Atemmufoɔ 5 – ASCB & NVI-PT

Asante Twi Contemporary Bible

Atemmufoɔ 5:1-31

Debora Dwom

1Ɛda no, Debora ne Abinoam babarima Barak too saa dwom yi:

2“Israel mpanimfoɔ sɔre dii animu,

na nnipa no de anigyeɛ dii wɔn akyi.

Nhyira nka Awurade!

3“Mo ahemfo, montie!

Monyɛ aso, mo aberempɔn!

Na mɛto dwom ama Awurade.

Mɛma me nne so ama Awurade, Israel Onyankopɔn.

4Awurade, ɛberɛ a wofirii Seir,

na wobɔɔ nsra faa Edom mfuo so no,

asase wosoeɛ

na ɔsoro omununkum tuee nsuo.

5Awurade ba no maa mmepɔ wosoeɛ.

Sinai Bepɔ mpo wosoeɛ wɔ Awurade, Israel Onyankopɔn anim.

6“Anat ba Samgar ne Yael berɛ so,

nnipa amfa akwantempɔn so,

na akwantufoɔ faa anammɔnkwan kɔntɔnkye so.

7Nnipa kakra na wɔkaa Israel nkuraaseɛ

kɔsii sɛ Debora sɔree sɛ ɛna maa Israel.

8Ɛberɛ a Israel somm anyame foforɔ no,

ɔko sɔree kuropɔn no apono ano.

Nanso wɔanhunu kyɛm anaa pea

wɔ akofoɔ ɔpeduanan a wɔwɔ Israel mu!

9Mewɔ Israel ntuanofoɔ afa

ne wɔn a wɔde anigyeɛ dii wɔn akyi.

Hyira Awurade!

10“Mo a motete afunumu a wɔte apɔ so,

tete nsaa a ɛyɛ fɛ so, montie!

Ne mo a ɛsɛ sɛ monante fam nso, montie!

11Montie nkuraaseɛ nnwomsiaafoɔ a wɔaboa wɔn ho ano wɔ anomeeɛ.

Wɔkeka Awurade tenenee nkonimdie,

ne ne nkuraasefoɔ nkonimdie wɔ Israel ho asɛm.

“Afei Awurade nkurɔfoɔ

bɔɔ nsra kɔɔ kuropɔn no apono ano.

12‘Sɔre! Debora, sɔre!

Sɔre, sɔre na to dwom!

Sɔre, Barak!

Di wo nneduafoɔ anim kɔ, Abinoam ba!’

13“Nkaeɛfoɔ no bɔɔ nsra firi Tabor kɔɔ ahoɔdenfoɔ so.

Awurade nkurɔfoɔ bɔɔ nsra kɔɔ akofoɔ ahoɔdenfoɔ so.

14Wɔfiri Efraim baeɛ, asase a na kane no na ɛyɛ Amalekfoɔ dea,

na Benyamin nso dii wʼakyi.

Asahene no bɔɔ nsra firii Makir;

ɔsahene pomakurafoɔ firi Sebulon baeɛ.

15Na Isakar mu atitire ka Debora ne Barak ho.

Wɔdii Barak akyi, bɔ wuraa bɔnhwa no mu.

Nanso, Ruben abusuakuo mu deɛ,

wɔansi wɔn adwene pi.

16Adɛn enti na wotenaa efie wɔ nnwanhwɛfoɔ mu,

tie nnwanhwɛfoɔ a wɔde hwerɛma frɛ wɔn nnwan?

Ruben abusuakuo mu,

wɔansi wɔn adwene pi.

17Gilead kaa Yordan apueeɛ hɔ.

Na Dan deɛ, adɛn enti na ɔtenaa fie?

Aser tenaa mpoano a wanka ne ho,

ɔkaa nʼahyɛn gyinabea ahodoɔ hɔ.

18Nanso, Sebulon too ne nkwa akyerɛ

sɛdeɛ Naftali yɛɛ wɔ akono no.

