit dans tous les pays, et l’Eternel le fit redouter par tous les autres peuples.
ครอบครัวของดาวิด
(2ซมอ.5:11-16; 1พศด.3:5-8)
1กษัตริย์ฮีรามแห่งเมืองไทระส่งทูตมาเข้าเฝ้าดาวิด พร้อมกับช่างสกัดหินและช่างไม้ และส่งซุงไม้สนซีดาร์มาเพื่อช่วยสร้างพระราชวังของดาวิด 2ดาวิดทรงตระหนักว่าที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสถาปนาดาวิดเป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอล และทรงเชิดชูอาณาจักรของดาวิดอย่างมาก ก็เพื่อเห็นแก่อิสราเอลประชากรของพระองค์
3ที่กรุงเยรูซาเล็มดาวิดทรงมีมเหสีอื่นๆ อีกและมีโอรสธิดามากมาย 4โอรสซึ่งประสูติที่นั่นได้แก่ ชัมมุวา โชบับ นาธัน โซโลมอน 5อิบฮาร์ เอลีชูอา เอลเปเลท 6โนกาห์ เนเฟก ยาเฟีย 7เอลีชามา เบเอลยาดา14:7 เป็นอีกรูปหนึ่งของเอลียาดา และเอลีเฟเลท
ดาวิดพิชิตชาวฟีลิสเตีย
(2ซมอ.5:17-25)
8เมื่อชาวฟีลิสเตียได้ข่าวว่าดาวิดได้รับการเจิมตั้งเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอล ก็ระดมพลทั้งหมดมาตามหาดาวิด ดาวิดทรงทราบเรื่องจึงออกไปรับมือ 9เมื่อชาวฟีลิสเตียมาถึงและได้บุกเข้าปล้นหุบเขาเรฟาอิม 10ดาวิดจึงทูลถามพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์ควรออกไปโจมตีพวกฟีลิสเตียหรือไม่? พระองค์จะทรงมอบพวกเขาไว้ในมือของข้าพระองค์หรือไม่?”
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า “ไปเถิด เราจะมอบพวกเขาไว้ในมือของเจ้า”
11ดาวิดกับพวกจึงบุกเข้าโจมตีทัพฟีลิสเตียที่บาอัลเปราซิมและมีชัยชนะ ดาวิดตรัสว่า “พระเจ้าทรงถาโถมเข้าใส่ศัตรูของข้าพเจ้าดั่งสายน้ำเชี่ยวด้วยมือของข้าพเจ้า” ที่แห่งนั้นจึงได้ชื่อว่า บาอัลเปราซิม14:11 แปลว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงถาโถมเข้าใส่ 12ชาวฟีลิสเตียทิ้งรูปเคารพของตนไว้ และดาวิดสั่งให้เผาทิ้ง
13ต่อมาชาวฟีลิสเตียมาปล้นหุบเขาแห่งนั้นอีก 14ดาวิดจึงทูลถามพระเจ้าอีกและพระเจ้าตรัสตอบว่า “อย่าบุกโจมตีทางด้านหน้า แต่จงโอบล้อมแล้วรุกเข้าโจมตีทางด้านหน้าของหมู่ต้นยางสน 15เมื่อเจ้าได้ยินเสียงคล้ายเสียงย่ำเท้าบนยอดต้นยางสน จงบุกเข้าโจมตี เพราะเป็นสัญญาณว่าพระเจ้าได้เสด็จไปล่วงหน้าเพื่อเล่นงานกองทัพฟีลิสเตียแล้ว” 16ดังนั้นดาวิดก็ทำตามที่พระเจ้าตรัสสั่ง และทำลายล้างทัพฟีลิสเตียตลอดทางตั้งแต่เมืองกิเบโอนจนถึงเมืองเกเซอร์
17ชื่อเสียงของดาวิดจึงเลื่องลือไปทั่วทุกแดน และองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้ชนชาติทั้งปวงยำเกรงดาวิด
