David à Jérusalem
(2 S 5.11-16 ; 1 Ch 3.5-8)
1Hiram, le roi de Tyr, envoya une délégation à David en lui faisant livrer du bois de cèdre et en lui envoyant des tailleurs de pierre et des charpentiers pour lui construire un palais. 2David reconnut alors que l’Eternel le confirmait comme roi sur Israël et qu’il donnait beaucoup d’éclat à son règne à cause d’Israël son peuple.
3Après son installation à Jérusalem, David épousa encore d’autres femmes, et il eut des fils et des filles. 4Voici le nom des enfants qui lui naquirent à Jérusalem : Shammoua, Shobab, Nathan, Salomon, 5Yibhar, Elishoua, Elpéleth, 6Noga, Népheg, Yaphia, 7Elishama, Beélyada et Eliphéleth.
David vainqueur des Philistins
(2 S 5.17-25)
8Lorsque les Philistins apprirent que David avait été établi roi sur tout Israël par l’onction, ils se mirent tous en campagne à sa recherche. David en fut informé et marcha à leur rencontre. 9Les Philistins arrivèrent et investirent la vallée des Rephaïm14.9 Au sud-ouest de Jérusalem.. 10David consulta Dieu et lui demanda : Dois-je attaquer les Philistins ? Me donneras-tu la victoire sur eux ?
L’Eternel lui répondit : Attaque-les ! et je te donnerai la victoire sur eux.
11Les Philistins s’avancèrent jusqu’à Baal-Peratsim et David les battit là. Puis il déclara : Dieu a fait une brèche, par ma main, dans le rang de mes ennemis, comme les eaux rompent une digue.
C’est pourquoi on a donné à ce lieu le nom de Baal-Peratsim (le Maître des brèches). 12Les Philistins abandonnèrent leurs divinités sur place et David donna l’ordre de les brûler.
13Les Philistins envahirent de nouveau la vallée. 14David consulta encore Dieu, qui lui répondit : Ne les suis pas ! Contourne-les à bonne distance, puis reviens sur eux en face de la forêt des mûriers14.14 1 Ch 14.14 semble dire le contraire de 2 S 5.23. Cela est dû au déplacement du terme signifiant « derrière eux » dans l’un des deux textes.. 15Quand tu entendras un bruissement de pas dans les cimes des mûriers, alors lance-toi à l’attaque, car je me serai mis en campagne devant toi pour battre l’armée des Philistins.
16David fit ce que Dieu lui avait ordonné, et ses troupes battirent l’armée des Philistins en les poursuivant de Gabaon14.16 A quelque 10 kilomètres au nord-ouest de Jérusalem. jusqu’à Guézer14.16 A quelque 30 kilomètres au nord-ouest de Jérusalem.. 17Dès lors la renommée de David se répandit dans tous les pays, et l’Eternel le fit redouter par tous les autres peuples.
فعاليت داوود در اورشليم
(دوم سموئيل 5:11-16)
1حيرام، پادشاه صور قاصدانی نزد داوود فرستاد. همراه اين قاصدان نجاران و بنايانی با چوب درختان سرو نيز فرستاد تا برای داوود كاخی بسازند. 2پس داوود فهميد كه خداوند به خاطر قوم خود اسرائيل، او را پادشاه ساخته است و به سلطنتش اينچنين عظمتی بخشيده است.
3داوود پس از آنكه به اورشليم نقل مكان نمود، زنان بيشتری گرفت و صاحب دختران و پسران ديگری شد. 4-7فرزندان او كه در اورشليم به دنیا آمدند اينها هستند: شموع، شوباب، ناتان، سليمان، يبحار، اليشوع، اليفلط، نوجه، نافج، يافيع، اليشامع، بعلياداع14:4-7 يا «الياداع»؛ نگاه کنيد به 3:8.، اليفلط.
پيروزی بر فلسطينی‌ها
(دوم سموئيل 5:17-25)
8وقتی فلسطينی‌ها شنيدند داوود، پادشاه اسرائيل شده است، نيروهای خود را برای جنگ با او بسيج نمودند. وقتی داوود اين را شنيد سپاه خود را برای مقابله با دشمن جمع كرد. 9فلسطينی‌ها به درهٔ رفائيم آمده، در آنجا پخش شدند. 10داوود از خدا سؤال كرد: «اگر به جنگ آنها بروم آيا مرا پيروز خواهی ساخت؟»
خداوند جواب داد: «بلی، تو را بر دشمن پيروز خواهم ساخت.»
11پس داوود در بعل فراصيم به فلسطينی‌ها حمله كرد و آنها را شكست داد. داوود گفت: «خدا به دست من دشمنان ما را شكست داد! او چون سيلاب بر آنها رخنه كرد.» به همين سبب آن محل را بعل فراصيم (يعنی «خدای رخنه‌كننده») ناميدند. 12فلسطينی‌ها تعداد زيادی بت برجای گذاشتند و داوود دستور داد آنها را بسوزانند. 13فلسطينی‌ها بار ديگر بازگشتند و در درهٔ رفائيم پخش شدند. 14داوود باز از خدا سؤال كرد كه چه كند و خدا در جواب او فرمود: «از روبرو به آنها حمله نكن بلكه دور بزن و از ميان درختان توت به ايشان حمله كن! 15وقتی صدای پايی بر سر درختان توت شنيدی آنگاه حمله را شروع كن، زيرا اين علامت آن است كه من پيشاپيش شما حركت می‌كنم و لشكر فلسطينی‌ها را شكست می‌دهم.» 16پس داوود مطابق دستور خدا عمل كرده، سپاه فلسطينی‌ها را از جبعون تا جازر سركوب نمود. 17به اين ترتيب شهرت داوود در همه جا پخش شد و خداوند ترس او را در دل تمام قومها جای داد.
