1 Samuel 26 – ASCB & CARS

Asante Twi Contemporary Bible

1 Samuel 26:1-25

Bio, Dawid Ampɛ Sɛ Ɔbɛkum Saulo

1Sififoɔ kɔɔ Saulo nkyɛn wɔ Gibea kɔka kyerɛɛ no sɛ, “Dawid akɔhinta ne ho wɔ Hakila bepɔ a ɛkyerɛ Yesimon no mu.”

2Enti, Saulo yii nʼakodɔm mpensa kaa wɔn ho kɔɔ Sif ɛserɛ so sɛ wɔrekɔhwehwɛ Dawid. 3Saulo bɔɔ nʼatenaeɛ wɔ kwankyɛn wɔ ɛkwan a ɛbɛn Hakila bepɔ a ɛne Yesimon di nhwɛanimu, baabi a Dawid akɔhinta hɔ. Dawid tee sɛ Saulo aba hɔ, enti 4ɔsomaa akwansrafoɔ sɛ wɔn tetɛ no.

5Dawid kɔpuee baabi a Saulo abɔ ne ho atenaseɛ hɔ anadwo bi. Ɔhunuu sɛ Saulo ne Abner a ɔyɛ Ner babarima a ɔyɛ safohene adeda atenaeɛ no mu a asraafoɔ a wɔadeda atwa ne ho ahyia.

6Dawid bisaa Hetini Ahimelek ne Seruia26.6 Na Seruia yɛ Dawid nuabaa panin (1 Be 2.16). Ɛno enti na Abisai yɛ ne wɔfaase te sɛ deɛ Yoab (a ɔyɛɛ Dawid Sahene) ne Asahei no. babarima Abisai, Yoab nua sɛ, “Hwan na ɔde ne ho bɛbɔ afɔdeɛ ɔne me bɛkɔ Saulo nkyɛn atenaeɛ no mu hɔ?”

Abisai buaa sɛ, “Me ne wo bɛkɔ.”

7Enti, Dawid ne Abisai kɔɔ asraafoɔ no nkyɛn anadwo, kɔtoo Saulo sɛ wada wɔ atenaeɛ no mu a, ɔde ne pea apoma fam wɔ ne tiri ho pɛɛ. Na Abner ne asraafoɔ no nso atwa ne ho ahyia a wɔadeda.

8Abisai ka kyerɛɛ Dawid brɛoo sɛ, “Ɛnnɛ deɛ, Onyankopɔn ayi wo ɔtamfoɔ ahyɛ wo nsa. Enti, ma memfa me pea no nwɔ no pɛn koro, nka no ntim fam. Merenwɔ no mprenu.”

9Nanso, Dawid ka kyerɛɛ Abisai sɛ, “Dabi, nsɛe no. Hwan na ɔbɛtumi de ne nsa aka onipa a Awurade asra no, na ɔnni ho fɔ? 10Nokorɛ nie, Awurade bɛbɔ Saulo ahwe da koro, anaasɛ ɔbɛtɔ wɔ ɔko mu, anaasɛ ɔbɛnyini na wawu. 11Awurade mma ɛmpare me sɛ mede me nsa bɛka onipa a Onyankopɔn asra no. Na wonim biribi? Yɛbɛfa ne pea ne ne sukuruwa na yɛakɔ.”

12Na Dawid faa pea no ne sukuruwa a ɛsi Saulo tiri ho no, na wɔkɔeɛ a obiara anhunu wɔn na wɔn mu biara nso annyane mpo. Na wɔn nyinaa adeda, ɛfiri sɛ, Awurade de nnahɔɔ too wɔn so.

13Dawid foroo bepɔ a ɛne atenaeɛm hɔ di nhwɛanimu kɔsii sɛ ɔduruu baabi a bɔne bi ntumi nka no. 14Ɔteaam frɛɛ Abner ne Saulo sɛ, “Sɔre oo! Abner.”

Abner bisaa sɛ, “Hwan nie?”

