Salmo 119
Ang Kasugoan sa Dios
1Bulahan ang mga tawo nga nagakinabuhi nga maligdong, nga nagasubay sa kasugoan sa Ginoo.
2Bulahan ang mga tawo nga nagasunod sa mga katudloanan sa Dios, ug nagatuman kaniya sa tibuok nilang kasingkasing.
3Wala sila maghimo ug daotan kondili nagasunod sila sa mga pamaagi sa Dios.
4Ginoo, gihatag mo kanamo ang imong mga tulumanon aron tumanon namo kini nga matinud-anon.
5Dako kaayo ang akong tinguha nga magmatinumanon sa pagtuman sa imong mga tulumanon.
6Kon tumanon ko ang tanan mong mga sugo, dili ako maulawan.
7Dayegon ko ikaw sa putli kong kasingkasing samtang nagatuon ako sa imong matarong nga mga sugo.
8Tumanon ko ang imong mga tulumanon, busa ayaw gayod ako pasagdi.
9Unsay buhaton sa usa ka batan-on aron mahimong putli ang iyang kinabuhi?
Ang iyang himuon mao ang pagsunod sa imong pulong.
10Modangop ako kanimo sa tibuok kong kasingkasing,
busa ayaw itugot nga talikdan ko ang imong mga sugo.
11Tipigan ko ang imong mga pulong sulod sa akong kasingkasing aron dili ako makasala kanimo.
12Dalaygon ikaw, Ginoo!
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
13Balik-balikon ko paglitok ang tanang mga sugo nga imong gihatag.
14Kalipay ko ang pagsunod sa imong mga sugo, labaw pa kaysa pag-angkon ug bahandi.
15Namalandong ako sa imong mga tulumanon
ug tun-an ko pag-ayo ang imong mga katudloanan.
16Nalipay ako sa imong mga tulumanon
ug dili ko kalimtan ang imong pulong.
17Pakitai ako, nga imong alagad, sa imong kaayo
aron padayon akong magkinabuhi ug motuman sa imong pulong.
18Ablihi ang akong hunahuna
aron masabtan ko ang matahom nga mga kamatuoran diha sa imong kasugoan.
19Lumalabay lamang ako niining kalibotana,
busa ipadayag kanako ang imong mga sugo.
20Sa tanang panahon nagahandom gayod ako sa pagsabot sa imong kasugoan.
21Gibadlong mo ang mga garboso, nga imong tinunglo.
Kini sila mitalikod sa imong mga sugo.
22Ilikay ako sa ilang pagpakaulaw ug pagbiaybiay,
kay gituman ko ang imong mga katudloanan.
23Bisan pag magtigom ang mga pangulo sa paglibak kanako,
ako nga imong alagad, mamalandong sa imong mga tulumanon.
24Ang imong mga pagtulon-an nagahatag kanako ug kalipay;
mao kini ang nagahatag kanako ug tambag.
25Daw sa mamatay na ako, busa lugwayi pa ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.
26Gisugilon ko kanimo ang akong mga binuhatan ug naminaw ka kanako.
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
27Pasabta ako sa imong mga tulumanon
aron mapamalandongan ko ang imong mga katingalahang buhat.
28Daw sa makuyapan na ako tungod sa kasubo,
busa lig-ona ako sumala sa imong saad.
29Kuhaa kanako ang pagkamalimbongon;
ug kaloy-i ako ug tudloi sa imong kasugoan.
30Gipili ko ang pagkamatinumanon;
ug tumanon ko ang imong mga lagda.
31Gisunod ko, Ginoo, ang imong mga katudloanan,
busa ayaw itugot nga maulawan ako.
32Gitinguha ko gayod ang pagtuman sa imong mga sugo
tungod kay gidugangan mo ang akong panabot.119:32 gidugangan mo… panabot: o, gilipay mo ako.
33Tudloi ako, Ginoo, sa imong mga tulumanon,
ug tumanon ko kini hangtod sa kataposan.
34Pasabta ako sa imong kasugoan,
ug tumanon ko kini ug tipigan sa tibuok kong kasingkasing.
35Giyahi ako sa pagsunod sa imong mga sugo,
kay niini may kalipay ako.
36Hatagi akog dakong tinguha sa pagtuman sa imong mga pagtulon-an kaysa pagtinguha nga maadunahan.
37Ilikay ako sa pagtinguha sa mga butang nga walay pulos.
Lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.
