1 Chroniques 12 – BDS & HTB

La Bible du Semeur

1 Chroniques 12:1-41

Les premiers partisans de David

1Voici ensuite les hommes qui rejoignirent David à Tsiqlag12.1 Voir 1 S 27.6 ; Jos 15.31 ; 19.5 ; 1 Ch 4.30. A quelque 50 kilomètres au sud-ouest de Jérusalem., quand il était encore obligé de se tenir loin de Saül, fils de Qish. C’étaient des guerriers qui lui prêtèrent main-forte dans les combats. 2Ils étaient armés d’arcs et savaient se servir indifféremment de la main droite ou de la main gauche pour lancer des pierres, ou tirer des flèches de leur arc. Ils appartenaient à la même tribu que Saül : celle de Benjamin. 3Leur chef était Ahiézer. C’étaient Joas, fils de Shemaa, de Guibéa, Yeziel et Péleth, fils d’Azmaveth, Beraka, Jéhu, d’Anatoth, 4Yishmaya, de Gabaon, un guerrier faisant partie du groupe des trente et un chef de ce groupe, 5Jérémie, Yahaziel, Yohanân, Yozabad, de Guedéra, 6Elouzaï, Yerimoth, Bealia, Shemaria, Shephatia, de Haroph, 7Elqana, Yishiya, Azaréel, Yoézer et Yashobeam, des Qoréites, 8Yoéla et Zebadia, fils de Yeroham, de Guedor.

9Des membres de la tribu de Gad quittèrent Saül pour rejoindre David dans son fortin du désert12.9 Au désert de Juda, dans la caverne d’Adoullam (1 S 22.1-2) où David avait séjourné avant de se rendre chez les Philistins (1 S 23.14 ; 24.1, 23).. C’étaient de valeureux guerriers, des soldats exercés au combat, sachant manier le bouclier et la lance. Ils étaient aussi braves que des lions et aussi rapides que des gazelles sur la montagne. 10Ezer était leur chef, puis il y avait Abdias, le deuxième, Eliab, le troisième 11Mishmanna, le quatrième, Jérémie, le cinquième, 12Attaï, le sixième, Eliel, le septième, 13Yohanân, le huitième, Elzabad, le neuvième, 14Jérémie, le dixième, et Makbannaï, le onzième. 15Ces membres de la tribu de Gad étaient tous des chefs militaires. Le moindre d’entre eux était capable de se battre contre cent hommes et le meilleur contre mille.

16Ce sont eux qui traversèrent le Jourdain le premier mois12.16 Mois de Nisân (mars-avril) où le Jourdain est en crue par suite de la fonte des neiges sur l’Hermon. de l’année, à l’époque où il déborde sur toutes ses rives, et qui mirent en fuite tous les habitants des vallées latérales, à l’est comme à l’ouest.

17Des hommes des tribus de Benjamin et de Juda rejoignirent aussi David dans son refuge fortifié. 18David sortit au-devant d’eux. Il prit la parole et leur dit : Si vous venez me trouver dans des intentions pacifiques, pour m’aider, nous serons alliés, vous et moi. Mais si c’est pour me trahir et me livrer à mes ennemis, alors que je n’ai commis aucun acte de violence, que le Dieu de nos ancêtres en soit témoin et qu’il juge.

19Alors l’Esprit de Dieu s’empara d’Amasaï, le chef du groupe des trente, qui s’écria :

Nous sommes avec toi, ╵David, fils d’Isaï, ╵oui, nous sommes de ton côté.

Que la paix te soit assurée, ╵une parfaite paix,

ainsi qu’à ceux qui te soutiennent ╵car ton Dieu te soutient !

David les accueillit et en fit des chefs de ses troupes.

20Des hommes de la tribu de Manassé se rallièrent à David, lorsqu’il vint avec les Philistins au combat contre Saül. En fait, David et ses hommes ne se joignirent pas aux Philistins, car les princes philistins les renvoyèrent après s’être consultés. Ils se disaient en effet : David risque de passer du côté de son ancien souverain Saül, et de nous livrer en son pouvoir12.20 Voir 1 S 29.1-5..

21C’est quand il partit pour revenir à Tsiqlag que des gens de Manassé se rallièrent à lui : Adnah, Yozabad, Yediaël, Michaël, Yozabad, Elihou et Tsiltaï. Chacun d’eux était chef de « milliers » dans la tribu de Manassé. 22Ce fut un sérieux renfort pour David et ses troupes, car c’étaient tous de valeureux guerriers et ils devinrent des chefs dans l’armée. 23Journellement, des hommes venaient se joindre à David pour le soutenir, si bien que son armée devint bientôt immense ; c’était comme l’armée de Dieu12.23 Autre traduction : une armée formidable..

