Salmo 125
Ang Kasigurohan sa Katawhan sa Dios
1Ang mga tawo nga nagasalig sa Dios sama sa Bukid sa Zion nga dili matarog,
kondili magpabilin sa walay kataposan.
2Maingon nga ang mga bukid sa palibot sa Jerusalem nagapanalipod sa maong siyudad,
ang Ginoo nagapanalipod usab sa iyang katawhan karon ug hangtod sa kahangtoran.
3Ang daotan dili gayod magpadayon sa pagdumala sa yuta nga alang sa mga matarong,
kay tingalig mohimo usab ug daotan ang mga matarong.
4Ginoo, himoa ang maayo ngadto sa mga tawo nga maayo, ug sa nagakinabuhi nga matarong.
5Apan siloti uban sa mga daotan ang imong mga katawhan nga nagsunod sa daotan.
Hinaut nga magmalinawon ang Israel!
Tryghed hos Herren
1En valfartssang.
De, der stoler på Herren,
står fast som Zions bjerg.
I evighed rokkes de ikke.
2Som bjergene omslutter Jerusalem,
vil Herren altid omslutte sit folk.
3Onde konger skal ikke herske for evigt
over det land, Gud gav de gudfrygtige,
for ellers ville de glemme deres gudsfrygt.
4Herre, vis godhed mod de gode,
de, som har et oprigtigt hjerte.
5Men de, som slår ind på ondskabens vej,
vil Herren jage bort sammen med de onde.
Fred være med Israel!
