Salmo 124
Ang Dios Molaban sa Iyang Katawhan
1Kon wala pa modapig ang Ginoo kanato, unsa kaha ang mahitabo?
Tubag kamo mga taga-Israel!
2“Kon wala pa modapig ang Ginoo kanato sa dihang gisulong kita sa mga kaaway,
3gipatay na unta nila kita tungod sa ilang labihang kasuko kanato.
4-5Daw gilapawan na unta kita sa tubig;
gianod sa makusog nga baha ug nalumos.
6Dalaygon ang Ginoo, kay wala siya motugot nga kunis-kunison kita sa atong mga kaaway nga sama sa mabangis nga mga mananap.
7Nakaikyas kita nga daw langgam nga nakabuhi gikan sa lit-ag.
Naguba ang lit-ag ug naluwas kita.
8Ang panabang nga atong nadawat nagagikan sa Ginoo, nga naghimo sa kalangitan ug sa kalibotan.”
Песнь 124
Песнь восхождения.
1Те, кто надеется на Вечного, – как гора Сион:
не поколеблются, пребудут вовеки.
2Как горы окружают Иерусалим,
так Вечный окружает Свой народ
отныне и вовеки.
3Не вечно власти нечестивых
быть на земле, принадлежащей праведным,
иначе праведные, по их примеру,
сами станут творить беззаконие.
4Будь добр, Вечный, к добрым
и правым в сердцах своих.
5Но тех, кто следует кривыми путями,
да отвергнет Вечный вместе со злодеями.
Мир Исраилу!