L’armée de David s’agrandit

24Voici le nombre des soldats et de leurs chefs, équipés pour faire campagne, qui rejoignirent David à Hébron pour lui transférer la royauté de Saül, comme l’Eternel l’avait déclaré :

25De la tribu de Juda, 6 800 hommes vinrent le rejoindre, ils étaient tous armés de boucliers et de lances et équipés pour la guerre.

26De la tribu de Siméon, 7 100 valeureux guerriers prêts à combattre. 27De la tribu de Lévi, 4 600 hommes 28ainsi que Yehoyada, le chef des descendants d’Aaron12.28 Abiatar était grand-prêtre et Yehoyada était le chef militaire des descendants d’Aaron ; Benaya (11.22), le chef des gardes du corps de David, puis le général en chef de Salomon, était le fils de Yehoyada., qui était accompagné de 3 700 hommes. 29Tsadoq était un jeune homme de valeur dont le groupe familial comptait vingt-deux chefs.

30Des membres de la tribu de Benjamin, la tribu de Saül, il y en avait trois mille, dont la plupart étaient jusqu’alors attachés au service de la maison de Saül.

31De la tribu d’Ephraïm étaient venus 20 800 valeureux guerriers, tous des hommes renommés dans leurs groupes familiaux.

32De la tribu de Manassé, 18 000 hommes furent nommément désignés pour aller proclamer David roi.

33De la tribu d’Issacar, 200 chefs vinrent avec les hommes de leur tribu qui étaient sous leurs ordres. C’étaient des gens qui savaient discerner comment Israël devait agir en fonction des circonstances. 34De la tribu de Zabulon, 50 000 hommes, bien entraînés et parfaitement équipés de toutes les armes de guerre. Ils étaient prêts à combattre d’un cœur résolu.

35De la tribu de Nephtali arrivèrent mille officiers accompagnés de 37 000 hommes armés de boucliers et de lances.

36De la tribu de Dan, 28 600 hommes prêts au combat.

37D’Aser, 40 000 hommes entraînés à la guerre et prêts à combattre.

38Des tribus installées à l’est du Jourdain, c’est-à-dire de Ruben, de Gad et de l’autre demi-tribu de Manassé, vinrent 120 000 hommes équipés de toutes les armes de combat.

39Tous ces hommes de guerre vinrent à Hébron en ordre de bataille, d’un cœur sans partage, pour proclamer David roi de tout Israël. Tous les autres Israélites étaient également unanimes pour conférer la royauté à David. 40Ils passèrent là trois jours avec David, mangeant et buvant ce que leurs compatriotes leur avaient préparé.

41Les gens de tous les environs, jusqu’à ceux des tribus d’Issacar, de Zabulon et de Nephtali, apportaient des vivres sur des ânes, des chameaux, des mulets et des bœufs : de la farine, des paquets de figues sèches et de raisins secs, du vin, de l’huile, des bœufs et des moutons en quantités, car la joie régnait en Israël.

Het Boek

1 Kronieken 12:1-40

De strijders van David

1Hier volgen de namen van de befaamde strijders die zich in Ziklag bij David voegden toen hij zich verborg voor koning Saul. 2Ieder van hen was een uitstekend boogschutter en slingeraar, zowel met de rechterhand als met de linkerhand. Evenals koning Saul behoorden zij allemaal tot de stam van Benjamin. 3-7Hun aanvoerder was Achiëzer, de zoon van Semaä uit Gibea. De anderen waren zijn broer Joas, Jeziël en Pelet, de zonen van Azmaveth, Beracha, Jehu uit Anathoth, Jismaja uit Gibeon, een dappere vechter die een van de groep van dertig was en deze zelfs aanvoerde, Jirmeja, Jahaziël, Johanan, Jozabad uit Gedera, Eluzai, Jerimoth, Beälja, Semarja, Sefatja uit Haruf, Elkana, Jissia, Azareël, Joëzer, Jasobam, allen Korachieten, Joëla en Zebadja, de zonen van Jeroham uit Gedor.

8-13Ook vanuit de stam van Gad voegden zich befaamde en moedige strijders bij David in de wildernis. Zij waren meesters met het schild en de speer en werden ‘mannen als leeuwen, snel als herten in de bergen’ genoemd. Ezer was hun aanvoerder, gevolgd door Obadja, Eliab, Mismanna, Jirmeja, Attai, Eliël, Johanan, Elzabad, Jirmeja en Machbannai. 14Al deze mannen waren legerofficieren, de zwakste van hen kon honderd man aan en de sterkste duizend man. 15Eens, tijdens de jaarlijkse overstroming in de eerste maand van het jaar, staken zij de Jordaan over en verdreven de bevolking uit de laaggelegen gebieden aan de oostelijke en westelijke oever.

