Salmo 79 – APSD-CEB & NVI

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 79:1-13

Salmo 7979:0 Salmo 79 Ang ulohan sa Hebreo: Ang “maskil” ni Asaf.

Pag-ampo alang sa Kagawasan sa Nasod

1O Dios, gisulong sa mga taga-laing nasod ang yuta nga imong gipanag-iyahan.

Gipasipad-an nila ang imong balaan nga templo ug giguba ang Jerusalem.

2Gipakaon nila sa mga langgam ug sa mabangis nga mga mananap ang mga patayng lawas sa imong matinumanon nga mga alagad.

3Gipaagas nila nga daw tubig sa tibuok Jerusalem ang dugo sa imong katawhan,

ug walay bisan usa nga nahibilin aron sa paglubong sa mga patay.

4Gipakaulawan kami ug gibiaybiay sa mga nasod sa among palibot.

5Hangtod kanus-a, Ginoo, ang imong kasuko kanamo?

Hangtod ba sa kahangtoran?

Hangtod kanus-a mosilaob nga daw kalayo ang imong pagpangabugho?

6Ipakita ang imong kasuko sa mga nasod ug mga gingharian nga wala moila ug mosimba kanimo.

7Kay gipamatay nila ang imong katawhan79:7 ang imong katawhan: sa literal, si Jacob. ug gilaglag ang ilang nasod.

8Ayaw kami siloti tungod sa mga sala sa among mga katigulangan.

Kaloy-i hinuon kami kay wala na gayod kamiy mahimo.

9Tabangi kami, O Dios nga among manluluwas, aron madayeg ang imong ngalan.

Luwasa kami ug pasayloa sa among mga sala aron ikaw mapasidunggan.

10Nganong moingon man kanamo ang ubang mga nasod, “Hain na man ang inyong Dios?”

Samtang gatan-aw kami, ipakita sa mga nasod nga ipanimalos mo ang ilang pagpamatay sa imong mga alagad.

11Pamatia ang mga pag-agulo sa imong mga katawhan nga binilanggo.

Gihukman sila nga patyon, busa luwasa sila pinaagi sa imong gahom.

12Ginoo, balosi ug pito ka pilo ang mga nasod sa ilang pagpakaulaw kanimo.

13Ug kaming imong katawhan, nga gibantayan mo nga daw mga karnero, magpasalamat kanimo sa walay kataposan.

Dayegon ka namo kanunay hangtod sa kahangtoran.

Nueva Versión Internacional

Salmo 79:1-13

Salmo 79

Salmo de Asaf.

1Oh Dios, los pueblos paganos han invadido tu herencia;

han profanado tu santo Templo,

han dejado en ruinas a Jerusalén.

2Han entregado los cadáveres de tus siervos

como alimento de las aves del cielo;

han destinado los cuerpos de tus fieles

para comida de los animales salvajes.

3Por toda Jerusalén han derramado su sangre,

como si derramaran agua,

y no hay quien entierre a los muertos.

4Hemos quedado en ridículo ante nuestros vecinos;

somos la burla y el escarnio de los que nos rodean.

5¿Hasta cuándo, Señor?

¿Vas a estar enojado para siempre?

¿Arderá tu celo como el fuego?

6¡Descarga tu ira sobre las naciones que no te reconocen,

sobre los reinos que no invocan tu nombre!

7Porque a Jacob se lo han devorado

y al país lo han dejado en ruinas.

8No tomes en cuenta los pecados de nuestros antepasados;

¡venga pronto tu misericordia a nuestro encuentro,

porque estamos totalmente abatidos!

9Oh Dios y Salvador nuestro,

por la gloria de tu nombre, ayúdanos;

por la gloria de tu nombre, líbranos y perdona nuestros pecados.

10¿Por qué van a decir las naciones:

«Dónde está su Dios»?

Permítenos ver y muéstrales a los pueblos paganos

cómo tomas venganza de la sangre de tus siervos.

11Que lleguen a tu presencia los quejidos de los cautivos,

y por la fuerza de tu brazo salva a los condenados a muerte.

12Señor, haz que reciban nuestros vecinos,

siete veces y en carne propia,

la burla con que ellos te insultaron.

13Y nosotros, tu pueblo y ovejas de tu prado,

te alabaremos por siempre;

de generación en generación

cantaremos tus alabanzas.