15Dawid goroo ne ho sɛ, “Abner, woyɛ onipa kɛseɛ, ɛnte saa? Israelman mu nyinaa, ɛhe na otumfoɔ bi wɔ? Na adɛn enti na woannwɛn wo wura, ɔhene no ɛberɛ a obi baa sɛ ɔrebɛkum no no? 16Saa asɛm yi nyɛ koraa! Meka ntam wɔ Awurade din mu sɛ, wo ne wo mmarima no nyinaa sɛ owuo, ɛfiri sɛ, moantumi ammɔ mo wura, deɛ Awurade asra noɔ no ho ban. Monhwɛ mo ho nhyia. Ɔhene no pea ne ne sukuruwa a na ɛsi ne tiri ho no wɔ he?”

17Saulo tee Dawid nne enti ɔfrɛɛ sɛ, “Wo nie me ba Dawid?”

Na Dawid buaa no sɛ, “Nana, ɛyɛ me. 18Adɛn enti na wotaa me? Ɛdeɛn na mayɛ? Me bɔne ne sɛn? 19Na afei mepɛ sɛ me wura tie ne ɔsomfoɔ, Nana. Sɛ Awurade na wahwanyan wo atia me a, ɛnneɛ ma ɔnnye mʼafɔdeɛ. Na sɛ nso ɛyɛ onipa nhyehyɛeɛ a, ɛnneɛ, Awurade nnome wɔn a wɔyɛɛ saa nhyehyɛeɛ no. Ɛfiri sɛ, moapam me afiri me fie sɛdeɛ ɛbɛyɛ a, merentumi ne Awurade nkurɔfoɔ ntena, nsom sɛdeɛ ɛsɛ. 20Menwu wɔ ananafoɔ asase so a ɛhɔ ne Awurade anim ɛkwan ware anaa? Adɛn enti na Israelhene atu sa, rehwehwɛ edwie baako pɛ? Adɛn enti na mokɔ me atwee sɛdeɛ ɔbɔfoɔ kɔ ha pɛ akokɔhwedeɛ wɔ mmepɔ so?”

21Ɛnna Saulo kaa nokorɛ sɛ, “Mayɛ bɔne. Sane bra fie, me ba na merenha wo bio, ɛfiri sɛ ɛnnɛ, woama me nkwa asom wo bo. Mayɛ nkwaseadeɛ na mafom yie.”

22Dawid buaa sɛ, “Ao, ɔhene, wo pea nie. Ma wo mmeranteɛ no mu baako mmra mmɛgye. 23Awurade na ɔma papayɛ ne nokorɛdie so akatua. Awurade de wo hyɛɛ me tumi ase mpo, mampɛ sɛ mɛkum wo, ɛfiri sɛ woyɛ obi a Awurade asra no. 24Afei, me kra nsom Awurade bo, sɛdeɛ wo deɛ asom me bo ɛnnɛ yi. Ɔnnye me mfiri me haw nyinaa mu.”

25Na Saulo ka kyerɛɛ Dawid sɛ, “Nhyira nka wo, me ba Dawid. Wobɛyɛ mmaninneɛ ne nkonimdini kɛseɛ.”

Na Dawid kɔeɛ ɛna Saulo nso kɔɔ efie.

Священное Писание

1 Царств 26:1-25

Давуд вновь щадит жизнь Шаула

1Зифиты пришли к Шаулу в Гиву и сказали:

– Давуд скрывается на холме Хакила, что напротив Иешимона.

2И Шаул спустился в пустыню Зиф с тремя тысячами лучших исраильтян, чтобы найти там Давуда. 3Шаул разбил свой лагерь рядом с дорогой на холм Хакила, что напротив Иешимона, но Давуд стоял в пустыне. Когда он увидел, что Шаул последовал за ним туда, 4он послал лазутчиков и узнал, что Шаул действительно пришёл.

5Давуд отправился в путь и пришёл туда, где разбил свой лагерь Шаул. Он увидел, где Шаул и начальник войска Авнер, сын Нера, легли спать. Шаул лежал в центре того места, где расположился лагерь, а войско находилось вокруг него.

