Salmo 5757:0 Salmo 57 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Awita kini sa tono sa awit nga “Ayaw Laglaga.” Ang awit ni David sa dihang miikyas siya gikan kang Saulo didto sa langub.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
1O Dios, Kaloy-i ako,
kay kanimo ako nangayo ug pagpanalipod sama sa mga piso sa langgam nga motago ilalom sa mga pako sa ilang inahan.
Magpailalom ako sa imong pagpanalipod hangtod nga mahuman ang mga katalagman.
2Nagpakitabang ako kanimo, Labing Halangdong Dios,
kanimo nga nagatuman sa imong katuyoan kanako.
3Gikan sa langit, magpadala ka ug tabang aron sa pagluwas kanako.
Laglagon mo ang mga nanulong kanako.
Ipakita mo ang imong gugma ug pagkamatinumanon kanako.
4Gilibotan ako sa mga kaaway nga daw sa mga liyon nga andam sa pagkunis-kunis ug tawo.
Ang ilang mga ngipon daw mga bangkaw ug mga pana.
Ang ilang mga dila daw hait nga mga espada.
5Ipakita, O Dios, ang imong pagkagamhanan diha sa kalangitan ug sa tibuok kalibotan.
6Nabalaka ako kay nagbutang ang akong mga kaaway ug lit-ag alang kanako.
Nagkalot silag lawom nga bangag sa akong agianan,
apan sila ra usab mismo ang nahulog niini.
7Mosalig gayod ako kanimo, O Dios;
awitan ko ikaw ug mga pagdayeg.
8Momata ako samtang nagabanagbanag pa, ug andamon ko ang akong mga instrumento nga may mga kuwerdas sa pagdayeg kanimo sa tibuok kong kasingkasing.
9Dayegon ko ikaw, Ginoo, taliwala sa kanasoran.
Awitan ko ikaw taliwala sa mga katawhan.
10Kay ang imong gugma ug pagkamatinumanon dili gayod masukod;
mas taas pa kini sa kalangitan.
11O Dios, ipakita ang imong pagkagamhanan diha sa kalangitan ug sa tibuok kalibotan.
Песнь 57
1Дирижёру хора. На мотив «Не погуби». Мольба Довуда.
2Правдивы ли речи ваши, правители?
Справедливо ли судите людей?
3Нет, неправду вы замышляете,
обдумываете, какое зло сотворить на земле.
4От утробы матери нечестивые – среди отступников;
с рождения сбились с пути и обманывают.
5Яд их подобен яду змеиному,
яду глухой кобры, что уши свои затыкает
6и не слышит голоса заклинателя,
как бы тот ни был искусен.
7Всевышний, раздроби зубы у них во рту;
вырви, Вечный, клыки у львов!
8Да исчезнут, как высохшая вода;
пусть будут как надломленные стрелы в натянутом луке,
9как улитка, что растает, слизью изойдя,
как мертворождённый, что не увидит света.
10Прежде чем ваши котлы согреет горящий тёрн –
зелен он или сух, – нечестивые будут погублены.
11Праведники возрадуются, когда увидят возмездие,
когда омоют стопы в крови нечестивых.
12И будут тогда говорить:
«Поистине, праведным есть награда;
поистине, есть Бог, судящий на земле!»