19“Kanaan ahemfo koeɛ wɔ Taanak a ɛbɛn Megido nsutire ho,

nanso, wɔannya asadeɛ biara ankɔ.

20Nsoromma firi soro koeɛ.

Nsoromma nam wɔn kyenenee so ko tiaa Sisera.

21Asubɔnten Kison twee wɔn kɔeɛ,

tete asuo, Kison.

Me kra, fa akokoɔduru bɔ nsra kɔ wʼanim!

22Afei, apɔnkɔ no tɔte pempem fam,

wɔde mmirikatɛntɛ, Sisera apɔnkɔ ahoɔdenfoɔ no mmirikatɛntɛ.

23‘Nnome nka Merosfoɔ,’ Awurade ɔbɔfoɔ na ɔseɛ.

Ma nnome a ano yɛ den nka wɔn

ɛfiri sɛ, wɔammɛboa Awurade,

wɔammɛboa Awurade anko antia akofoɔ ahoɔdenfoɔ no.

24“Nhyira nka Yael,

Heber a ɔfiri Keni yere.

Ne nhyira nsene mmaa a wɔtete ntomadan mu nyinaa.

25Sisera srɛɛ nsuo,

na Yael maa no nufosuo;

bonsua a ɛfata ahemfo no mu

na ɔde nufosuo ani sradeɛ brɛɛ no.

26Afei, ɔde ne nsa benkum yii ntomadan pɛɛwa,

na ɔde ne nsa nifa faa odwumfoɔ asaeɛ.

Ɔde bɔɔ Sisera, pɛkyɛɛ ne ti.

Ɔde pɛɛwa no wɔɔ ne moma so, bɔɔ so kɔɔ ne tirim.

27Ɔhodwoeɛ, ɔhwee ase;

ɔwuu wɔ ne nan ase.

28“Sisera nena hwɛɛ mpomma mu;

ɔtɛɛ mpomma mu hwɛɛ no kwan,

ɔkaa sɛ, ‘Adɛn enti na ne teaseɛnam akyɛre ba yi?

Adɛn enti na yɛnte teaseɛnam nhankra nnyegyeeɛ yi?’

29Ne mmaa anyansafoɔ no rema mmuaeɛ no,

ɔtii mu kaa saa nsɛm yi kyerɛɛ ne ho sɛ:

30‘Wɔrekyɛ asadeɛ a wɔnyaeɛ no,

ɔbarima biara nya ɔbaa baako anaa mmienu.

Sisera bɛnya ntadeɛ a ɛyɛ fɛ

na me nso menya ntadeɛ a ɛkura ahosuo ahodoɔ na wɔanwono mu fɛɛfɛ.’

31Awurade, ma wʼatamfoɔ nyinaa nwu sɛ Sisera!

Nanso, ma wɔn a wɔdɔ wo no nkɔso sɛ owigyinaeɛ.”

Afei, asomdwoeɛ baa asase no so mfirinhyia aduanan.

Nova Versão Internacional

Juízes 5:1-31

O Cântico de Débora

1Naquele dia, Débora e Baraque, filho de Abinoão, entoaram este cântico:

2“Consagrem-se para a guerra os chefes de Israel.

Voluntariamente o povo se apresenta.

Louvem o Senhor!

3“Ouçam, ó reis! Governantes, escutem!

Cantarei ao5.3 Ou sobre o Senhor, cantarei;

comporei músicas ao5.3 Ou Com cânticos louvarei o Senhor, o Deus de Israel.

4“Ó Senhor, quando saíste de Seir,

quando marchaste desde os campos de Edom,

a terra estremeceu, os céus gotejaram,

as nuvens despejaram água!

5Os montes tremeram

perante o Senhor, o Deus do Sinai,

perante o Senhor, o Deus de Israel.

6“Nos dias de Sangar, filho de Anate,

nos dias de Jael, as estradas estavam desertas;

os que viajavam seguiam caminhos tortuosos.

7Já tinham desistido os camponeses de Israel,5.7 Ou Desapareceram os guerreiros em Israel,

já tinham desistido,

até que eu, Débora, me levantei;5.7 Ou até que você, Débora, se levantou;

levantou-se uma mãe em Israel.

