Debora Dwom
1Ɛda no, Debora ne Abinoam babarima Barak too saa dwom yi:
2“Israel mpanimfoɔ sɔre dii animu,
na nnipa no de anigyeɛ dii wɔn akyi.
Nhyira nka Awurade!
3“Mo ahemfo, montie!
Monyɛ aso, mo aberempɔn!
Na mɛto dwom ama Awurade.
Mɛma me nne so ama Awurade, Israel Onyankopɔn.
4“Awurade, ɛberɛ a wofirii Seir,
na wobɔɔ nsra faa Edom mfuo so no,
asase wosoeɛ
na ɔsoro omununkum tuee nsuo.
5Awurade ba no maa mmepɔ wosoeɛ.
Sinai Bepɔ mpo wosoeɛ wɔ Awurade, Israel Onyankopɔn anim.
6“Anat ba Samgar ne Yael berɛ so,
nnipa amfa akwantempɔn so,
na akwantufoɔ faa anammɔnkwan kɔntɔnkye so.
7Nnipa kakra na wɔkaa Israel nkuraaseɛ
kɔsii sɛ Debora sɔree sɛ ɛna maa Israel.
8Ɛberɛ a Israel somm anyame foforɔ no,
ɔko sɔree kuropɔn no apono ano.
Nanso wɔanhunu kyɛm anaa pea
wɔ akofoɔ ɔpeduanan a wɔwɔ Israel mu!
9Mewɔ Israel ntuanofoɔ afa
ne wɔn a wɔde anigyeɛ dii wɔn akyi.
Hyira Awurade!
10“Mo a motete afunumu a wɔte apɔ so,
tete nsaa a ɛyɛ fɛ so, montie!
Ne mo a ɛsɛ sɛ monante fam nso, montie!
11Montie nkuraaseɛ nnwomsiaafoɔ a wɔaboa wɔn ho ano wɔ anomeeɛ.
Wɔkeka Awurade tenenee nkonimdie,
ne ne nkuraasefoɔ nkonimdie wɔ Israel ho asɛm.
“Afei Awurade nkurɔfoɔ
bɔɔ nsra kɔɔ kuropɔn no apono ano.
12‘Sɔre! Debora, sɔre!
Sɔre, sɔre na to dwom!
Sɔre, Barak!
Di wo nneduafoɔ anim kɔ, Abinoam ba!’
13“Nkaeɛfoɔ no bɔɔ nsra firi Tabor kɔɔ ahoɔdenfoɔ so.
Awurade nkurɔfoɔ bɔɔ nsra kɔɔ akofoɔ ahoɔdenfoɔ so.
14Wɔfiri Efraim baeɛ, asase a na kane no na ɛyɛ Amalekfoɔ dea,
na Benyamin nso dii wʼakyi.
Asahene no bɔɔ nsra firii Makir;
ɔsahene pomakurafoɔ firi Sebulon baeɛ.
15Na Isakar mu atitire ka Debora ne Barak ho.
Wɔdii Barak akyi, bɔ wuraa bɔnhwa no mu.
Nanso, Ruben abusuakuo mu deɛ,
wɔansi wɔn adwene pi.
16Adɛn enti na wotenaa efie wɔ nnwanhwɛfoɔ mu,
tie nnwanhwɛfoɔ a wɔde hwerɛma frɛ wɔn nnwan?
Ruben abusuakuo mu,
wɔansi wɔn adwene pi.
17Gilead kaa Yordan apueeɛ hɔ.
Na Dan deɛ, adɛn enti na ɔtenaa fie?
Aser tenaa mpoano a wanka ne ho,
ɔkaa nʼahyɛn gyinabea ahodoɔ hɔ.
18Nanso, Sebulon too ne nkwa akyerɛ
sɛdeɛ Naftali yɛɛ wɔ akono no.
19“Kanaan ahemfo koeɛ wɔ Taanak a ɛbɛn Megido nsutire ho,
nanso, wɔannya asadeɛ biara ankɔ.
20Nsoromma firi soro koeɛ.
Nsoromma nam wɔn kyenenee so ko tiaa Sisera.
21Asubɔnten Kison twee wɔn kɔeɛ,
tete asuo, Kison.
Me kra, fa akokoɔduru bɔ nsra kɔ wʼanim!
22Afei, apɔnkɔ no tɔte pempem fam,
wɔde mmirikatɛntɛ, Sisera apɔnkɔ ahoɔdenfoɔ no mmirikatɛntɛ.
23‘Nnome nka Merosfoɔ,’ Awurade ɔbɔfoɔ na ɔseɛ.
Ma nnome a ano yɛ den nka wɔn
ɛfiri sɛ, wɔammɛboa Awurade,
wɔammɛboa Awurade anko antia akofoɔ ahoɔdenfoɔ no.
24“Nhyira nka Yael,
Heber a ɔfiri Keni yere.
Ne nhyira nsene mmaa a wɔtete ntomadan mu nyinaa.
25Sisera srɛɛ nsuo,
na Yael maa no nufosuo;
bonsua a ɛfata ahemfo no mu
na ɔde nufosuo ani sradeɛ brɛɛ no.
26Afei, ɔde ne nsa benkum yii ntomadan pɛɛwa,
na ɔde ne nsa nifa faa odwumfoɔ asaeɛ.
Ɔde bɔɔ Sisera, pɛkyɛɛ ne ti.
Ɔde pɛɛwa no wɔɔ ne moma so, bɔɔ so kɔɔ ne tirim.
27Ɔhodwoeɛ, ɔhwee ase;
ɔwuu wɔ ne nan ase.
