Dwom 89
Esrahini Etan ɔhaw ne amanehunu dwom.
1Mɛto Awurade adɔeɛ ho dwom daa daa;
mede mʼano bɛda wo nokorɛdie adi awoɔ ntoatoasoɔ nyinaa mu.
2Mɛka sɛ wʼadɔeɛ no tim hɔ daa nyinaa,
na watim wo nokorɛdie wɔ ɔsoro hɔ ankasa.
3Wokaa sɛ, “Me ne onipa a mayi no no ayɛ apam;
maka ntam akyerɛ me ɔsomfoɔ Dawid.
4‘Mɛma wʼase atim hɔ daa
na wʼahennwa nso atim wɔ awoɔ ntoantoasoɔ nyinaa mu.’ ”
5Ao Awurade, ɔsorosorofoɔ kamfo wʼanwanwadeɛ,
na wo nokorɛdie nso, wɔkamfo wɔ ahotefoɔ asafo mu.
6Na hwan na ɔne wo Awurade sɛ wɔ ɔsoro hɔ?
Hwan na ɔte sɛ Awurade wɔ ɔsoro abɔdeɛ mu?
7Akronkronfoɔ agyinatufoɔ mu, wosuro Onyankopɔn;
wɔde suro ma no sene wɔn a wotwa ne ho hyia nyinaa.
8Ao Otumfoɔ Awurade Onyankopɔn, hwan na ɔte sɛ woɔ?
Ao Awurade woyɛ kɛseɛ na wo nokorɛdie atwa wo ho ahyia.
9Wodi ɛpo a ɛreworo soɔ so;
nʼasorɔkye bobɔ kɔ ɔsoro a, wobrɛ no ase.
10Wodwerɛɛ Rahab sɛ atɔfoɔ no mu baako;
wode wo basa denden no bɔɔ wʼatamfoɔ pansameeɛ.
11Ɔsoro wɔ wo, na asase nso wɔ wo;
ewiase ne deɛ ɛwɔ mu nyinaa, wo na wohyɛɛ aseɛ.
12Wobɔɔ atifi ne anafoɔ.
Tabor ne Hermon de ahosɛpɛ to dwom ma wo din.
13Tumi ayɛ wo basa ma;
wo nsam wɔ ahoɔden, wama wo nsa nifa so.
14Wʼahennwa no fapem yɛ tenenee ne atɛntenenee;
adɔeɛ ne nokorɛdie di wʼanim.
15Nhyira nka wɔn a wɔasua sɛdeɛ wɔbɔ wo abɔdin,
wɔn a wɔnante wʼanim hann no mu, Ao Awurade.
16Wɔgye wɔn ani wɔ wo din mu da mu nyinaa;
wɔdi ahurisie wɔ wo tenenee mu.
17Wone wɔn animuonyam ne ahoɔden,
na wʼadom enti yɛyɛ nkonimdifoɔ.
18Ampa ara, yɛn banbɔ firi Awurade hɔ,
na Israel Kronkronni no ama yɛn Ɔhene.
19Ɛda bi wokasaa wɔ anisoadehunu mu,
kyerɛɛ wʼahotefoɔ sɛ,
“Madom ɔkofoni bi ahoɔden;
mapagya aberanteɛ bi afiri nnipa no mu.
20Mahunu Dawid, me ɔsomfoɔ;
mede me ngo kronkron no asra no.
21Me nsa bɛwowa no;
ampa ara mʼabasa bɛhyɛ no den.
22Ɔtamfoɔ biara renhyɛ no sɛ ɔntua toɔ;
omumuyɛfoɔ biara rentumi nhyɛ ne so.
23Mɛdwerɛ nʼatamfoɔ wɔ nʼanim
na mabobɔ nʼahohiahiafoɔ ahwe fam.
24Me nokorɛ adɔeɛ bɛka ne ho,
na me din mu, wɔbɛma nʼabɛn so.
25Mɛtrɛ nʼahyeɛ mu akɔsi ɛpo so,
na ɔde ne nsa nifa bɛto nsubɔntene so.
26Ɔbɛfrɛ me aka sɛ, ‘Wone mʼagya,
me Onyankopɔn, me nkwagyeɛ botan.’
27Mɛyɛ no mʼabakan,
asase so ahene nyinaa no mu ɔkɛseɛ.
28Mɛma mʼadɔeɛ a mewɔ ma no no atena hɔ daa,
na apam a me ne no ayɛ nso bɛtena hɔ daa.
29Mɛma nʼase atim afebɔɔ,
nʼahennwa nso bɛtim hɔ akɔsi sɛ ɔsoro bɛtwam.
