Salmo 137
Handom sa mga Israelinhon nga Ipanimalos Sila
1Nanglingkod kami sa daplin sa mga suba sa Babilonia ug nanghilak sa dihang nahinumdom kami sa Zion.137:1 Zion: mao usab ang Jerusalem.
2Gipangsang-at namo ang among mga harpa sa mga sanga sa mga kahoy didto.
3Kay gipaawit kami sa mga mibihag kanamo.
Gisugo nila kami sa paglingaw kanila.
Miingon sila, “Awiti ninyo kami ug awit mahitungod sa Zion!”
4Unsaon namo pag-awit ug mga awit nga alang sa Ginoo sa yuta sa mga mibihag kanamo?
5Hinaut pa nga dili na makalihok ang akong tuong kamot kon kalimtan ko ikaw, Jerusalem!
6Hinaut pa nga dili na ako makaawit pag-usab137:6 makaawit pag-usab: sa literal, mopilit ang akong dila sa akong alingagngag. kon dili ko hinumdoman ug isipon nga akong dakong kalipay ang Jerusalem.
7Hinumdomi, Ginoo, ang gihimo sa mga Edomihanon sa dihang giilog sa Babilonia ang Jerusalem.
Miingon sila, “Gub-a ninyo kana sa hingpit.”
8Kamong mga lumulupyo sa Babilonia, laglagon kamo!
Bulahan ang mga tawo nga molaglag kaninyo sama sa inyong gihimong paglaglag kanamo.
9Bulahan silang mokuha sa inyong mga gagmayng kabataan ug molambos kanila sa bato.
137
1バビロンの川のほとりに座り、
私たちはエルサレムのことを思って泣きました。
2手にしていた竪琴も、柳の枝にかけてしまいました。
3-4それなのに、冷酷な征服者たちは、
余興にシオンの歌を歌えと言うのです。
歌う気になどなれません。
5-6ああエルサレムよ。
もし私がおまえを忘れるようなことがあれば、
私の右手が琴の弾き方を忘れるように。
私がおまえへの愛を失うようなことがあれば、
もう二度と歌えなくなるように。
7主よ、バビロン軍によるエルサレム陥落の日の、
エドム人たちの仕打ちを忘れないでください。
彼らは「エルサレムを破壊してしまえ」
と叫んだのです。
8どう猛な野獣バビロンよ。おまえは滅ぼされる。
おまえを滅ぼす人に、祝福があるように。
おまえは私たちを滅ぼしたからだ。
9おまえの赤ん坊を、岩に投げつける人に、
祝福があるように。
