Hiob Bua Sofar
1Na Hiob buaa sɛ,
2“Ampa ara mone nnipa no,
na mowu a na nyansa asa!
3Nanso mewɔ adwene sɛ mo ara
na monnsene me.
Hwan na ɔnnim saa nneɛma yi nyinaa?
4“Mayɛ aseredeɛ ama me nnamfonom,
mefrɛɛ Onyankopɔn na ɔbuaeɛ.
Mayɛ aseredeɛ tata, nanso metene, na me ho nni asɛm.
5Nnipa a wɔn ho tɔ wɔn bu amanehunu animtiaa
sɛdeɛ wɔbu wɔn a wɔn nan rewatiri no awieeɛ animtiaa.
6Wɔmmfa wɔn nsa nka akorɔmfoɔ ntomadan,
na wɔn a wɔma Onyankopɔn bo fuo no wɔ banbɔ
na Onyankopɔn bɔ deɛ ɔde ma wɔn ho ban.
7“Bisa mmoa no, na wɔbɛkyerɛ wo
anaasɛ ewiem nnomaa no, na wɔbɛka akyerɛ wo
8anaasɛ kasa kyerɛ asase, na ɛbɛkyerɛ wo,
anaasɛ ma ɛpo mu mpataa nka nkyerɛ wo.
9Wɔn nyinaa mu hwan na ɔnnim sɛ
Awurade nsa na ayɛ yei.
10Ne nsam na abɔdeɛ nyinaa ahome wɔ
ne adasamma nyinaa ahome.
11Aso nsɔ nsɛm nnhwɛ,
sɛdeɛ tɛkrɛma ka aduane hwɛ no anaa?
12Wɔnnya nyansa mfiri mpanin nkyɛn,
na ɛnyɛ ɔnyinkyerɛ na ɛde nteaseɛ ba anaa?
13“Nyansa ne tumi yɛ Onyankopɔn dea;
afotuo ne nteaseɛ yɛ ne dea.
14Deɛ ɔbubu guo no, obiara rentumi nsi;
deɛ ɔde no to nneduadan mu no, obiara rentumi nyi no.
15Sɛ ɔma osuo gyae tɔ a, asase no so yɛ wesee;
sɛ ɔgyaa osutɔ mu a, ɛsɛe asase no.
16Ahoɔden ne nkonimdie wɔ no
osisifoɔ ne deɛ wɔsisi noɔ nso wɔ no.
17Ɔpa afotufoɔ ho ntoma ma wɔkɔ
na ɔma atemmufoɔ yɛ nkwasea.
18Ɔworɔ ahemfo nkyehoma
na ɔde abɔsoɔ bɔ wɔn asene.
19Ɔpa asɔfoɔ ho ntoma,
na ɔtu nnipa a wɔn ase atim akyɛre gu.
20Ɔka afotufoɔ a wɔgye wɔn die no kasaboa hyɛ,
na ɔgye mpanimfoɔ nhunumu.
21Ɔde animguaseɛ gu atitire so
na ɔtintim gye ahoɔdenfoɔ nsam akodeɛ.
22Ɔda esum mu nneɛma a ahinta adi
na ɔde esum kabii ba hann mu.
23Ɔyɛ aman akɛseɛ, na ɔsɛe wɔn;
ɔtrɛ aman mu, na ɔhwete wɔn mu.
24Ɔgye ewiase akannifoɔ adwene firi wɔn nsam;
na ɔma wɔkyinkyini asase wesee a ɛkwan nna soɔ so.
25Wɔhwehwɛ wɔ esum mu a wɔnni kanea;
na ɔma wɔtɔ ntintan sɛ asabofoɔ.
Job antwoordt Zofar
1Daarop antwoordde Job:
2‘Werkelijk, jullie hebben de wijsheid in pacht! Wanneer jullie sterven, zal het gedaan zijn met de wijsheid!
3Maar ik weet ook wel het een en ander, ik ben echt niet minder dan jullie. De dingen die jullie hebben gezegd, zijn zo algemeen dat iedereen mij die wel kan vertellen.
4Ik, de man die door God werd verhoord wanneer ik om hulp smeekte, ben belachelijk geworden in de ogen van mijn vrienden. Ze bespotten mij nu, mij, een rechtvaardig mens!
5Zij die in welvaart leven, maken degenen belachelijk die maar net het hoofd boven water kunnen houden.
6De tenten van de rovers worden met rust gelaten en zij die God uitdagen, menen Hem de wet te kunnen voorschrijven.
7-9Vraag het maar aan de dieren, zij zullen het jullie wel uitleggen, vraag het de vogels, zij zullen het jullie vertellen, of laat de aarde het vertellen of de vissen uit de zee. Zij allen erkennen dat de Here alles zo heeft gemaakt.
10Want het leven van elk levend wezen is in de hand van God, ook de adem van iedere sterveling.
11Net zoals mijn mond kan proeven of het eten lekker is, zo toetsen mijn oren of het waar is wat ik hoor.
12Oude mensen zijn wijs en een lang leven geeft wijsheid, beweert men.
13Maar alleen God heeft de ware wijsheid en de kracht. Alleen bij Hem kunnen we terecht voor raad en inzicht.
14Hoe groot is zijn macht! Wat Hij afbreekt, kan niet worden herbouwd. Als Hij een mens opsluit, is er geen kans op vrijlating.
15Als Hij de regen tegenhoudt, wordt de aarde een woestijn. Laat Hij de regenstromen los, dan raakt alles overspoeld!
16Ja, van Hem is de kracht en de overwinning! Misleiders en zij die worden misleid, zijn beiden zijn slaven.
17Hij maakt adviseurs en rechters tot dwazen.
18Hij vernedert koningen tot slaven en bevrijdt hun dienaren.
19Priesters voert Hij als slaven weg, Hij werpt machtigen omver.
20Hij snoert betrouwbare adviseurs de mond en berooft de leiders van hun inzicht.
21Hij giet smaad uit over edelen en maakt de sterken zwak.
22Hij legt de geheimen van de diepe duisternis bloot en verjaagt het licht met donkere schaduwen.
23Hij laat volken opkomen en vernietigt ze dan weer. Hij maakt ze groot om ze vervolgens weer tot niets terug te brengen.
24-25 Het verstand van de machthebbers van de aarde neemt Hij weg om hen struikelend en rondtastend te laten dwalen in een ondoordringbare duisternis.’
