Salmo 143 – APSD-CEB & CARSA

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 143:1-12

Salmo 143143:0 Salmo 143 Ang ulohan sa Hebreo: ang awit ni David.

Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios

1Ginoo, pamatia ang akong pag-ampo;

pamatia ang akong pagpakilooy.

Tungod kay matarong ka ug matinumanon, tubaga ako.

2Ayawg hukmi kining imong alagad,

kay walay bisan usa nga matarong sa imong atubangan.

3Gilutos ako pag-ayo sa akong mga kaaway.

Gipildi nila ako ug gibutang sa mangitngit nga dapit;

sama niadtong mga tawong dugay nang nangamatay.

4Busa nawad-an na ako ug paglaom ug napuno sa kahadlok ang akong kasingkasing.

5Nahinumdoman ko ang gihimo mo kaniadto;

gipamalandongan ko ang tanan mong gibuhat.

6Gibayaw ko ang akong mga kamot kanimo sa akong pag-ampo;

giuhaw ako kanimo nga daw sa namalang yuta nga giuhaw sa tubig.

7Tubaga dayon ako, Ginoo.

Nawad-an na ako ug paglaom.

Ayaw ako pasagdi, kay tingalig mamatay ako.

8Kada buntag, ipahinumdom kanako ang imong gugma,

kay nagasalig ako kanimo.

Ipakita kanako ang dalan nga angay kong agian,

kay nagaampo ako diha kanimo.

9Luwasa ako sa akong mga kaaway, Ginoo,

kay kanimo ako nagapangayo ug panalipod.

10Tudloi ako sa pagsunod sa imong kabubut-on,

kay ikaw ang akong Dios.

Hinaut pa nga ang imong maayong Espiritu moagak kanako sa kahimtang nga layo sa katalagman.

11Luwasa ako, Ginoo, aron mapasidunggan ka.

Tungod kay ikaw matarong, luwasa ako sa kalisod.

12Tungod sa imong gugma kanako, pamatya ang akong mga kaaway,

kay ako imong alagad.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Забур 143:1-15

Песнь 143

Песнь Давуда.

1Хвала Вечному, Скале моей,

Который обучает мои руки войне

и мои пальцы – битве.

2Он – Бог, милующий меня,

крепость моя и прибежище моё,

избавитель мой и щит мой,

Тот, на Кого я уповаю,

Кто подчиняет мне мой народ.

3Вечный, кто такой человек, что Ты знаешь о нём,

и смертный, что Ты обращаешь на него внимание?

4Человек подобен дуновению ветра;

дни его – как уходящая тень.

5Вечный, приклони небеса и сойди;

коснись гор – и задымятся они.

6Пошли молнию и рассей моих врагов;

выпусти Свои стрелы и смети их.

7Протяни руку Свою с высоты;

избавь меня и спаси

от великих вод,

от рук чужеземцев,

8которые никогда не говорят правду

и лгут, даже когда клянутся, подняв правую руку.

9Новую песню воспою Тебе, Аллах,

на десятиструнной лире сыграю Тебе –

10Тому, Кто даёт победу царям,

избавляет Давуда, Своего раба, от смертоносного меча.

11Избавь меня и спаси

от рук чужеземцев,

которые никогда не говорят правду

и лгут, даже когда клянутся, подняв правую руку.

12Пусть будут наши сыновья

подобны молодым разросшимся растениям;

пусть будут наши дочери

подобны стройным колоннам во дворцах;

13да будут наши житницы полны,

богаты всяким зерном;

да будут на наших пастбищах

тысячи, десятки тысяч овец;

14да будут жиреть наши волы;

да не будет ни расхищения, ни пропажи143:14 Или: «да не будет ни разрушения стен, ни плена».,

ни воплей на наших улицах.

15Благословен тот народ, у которого всё так и есть;

благословен тот народ, чей Бог – Вечный!