Salmo 38 – APSD-CEB & BDS

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 38:1-22

Salmo 3838:0 Salmo 38 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit ni David nga ginaawit panahon sa paghalad sa halad sa paghinumdom sa Ginoo.

Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nagaantos

1Ginoo, sa imong kasuko, ayaw akog siloti.

2Daw sa gipana mo ako ug gidagmalan.

3Nagsakit ako tungod kay nasuko ka sa nahimo kong mga kasal-anan.

4Daw sa malumos na ako sa akong mga sala;

sama kini sa mabug-at nga palas-anon nga dili ko madaog.

5Tungod sa akong kabuang,

ang akong mga samad nahimong kabahong.

6Nabako na ako pag-ayo sa labihan nga kasakit,

ug nagasubo ako tibuok adlaw.

7Sakit kaayo ang tibuok nakong lawas

ug gangutngot ang akong mga kilid.

8Naluya na gayod ako pag-ayo.

Nagaagulo ako sa kasakit nga akong gibati.

9Ginoo, nahibalo ka sa tanan kong gipangandoy ug nadungog mo ang akong pag-agulo.

10Nagkuba-kuba ang akong dughan;

nawad-an na ako ug kusog,

ug nahalap na ang akong panan-aw.

11Ginalikayan ako sa akong mga higala ug mga kauban tungod sa akong sakit.

Bisan ang akong mga paryente nagapahilayo na kanako.

12Ang mga tawo nga buot mopatay kanako nagbutang ug lit-ag.

Sila nga buot mosakit kanako nagahisgot kon unsaon nila ako paglaglag.

Sa tibuok adlaw nagaplano sila ug daotan batok kanako.

13Nagpabungol-bungol ako nga kunohay dili makadungog.

Nagpaamang-amang ako nga kunohay dili makasulti.

14Nahisama ako sa usa ka tawo nga dili makadungog, ug dili makapangatarongan.

15Kay nagasalig ako kanimo, Ginoo.

Ikaw, Ginoo nga akong Dios, ang magatubag sa akong pag-ampo.

16Busa nagaampo ako nga dili mo itugot nga ang akong mga kaaway maglipay

o magpasigarbo tungod sa akong pagkapukan.

17Kay hapit na ako mapukan,

ug daw sa walay kataposan ang akong pag-antos.

18Isulti ko ang akong mga sala; nagahasol kini kanako.

19Mahitungod sa akong mga kaaway, lig-on sila ug daghan.

Gikasilagan nila ako sa walay igong hinungdan.

20Gibalosan nila ako ug daotan sa maayong gipanghimo ko kanila.

Ug nakigbatok sila kanako kay nagtinguha ako sa pagbuhat ug maayo.

21Ginoo nga akong Dios, ayaw ako pasagdi;

ayaw pagpahilayo kanako.

22Tabangi ako dayon, Ginoo nga akong manluluwas.

La Bible du Semeur

Psaumes 38:1-23

Accablé par la maladie et le péché

1Un psaume de David, pour se rappeler au souvenir de Dieu.

2Eternel, dans ta colère, ╵ne me punis pas,

et, dans ton indignation, ╵ne me châtie pas !

3Vois : tes flèches m’ont atteint,

ta main m’a frappé :

4en mon corps, ╵plus rien n’est intact ╵sous l’effet de ta colère,

dans mes membres, rien n’est sain, ╵mon péché en est la cause.

5Je suis submergé ╵par mes fautes,

elles sont un poids ╵bien trop lourd pour moi.

6Mes plaies infectées suppurent :

ma folie en est la cause.

7Triste, accablé, abattu,

je me traîne tout le jour,

8je sens un feu dans mes reins,

plus rien n’est intact en moi.

9Je suis à bout, écrasé,

j’ai le cœur en désarroi, ╵je ne cesse de gémir.

10Eternel, tous mes désirs ╵je te les ai présentés,

et tous mes soupirs ╵sont connus de toi.

11Mon cœur bat violemment ╵et mes forces m’abandonnent,

mes yeux ont perdu ╵toute leur lumière.

12Ma plaie écarte de moi ╵mes amis, mes compagnons,

ceux qui me sont les plus proches ╵restent loin de moi.

13Ceux qui veulent me tuer ╵m’ont tendu des pièges,

ceux qui cherchent mon malheur ╵parlent pour me nuire,

ils murmurent des mensonges ╵à longueur de jour.

14Pourtant, moi je fais le sourd ╵pour ne pas entendre,

je reste la bouche close ╵comme si j’étais muet.

15Je suis comme un homme ╵qui ne peut entendre

et ne répond pas.

16Car c’est sur toi, Eternel, ╵que je compte.

Tu me répondras, ╵ô Seigneur, mon Dieu.

17J’avais demandé : ╵« Qu’ils ne puissent pas ╵rire de mon sort,

s’exalter à mes dépens ╵lorsque je chancelle. »

18Me voici près de tomber,

ma douleur est toujours là.

19Oui, je reconnais ma faute,

mon péché m’angoisse,

20alors que mes ennemis ╵sont pleins de vie, pleins de force,

et qu’ils sont nombreux ╵à me haïr sans raison.

21Ceux qui me rendent le mal ╵pour le bien que j’accomplis

me font le reproche ╵de vouloir chercher le bien.

22Eternel, ╵ne me laisse pas,

ô mon Dieu, ╵ne te tiens pas loin de moi !

23Viens en hâte à mon secours,

toi mon Seigneur, mon Sauveur !