16Ook vanuit Benjamin en Juda kwamen mannen naar David toe. 17Hij ging hen tegemoet en zei: ‘Als u bent gekomen om mij te helpen, zijn wij vrienden, maar als u komt om mij te verraden aan mijn vijanden terwijl ik onschuldig ben, dan moge de God van onze vaders u zien en u veroordelen.’ 18Toen kwam de Heilige Geest over Amasai, de leider van de groep van dertig, die antwoordde: ‘Wij zijn de uwen, David. Wij staan aan uw kant, zoon van Isaï. Vrede, vrede zij u en vrede voor allen die u helpen, want uw God is bij u.’ David nam deze hulp aan en benoemde hen tot commandanten in zijn leger.

19Sommige mannen van de stam van Manasse deserteerden uit het Israëlitische leger en voegden zich bij David op het moment dat hij samen met de Filistijnen ten strijde trok tegen koning Saul. De Filistijnse legeraanvoerders wilden echter niet dat David en zijn mannen met hen meegingen. Na veel heen en weer gepraat stuurden zij hen terug, want zij waren bang dat David en zijn mannen op het beslissende moment toch voor koning Saul zouden kiezen en hen zouden aanvallen. 20Dit waren de mannen van Manasse die zich bij David voegden toen hij op weg was naar Ziklag, Adnah, Jozabad, Jediaël, Michaël, Jozabad, Elihu en Zillethai. Ieder van hen was officier in het leger van Manasse. 21Het waren moedige en ervaren strijders en zij stonden David ook terzijde, toen hij bij Ziklag de strijd aanbond met de binnenvallende troepen van Amalek. 22Elke dag sloten zich meer mannen bij David aan, tot hij een groot leger onder zich had: een leger in dienst van God.

23Hier volgt een opsomming van de mannen die zich in Hebron bij David voegden. Zij wilden allemaal dat David koning zou worden in plaats van Saul, precies zoals de Here had voorzegd. 24Uit Juda kwamen achtenzestighonderd mannen, gewapend met schilden en speren. 25Van de stam van Simeon kwamen eenenzeventighonderd ervaren strijders. 26Van de Levieten zesenveertighonderd. 27Van de priesters—de nakomelingen van Aäron—kwamen zevenendertighonderd manschappen, onder leiding van Jehojada. 28Ook Zadok kwam, een jongeman met veel moed, samen met tweeëntwintig familieleden, allemaal officieren. 29Van Sauls eigen stam Benjamin kwamen drieduizend mannen. Het grootste gedeelte van die stam was tot dan toe trouw gebleven aan Saul. 30Van de stam van Efraïm meldden zich twintigduizend achthonderd uitstekende manschappen. Ieder van hen genoot een voortreffelijke reputatie in zijn eigen familie. 31Van de stam van Manasse werden achttienduizend mannen gestuurd om ervoor te zorgen dat David koning werd. 32Van de stam van Issachar kwamen tweehonderd stamleiders met hun familieleden. Deze mannen begrepen de tekenen van de tijd en hadden een goed inzicht in de koers die Israël in de toekomst moest volgen. 33Van de stam van Zebulon kwamen vijftigduizend goed getrainde mannen, zij waren uitstekend bewapend en volkomen trouw aan David. 34Van de stam van Naftali kwamen duizend officieren en zevenendertigduizend manschappen, uitgerust met schilden en speren. 35Van de stam van Dan kwamen achtentwintigduizend zeshonderd manschappen, allemaal klaar om zich in de strijd te werpen. 36Van de stam van Aser kwamen veertigduizend geoefende en gevechtsklare mannen. 37Vanaf de overkant van de Jordaan—waar de stammen van Gad, Ruben en Manasse woonden—kwamen honderdtwintigduizend manschappen, uitgerust met alle soorten wapens.

38Al deze mannen kwamen in marsorde naar Hebron met als enige doel David koning van Israël te maken. In feite heerste in heel Israël eensgezindheid daarover. 39Drie dagen lang was er feest en aten en dronken zij met David, want men was voorbereid op de komst van al deze manschappen. 40Mensen uit de omgeving en uit de streken van Issachar, Zebulon en Naftali brachten met behulp van ezels, kamelen, muilezels en ossen voedsel naar Hebron. Grote hoeveelheden meel, vijgenkoeken, rozijnenkoeken, wijn, olie, vee en schapen werden voor de feestelijkheden aangevoerd, want alle mensen in het hele land waren blij.