Salmo 88 – APSD-CEB & BDS

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 88:1-18

Salmo 8888:0 Salmo 88 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit sa mga anak ni Kora. Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Gamita ang instrumento nga “mahalat-leanot.” Ang “maskil” ni Heman nga Ezranhon.

Pag-ampo sa Nagaantos

1Ginoo, ikaw ang Dios nga akong manluluwas.

Adlaw ug gabii nagatawag ako kanimo.

2Pamatia ang akong pag-ampo;

dungga ang akong pagpangayog tabang kanimo.

3Kay daghang mga kalisdanan ang miabot kanako

ug daw mamatay na ako.

4Giisip na ako nga usa sa mga himalatyon.

Nahisama sa usa ka tawong dili na matabang.

5Gipasagdan na lang ako uban sa mga patay.

Nahisama ako sa mga gipamatay nga nagbuy-od sa ilang lubnganan;

sama niadtong gipangkalimtan mo na ug dili mo na tabangan.

6Daw gibutang mo ako sa labihan kalawom ug kangitngit nga bangag.

7Labihan gayod ang imong kasuko kanako;

daw mga balod kini nga mihapak kanako.

8Gipahilayo mo kanako ang akong mga higala.

Gihimo mo akong labihan kangil-ad sa ilang panan-aw.

Wala na akoy malutsan ug dili na makaikyas.

9Tungod sa akong mga pag-antos, nahalap ang akong panan-aw.

Ginoo, adlaw-adlaw nagatawag ako kanimo nga nagabayaw sa akong mga kamot.

10Maghimo ka ba ug mga milagro ngadto sa mga patay?

Mobangon ba sila sa pagdayeg kanimo?

11Imantala ba ang imong gugma ug pagkamatinumanon sa dapit sa mga patay?

12Makita ba ang imong mga milagro ug pagkamatarong sa mangitngit nga dapit sa mga patay,

diin ang tanan dili na mahinumdoman?

13Apan ako, Ginoo, nagapangayo ug tabang kanimo.

Kada buntag nagaampo ako kanimo.

14Apan nganong gisalikway mo man ako, Ginoo?

Nganong nagatago ka man kanako?

15Sukad sa akong pagkabata, nagaantos na ako ug hapit nang mamatay.

Giantos ko ang mga makahahadlok nga mga butang nga gihimo mo kanako, ug naglisod gayod ako.

16Ang imong kasuko daw sama sa makusog nga hangin nga mihapak kanako.

Gilaglag mo ako sa imong makahahadlok nga mga buhat,

17nga nagalibot kanunay kanako nga daw sa baha;

daw sa lamyon na nila ako.

18Gipalayo mo kanako ang akong mga hinigugma ug mga higala;

ang kangitngit na lang ang nahibilin kong kauban.

La Bible du Semeur

Psaumes 88:1-19

Prière d’un homme près de la mort

1Un psaume des Qoréites88.1 Voir note 42.1.. Cantique à chanter avec accompagnement de flûtes88.1 Sens incertain.. Au chef de chœur. Une méditation88.1 Sens incertain. d’Hémân88.1 Voir 1 Ch 6.18-22 ; 25.1, 4. l’Ezrahite.

2Eternel Dieu, toi qui me sauves,

je crie à toi, ╵pendant le jour, pendant la nuit, ╵en ta présence.

3Que ma prière ╵parvienne jusqu’à toi !

Veuille prêter attention à mes cris !

4Car je suis rassasié de maux,

et je suis tout près de la mort.

5Déjà je suis compté ╵parmi ceux qui s’en vont ╵dans le tombeau.

Je ressemble à un homme

qui a perdu ses forces.

6C’est au milieu des morts ╵que j’ai ma place,

comme ceux qui, ╵mortellement blessés, ╵sont couchés dans la tombe,

que tu as oubliés

et dont tu ne t’occupes plus.

7Tu m’as jeté ╵dans un gouffre sans fond,

dans les fonds ténébreux.

8Ta fureur me tenaille,

les flots de ta colère ╵ont déferlé sur moi.

Pause

9Tu as fait s’éloigner de moi mes proches,

tu as fait de moi un objet d’horreur pour eux.

Je suis emprisonné, ╵je ne peux m’en sortir.

10Mes yeux sont épuisés ╵à force d’affliction.

Je t’invoque, Eternel, ╵tout au long de mes jours,

je tends les mains vers toi.

11Feras-tu des prodiges ╵pour ceux qui ne sont plus ?

Verra-t-on se lever ╵les morts pour te louer ?

Pause

12Parle-t-on dans la tombe ╵de ton amour ?

De ta fidélité ╵dans le séjour des morts ?

13Connaît-on tes prodiges ╵là où sont les ténèbres,

et ta justice ╵au pays de l’oubli ?

14Pour moi, ô Eternel, ╵je crie à toi,

je te présente ma prière ╵chaque matin.

15Pourquoi, ô Eternel, ╵me rejeter,

me refuser ton attention ?

16Car je suis affligé, ╵près de la mort ╵depuis que je suis jeune ;

j’endure les terreurs ╵que tu m’imposes. ╵Je suis désemparé.

17Les flots de ta colère ╵ont déferlé sur moi,

je suis anéanti ╵par les angoisses ╵qui me viennent de toi.

18Comme des eaux qui me submergent,

de toutes parts, ╵elles m’assaillent tous les jours.

19Tu as fait s’éloigner de moi ╵tous mes amis, mes compagnons !

Ma seule compagnie ╵est celle des ténèbres.