28“Sisera nena hwɛɛ mpomma mu;
ɔtɛɛ mpomma mu hwɛɛ no kwan,
ɔkaa sɛ, ‘Adɛn enti na ne teaseɛnam akyɛre ba yi?
Adɛn enti na yɛnte teaseɛnam nhankra nnyegyeeɛ yi?’
29Ne mmaa anyansafoɔ no rema mmuaeɛ no,
ɔtii mu kaa saa nsɛm yi kyerɛɛ ne ho sɛ:
30‘Wɔrekyɛ asadeɛ a wɔnyaeɛ no,
ɔbarima biara nya ɔbaa baako anaa mmienu.
Sisera bɛnya ntadeɛ a ɛyɛ fɛ
na me nso menya ntadeɛ a ɛkura ahosuo ahodoɔ na wɔanwono mu fɛɛfɛ.’
31“Awurade, ma wʼatamfoɔ nyinaa nwu sɛ Sisera!
Nanso, ma wɔn a wɔdɔ wo no nkɔso sɛ owigyinaeɛ.”
Afei, asomdwoeɛ baa asase no so mfirinhyia aduanan.
Het lied van Debora en Barak
1Toen zongen Debora en Barak, de zoon van Abinoam, het volgende lied op de geweldige overwinning:
2‘Prijs de Here! Israëls bevelhebbers namen de leiding en het volk volgde vrijwillig!
3Luister, koningen en vorsten, want ik zal zingen voor de Here, psalmen zingen voor de God van Israël.
4Here, toen U uit Seïr trok, uit de velden van Edom, beefde de aarde en stroomde de regen uit de hemel.
5De bergen wankelden voor de Here, de God van Israël, ja, óók de berg Sinaï.
6In de dagen van Samgar, de zoon van Anath, en in de dagen van Jaël lagen de hoofdwegen verlaten. Reizigers gebruikten de smalle, kronkelende zijpaden.
7Er waren geen leiders in Israël, totdat ik, Debora, opstond als een moeder voor Israël.
8Als Israël nieuwe goden uitkoos, stond de vijand voor haar poorten. Maar bij de veertigduizend soldaten van Israël was geen schild of speer te vinden!
9Ik verheug mij over Israëls leiders, die zich zo vrijwillig aanboden. Prijs de Here voor zulke mannen!
10Maak het overal bekend, rijken die op ezelinnen met zachte zadels rijden en armen die te voet over de wegen moeten gaan.
11Laten de muzikanten zich bij de dorpsbron verzamelen om de overwinningen van de Here te bezingen en te zingen van de overwinning die de leiders van Israël hebben behaald terwijl het volk van de Here door de poorten marcheerde.
12Word wakker, word wakker, Debora, en zing een lied! Vooruit, Barak! Voer uw krijgsgevangenen weg, zoon van Abinoam!
13De ware helden daalden de berg Tabor af. Het volk van de Here rukte op tegen een grote overmacht.
14Bij Israëls leger sloten zich Amalekieten uit Efraïm aan, gevolgd door mannen uit Benjamin. Er kwamen ook leiders uit Machir bij en legeraanvoerders uit Zebulon.
15De vorsten van Issachar marcheerden in de gelederen mee, samen met Debora en Barak. Zij stormden het dal in, maar de stam Ruben ging niet mee.
16Waarom bleef u thuis zitten bij de veestallen, luisterend naar het fluitspel van de herders? Ja, de stam Ruben kon maar niet tot een besluit komen.
17Waarom bleef Gilead rustig aan de overkant van de Jordaan zitten? Waarom bleef Dan bij zijn schepen? En waarom bleef Aser aan de zeekust zitten en verliet zijn havens niet?
18Maar Zebulon en Naftali uit de hoogvlakten, dat zijn stammen die hun leven gewaagd hebben.
19De koningen van Kanaän rukten op naar Taänach en vochten daar bij de rivieren bij Megiddo. Maar geen stukje zilver viel als buit in hun handen!
20Vanuit hun baan langs de hemel vochten de sterren tegen Sisera.
21Door het geweld van de beek Kison werd de vijand meegesleurd.—Verder moet ik, onverschrokken!
22Hoor het dreunen van de paardenhoeven van de vijand! Hoor ze eens galopperen!
23Maar de Engel van de Here zei: vervloekt zijn de burgers van de stad Meroz, omdat zij de Here niet hebben geholpen in de strijd tegen de vijanden.
24Maar Jaël, de vrouw van de Keniet Eber, zij geprezen boven alle vrouwen die in tenten wonen.
25Hij vroeg haar om water en zij gaf hem melk, zij bracht hem room in een prachtige kom.
26Toen pakte zij een tentharing en een timmermanshamer en hamerde op Sisera, doornagelde zijn hoofd, verbrijzelde en doorboorde zijn slapen.
27Voor haar voeten kromp hij ineen, viel neer en bleef liggen. Ja, hij kromp ineen en bleef ter plekke dood liggen.
28Siseraʼs moeder keek uit het raam en riep luid: “Waarom zie ik zijn strijdwagen nog steeds niet komen? Waar blijft het ratelende geluid van zijn wagens?”
29Maar enkele verstandige hofdames—en ook zijzelf—gaven ten antwoord:
30“Er is natuurlijk veel buit te verdelen. Dat kost tijd. Iedere man krijgt een paar meisjes, en Sisera zal prachtige geborduurde kleren buitmaken en talrijke geschenken voor mij meenemen.”
31Och, Here, laten al uw vijanden net als Sisera omkomen! Maar zij die U liefhebben, zullen krachtig stralen als de opgaande zon.’
Daarna heersten er veertig jaar rust en vrede in het land.