38Tumana ang imong saad kanako nga imong alagad, nga gisaad mo sa mga nagatahod kanimo.
39Kuhaa ang akong pagkabadlongon nga akong gikaulaw,
kay giisip ko nga maayo ang imong mga sugo.
40Kalipay ko ang pagtuman sa imong mga tulumanon.
Tungod kay ikaw matarong, lugwayi ang akong kinabuhi.
41Ginoo, ipakita ang imong paghigugma ug pagluwas kanako, sumala sa imong saad.
42Unya matubag ko ang mga nagbiay-biay kanako,
kay nagasalig ako sa imong pulong.
43Ayaw ako did-i sa pagsulti sa tinuod bahin kanimo sa tanang higayon,
kay ang akong paglaom anaa lamang sa imong mga sugo.
44Kanunay kong tumanon ang imong kasugoan hangtod sa kahangtoran.
45Magkinabuhi ako nga may kagawasan,
kay nagtinguha gayod ako sa pagtuman sa imong tulumanon.
46Dili ako maulaw sa pagsulti sa imong mga katudloanan atubangan sa mga hari.
47Nagakalipay ako sa pagsunod sa imong mga sugo nga akong gihigugma.
48Gitahod ko ang imong mga sugo nga akong gihigugma,
ug gipamalandongan ko ang imong mga tulumanon.
49Hinumdomi ang imong saad kanako nga imong alagad,
kay kini ang nagahatag kanako ug paglaom.
50Ang nagalipay kanako sa akong mga pag-antos mao kini: ang imong saad nagalugway sa akong kinabuhi.
51Gibiaybiay ako pag-ayo sa mga mapahitas-on,
apan wala ako mobiya sa imong kasugoan.
52Ginoo, gihinumdoman ko ang imong mga sugo nga gihatag mo sa unang panahon,
ug naghatag kini kanako ug kalipay.
53Labihan ang akong kasuko tungod sa mga tawong daotan nga nagasalikway sa imong kasugoan.
54Magaawit ako mahitungod sa imong mga tulumanon bisan asa ako magpuyo.119:54 bisan… magpuyo: o, dinhi sa kalibotan nga diin ako lumalabay lang.
55Ginoo, panahon sa kagabhion ginahinumdoman ko ikaw ug ginahunahuna ko kon unsaon ko pagtuman ang imong kasugoan.
56Mao kini ang akong kalipay: ang pagsunod sa imong mga tulumanon.
57Ikaw lang gayod Ginoo ang akong gikinahanglan.
Nagasaad ako sa pagtuman sa imong mga pulong.
58Gihangyo ko ikaw sa kinasingkasing gayod;
kaloy-i ako sumala sa imong saad.
59Gihinuktokan ko ang akong pagkinabuhi,
ug misaad ako nga mosunod sa imong mga katudloanan.
60Gituman ko dayon ang imong mga sugo.
61Bisan pa ug gigapos ako sa mga tawong daotan,
wala ko kalimti ang imong mga kasugoan.
62Sa panahon sa tungang gabii mobangon ako sa pagpasalamat kanimo sa matarong mo nga mga sugo.
63Higala ako sa tanan nga nagatahod kanimo ug nagatuman sa imong mga tulumanon.
64Ginoo, gihigugma mo ang tanang mga tawo sa kalibotan.
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
65Ginoo, maayo ka kanako nga imong alagad, sumala sa imong gisaad.
66Hatagi akog kaalam ug kahibalo,
kay nagasalig ako sa imong mga sugo.
67Sa wala mo pa ako disiplinaha, mibiya ako kanimo,
apan karon ginatuman ko na ang imong pulong.
68Maayo ka ug nagahimo ka ug maayo.
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
69Bisan gibutang-butangan ako sa mga tawong mapahitas-on,
gituman ko gihapon ang imong mga tulumanon sa tibuok kong kasingkasing.
70Kining mga tawhana dili makasabot sa imong kasugoan,
apan ako nagakalipay sa pagsunod niini.
71Maayo nga gidisiplina mo ako,
aron makakat-on ako sa imong mga tulumanon.
72Alang kanako, ang kasugoan nga imong gihatag mas bililhon pa kaysa liboan ka bulawan ug pilak.
73Gibuhat mo ako ug giumol;
hatagi ako ug panabot aron makakat-on ako sa imong mga sugo.
