Salmo 37 – APSD-CEB & CARSA

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 37:1-40

Salmo 3737:0 Salmo 37 Ang ulohan sa Hebreo: Sulat ni David.

Ang Dangatan sa Tawong Daotan ug sa Tawong Maayo

1Ayaw paglagot sa mga tawong daotan,

ni masina niadtong nagahimo ug daotan.

2Kay sa dili madugay mahisama sila sa sagbot nga mangalawos

o sa mga lunhawng tanom nga mangalaya.

3Salig sa Ginoo ug himoa ang maayo.

Ug magpuyo ka sa yuta sa Israel nga may kasigurohan ug walay kahadlokang katalagman.

4Pangitaa ang imong kalipay diha sa Ginoo

ug ihatag niya kanimo ang imong gipangandoy.

5Itugyan ang tibuok mong kinabuhi sa Ginoo;

salig kaniya ug tabangan ka niya.

6Ipadayag niya sa klaro nga ikaw matarong ug walay sala,

sama ka klaro sa kahayag sa adlaw sa udtong tutok.

7Pagmalinawon diha sa presensya sa Ginoo,

ug paghulat nga mapailubon sa iyang pagabuhaton.

Ayaw paglagot kon magmauswagon ang mga tawong daotan,

o magmadaogon sila pinaagi sa ilang daotang mga plano.

8Likayi ang kasuko o kaligutgot kanila.

Ayaw paglagot kay makadaot kana kanimo.

9Kay ang daotang mga tawo abugon gikan sa yuta sa Israel,

apan kadtong nagasalig sa Ginoo padayon nga magapuyo37:9 padayon nga magapuyo: sa literal, magapanunod; o, magapanag-iya. Mao usab sa bersikulo 11, 22, 29. nianang yutaa.

10Sa dili madugay mangahanaw ang mga daotan.

Bisan pangitaon pa ninyo sila, dili na ninyo sila makita.

11Apan ang mga mapainubsanon padayon nga magpuyo sa yuta sa Israel nga haruhay gayod ang kahimtang.

12Ang mga daotan nagaplano ug daotan batok sa mga matarong,

ug gikaligutgotan nila sila.

13Apan nagkatawa lang ang Ginoo sa mga daotan,

kay nahibalo siya nga hapit na ang panahon nga laglagon sila.

14Gihulbot sa mga daotan ang ilang mga espada ug gibinat nila ang ilang mga pana

aron patyon ang mga kabos nga nagakinabuhi nga matarong.

15Apan sila mismo ang matuhog sa ilang mga espada,

ug ang ilang mga pana mangabali.

16Ang diotay nga iya sa matarong mas maayo pa kaysa daghan nga bahandi sa mga daotan.

17Kuhaon sa Ginoo ang kusog sa mga daotan,

apan tabangan niya ang mga matarong.

18Ginaatiman sa Ginoo ang mga tawo kansang kinabuhi walay ikasaway.

Ug ang ilang panulondon magpabilin nga ila hangtod sa kahangtoran.

19Sa panahon sa kalamidad dili sila maunsa,

bisan sa panahon sa tinggutom daghan sila ug pagkaon.

20Apan ang mga daotan mangalaglag.

Ang mga kaaway sa Ginoo mahisama sa mga bulak nga mangamatay lang.

Mangawala sila nga daw aso.

21Ang mga daotan manghulam ug dili mobayad.

Apan ang mga matarong mahinatagon.

22Ang mga gipanalanginan sa Ginoo padayon nga magpuyo sa yuta sa Israel.

Apan ang iyang gipanghimaraot abugon gikan nianang yutaa.

23Giniyahan sa Ginoo ang matag lakang sa tawo nga nagakinabuhi nga matinumanon kaniya.

24Bisan mapandol siya, dili siya matumba tungod kay ginakuptan siya sa Ginoo.

25Sukad sa akong pagkabata hangtod karon nga tigulang na ako,

wala pa ako makakita nga ang mga matarong gipasagdan sa Ginoo

o ang ilang mga anak nagpakilimos ug pagkaon.

26Kanunay pa gani hinuon silang nagahatag ug nagapahulam,

ug ang ilang mga anak nangahimong panalangin ngadto sa uban.

27Likayi ang kadaotan ug buhata ang maayo,

aron makapuyo kamo sa yuta sa Israel hangtod sa kahangtoran.

