Yesaia 57 – ASCB & CARST

Asante Twi Contemporary Bible

Yesaia 57:1-21

1Ateneneefoɔ wu,

na obiara nnwene ho wɔ nʼakoma mu;

wɔfa Nyamesurofoɔ kɔ,

na obiara nte aseɛ

sɛ wɔfa teneneefoɔ kɔ

sɛdeɛ wɔbɛyi wɔn afiri bɔne mu.

2Wɔn a wɔnante tee no

wɔhyɛne asomdwoeɛ mu;

wɔnya ahomegyeɛ ɛberɛ a wɔadeda sɛ awufoɔ.

3“Nanso, mo, mommra ha, mo ɔbayifoɔ mmammarima,

mo awaresɛefoɔ ne mmaa adwamanfoɔ mma!

4Hwan na moresere no?

Hwan na moredi ne ho fɛ

na morebɔ no adapaa yi?

Monnyɛ atuatefoɔ fekuo

ne atorofoɔ asefoɔ anaa?

5Mode ɔpɛ mmorosoɔ bɔ afɔdeɛ wɔ adum mu

ne dua biara ase;

mode mo mma bɔ afɔdeɛ wɔ mmɔnhwa a emu dɔ mu

ne abotan mpaapaeɛ ase.

6Anyame a wɔyɛ aboɔ tromtrom, a ɛwɔ mmɔnhwa a emu dɔ mu no,

wɔyɛ mo kyɛfa. Wɔn na mopɛ.

Aane, moahwie nsã afɔrebɔdeɛ agu wɔn so

na mode aduane afɔrebɔdeɛ ama wɔn.

Yeinom nyinaa akyi, mengo me nsam anaa?

7Moasiesie mo daberɛ wɔ kokoɔ a ɛkorɔn so;

ɛhɔ na mokɔ kɔbɔ afɔdeɛ.

8Mo apono ne aponnwa akyi

na mo de mo abosonsom nsɛsodeɛ asisi.

Mofirii mʼakyi kɔyii mo mpa so ntoma,

mokɔdaa so na motrɛɛ mu;

mo ne wɔn a modɔ wɔn mpa yɛɛ apam,

na mohwɛɛ wɔn adagya mu.

9Mode ngo kɔɔ Molek nkyɛn

na momaa mo nnuhwam dɔɔso.

Mosomaa mo ananmusifoɔ kɔɔ akyirikyiri;

mo siane kɔɔ ɛda mu ankasa!

10Mo nneyɛɛ maa mo brɛeɛ,

nanso moanka da sɛ, ‘Ɛho nni mfasoɔ.’

Monyaa akɔnnɔ ahoɔden foforɔ,

enti mokɔɔ so ara yɛɛ deɛ mopɛ.

11“Hwan na wama mo akoma atu na wabɔ mo hu sei

a enti moanni me nokorɛ,

na moankae me

anaa moannwene yei ho wɔ mo akoma mu?

Mayɛ dinn akyɛre no enti

na monnsuro me anaa?

12Mɛda mo tenenee ne mo nnwuma adi,

na ɛho remma mo mfasoɔ.

13Sɛ moteam pɛ mmoa a,

momma mo ahoni a moaboa ano no nnye mo!

Mframa bɛbɔ wɔn nyinaa akɔ,

ahome kɛkɛ bɛhwete wɔn.

Nanso onipa a ɔde me yɛ ne dwanekɔbea no

bɛdi asase no so

na wafa me bepɔ kronkron no.”

Akoma A Abubu Awerɛkyekyerɛ

14Na wɔbɛka sɛ:

“Monyɛ, monyɛ. Monsiesie ɛkwan no!

Monyiyi akwansideɛ mfiri me nkurɔfoɔ akwan mu.”

15Na yei ne deɛ ɔkorɔn no,

deɛ ɔte ase daa a ne din yɛ kronkron no seɛ:

“Mete beaeɛ a ɛkorɔn na ɛyɛ kronkron,

me ne deɛ ɔwɔ ahonu na ɔyɛ honhom mu hiani nso te,

sɛ mɛkanyane honhom mu hiani no honhom,

na makanyane nʼakoma a abubu no.

16Meremmɔ soboɔ afebɔɔ,

na mebo remfu daa,

sɛ anyɛ saa a, onipa honhom bɛtɔ piti wɔ mʼanim,

onipa ahome a me na mabɔ.

