1Elkosini Nahum anisoadehunu nwoma a ɛyɛ nkɔmhyɛ a ɛfa Ninewe ho.
Awurade Abufuo A Ɛtia Ninewe
2Awurade yɛ ninkunfoɔ ne aweretɔ Onyankopɔn,
Awurade tɔ wedeɛ na abufuo ahyɛ no ma.
Awurade tɔ nʼatamfoɔ so wedeɛ
na nʼabufuo tena wɔn so.
3Awurade bo kyɛre fu, na ne tumi so,
na ɔtwe ɔfɔdifoɔ aso.
Ne kwan wɔ ntwahoframa ne ahum mu,
omununkum yɛ ne nan ase mfuturo.
4Ɔteatea ɛpo na ɔma ɛwe;
ɔma nsubɔntene nyinaa wewe.
Basan ne Karmel twintwam
na Lebanon frɔmfrɔmyɛ nso kusa.
5Mmepɔ woso biribiri nʼanim
na nkokoɔ nane.
Asase, ewiase ne wɔn a wɔwɔ mu nyinaa
woso nʼanim.
6Hwan na ɔbɛtumi agyina nʼabufuo ano?
Hwan na ɔbɛtumi atena nʼabufuhyeɛ mu?
Nʼabufuo hwie te sɛ ogya;
abotan yam wɔ nʼanim.
7Awurade yɛ,
ɔyɛ ahohia mu dwanekɔbea.
Nʼani wɔ wɔn a wɔde wɔn ho to no so no so.
8Nanso, ɔnam nsuyire nwanwasoɔ so
bɛma Ninewe aba awieeɛ.
Ɔbɛtaa nʼatamfoɔ akɔduru esum kabii mu.
9Ɛpɔ biara a wɔbɛbɔ atia Awurade no,
ɔbɛsɛe no;
ɔhaw biara remma ne mprenu so.
10Wɔde nkasɛɛ bɛkyekyere wɔn ho,
na ɛberɛ a wɔn nsa aboro wɔn no
wɔbɛhye wɔn sɛ wira dwaneeɛ a wɔaboa ano.
11Ao, Ninewe, wo mu na
deɛ ɔbɔ ɛpɔ bɔne tia Awurade
na ɔtu fo bɔne no firie.
12Deɛ Awurade seɛ nie:
“Ɛwom sɛ wɔwɔ apamfoɔ a wɔdɔɔso deɛ,
nanso wɔbɛsɛe wɔn ama wɔayera.
Ao Yuda, ɛwom sɛ mama ɔhaw aba wo so,
nanso merenyɛ saa bio.
13Afei, mɛbubu kɔnnua a ɛda wo kɔn mu
na matete nkɔnsɔnkɔnsɔn no mu.”
14Ninewe, Awurade aka ɔhyɛ asɛm a ɛfa wo ho:
“Worennya asefoɔ a wo din bɛda wɔn so.
Mɛsɛe nsɛsodeɛ a wɔasene ne ahoni a wɔaguo
a ɛsisi wʼabosonnan mu no.
Mɛsiesie wʼadamena
ɛfiri sɛ wadane ayɛ atantanneɛ.”
15Hwɛ mmepɔ no so,
deɛ a ɔde asɛmpa no ba no anammɔn
ɔno na ɔka asomdwoesɛm!
Ao, Yuda di wʼafahyɛ na
di wɔ bɔhyɛ so.
Nnipa bɔne rentu wo so sa bio;
Wɔbɛsɛe wɔn pasaa.