28Kay nahigugma ang Ginoo sa katarong ug dili niya pasagdan ang nagmatinumanon kaniya.

Tipigan niya sila sa walay kataposan,

apan ang mga kaliwat sa mga daotan mahanaw gikan sa yuta sa Israel.

29Ang mga matarong makapanag-iya sa yuta ug magpuyo sila didto hangtod sa kahangtoran.

30Ang mga pulong sa tawong matarong maalamon ug makatarunganon.

31Gitipigan niya ang kasugoan sa iyang Dios diha sa iyang kasingkasing,

ug dili gayod niya kini lapason.

32Ang mga daotan nagapangatang sa mga matarong,

ug nagatinguha sa pagpatay kanila.

33Apan dili itugyan sa Ginoo ang mga matarong ngadto sa kamot sa mga daotan.

Ug dili niya itugot nga mahukman nga sad-an ang mga matarong kon dad-on sila sa hukmanan.

34Salig sa Ginoo ug tumana ang iyang pamaagi,

ug pasidunggan ka niya pinaagi sa paghatag kanimo sa yuta sa Israel.

Makita mo nga malaglag ang mga daotan nianang yutaa.

35May nakita akong daotang tawo nga nangdaog-daog.

Labihan siya ka mapahitas-on.

Giisip niya ang iyang kaugalingon nga labaw kay sa uban,

sama sa tag-as nga mga kahoy nga sedro sa Lebanon.37:35 Giisip… Lebanon: Mao kini sa Septuagint, apan sa Hebreo dili klaro.

36Apan sa kaulahian namatay siya; wala na siya.

Gipangita ko siya, apan wala ko na siya makita.

37Tan-awa ug panid-i ang tawong matarong ug mahigugmaon sa kalinaw.

May maayo siyang kaugmaon.37:37 May maayo siyang kaugmaon: o, May mga kaliwat siya.

38Apan ang mga makasasala panglaglagon;

wala silay maayong kaugmaon.37:38 maayong kaugmaon: o, mga kaliwat.

39Ang kaluwasan sa mga matarong nagagikan sa Ginoo.

Siya ang nagapanalipod kanila sa panahon sa kalisod.

40Tabangan niya sila ug luwason gikan sa mga daotan tungod kay midangop sila kaniya.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Забур 37:1-23

Песнь 37

1Песнь Давуда. В напоминание.

2Вечный, не в ярости упрекай меня

и не во гневе наказывай.

3Ведь стрелы Твои пронзили меня,

и рука Твоя на мне тяжела.

4От гнева Твоего

нет на теле моём здорового места.

От греха моего

не осталось здоровья в костях моих.

5Грехи мои меня поглотили;

они, как бремя, отягощают меня.

6Мои раны смердят и гноятся

из-за глупости моей.

7Я согбен и совсем поник;

весь день хожу скорбя.

8Тело моё горит огнём,

и нет на мне здорового места.

9Я изнемог и полностью сокрушён,

и от муки сердца кричу.

10Все мои желания пред Тобой, Владыка,

и вздохи мои от Тебя не скрыты.

11Сердце моё колотится, силы мне изменили;

даже свет в глазах моих меркнет.

12Мои друзья и товарищи из-за язв меня избегают,

и соседи мои стоят вдалеке.

13Те, кто желает моей смерти, ставят мне сети;

те, кто желает мне зла, говорят о моей погибели;

целый день они строят козни.

14А я, как глухой, не слышу,

как немой, не размыкаю уст.

15Да, я стал как тот, кто не слышит,

в чьих устах не найти ответа.

16Вечный, на Тебя я уповаю;

Ты ответишь, Владыка, мой Бог.

17Я сказал: «Не дай им торжествовать

и кичиться передо мной,

когда мои ноги колеблются».

18Я близок к падению,

и боль моя предо мной всегда.

19Я признаю моё беззаконие

и скорблю о своём грехе.

20Могущественны и крепки те, кто враждует со мной;

умножились ненавидящие меня без причины.

21Злом воздают мне за добро,

враждуют со мною за то, что добру я следую.

22Вечный, не оставь меня!

Не удаляйся от меня, мой Бог!

23Поспеши мне на помощь,

Владыка, мой Спаситель!