Dwom 43
1Ao Onyankopɔn, bu me bem,
na ka mʼasɛm a ɛtia ɔman a wɔnnsuro wo no ma me;
gye me firi nnaadaafoɔ ne amumuyɛfoɔ nsam.
2Woyɛ Onyankopɔn, mʼabandenden.
Adɛn enti na woapo me?
Adɛn enti na ɛsɛ sɛ menantenante twa adwo
mʼatamfoɔ nhyɛsoɔ nti?
3Soma wo hann ne wo nokorɛ
ma wɔn nkyerɛ me ɛkwan;
ma wɔmmfa me mmra wo Bepɔ Kronkron no so,
faako a woteɛ hɔ.
4Afei, mɛkɔ Onyankopɔn afɔrebukyia anim
mʼanigyeɛ ne mʼahosɛpɛ Onyankopɔn nkyɛn.
Mede sankuo bɛyi wo ayɛ,
Ao Onyankopɔn, me Onyankopɔn.
5Adɛn enti na woaboto, Ao me kra?
Adɛn enti na woteetee wɔ me mu saa?
Fa wo ho to Onyankopɔn so,
na mɛkɔ so ayi no ayɛ,
mʼAgyenkwa ne me Onyankopɔn.
1Zorgt U voor mijn recht, God,
en voert U mijn verdediging tegen een goddeloos volk,
laat mij niet in de handen van oneerlijke mensen vallen.
2U bent immers de God tot wie ik kan vluchten?
Waarom helpt U mij niet?
Waarom moet ik terneergeslagen rondlopen,
onderdrukt door mijn tegenstanders?
3Stuur uw licht en uw waarheid om mij te begeleiden.
Laten zij mij naar uw heiligdom en naar uw woningen brengen.
4Want dan kan ik weer naar uw altaar gaan,
naar U, die de God van mijn vreugde bent.
Ik wil U lofzingen met mijn citer.
U bent mijn God!
5Waarom ben ik toch zo onrustig en terneergeslagen?
Ik wil op God vertrouwen,
Hem wil ik lofprijzen,
want Hij is mijn bevrijder en mijn God!