17Wɔn nnebɔne adufudepɛ maa me bo fuiɛ;

metwee wɔn aso, na mede abufuo yii mʼani,

nso wɔkɔɔ so yɛɛ deɛ wɔn akoma pɛ.

18Mahunu wɔn nneyɛɛ, nanso mɛsa wɔn yadeɛ.

Mɛkyerɛ wɔn kwan na makyekye wɔn werɛ,

19na mama ayɛyie aba wɔn a wɔredi awerɛhoɔ wɔ Israel ano.

Asomdwoeɛ, asomdwoeɛ, mmra wɔn a wɔwɔ akyirikyiri ne wɔn a wɔbɛn so,”

sei na Awurade seɛ. “Na mɛsa wɔn yadeɛ.”

20Na amumuyɛfoɔ te sɛ ɛpo a ɛrehuru,

ɛntumi nyɛ komm,

nʼasorɔkye yiyi atɛkyɛ ne efi.

21“Amumuyɛfoɔ nni asomdwoeɛ.” Sei na me Onyankopɔn seɛ.

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Исаия 57:1-21

1Праведные гибнут,

и никто не принимает этого к сердцу;

благочестивые умирают,

и никто не понимает,

что праведные умирают

и этим спасаются от грядущей беды.

2Те, кто ходит в правде, обретают покой;

в смерти они находят успокоение.

3– А вы – подойдите сюда, сыновья чародейки,

потомки развратника и блудницы!

4Над кем вы глумитесь?

Кому вы скалите зубы

и показываете язык?

Разве вы не дети отступничества,

не порождение лжи?

5Вы разжигаетесь похотью среди дубов

и под каждым тенистым деревом;

своих детей вы приносите в жертву при ручьях

и под нависающими утёсами.

6Блудница Исроил, идолы из гладких камней, что в ручьях, – твоя доля;

они, они – твой жребий.

Ты им возливала жертвенные возлияния

и приносила хлебные приношения.

Могу ли Я спокойно смотреть на всё это?

7На высокой и величественной горе ты ставишь свою постель

и восходишь туда приносить свои жертвы.

8За дверями своими, за их косяками,

ты поставила своих идолов.

Оставляя Меня, ты открыла свою постель,

забралась на неё, расстелила её широко;

заключила союз с теми, с кем ты любишь лежать,

и глазела на их срамные места.

9Ты ходила к Молоху57:9 Или: «к царю». Молох – аммонитский бог, в жертву которому приносились дети (см. ст. 5). По Закону за поклонение Молоху исроильтянам грозила смертная казнь (см. Лев. 18:21; 20:2-5). с ароматным маслом

и умножала свои благовония.

Ты отправляла послов вдаль

и сама спускалась в мир мёртвых!

10Ты уставала от множества твоих путей,

но не говорила: «Это бессмысленно».

Ты находила новые силы

и не изнемогала.

11Кого ты так боялась и страшилась,

что лгала Мне,

не помнила обо Мне

и в сердце не размышляла?

Не оттого ли, что Я долго молчал,

ты не боишься Меня?

12Я разоблачу твою так называемую праведность и твои дела,

и они тебе не помогут.

13Когда ты будешь кричать о помощи,

пусть спасает тебя твоя коллекция идолов!

Ветер их унесёт,

дуновение развеет.

Но сделавший Меня своим прибежищем

унаследует землю

и будет владеть Моей святой горой.

Утешение для кающихся

14И будет сказано:

– Прокладывайте, прокладывайте, готовьте путь!

Убирайте препятствия с пути Моего народа!

15Потому что так говорит Превознесённый и Возвеличенный,

Живущий вечно, Чьё имя – Святой:

– Я живу на святой высоте,

но также и с теми, кто сокрушён и смирен духом:

чтобы оживлять дух смиренных

и оживлять сердца сокрушённых.

16Не вовеки буду Я обвинять

и не всегда буду гневаться,

иначе изнемог бы предо Мною человеческий дух

и дыхание человеческое, созданное Мною.

17Я был разгневан их греховной корыстью,

Я наказывал их и в гневе скрывал Своё лицо,

но они снова возвращались на свой путь.

18Я видел пути их, но всё равно Я исцелю их;

Я буду вести их и утешать,

19вкладывая в уста плакальщиков Исроила хвалу.

Мир, мир дальним и ближним, –

говорит Вечный. –

Я исцелю их.

20Но нечестивые подобны бурному морю,

которому нет покоя,

чьи волны выбрасывают ил и грязь.

21– Нет мира нечестивым, –

говорит мой Бог.