8Quando escolheram novos deuses,

a guerra chegou às portas,

e não se via um só escudo ou lança

entre quarenta mil de Israel.

9Meu coração está com os comandantes de Israel,

com os voluntários dentre o povo.

Louvem o Senhor!

10“Vocês, que cavalgam em brancos jumentos,

que se assentam em ricos tapetes,

que caminham pela estrada, considerem!

11Mais alto que a voz dos que distribuem água5.11 Ou dos flecheiros

junto aos bebedouros,

recitem-se os justos feitos do Senhor,

os justos feitos em favor dos camponeses5.11 Ou guerreiros de Israel.

“Então o povo do Senhor

desceu às portas.

12‘Desperte, Débora! Desperte!

Desperte, desperte, irrompa em cânticos!

Levante-se, Baraque!

Leve presos os seus prisioneiros, ó filho de Abinoão!’

13“Então desceram os restantes e foram aos nobres;

o povo do Senhor veio a mim contra os poderosos.

14Alguns vieram de Efraim,

das raízes de Amaleque;

Benjamim estava com o povo que seguiu você.

De Maquir desceram comandantes;

de Zebulom, os que levam a vara de oficial.

15Os líderes de Issacar estavam com Débora;

sim, Issacar também estava com Baraque,

apressando-se após ele até o vale.

Nas divisões de Rúben

houve muita inquietação.

16Por que vocês permaneceram entre as fogueiras5.16 Ou os alforjes

a ouvir o balido dos rebanhos?

Nas divisões de Rúben

houve muita indecisão.

17Gileade permaneceu do outro lado do Jordão.

E Dã, por que se deteve junto aos navios?

Aser permaneceu no litoral

e em suas enseadas ficou.

18O povo de Zebulom arriscou a vida,

como o fez Naftali nas altas regiões do campo.

19“Vieram reis e lutaram.

Os reis de Canaã lutaram em Taanaque,

junto às águas de Megido,

mas não levaram prata alguma, despojo algum.

20Desde o céu lutaram as estrelas,

desde as suas órbitas lutaram contra Sísera.

21O rio Quisom os levou,

o antigo rio, o rio Quisom.

Avante, minh’alma! Seja forte!

22Os cascos dos cavalos faziam tremer o chão;

galopavam, galopavam os seus poderosos cavalos.

23‘Amaldiçoem Meroz’, disse o anjo do Senhor.

‘Amaldiçoem o seu povo,

pois não vieram ajudar o Senhor,

ajudar o Senhor contra os poderosos.’

24“Que Jael seja a mais bendita das mulheres,

Jael, mulher de Héber, o queneu!

Seja ela bendita entre as mulheres

que habitam em tendas!

25Ele pediu água, e ela lhe deu leite;

numa tigela digna de príncipes trouxe-lhe coalhada.

26Ela estendeu a mão e apanhou a estaca da tenda;

e com a mão direita o martelo do trabalhador.

Golpeou Sísera, esmigalhou sua cabeça,

esmagou e traspassou suas têmporas.

27Aos seus pés ele se curvou,

caiu e ali ficou prostrado.

Aos seus pés ele se curvou e caiu;

onde caiu, ali ficou. Morto!

28“Pela janela olhava a mãe de Sísera;

atrás da grade ela exclamava:

‘Por que o seu carro se demora tanto?

Por que custa a chegar o ruído de seus carros?’

29As mais sábias de suas damas respondiam,

e ela continuava falando consigo mesma:

30‘Estarão achando e repartindo os despojos?

Uma ou duas moças para cada homem,

roupas coloridas como despojo para Sísera,

roupas coloridas e bordadas, tecidos bordados

para o meu pescoço, tudo isso como despojo?’

31“Assim pereçam todos os teus inimigos, ó Senhor!

Mas os que te amam sejam como o sol

quando se levanta na sua força”.

E a terra teve paz durante quarenta anos.