30“Sɛ ne mmammarima po me mmara
na sɛ wɔanni mʼahyɛdeɛ so,
31sɛ wɔbu mʼahyɛdeɛ so
na sɛ wɔanni me ɔhyɛ nsɛm so a,
32ɛno deɛ, mede abaa bɛtwe wɔn aso wɔ wɔn bɔne ho
na wɔn amumuyɛ nso mede mmaatwa atwe wɔn aso;
33Nanso, merennyae mʼadɔeɛ a meyɛ ma noɔ no
na mɛkɔ so adi no nokorɛ.
34Meremmu mʼapam no so
na merensesa deɛ mede mʼano aka no.
35Menam me din kronkron no so aka ntam prɛko,
na merentwa Dawid atorɔ da.
36Meremma nʼase ntɔre da
na nʼahennwa nso bɛtim wɔ mʼanim te sɛ owia;
37ɛbɛtim hɔ daa te sɛ ɔsrane,
ɔdansefoɔ nokwafoɔ a ɔwɔ ewiem no.”
38Nanso woapo no, woapa nʼakyi
wo bo afu deɛ woasra no ngo no.
39Woagu apam a wo ne wo ɔsomfoɔ pameeɛ no
woagu nʼahenkyɛ ho fi wɔ mfuturo mu.
40Woabubu nʼafasuo nyinaa
ama nʼabandenden adane mmubuiɛ.
41Wɔn a wɔtwam wɔ hɔ nyinaa fom no fa;
na wayɛ aniwudeɛ ama ne mfɛfoɔ.
42Woama nʼatamfoɔ nsa nifa so;
ama wɔn nyinaa di ahurisie.
43Woama nʼakofena ayɛ ɔkwa,
na woannyina nʼakyi wɔ ɔko mu.
44Wode nʼanimuonyam aba awieeɛ
na woato nʼahennwa atwene fam.
45Woatwa ne mmeranteberɛ nna so
na wode animguaseɛ ngugusoɔ akata ne so.
46Ao Awurade, ɛnkɔsi da bɛn? Wode wo ho bɛhinta afebɔɔ anaa?
Wʼabofuhyeɛ bɛkɔ so adɛre akɔsi da bɛn?
47Kae sɛdeɛ me nkwa nna twam ntɛm so.
Ɛfiri sɛ woabɔ yɛn nyinaa sɛ adeɛ a ɛtwa mu ntɛm so!
48Hwan na ɔbɛtena ase a ɔrenwu da?
Anaasɛ hwan na ɔbɛtumi agye ne ho afiri owuo tumi nsam?
49Ao Awurade, ɛhe na wo tete adɔeɛ kɛseɛ no wɔ,
deɛ wofiri wo nokorɛdie mu de kaa ntam kyerɛɛ Dawid no?
50Awurade kae sɛdeɛ wɔadi wo ɔsomfoɔ ho fɛ
ne sɛdeɛ manya akoma ama amanaman no akutiabɔ.
51Ao Awurade, akutiabɔ a wʼatamfoɔ de adi fɛw,
de adi deɛ woasra no ngo no anammɔntuo biara ho fɛw.
52Ayɛyie nka Awurade daa!
Amen, Amen.
1Een leerzaam gedicht van de Ezrahiet Ethan.
2Ik wil alleen nog maar zingen
van de goedheid en genade van de Here,
van alles wat Hij voor mij heeft gedaan.
Van generatie op generatie
zal ik getuigen van uw trouw.
3Ik zeg dan:
uw goedheid en liefde gelden eeuwig,
tot in de hemel blijkt hoe trouw U bent.
4De Here zegt:
Ik heb een verbond gesloten
met de man die Ik heb uitgekozen,
dat heb Ik gezworen aan mijn dienaar David.
5Ik zei tegen hem:
Ik zal uw nageslacht blijven zegenen,
van generatie op generatie
zullen uw kinderen op de troon blijven.
6Here, daarom wordt uw grote macht
tot in de hemel geprezen.
Alle gelovigen loven U om uw trouw.
7Kan in de hemel iemand
zich meten met de Here?
Is er op aarde
een god als onze Here?
8God dwingt ontzag en respect af
van de heilige engelen die Hem omringen.
9Here, God van de hemelse legers,
wie is zo groot en machtig als U?
Uw trouw omgeeft U.
10U beheerst de woede van de zee,
als de golven hoog oprijzen, brengt U ze tot rust.
11U hebt Egypte vernietigd
en al uw vijanden door uw kracht verspreid.
12De hemel is van U
en ook de aarde behoort U toe.
