1“Yei ne deɛ Awurade ka kyerɛ deɛ wasra no ngo,
Kores a wasɔ ne nsa nifa mu
sɛ ɔmmrɛ aman ase wɔ nʼanim
na ɔnnye ahemfo akodeɛ mfiri wɔn nsam
na ɔmmuebue apono a ɛwɔ nʼanim
sɛdeɛ kuro apono no mu rentoto.
2Mɛdi wʼanim
mɛyɛ mmepɔ no asase tamaa;
mɛbubu kɔbere mfrafraeɛ apono agu
na matwitwa dadeɛ adaban mu.
3Mede esum mu ademudeɛ bɛma wo
ahonyadeɛ a wɔde asie kɔkoam
sɛdeɛ wobɛhunu sɛ, mene Awurade,
Israel Onyankopɔn, a ɔbɔ wo din frɛ woɔ.
4Me ɔsomfoɔ Yakob enti,
Israel a mapa no enti,
mebɔ wo din frɛ wo
na mɛma wo animuonyamhyɛ abodin,
ɛwom sɛ wonnyee me ntoo mu deɛ.
5Mene Awurade, obiara nni hɔ bio;
Onyankopɔn biara nni hɔ ka me ho.
Ɛwom sɛ wonnyee me ntoo mu deɛ,
nanso mɛhyɛ wo den,
6sɛdeɛ ɛbɛyɛ a ɛfiri deɛ owia pue
kɔsi beaeɛ a ɛtɔ no
nnipa bɛhunu sɛ obiara nka me ho.
Mene Awurade, na obiara nni hɔ bio.
7Meyɛ hann, na mebɔ esum.
Mede yiedie ba na mede ɔhaw ba;
Me, Awurade, na meyɛ yeinom nyinaa.
8“Mo ɔsorosoro, monhwie tenenee ngu fam;
momma ɛmfiri omununkum mu ntɔ
momma asase mu mmue kɛseɛ,
na nkwagyeɛ mpue mfiri mu,
na tenenee ne no nnyini;
Me, Awurade na mayɛ.
9“Nnome nka deɛ ɔne ne Yɛfoɔ ham
Ɛnka deɛ ɔmfra te sɛ kyɛmferɛ a ɛfra deɛ ɛgugu fam mu.
Dɔteɛ bɛtumi abisa ɔnwomfoɔ sɛ,
‘ɛdeɛn na woreyɛ yi?’
Wo nsa ano adwuma bɛtumi abisa wo sɛ,
‘Wonni nsa’?
10Nnome nka deɛ ɔse nʼagya sɛ
‘Adɛn enti na wowoo me?’
Anaa ɔbisa ne maame sɛ,
‘Adɛn enti na wokyem me woeɛ?’
11“Sei na Awurade seɛ,
Israel Ɔkronkronni ne ne Yɛfoɔ;
ɛfa nneɛma a ɛreba ho no.
Wobisa me nsɛm a ɛfa me mma ho,
anaa wohyɛ me wɔ me nsa ano adwuma ho?
12Ɛyɛ me na meyɛɛ asase
na mebɔɔ adasamma guu so.
Me ara me nsa na mede trɛɛ ɔsoro mu;
nsoromma ahodoɔ nyinaa hyɛ mʼase.
13Mɛma Kores so wɔ me tenenee mu;
mɛtenetene nʼakwan nyinaa.
Ɔbɛsane akyekyere me kuropɔn
na wagyaa mʼatukɔfoɔ,
nanso ɔrennye akatua anaa akyɛdeɛ,
Asafo Awurade na ɔseɛ.”
14Sei na Awurade seɛ:
“Nneɛma a ɛfiri Misraim ne adwadeɛ a ɛfiri Kus,
ne Sebafoɔ atentene no,
wɔbɛba wo nkyɛn
abɛyɛ wo dea;
wɔbɛdi wʼakyi brɛoo aba a
wɔgu nkɔnsɔnkɔnsɔn mu.
