Salmo 6565:0 Salmo 65 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Awit kini ni David.
Pagdayeg ug Pagpasalamat
1O Dios, angay ka namong dayegon didto sa Zion!
Ug tumanon namo ang among mga saad kanimo.
2Ang tanang mga tawo moduol kanimo kay ginatubag mo ang ilang mga pag-ampo.
3Bisan ug daghan na kaayo ang among mga sala,
gipasaylo mo gihapon kami.
4Bulahan ang tawo nga imong gipili ug giagda nga mopuyo sa imong templo.
Matagbaw kami sa mga kaayohan diha sa imong balay nga mao ang imong balaan nga templo.
5O Dios nga among manluluwas,
gitubag mo kami pinaagi sa katingalahang mga butang nga imong gihimo sa pagluwas kanamo.
Ikaw ang paglaom sa mga tawo, bisan pa kadtong namuyo sa pinakalayong dapit sa kalibotan o kadagatan.
6Gamhanan ka ug gipahimutang mo ang kabukiran pinaagi sa imong gahom.
7Gipahilom mo ang haguros sa mga balod ug ang kaguliyang sa katawhan.
8Gibati ug kahadlok kanimo bisan pa kadtong nagapuyo sa layong dapit tungod sa katingalahan mong binuhatan.
Ang imong mga buhat makapahugyaw sa kalipay sa mga tawo sa tibuok kalibotan.
9Giatiman mo ang yuta ug gipadad-an ug ulan;
gihimo mo kining mabungahon.
Ang imong mga sapa, O Dios, walay paghubas.
Gihatagan mo ug abot ang mga tawo.
Giandam mo ang yuta aron nga mohatag ug abot.
10Gipaulanan mo pag-ayo ang dinarong yuta hangtod nga mihumok kini,
ug gipanalanginan mo ang mga tanom nga nanubo niini.
11Gipadagaya mo ang mga abot sa tibuok tuig.
Ang tanang dapit nga agian mo makaangkon ug kadagaya.
12Ang mga sabsabanan sa kamingawan abundansya sa lunhawng mga sagbot;
ang mga bungtod daw mga tawo nga naglipay.
13Ang mga sabsabanan napuno ug mga kahayopan.65:13 napuno ug mga kahayopan: o, labong nga sagbot.
Ang mga kapatagan nalukop sa mga uhay.
Kining mga dapita daw mga tawo nga nanaghugyaw ug nanag-awit sa kalipay.
En takkesang ved høstfesten
1Til korlederen: En lovsang af David.
2Zions Gud, vi vil lovprise dig,
vi vil indfri vore løfter til dig.
3Du er en Gud, der hører bøn,
og vi kommer alle til dig.
4Når vi indrømmer vores synd,
oplever vi din nådige tilgivelse.
5Lykkelige er de, du lader leve i din nærhed.
Vi jubler over alt det gode, du giver os.
6Du er vores frelser, Gud,
du redder os ved dine mægtige undere.
Du kan give håb til alle og enhver,
hvor de end bor i den vide verden.
7Du er den almægtige Gud.
Du formede de enorme bjerge,
8du dæmper bølgernes brusen
og standser nationernes oprør.
9Alle folkeslag forundres over dine vældige gerninger,
du bliver lovprist både i øst og i vest.
10Du vander jorden og gør den frugtbar,
du fylder floderne med enorme vandmasser.
Du sørger for væde til jorden,
så der bliver en god høst.
11Du sender regn til de pløjede marker,
så furerne fyldes med vand.
Du blødgør jorden med regn
og giver grobund for den sæd, der er sået.
12Når høsten er omme, er laderne fulde,
din velsignelse betyder overflod.
13Græsgangene i ødemarken glinser af væde,
bakkerne blomstrer af fryd.
14Fårene flokkes på de frodige enge,
dalene klædes i korn.
Hele dit skaberværk synger af glæde.
