Nnwom Mu Dwom 5 – ASCB & CARST

Asante Twi Contemporary Bible

Nnwom Mu Dwom 5:1-16

Aberanteɛ:

1Maba me turo mu, me nuabaa, mʼayeforɔ;

maboaboa me kurobo ne me nnuhwam ano.

Madi me woɔkyɛm ne ɛwoɔ;

manom me bobesa ne me nufosuo.

Nnamfonom:

Ao, nnamfonom, monnidi na monnom;

Ao, adɔfonom, monnom deɛ ɛbɛmee mo.

Ababaawa:

2Medaeɛ nanso mʼakoma anna.

Tie! Me dɔfoɔ rebɔ ɛpono no mu;

“Bue me, me nuabaa, me dɔ,

mʼaborɔnoma, a ne ho nni dɛm.

Obosuo afɔ me tirim,

anadwo mu bosuo afɔ me nwi.”

3Maworɔ mʼatadeɛ,

mensane mfa nhyɛ anaa?

Mahohoro me nan ase,

memma ho nyɛ fi bio anaa?

4Me dɔfoɔ yɛɛ sɛ ɔrebue ɛpono no

mʼakoma firi aseɛ bɔɔ kimkim wɔ me mu.

5Mesɔree sɛ merekɔhini me dɔfoɔ,

na me nsa ho kurobo

ne me nsateaa ho aduhwam,

yɛɛ apratwom no ho.

6Mebue maa me dɔfoɔ no,

nanso na ɔkɔ.

Ne korɔ no maa me ho dwirii me.

Mehwehwɛɛ no nanso manhunu no baabiara.

Mefrɛɛ no nanso wannye me so.

7Awɛmfoɔ no hunuu me

ɛberɛ a wɔrebɔ aporɔ wɔ kuropɔn no mu.

Wɔbobɔɔ me pirapiraa me;

wɔyii mʼatadeɛ kɔreɛ

saa awɛmfoɔ a wɔwɛn afasuo no!

8Ao, Yerusalem mmammaa, mehyɛ mo,

sɛ mohunu me dɔfoɔ no a,

asɛm bɛn na mobɛka akyerɛ no?

Monka nkyerɛ no sɛ ɔdɔ ama matɔ piti.

Nnamfonom:

9Ɛdeɛn na wo dɔfoɔ de sene afoforɔ,

mmaa ahoɔfɛfoɔ mu ahoɔfɛ?

Ɛdeɛn na wo dɔfoɔ de sene afoforɔ a

enti wohyɛ yɛn sei?

Ababaawa:

10Me dɔfoɔ ho twa na ɔgyegye,

wɔfa mpemdu a ɔda mu fua.

11Ne ti yɛ sikakɔkɔɔ amapa;

ne tiri so nwi yɛ kuhaa,

na ɛyɛ tuntum sɛ kwaakwaadabi.

12Nʼaniwa aba te sɛ aborɔnoma a

ɔgyina asuwa bi ho;

ɛte sɛ deɛ wɔde nufosuo adware no,

na ɛsisi hɔ sɛ abohemaa.

13Nʼafono te sɛ pɛperɛ a wɔasɛ no kɛtɛ.

Ɛho hwa te sɛ aduhwam.

Nʼanofafa te sɛ sukooko

a ɛsosɔ kurobo.

14Nʼabasa te sɛ sikakɔkɔɔ abaa

a wɔde sikabereɛboɔ asisi mu.

Ne onipadua te sɛ asonse a wɔatwi ho

na wɔde aboɔdemmoɔ adura ho.

15Ne nan te sɛ abohemaa afadum a

ɛsisi sikakɔkɔɔ amapa nnyinasoɔ so.

Ne bɔberɛ te sɛ Lebanon a

ɔyɛ sononko sɛ ne ntweneduro.

16Nʼano te sɛ ɔdɛ ankasa;

ɛkwan biara so, ne ho yɛ fɛ.

Me dɔfoɔ nie, mʼadamfo nie,

Ao, Yerusalem mmammaa.

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Песнь Сулаймона 5:1-16

Он:

1– Я вошёл в сад мой, сестра моя, невеста моя;

я собрал мою мирру с пряностями моими,

поел моего мёда из сотов,

напился вина моего с молоком моим.

Молодые женщины:

– Ешьте, друзья, и пейте!

Пейте и насыщайтесь, возлюбленные!

Она:

2– Я спала, но сердце моё бодрствовало.

Послушайте! Возлюбленный мой стучится:

«Открой мне, сестра моя, милая моя,

голубка моя, чистая моя.

Голова моя промокла от росы,

волосы мои – от ночной влаги».

3Я уже сняла одежду свою,

как же мне снова одеться?

Я вымыла ноги свои,

как же мне снова их пачкать?

4Возлюбленный мой просунул руку свою в скважину двери,

и сердце моё затрепетало.

5Я поднялась, чтобы отпереть возлюбленному моему,

с рук моих капала мирра,

с пальцев моих капала мирра

на ручки замка.

6Я открыла возлюбленному моему,

но его уже не было – он ушёл.

Сердце моё опечалилось из-за его ухода5:6 Или: «Моё сердце чуть не выскочило, когда он говорил»..

Я искала его, но не нашла,

звала, но он не откликался.

7Нашли меня стражи,

обходящие город.

Они избили меня, изранили

и забрали накидку мою,

стражи, стерегущие стены.

8Дочери Иерусалима, я заклинаю вас,

если встретите возлюбленного моего,

передайте ему,

что я изнемогаю от любви.

Молодые женщины:

9– Чем возлюбленный твой лучше других,

прекраснейшая из женщин?

Чем возлюбленный твой лучше других,

что ты заклинаешь нас так?

Она:

10– Возлюбленный мой здоров и румян,

ему нет равных5:10 Букв.: «Он выделяется из десяти тысяч других»..

11Голова его – чистое золото;

волосы его – волнистые,

чёрные, как вороново крыло.

12Глаза его как голуби

при потоках вод,

купающиеся в молоке,

сидящие у стремнины.

13Щёки его словно грядки пряностей,

издающих аромат.

Губы его словно лилии,

источающие мирру.

14Руки его – золотые жезлы,

украшенные хризолитом.

Живот его словно изделие из слоновой кости,

покрытое сапфирами.

15Ноги его – мраморные столбы,

установленные на подножиях из чистого золота.

Его вид величествен, как горы Ливана,

изыскан, как ливанские кедры.

16Уста его – сама сладость,

и всё в нём желанно.

Вот каков мой возлюбленный, вот каков мой друг,

о дочери Иерусалима!