Wɔbɛbu nkotodwe wʼanim
na wɔasrɛ wo aka sɛ,
‘Ampa ara, Onyankopɔn ka wo ho, na ɔbi nni hɔ;
onyame biara nni hɔ.’ ”
15Ampa ara, woyɛ Onyankopɔn a ɔde ne ho sie,
Ao Onyankopɔn ne Israel Agyenkwa.
16Wɔn a wɔyɛ ahoni nyinaa bɛfɛre na wɔn anim agu ase;
wɔbɛbɔ mu akɔ animguaseɛ mu.
17Nanso, Awurade bɛgye Israel nkwa,
ɔde daapem nkwagyeɛ;
Wɔremma wʼani nwu na wʼanim renguase bio
kɔsi daapem.
18Na sei na Awurade seɛ,
deɛ ɔbɔɔ ɔsorosoro no
ɔno ne Onyankopɔn;
deɛ ɔmaa asase, na ɔbɔeɛ no,
ɔno na ɔtoo ne fapem;
wammɔ no sɛ ɛso nna hɔ kwa,
mmom ɔyɛeɛ sɛ nnipa ntena so,
ɔka sɛ:
“Me ne Awurade,
na obi nni hɔ.
19Menkasaa wɔ kɔkoam,
mfiri asase so baabi a aduru sum;
manka ankyerɛ Yakob asefoɔ sɛ,
‘Sɛ mohwehwɛ me a monnhunu me.’
Me Awurade, meka nokorɛ no;
meka deɛ ɛyɛ.
20“Mommoaboa mo ho ano na mommra;
monhyia mu, mo adwanefoɔ a mofiri amanaman so,
mo a monnim de na moasoa nnua ahoni de kyinkyini,
mo a mobɔ anyame a wɔntumi nnye nkwa no mpaeɛ.
21Mompae mu nka deɛ ɛbɛsi. Momfa nto dwa
na wɔn mmɔ mu ntu agyina.
Hwan na ɔdii ɛkan kaa no teteete,
hwan na ɔdaa no adi firi tete nteredee?
Ɛnyɛ me Awurade anaa?
Onyankopɔn bi nni hɔ ka me ho,
tenenee Onyankopɔn ne Agyenkwa;
obiara nni hɔ sɛ me.
22“Monnane mmra me nkyɛn na monnya nkwa,
mo a mowɔ asase ano nyinaa;
ɛfiri sɛ mene Onyankopɔn, na obiara nni hɔ.
23Maka me ho ntam,
mʼano aka wɔ nokorɛdie nyinaa mu,
asɛm a wɔntwe nsane sɛ:
obiara bɛbu nkotodwe wɔ mʼanim.
Na obiara bɛpae mu aka sɛ, mene Onyankopɔn.
24Wɔbɛka me ho asɛm sɛ, ‘Awurade nko ara mu
na tenenee ne ahoɔden wɔ.’ ”
Wɔn a wɔn bo huru tia no nyinaa
bɛba ne nkyɛn na wɔn anim bɛgu ase.
25Nanso Awurade mu,
wɔbɛbu Israel asefoɔ nyinaa bem,
na wɔahoahoa wɔn ho.
Er bestaat geen andere God buiten de Here
1Dit is de boodschap van de Here aan Kores, Gods gezalfde, die Hij heeft uitgekozen om vele landen te veroveren. God zal zijn rechterhand kracht geven en hij zal de kracht van machtige koningen breken. Deuren gaan voor hem open, geen poort blijft voor hem gesloten.