6Давуд спросил хетта Ахи-Малика и Авишая, брата Иоава, сына Церуи:

– Кто спустится вместе со мной в лагерь к Шаулу?

– Я спущусь с тобой, – сказал Авишай.

7Давуд и Авишай подошли к войску ночью и видят: Шаул спит в лагере, а его копьё воткнуто в землю у его изголовья. Авнер и воины лежали вокруг него.

8Авишай сказал Давуду:

– Сегодня Всевышний отдал врага в твои руки. Позволь же мне пригвоздить его к земле одним ударом копья. Мне даже не понадобится второго удара.

9Но Давуд сказал Авишаю:

– Не губи его. Кто может поднять руку на помазанника Вечного и остаться невиновным? 10Верно, как и то, что жив Вечный, – сказал он, – Вечный Сам сразит его. Либо придёт его время, и он умрёт, либо он пойдёт в бой и погибнет. Но не приведи Вечный мне поднять руку на помазанника Вечного. 11Возьми-ка копьё и кувшин для воды у его изголовья, и пойдём.

12Давуд взял копьё и кувшин для воды у изголовья Шаула, и они ушли. Никто не видел и не знал об этом, и никто не проснулся. Все они спали, потому что Вечный погрузил их в глубокий сон.

13Давуд перешёл на другую сторону и встал на вершине горы вдали, между ними было большое расстояние. 14Он закричал войску и Авнеру, сыну Нера:

– Авнер! Ответь мне!

Авнер ответил:

– Кто ты такой, что беспокоишь царя?

15Давуд сказал:

– Ведь ты мужчина? Кто в Исраиле подобен тебе? Почему же ты не охранял твоего господина царя? Некто из народа приходил, чтобы погубить твоего господина царя. 16Скверно же ты поступил! Верно, как и то, что жив Вечный, – ты и твои люди заслуживаете смерти, потому что вы не охраняли вашего господина, помазанника Вечного. Посмотри вокруг себя. Где копьё царя и кувшин для воды, которые были у его изголовья?

17Шаул узнал голос Давуда и сказал:

– Твой ли это голос, Давуд, сын мой?

– Это мой голос, господин мой царь, – ответил Давуд. – 18Зачем мой господин преследует своего раба? Что я сделал и в каком зле повинен? 19Пусть же мой господин царь выслушает слова своего раба. Если Вечный настроит тебя против меня, то я совершу жертвоприношение Ему. Но если это сделали люди, пусть они будут прокляты перед Вечным! Они лишили меня моей доли в наследии Вечного и сказали: «Ступай, служи другим богам!»26:19 Исраил был землёй, которую Всевышний даровал Своему народу в наследие. И поэтому изгнание Давуда с этой земли рассматривается им как лишение его законных прав на его часть земли. Кроме того, изгоняя его в чужие земли, злопыхатели Давуда лишают его возможности поклоняться истинному Богу в Его святилище. 20Не дай же моей крови пролиться на землю вдали от Вечного. Царь Исраила ищет меня, как блоху, гоняется за мной по горам, как за куропаткой.

21Шаул сказал:

– Я согрешил. Вернись, Давуд, сын мой. Сегодня моя жизнь была для тебя драгоценной, и я не буду больше пытаться причинить тебе вред. Я поступал как безумец и совершил огромную ошибку.

22– Вот копьё царя, – ответил Давуд. – Пусть кто-нибудь из твоих молодых слуг перейдёт сюда и возьмёт его. 23Вечный вознаграждает каждого человека за его праведность и верность. Сегодня Вечный отдал тебя в мои руки, но я не поднял руки на помазанника Вечного. 24Пусть как твоя жизнь была сегодня для меня драгоценной, так ценится у Вечного моя жизнь, и пусть Он избавит меня от всякой беды.

25Шаул сказал Давуду:

– Благословен ты, сын мой Давуд, ты совершишь великие дела и, несомненно, преуспеешь.

И Давуд пошёл своим путём, а Шаул вернулся домой.