1ስለ ነነዌ ጥፋት የተነገረ ንግር፤ የኤልቆሻዊው የናሆም የራእዩ መጽሐፍ ይህ ነው፤
በነነዌ ላይ የተገለጠ የእግዚአብሔር ቍጣ
2እግዚአብሔር ቀናተኛና ተበቃይ አምላክ ነው፤
እግዚአብሔር የሚበቀል፣ በመዓትም የተሞላ ነው።
እግዚአብሔር ባላጋራዎቹን ይበቀላል፤
በጠላቶቹም ላይ ቍጣውን ያመጣል።
3እግዚአብሔር ለቍጣ የዘገየ፣ በኀይሉም ታላቅ ነው፤
እግዚአብሔር በደለኛውን ሳይቀጣ አያልፍም፤
መንገዱ በዐውሎ ነፋስና በማዕበል ውስጥ ነው፤
ደመናም የእግሩ ትቢያ ነው።
4ባሕርን ይገሥጻል፤ ያደርቀዋልም፤
ወንዞችን ሁሉ ያደርቃል።
ባሳንና ቀርሜሎስ ጠውልገዋል፤
የሊባኖስም አበቦች ረግፈዋል።
5ተራሮች በፊቱ ታወኩ፤
ኰረብቶችም ቀለጡ።
ምድር በፊቱ፣
ዓለምና በውስጧ የሚኖሩት ሁሉ ተናወጡ።
6ቍጣውን ማን ሊቋቋም ይችላል?
ጽኑ ቍጣውንስ ማን ሊሸከም ይችላል?
መዓቱ እንደ እሳት ፈስሷል፤
ዐለቶችም በፊቱ ተሰነጣጥቀዋል።
7እግዚአብሔር መልካም ነው፤
በጭንቅ ጊዜም መሸሸጊያ ነው።
ለሚታመኑበት ይጠነቀቅላቸዋል፤
8ነነዌን ግን፣
በሚያጥለቀልቅ ጐርፍ ያጠፋታል፤
ጠላቶቹንም ወደ ጨለማ ያሳድዳቸዋል።
9በእግዚአብሔር ላይ ምንም ቢያሤሩ1፥9 በእግዚአብሔር ላይ የምታሤሩት ምንድን ነው? የሚሉ አሉ።፣
እርሱ ያጠፋዋል፤
መከራም ዳግመኛ አይነሣም።
10በእሾኽ ይጠላለፋሉ፤
በወይን ጠጃቸውም ይሰክራሉ፤
እሳትም እንደ ገለባ1፥10 የዕብራይስጡ ትርጕም በትክክል አይታወቅም። ይበላቸዋል።
11ነነዌ ሆይ፤ በእግዚአብሔር ላይ የሚያሤር፣
ክፋትንም የሚመክር፣
ከአንቺ ዘንድ ወጥቷል።
12እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤
“ምንም ኀይለኞችና ብዙዎች ቢሆኑም፣
ይቈረጣሉ፤ ይጠፋሉም።
ይሁዳ ሆይ፤ ከዚህ በፊት ባስጨንቅህም፣
ከእንግዲህ አላስጨንቅህም።
13አሁንም ቀንበራቸውን ከዐንገትህ ላይ አንሥቼ እሰብራለሁ፤
የታሰርህበትንም ሰንሰለት በጥሼ እጥላለሁ።”
14አንቺ ነነዌ፤ እግዚአብሔር ስለ አንቺ እንዲህ ብሎ አዝዟል፤
“ስም የሚያስጠራ ትውልድ አይኖራችሁም፤
በአማልክታችሁ ቤት ያሉትን፣
የተቀረጹትን ምስሎችና ቀልጠው የተሠሩትን ጣዖታት እደመስሳለሁ፤
መቀበሪያህን እምስልሃለሁ፤
አንተ ክፉ ነህና።”
15እነሆ፤ የምሥራች የሚያመጣው፣
ሰላምን የሚያውጀው ሰው እግር፣
በተራሮች ላይ ነው፤
ይሁዳ ሆይ፤ በዓላትህን አክብር፤
ስእለትህንም ፈጽም፤
ከእንግዲህ ክፉዎች አይወርሩህም፤
እነርሱም ፈጽመው ይጠፋሉ።
