Salmo 141141:0 Salmo 141 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit ni David.
Pag-ampo alang sa Pagpanalipod sa Dios
1Ginoo, nagatawag ako kanimo; pagdali ug tabangi ako!
Pamatia ang akong pagpanawag kanimo.
2Dawata ang akong pag-ampo ingon nga insenso
ug ang pagbayaw sa akong mga kamot sa pag-ampo ingon nga halad sa kagabhion.141:2 halad sa kagabhion: Ginahimo kini sa pagsalop sa adlaw.
3Ginoo, tabangi ako nga dili makasulti ug daotan.
4Ilikay ako sa paghimo ug daotan
ug sa pagpakig-uban sa mga tawo nga nagahimo ug daotan.
Ilikay ako sa pagpakig-ambit sa ilang mga kombira.
5Dawaton ko ang pagbadlong o ang silot gikan sa usa ka tawong matarong;
dili ko kini balibaran kay gihimo niya kini sa pagpakita sa iyang paghigugma ug pagdawat kanako.141:5 pagdawat kanako: sa literal, daw ginabuboan niya ug lana ang akong ulo.
Apan kanunay akong nagaampo batok sa mga tawong daotan ug sa daotan nilang mga binuhatan.
6Kon ipanghulog na ang ilang mga pangulo sa pangpang, motuo na sila nga tinuod ang akong gipanulti.
7Moingon sila, “Magkatag sa baba sa lubnganan ang atong mga bukog sama sa mga bato nga manggawas sa pagdaro sa yuta.”
8Ginoong Dios, kanunay akong nagadangop kanimo;
ikaw ang akong tigpanalipod,
busa ayaw itugot nga mamatay ako.
9Ilikay ako sa mga lit-ag nga gibutang sa mga tawong daotan alang kanako.
10Hinaut nga sila mismo ang malit-agan sa ilang kaugalingong mga lit-ag, samtang ako makalikay niini.
Psalm 141
A psalm of David.
1I call to you, Lord, come quickly to me;
hear me when I call to you.
2May my prayer be set before you like incense;
may the lifting up of my hands be like the evening sacrifice.
3Set a guard over my mouth, Lord;
keep watch over the door of my lips.
4Do not let my heart be drawn to what is evil
so that I take part in wicked deeds
along with those who are evildoers;
do not let me eat their delicacies.
5Let a righteous man strike me – that is a kindness;
let him rebuke me – that is oil on my head.
My head will not refuse it,
for my prayer will still be against the deeds of evildoers.
6Their rulers will be thrown down from the cliffs,
and the wicked will learn that my words were well spoken.
7They will say, ‘As one ploughs and breaks up the earth,
so our bones have been scattered at the mouth of the grave.’
8But my eyes are fixed on you, Sovereign Lord;
in you I take refuge – do not give me over to death.
9Keep me safe from the traps set by evildoers,
from the snares they have laid for me.
10Let the wicked fall into their own nets,
while I pass by in safety.