U hebt de wereld en alles wat erop leeft, geschapen.
13Van noord tot zuid hebt U alles gemaakt.
De bergen juichen U toe.
14Uw arm is machtig en uw hand is sterk.
Uw rechterhand is de hoogste op aarde.
15Alles wat U doet, is recht en rechtvaardig.
Goedheid, liefde en trouw
zijn alleen op U van toepassing.
16Gelukkig is het volk dat U eert, Here,
zij gaan hun weg met U, in uw licht.
17De hele dag prijzen zij uw naam
en dankzij uw rechtvaardigheid staan zij sterk.
18Want U bent het kenmerk van hun kracht,
door uw liefde en goedkeuring ontvangen wij een hoge positie.
19De Here beschermt ons
en de Heilige God van Israël is onze Koning.
20In het verleden hebt U tegen uw volgelingen gezegd:
‘Ik heb mijn hulp toegezegd aan een dapper man,
één man uit uw volk koos Ik speciaal uit.
21Ik vond mijn dienaar David
en heb hem met gewijde olie gezalfd.
22Mijn hand zal hem ondersteunen
en mijn arm zal hem sterk maken.
23De vijand zal hem niet in zijn macht krijgen
en geen misdadiger zal hem kwaad kunnen doen.
24Integendeel, Ik zal zijn tegenstanders voor hem vernietigen.
Wie hem haten, zullen Mij tegenkomen.
25Maar al mijn trouw en liefde zijn voor hem.
Dankzij Mij bekleedt hij een hoge positie.
26Ik geef hem zelfs gezag over zeeën en rivieren.
27Hij zal Mij zijn Vader noemen.
Ik zal zijn God zijn
en de rots waar hij zijn redding vindt.
28Ik zal hem behandelen als een oudste zoon,
als een van de hoogste koningen op aarde.
29Mijn goedheid en liefde zijn blijvend voor hem,
mijn verbond met hem kan niet meer worden verbroken.
30Zijn nageslacht zal altijd blijven bestaan
en zijn troon is onaantastbaar.
31Als zijn zonen mijn wetten negeren
en niet meer leven volgens mijn leefregels,
32als zij mijn voorschriften ontwijden
en mijn geboden niet meer houden,
33zal Ik hen straffen en allerlei plagen sturen.
34Maar mijn goedheid en liefde voor hem
blijven onveranderd, Ik blijf hem trouw.
35En ook mijn verbond met hem
blijf Ik trouw, dat is Mij heilig.
Wat Ik heb beloofd, zal Ik doen.
36Ik heb het immers eens bij Mij Zelf gezworen!
Ik kan David niet in de steek laten.
37Zijn nageslacht zal altijd voortleven
en zijn troon is onwankelbaar, net als de zon.
38Net als de maan zal hij er altijd zijn,
want Hij die vanuit de hemel getuigt, is trouw.’
39Maar toch hebt U uw uitverkorene
van U weggedaan en hem verworpen.
U bent boos op hem geworden.
40U hebt uw verbond met uw dienaar vernietigd
en hem de kroon van het hoofd gestoten.
41Zijn muren hebt U afgebroken
en zijn sterke burchten tot puin gemaakt.
42Mensen die langskwamen
hebben zijn bezittingen geplunderd.
Zijn buren dreven de spot met hem.
43Zijn tegenstanders bleken sterker
en zijn vijanden overwonnen hem.
44Ook zijn zwaard gaf hem geen overwinning
en hij moest zich in de oorlogen gewonnen geven.
45Er was geen eer meer voor hem over
en zijn troon hebt U omver geworpen.
46Hij werd vroeg oud en werd met schande overladen.
47Moet dit nog lang duren, Here?
Blijft U Zich voor mij verbergen?
Blijft uw toorn branden als het heetste vuur?
48Denk er alstublieft aan
dat ik maar een vergankelijk mens ben.
U hebt de mensen Zelf geschapen,
dus U weet hoe kort zij leven.
49Er is immers geen mens die niet zal sterven?
Niemand kan toch ontkomen aan het dodenrijk?
50Waar zijn nu de blijken van uw genade, Here?
U hebt die eens aan ons toegezegd,
zelfs met een eed aan David gezworen.
51Kijk toch, Here, hoe uw dienaren worden bespot
en hoe alle volken ons uitlachen.
52Hoe ook uw tegenstanders de spot met ons drijven, Here.
Zij drijven de spot met hem die door U tot koning is gezalfd!
53Alle lof en eer is voor de Here, tot in eeuwigheid.
Laat ieder die dit hoort daarmee instemmen.
Amen.
