Salmo 2 – APSD-CEB & HOF

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 2:1-12

Salmo 2

Ang Hari nga Pinili sa Dios

1Nganong nagaplano man ug daotan ang mga nasod nga dili man kini molampos?

2Ang ilang mga hari ug mga pangulo nagtigom ug nangandam sa pagpakiggira sa Ginoo ug sa hari nga iyang pinili.

3Nagaingon sila, “Dili kita magpailalom o magpasakop kanila.”

4Apan ang ilang mga plano gikataw-an ug gibiaybiay lang sa Ginoo nga nagalingkod sa iyang trono didto sa langit.

5Sa iyang kapungot, gipasidan-an niya sila ug nangahadlok sila.

6Miingon siya, “Gipahimutang ko na sa Zion,2:6 Zion: mao usab ang Jerusalem. nga akong balaang2:6 balaang: o, piniling. bungtod, ang hari nga akong pinili.”

7Miingon ang hari nga pinili sa Dios:

“Ipadayag ko ang giingon kanako sa Ginoo nga, ‘Ikaw ang akong anak,

ug niining adlawa nga nahimo kang hari, ako nahimong imong amahan.

8Pangayo kanako,

ug ihatag ko kanimo ang mga nasod sa tibuok kalibotan aron imong panag-iyahon.

9Imo silang gamhan,

ug wala gayod kanilay makasupak sa imong pagdumala.

Mahisama sila sa kolon nga imong dugmokon.’ ”

10Busa, kamong mga hari ug mga pangulo sa kalibotan, sabta ninyo kining mga pulonga,

ug pamatia ninyo ang mga pasidaan batok kaninyo.

11Alagari ninyo ang Ginoo nga may pagtahod

ug paglipay kamo diha kaniya.

12Tahora ninyo ang hari nga iyang pinili,

kay kon dili, masuko siya, ug diha-diha laglagon kamo niya.

Bulahan kadtong mga tawo nga nagadangop sa Ginoo.

Hoffnung für Alle

Psalm 2:1-12

Gottes Sohn: Der höchste König

1Warum geraten die Völker in Aufruhr?

Weshalb schmieden sie Pläne, die doch zu nichts führen?

2Die Mächtigen dieser Welt rebellieren:

Sie verschwören sich gegen Gott und den König,

den er auserwählt und eingesetzt hat2,2 Das hebräische Wort heißt »Messias« (= der gesalbte König). Vgl. »salben/Salbung« in den Sacherklärungen..

3»Kommt, wir wollen uns befreien«, sagen sie,

»wir schütteln ihre Herrschaft ab!«

4Aber Gott im Himmel kann darüber nur lachen,

nichts als Spott hat er für sie übrig.

5Dann stellt er sie voller Zorn zur Rede

und versetzt sie in Angst und Schrecken.

6Er spricht: »Ich selbst habe meinem König die Herrschaft übertragen!

Er regiert auf dem Zion, meinem heiligen Berg.«

7Und dieser König verkündet:

»Ich gebe den Beschluss des Herrn bekannt. Er hat zu mir gesagt:

›Du bist mein Sohn, heute bin ich dein Vater geworden2,7 Wörtlich: heute habe ich dich gezeugt. – Dies ist ein bildlicher Ausdruck für die Einsetzung des Königs in sein Amt..

8Bitte nur darum, und ich gebe dir die Völker zum Besitz,

ja, die ganze Erde soll dir gehören.

9Du wirst sie mit eisernem Zepter zerschlagen,

sie wie Tongeschirr zerbrechen!‹«

10Darum, ihr Herrscher, nehmt Vernunft an,

lasst euch warnen, ihr Mächtigen der Welt!

11Dient dem Herrn voller Ehrfurcht!

Jubelt ihm zu, auch wenn ihr zittert!

12Erweist seinem Sohn die Ehre, die ihm zusteht!2,12 Wörtlich: Küsst den Sohn!

Sonst trifft euch sein Zorn, und ihr seid verloren;

denn sein Zorn ist schnell entflammt.

Aber glücklich sind alle, die bei ihm Zuflucht suchen.