Salmo 143143:0 Salmo 143 Ang ulohan sa Hebreo: ang awit ni David.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
1Ginoo, pamatia ang akong pag-ampo;
pamatia ang akong pagpakilooy.
Tungod kay matarong ka ug matinumanon, tubaga ako.
2Ayawg hukmi kining imong alagad,
kay walay bisan usa nga matarong sa imong atubangan.
3Gilutos ako pag-ayo sa akong mga kaaway.
Gipildi nila ako ug gibutang sa mangitngit nga dapit;
sama niadtong mga tawong dugay nang nangamatay.
4Busa nawad-an na ako ug paglaom ug napuno sa kahadlok ang akong kasingkasing.
5Nahinumdoman ko ang gihimo mo kaniadto;
gipamalandongan ko ang tanan mong gibuhat.
6Gibayaw ko ang akong mga kamot kanimo sa akong pag-ampo;
giuhaw ako kanimo nga daw sa namalang yuta nga giuhaw sa tubig.
7Tubaga dayon ako, Ginoo.
Nawad-an na ako ug paglaom.
Ayaw ako pasagdi, kay tingalig mamatay ako.
8Kada buntag, ipahinumdom kanako ang imong gugma,
kay nagasalig ako kanimo.
Ipakita kanako ang dalan nga angay kong agian,
kay nagaampo ako diha kanimo.
9Luwasa ako sa akong mga kaaway, Ginoo,
kay kanimo ako nagapangayo ug panalipod.
10Tudloi ako sa pagsunod sa imong kabubut-on,
kay ikaw ang akong Dios.
Hinaut pa nga ang imong maayong Espiritu moagak kanako sa kahimtang nga layo sa katalagman.
11Luwasa ako, Ginoo, aron mapasidunggan ka.
Tungod kay ikaw matarong, luwasa ako sa kalisod.
12Tungod sa imong gugma kanako, pamatya ang akong mga kaaway,
kay ako imong alagad.
Salmo 143
Salmo de David.
1Senhor, ouve a minha oração!
Dá atenção às minhas súplicas,
pois tu és justo e fiel em tudo quanto prometes.
2Não me peças contas;
perante ti ninguém pode considerar-se justo.
3Os meus inimigos perseguiram-me,
abateram-me até ao chão.
Fazem-me viver nas trevas profundas,
como se estivesse com os que já deixaram a vida.
4Por isso, estou tão angustiado;
estou como que afogado em desespero!
5Lembro-me de tudo o que fizeste no passado;
reflito nas tuas obras, em todo o teu poder.
6Por isso, estendo-te as minhas mãos.
A minha alma tem sede de ti,
como uma terra sedenta! (Pausa)
7Ouve-me depressa, Senhor!
O meu espírito desfalece;
não desvies de mim o teu olhar,
para que não fique como os que descem à cova.
8Permite-me que, logo de manhãzinha,
constate a tua bondade, pois confio em ti.
Ensina-me o caminho que devo seguir,
pois a ti dirijo a minha oração.
9Livra-me, Senhor, dos meus inimigos,
pois és o meu único refúgio!
10Ensina-me a fazer a tua vontade,
pois és o meu Deus.
Que o teu bom Espírito me guie,
por um caminho plano!
11Dá-me uma vida nova e honrarei o teu nome;
pela tua justiça, livra-me da minha angústia.
12No teu infalível amor para comigo,
extermina os meus inimigos.
Sejam destruídos os meus adversários,
pois a minha vida está ao teu serviço!
