Salmo 139139:0 Salmo 139 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Awit kini ni David.
Ang Hingpit nga Kahibalo ug Pag-atiman sa Dios
1Ginoo, gisusi mo ako ug nakaila ka kanako.
2Nahibalo ka kon kanus-a ako molingkod o motindog.
Bisan anaa ikaw sa halayo nasayod ka sa tanan kong ginahunahuna.
3Ginabantayan mo ako sa akong paglakaw ug pagpahulay.
Nahibalo ka sa tanan kong ginahimo.
4Ginoo, bisan wala pa ako makasulti, nahibaloan mo nang daan ang akong isulti.
5Anaa ka sa akong palibot,
ug gipanalipdan mo ako sa imong gahom.
6Ang imong kaalam labihan gayod ka katingalahan alang kanako;
dili ko kini matugkad.
7Asa man ako moadto aron makaikyas sa imong Espiritu?139:7 Espiritu: o, espiritu; o, gahom.
Makatago ba ako sa imong presensya?
8Kon mosaka ako sa langit, atua ka;
kon moadto ako sa dapit sa mga patay, atua ka usab.
9Kon molupad ako paingon sa sidlakan o mopuyo sa kinalayoan nga dapit sa kasadpan,
10atua ka gihapon didto sa pag-agak ug pagtabang kanako.
11Kon hangyoon ko ang kangitngit sa pagtabon kanako,
ug ang kahayag nga naglibot kanako nga mahimong gabii,
12apan bisan ang kangitngit dili ngitngit alang kanimo,
ug ang gabii sama ra kahayag sa adlaw.
Kay ang kangitngit ug ang kahayag managsama ra alang kanimo.
13Nakaila ka kanako kay ikaw ang naghimo kanako.
Ikaw ang nagaumol kanako didto sa tagoangkan sa akong inahan.
14Gidayeg ko ikaw kay katingalahan gayod ang pagkahimo mo kanako.
Katingalahan ang imong mga buhat, ug nasayod gayod ako niini.
15Nakita mo ang akong mga bukog sa dihang gihimo ako sa tago sulod sa tagoangkan sa akong inahan.139:15 sulod… inahan: sa literal, sa kinahiladman sa yuta.
16Nakita mo na ako sa wala pa ako maporma.
Ang gitagal nga mga adlaw sa akong kinabuhi nahisulat na sa imong libro, bisan wala pa kini magsugod.
17O Dios, dili ko matugkad ang imong hunahuna;139:17 dili… hunahuna: o, bililhon kaayo alang kanako ang imong mga katuyoan.
labihan kini kadaghan.
18Kon ihapon ko kini, daghan pa kini kay sa balas.
Sa akong pagmata ang akong hunahuna anaa gihapon kanimo.139:18 Sa akong pagmata… kanimo: o, Kon ihapon ko man gayod kining tanan, kinahanglan mabuhi ako ug sama kanimo kadugay.
19O Dios, hinaut nga pamatyon mo ang mga tawong daotan!
Hinaut nga magpalayo kanako ang mga tawong motapos sa kinabuhi sa uban.
20Nagasulti sila ug daotan batok kanimo.
Gipanamastamasan nila ang imong ngalan.
21Ginoo, gikasilagan ko ang mga nasilag kanimo.
Gikapungtan ko ang nakigbatok kanimo.
22Labihan gayod ang akong kapungot kanila;
giisip ko silang akong mga kaaway.
23Susiha ako, O Dios, aron mahibaloan mo kon unsay anaa sa akong kasingkasing.
Sulayi ako, aron mahibaloan mo kon unsay anaa sa akong hunahuna.
24Tan-awa kon may nahimo ba akong daotan,
ug agaka ako sa dalan nga angay kong agian hangtod sa kahangtoran.
علم كامل و مراقبت خداوند
1ای خداوند، تو مرا آزموده و شناختهای. 2تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فكرهای من از تو پوشيده نيست. 3تو كار كردن و خوابيدن مرا زير نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی. 4حتی پيش از آنكه سخنی بر زبان آورم تو آن را میدانی. 5مرا از هر سو احاطه كردهای و با دست خود مرا حفظ نمودهای. 6شناختی كه تو از من داری بسيار عميق است و من يارای درک آن را ندارم.
7از حضور تو به كجا میتوانم بگريزم؟ 8اگر به آسمان صعود كنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمين فرو روم، تو در آنجا هستی. 9-10اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوس درياها پرواز كنم، در آنجا نيز حضور داری و با نيروی دست خود مرا هدايت خواهی كرد. 11اگر خود را در تاريكی پنهان كنم يا روشنايی اطراف خود را به ظلمت شب تبديل كنم، 12نزد تو تاريكی تاريک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو يكسان است.
13تو مرا در رحم مادرم نقش بستی و مرا بوجود آوردی. 14تو را شكر میكنم كه مرا اينچنين شگفتانگيز آفريدهای! با تمام وجود دريافتهام كه كارهای تو عظيم و شگفتانگيز است. 15وقتی استخوانهايم در رحم مادرم به دقت شكل میگرفت و من در نهان نمو میكردم، تو از وجود من آگاه بودی؛ 16بلی، حتی پيش از آنكه من بوجود بيايم تو مرا ديده بودی. پيش از آنكه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت كرده بودی. 17خدايا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشههايی كه تو برای من داشتهای! 18درک عظمت آنها از فهم من بالاتر است. هر روز كه از خواب بيدار میشوم كماكان خود را در حضور تو میبينم.
19خدايا، بدكاران را نابود كن! ای جنايتكاران از من دور شويد! 20خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان میآورند و به تو كفر میگويند. 21پس ای خداوند، آيا حق ندارم از كسانی كه از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟ 22آری، از آنها بسيار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم كرد!
23-24خدايا، دل مرا تفتيش كن و افكارم را بيازما؛ ببين آيا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حيات جاويد هدايت فرما.