Salmo 145145:0 Salmo 145 Ang ulohan sa Hebreo: Awit sa pagdayeg ni David.
Awit sa Pagdayeg
1Dayegon ko ikaw, akong Dios ug Hari.
Dayegon ko ikaw sa walay kataposan.
2Adlaw-adlaw dayegon ko ikaw,
ug himuon ko kana sa walay kataposan.
3Gamhanan ka, Ginoo, ug takos gayong dayegon.
Ang imong pagkagamhanan dili gayod matugkad.
4Isugilon sa matag henerasyon ngadto sa sunod nila nga henerasyon ang imong gamhanang mga buhat.
5Pamalandongan ko ang imong pagkahalangdon, pagkagamhanan, ug ang imong katingalahang mga buhat.
6Ipanugilon sa mga tawo ang gahom sa imong katingalahang mga buhat,
ug imantala ko usab ang imong pagkagamhanan.
7Ipanugilon nila ang pagkabantog sa imong dakong kaayo,
ug moawit sila mahitungod sa imong pagkamatarong.
8Ginoo, maloloy-on ka ug manggihunahunaon;
mahigugmaon ka ug dili daling masuko.
9Ginoo, maayo ka ngadto sa tanan;
manggihunahunaon ka sa tanan mong binuhat.
10Pasalamatan ka, Ginoo, sa tanan mong binuhat;
dayegon ka sa imong matinud-anong katawhan.
11Maghisgot sila bahin sa imong paghari ug sa imong dakong gahom,
12aron mahibaloan sa tanang katawhan ang imong gamhanang mga buhat ug ang pagkagamhanan sa imong paghari.
13Ang imong paghari walay kataposan.
Matinumanon ka gayod, Ginoo, sa imong mga saad,
ug ang imong pagkamahigugmaon makita sa tanan mong binuhatan.
14Gitabangan mo ang tanan nga anaa sa kalisod
ug gipalig-on ang tanang mga maluya.
15Ang tanang buhing binuhat nagasalig kanimo,
ug gihatagan mo sila sa ilang pagkaon sa panahon nga gikinahanglan nila kini.
16Mahinatagon ka ug gitagbaw mo sila.
17Matarong ka, Ginoo, sa tanan mong binuhatan,
ug mahigugmaon ka sa tanan mong binuhat.
18Haduol ka, Ginoo, sa tanan nga matinud-anon nga nagatawag kanimo.
19Ginahatag mo ang ginapangandoy sa mga nagatahod kanimo;
ginapatalinghogan mo ang ilang pagpanawag,
ug ginaluwas mo sila.
20Ginabantayan mo ang tanang nagahigugma kanimo,
apan ang tanang daotan imong laglagon.
21Dayegon ko ikaw, Ginoo.
Ang tanang binuhat modayeg kanimo sa walay kataposan.
Песнь 145
1Славьте Вечного!
Восхваляй, душа моя, Вечного!
2Всю свою жизнь буду восхвалять Вечного;
буду петь хвалу моему Богу, пока я жив.
3Не надейтесь на правителей,
они всего лишь люди и не могут вас спасти.
4Когда дух покидает их, и они возвращаются в землю,
в тот самый день исчезают и все их помышления.
5Благословен тот, кому помощник Бог Якуба,
кто надеется на Вечного, своего Бога,
6сотворившего небо и землю,
море и всё, что его наполняет, –
на Вечного, Который хранит Свою верность вовеки.
7Он защищает дело угнетённых,
даёт пищу голодным.
Вечный освобождает заключённых,
8Вечный открывает глаза слепым,
Вечный поднимает всех низверженных,
Вечный любит праведных.
9Вечный хранит чужеземцев,
поддерживает сирот и вдов,
а путь нечестивых искривляет.
10Вечный будет царствовать вовеки,
Твой Бог, Сион, – во все поколения.
Славьте Вечного!