2Ik zal voor u uitgaan en de bergen vlak maken, koperen stadspoorten met ijzeren grendels zal Ik voor u openbreken. 3En Ik zal u verborgen schatten geven, heimelijk bewaarde kostbaarheden. En u zult weten dat Ik dit doe: Ik, de Here, de God van Israël. Ik roep u bij uw naam. 4Ter wille van mijn dienaar Jakob, mijn uitverkoren volk Israël, heb Ik u voor dit werk geroepen, u bij uw naam geroepen. Ik gaf u een erenaam, hoewel u Mij niet kende. 5Ik ben de Here, er bestaat geen andere God. Ik zal u kracht geven om overwinningen te behalen, ook al kent u Mij niet. 6De hele wereld, van oost tot west, zal weten dat er geen andere God bestaat. Ik ben de Here en er bestaat niemand anders. Ik alleen ben God. 7Ik formeer het licht en schep de duisternis. Ik zorg voor vrede en doe het onheil komen. Ik, de Here, doe deze dingen. 8Hemelen, druppel van boven. Wolken, laat gerechtigheid stromen. Aarde, open uw schoot, opdat het heil en de vrede groeien mogen. Ik, de Here, heb het bewerkt. 9Wee degene die zijn schepper bestrijdt. Durft de pot ruzie te maken met zijn maker? Zegt de klei tegen degene die haar kneedt: ‘Stop, u doet het verkeerd!’ of roept de pot: ‘U kunt er niets van!’ 10Wee het pasgeboren kind dat tegen zijn vader zegt: ‘Waarom hebt u mij verwekt?’ en tegen zijn moeder: ‘Waarom hebt u mij gebaard?’ 11De Here, de Heilige van Israël, Israëls schepper, zegt: welk recht hebt u om vraagtekens te zetten achter wat Ik doe? Wie denkt u dat u bent om Mij bevelen te geven over het werk van mijn handen? 12Ik maakte de aarde en schiep daarop de mens. Met mijn handen strekte Ik de hemel uit en Ik gaf bevelen aan de sterren die aan de hemel staan.
13Ik heb hem laten opstaan om mijn gerechtigheid te laten vervullen en Ik zal de weg voor hem effenen. Hij zal mijn stad herbouwen en mijn gevangengenomen volk bevrijden, zonder daarvoor een beloning te krijgen! 14De Here zegt: de Egyptenaren, Ethiopiërs en Arabieren zullen aan u onderworpen zijn. Zij zullen met hun handelswaar bij u komen en het zal van u zijn. Zij zullen u als gevangenen in ketens volgen, voor u op de knieën vallen en zeggen: ‘Uw God is de enige God die er is!’ 15Werkelijk, God van Israël, U bent een God die Zich verborgen houdt en U bent een God die bevrijdt. 16Allen die beelden aanbidden, zullen worden teleurgesteld en zich diep schamen. 17Maar Israël zal voor altijd door de Here worden gered, zij zullen in alle eeuwigheid niet worden teleurgesteld in hun God. 18Want zo zegt de Here, die de hemelen heeft geschapen, Hij is God, die de aarde heeft gevormd en toebereid—Hij heeft haar niet als een woestenij geschapen—opdat zij bewoond zou zijn: Ik ben de Here en er bestaat geen andere God! 19Ik heb in het openbaar grote beloften gedaan, Ik fluister geen geheimzinnige dingen in één of andere donkere hoek, zodat niemand kan horen wat Ik eigenlijk bedoel. En Ik heb Israël niet gezegd Mij tevergeefs te zoeken, want Ik, de Here, spreek eerlijk en open en wat Ik zeg, is betrouwbaar. 20Verzamel u en kom hier, allen die aan de veroveringen zijn ontkomen. Wat een onwetenden, wat een onverstandigen zijn het die met houten afgodsbeelden rondlopen en goden aanbidden die hen niet kunnen helpen! 21Laat de bewijzen maar eens horen die u meent te hebben van het nut van het aanbidden van afgodsbeelden! Wie anders dan God heeft tevoren gezegd dat die dingen zouden gaan gebeuren? Welke afgod heeft u dat ooit verteld? Want er bestaat geen andere God dan Ik—een rechtvaardige God en een redder—nee, niet één! 22Laat de hele wereld zich, wanneer het om verlossing gaat, tot Mij wenden. Want Ik ben God, er bestaat geen andere God. 23Ik heb bij Mijzelf gezworen—en mijn woord terugnemen doe Ik niet, want het is een waar woord—dat elke knie voor Mij zal buigen en dat elke tong zal zweren bij mijn naam. 24‘In de Here ligt al mijn gerechtigheid en kracht,’ zullen de mensen verklaren. Allen die zich tegen Hem verzetten, zullen tot Hem komen en zich schamen. 25In de Here worden alle generaties van Israël gerechtvaardigd en zij zullen zich op Hem beroemen.
