Salmo 147
Pagdayeg sa Dios nga Makagagahom
1Dayega ang Ginoo!
Maayo ang pag-awit ug mga pagdayeg sa atong Dios.
Maayo gayod ug angayan nga dayegon siya.
2Gitukod pag-usab sa Ginoo ang Jerusalem,
ug gitigom niya pagbalik ang mga Israelinhon nga nabihag.
3Gilipay niya ang nagmasulob-on;
ug giayo ang ilang mga samad.
4Siya ang nagbuot sa gidaghanon sa mga bitoon
ug gihatagan niya ang matag usa kanila ug ngalan.147:4 gihatagan… ngalan: o, gitawag niya ang matag usa kanila sa ilang ngalan.
5Gamhanan kaayo ang atong Ginoo;
ang iyang kaalam dili matugkad.
6Gitabangan sa Ginoo ang mga dinaog-daog,
apan gilaglag niya sa hingpit ang mga daotan.
7Pag-awit kamo nga may pagpasalamat sa Ginoo.
Pagtukar kamo ug harpa alang sa atong Dios.
8Gitabonan niyag mga panganod ang kalangitan,
gipaulanan niya ang kalibotan,
ug gipatubo ang mga sagbot sa mga bungtod.
9Gihatagan niyag pagkaon ang mga mananap, ingon man ang mga pispis sa uwak kon mangayo kini ug pagkaon.
10Wala siya malipay sa kusgang mga kabayo o sa abtik nga mga sundalo,
11kondili sa mga nagatahod kaniya ug nagasalig sa iyang gugma.
12Pasidunggi ninyo ang Ginoo nga inyong Dios,
kamong mga lumulupyo sa Jerusalem.147:12 Jerusalem: Sa Hebreo makita usab ang pulong nga Zion, nga mao ang laing ngalan sa Jerusalem.
13Kay gilig-on niya ang mga pultahan sa inyong siyudad,
ug gipanalanginan niya kamo.
14Gihatagan niya ug kalinaw ang inyong dapit,
ug gibusog niya kamo sa labing maayo nga trigo.
15Gimandoan niya ang kalibotan,
ug mituman dayon kini.
16Ginatabonan niya ang yuta ug snow nga daw sama sa habol nga puti,
ug ginakatag niya ang pinong ice nga daw sama sa abog.
17Nagpadala siyag ulan nga ice nga daw gagmayng mga bato.
Kinsay makaagwanta sa katugnaw niini?
18Nagmando siya ug nangatunaw ang ice;
gipahangin niya ug midagayday ang tubig.
19Gipadayag niya ang iyang mga pulong, mga tulumanon, ug mga sugo sa mga taga-Israel nga mga kaliwat ni Jacob.
20Wala niya kini himoa sa ubang mga nasod;
wala sila makahibalo sa iyang mga sugo.
Dayega ang Ginoo!
در ستايش خدای قادر مطلق
1خداوند را سپاس باد!
چه خوب است كه خدای خود را با سرود بپرستيم؛ چه لذتبخش است كه او را بستاييم! 2خداوند اورشليم را دوباره بنا می‌كند و پراكندگان اسرائيل را جمع می‌نمايد. 3او دلشكستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ايشان را می‌بندد.
4خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر يک از آنها را می‌داند. 5خداوند ما بزرگ و تواناست و حكمت او را انتها نيست. 6او بيچارگان را سرافراز می‌كند، اما روی بدكاران را به خاک می‌مالد.
7خداوند را با سرود بپرستيد! او را با نغمهٔ بربط ستايش كنيد! 8او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمين می‌باراند و گياه را می‌روياند، 9به حيوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌كلاغها را می‌رساند.
10خداوند به نيروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛ 11خشنودی او از كسانی است كه او را گرامی می‌دارند و به رحمت وی اميد بسته‌اند.
12ای اورشليم، خداوند را ستايش كن! ای صهيون، خدای خود را سپاس بگو! 13زيرا او دروازه‌هايت را محكم به روی دشمن بسته و فرزندانت را كه در درون هستند بركت داده است. 14او مرزهايت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترين نان گندم سير می‌نمايد.
15خداوند به زمين دستور می‌دهد و هر چه می‌فرمايد فوری عملی می‌شود. 16او برف را مانند لحاف بر سطح زمين می‌گستراند و شبنم را همچون خاكستر همه جا پخش می‌كند. 17خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگريزه فرو می‌ريزد و كيست كه تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟ 18سپس دستور می‌دهد و يخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.
19او شريعت و احكام خود را به قوم اسرائيل داده است. 20اين كار را تنها در مورد اسرائيل انجام داده است و نه قوم ديگری؛ لذا قومهای ديگر با شريعت او آشنا نيستند.
خداوند را سپاس باد!
