Salmo 2727:0 Salmo 27 Ang ulohan sa Hebreo: Sulat ni David.
Pag-ampo nga may Pagdayeg
1Ang Ginoo mao ang akong kahayag, manluluwas, ug tigpanalipod,
busa wala akoy angayng kahadlokan.
2Sa higayon nga sulongon ako sa akong daotang mga kaaway aron patyon,
madagma ug malup-og sila.
3Bisan pa ug libotan ako sa daghang mga sundalo, dili ako mahadlok.
Bisan pa ug maggira, mosalig gihapon ako sa Dios.
4Usa ra ka butang ang akong gipangayo sa Ginoo ug mao gayod kini ang akong gihandom pag-ayo:
nga makapuyo ako sa iyang templo sa tibuok kong kinabuhi,
ug didto makapamalandong ako sa iyang kaayo ug makapangayo sa iyang paggiya.
5Kay sa panahon sa katalagman tagoan niya ako ug panalipdan diha sa iyang templo.
Ipahimutang niya ako sa dapit diin luwas ako sa katalagman.27:5 dapit diin luwas ako sa katalagman: sa literal, sa habog nga bato.
6Busa magmadaogon ako batok sa akong mga kaaway nga nagalibot kanako,
ug maghalad ako sa templo sa Ginoo nga may paghugyaw sa kalipay.
Magaawit ako kaniya!
7Pamatia ako, Ginoo, kon motawag ako kanimo;
kaloy-i ako ug tubaga ang akong pag-ampo.
8Miingon ka nga modangop ako kanimo,
busa midangop ako kanimo, Ginoo.
9Ayaw pagtago gikan kanako.
Ayaw ako isalikway tungod sa imong kasuko kanako, nga imong sulugoon.
Ikaw ang nagtabang kanako, busa ayaw ako pasagdi o isalikway,
O Dios nga akong manluluwas.
10Bisan pa ug isalikway ako sa akong amahan ug inahan,
atimanon mo gihapon ako, Ginoo.
11Tudloi ako sa imong pamaagi.
Tultoli ako sa hustong dalan, tungod kay giatangan ako sa akong mga kaaway.
12Ayaw ako itugyan kanila,
kay gibutang-butangan nila ako sa butang nga wala ko gayod mahimo,
ug gusto nila akong daoton.
13Apan nagatuo ako nga masinati ko ang imong kaayo samtang buhi pa ako.
14Salig kamo sa Ginoo!
Pagpakalig-on kamo ug ayaw pagpakawala ug paglaom.
Salig lang kamo sa Ginoo!
Salmo 27
Salmo de David.
1O Senhor é a minha luz e a minha salvação.
Quem temerei?
O Senhor é a força da minha vida.
De quem terei receio?
2Quando os malvados, meus adversários,
se lançaram contra mim, para comerem a minha carne,
tropeçaram e caíram.
3Ainda que um exército inteiro me cerque,
o meu coração não terá medo;
ainda que me declarem uma guerra mortal,
eu confio em Deus.
4Uma coisa, sobretudo, desejo que o Senhor me faça;
é aquilo que mais procuro:
poder morar na casa do Senhor
todos os dias da minha vida,
para poder apreciar as suas maravilhas
e meditar na sua perfeição.
5Quando as lutas vierem, esconder-me-ei nesse lugar santo;
ele há de manter-me em segurança,
como sobre uma rocha alta.
6A minha cabeça estará fora do alcance dos meus inimigos.
Então oferecerei ao Senhor alegres sacrifícios;
cantarei-lhe-ei louvores.
7Ouve a minha voz, quando te chamo, Senhor;
tem piedade de mim e socorre-me.
8Quando disseste: “Procurem a minha presença!”
O meu coração logo te respondeu:
“A tua presença, Senhor, buscarei!”
9Não escondas então de mim a tua face;
não me rejeites, por causa da tua severidade.
Tens sido sempre a minha ajuda;
não me deixes nem me desampares,
ó Deus da minha salvação.
10Se o meu próprio pai ou a minha mãe me abandonassem,
tu, Senhor, me recolherias.
11Ensina-me a andar no teu caminho
e guia-me pela vereda direita,
por causa de todos os que andam a espiar-me.
12Não me entregues à vontade dos meus adversários.
Levantam falsos testemunhos contra mim,
todos eles respiram crueldade para com os outros.
13Estou certo que verei a bondade do Senhor
na terra dos vivos!
14Não te impacientes, anima-te!
Espera no Senhor e ele dará força ao teu coração.