74Malipay ang mga nagatahod kanimo kon ila akong makita,
kay nagasalig ako sa imong pulong.
75Nasayod ako, Ginoo, nga matarong ang imong mga sugo.
Ug tungod kay nagahukom ka nga makatarunganon, gidisiplina mo ako.
76Hinaut pa nga lipayon mo ako sa imong gugma sumala sa imong saad kanako nga imong alagad.
77Kaloy-i ako aron padayon akong magkinabuhi,
kay nagakalipay ako sa pagsunod sa imong balaod.
78Hinaut pa nga maulawan ang mga tawong mapahitas-on tungod kay gidaot nila ako pinaagi sa pagbutang-butang kanako.
Apan ako, mamalandong sa imong mga tulumanon.
79Hinaut pa nga moduol kanako ang mga nagatahod kanimo ug nakahibalo sa imong mga katudloanan.
80Hinaut pa nga matuman ko sa tibuok kong kasingkasing ang imong mga tulumanon aron dili ako maulawan.
81Gilaayan na ako ug hinulat nga luwason mo ako,
apan nagasalig pa gihapon ako sa imong pulong.
82Mingitngit na ang akong panan-aw ug hinulat sa imong saad.
Nangutana ako, “Kanus-a mo pa man ako lig-onon ug lipayon?”
83Bisan pag nahisama na ako sa gianuosan nga sudlanan119:83 gianuosan nga sudlanan: Ang buot ipasabot, wala nay pulos. sa bino, wala ko kalimti ang imong mga tulumanon.
84Hangtod kanus-a ako, nga imong alagad, maghulat?
Kanus-a mo pa silotan ang mga nagalutos kanako?
85Nagkalot ug mga bangag sa paglit-ag kanako ang mga tawong garboso nga wala magsunod sa imong kasugoan.
86Kasaligan gayod ang tanan mong mga sugo.
Tabangi ako, kay gilutos ako sa mga tawo bisan walay igong hinungdan.
87Hapit na nila ako mapatay,
apan wala ko isalikway ang imong mga tulumanon.
88Tipigi ang akong kinabuhi sumala sa imong gugma,
aron matuman ko ang katudloanan nga gihatag mo.
89Ang imong pulong, Ginoo, magpadayon nga lig-on sa walay kataposan sama sa langit.
90Ang imong pagkamatinumanon magpadayon hangtod sa kahangtoran.
Gipahimutang mo nga lig-on ang kalibotan, busa milungtad kini.
91Ang tanang butang nagpabilin hangtod karon tungod sa imong pagbuot.
Kay silang tanan imong mga alagad.
92Kon ang imong kasugoan wala makapalipay kanako, namatay na unta ako tungod sa akong pag-antos.
93Dili ko gayod kalimtan ang imong mga tulumanon,
kay pinaagi niini lugwayan mo ang akong kinabuhi.
94Imo ako, busa luwasa ako!
Kay nagtinguha gayod ako sa pagtuman sa imong mga tulumanon.
95Ang mga tawong daotan nagaatang sa pagpatay kanako,
apan pamalandongan ko ang imong mga katudloanan.
96Nakita ko nga ang tanang butang may kinutoban,
apan ang imong mga sugo walay kinutoban.
97Gihigugma ko gayod ang imong kasugoan!
Gipamalandongan ko gayod kini kanunay.
98Ug tungod kay ania kanako kanunay ang imong mga sugo, nahimo akong mas maalam kaysa akong mga kaaway.
99Mas daghan pa ang akong nahibaloan kaysa akong mga magtutudlo,
kay ang imong mga pagtulon-an mao ang akong gipamalandongan.
100Mas labaw ang akong panabot kaysa mga tigulang, kay gituman ko ang imong mga tulumanon.
101Gilikayan ko ang tanang daotang buhat aron matuman ko ang imong pulong.
102Wala ako molapas sa imong mga sugo,
kay ikaw man ang nagtudlo niini kanako.
103Pagkatam-is sa imong mga saad, mas tam-is pa kini kaysa dugos.
104Nakaangkon ako ug panabot gikan sa imong mga tulumanon,
busa gikapungtan ko ang tanang daotang buhat.
105Ang imong pulong sama sa suga nga nagahatag ug kahayag sa akong agianan.
106Tumanon ko gayod ang akong gipanumpaan nga motuman sa imong matarong nga mga sugo.
107Labihan gayod ang akong pag-antos;
busa lugwayi ang akong kinabuhi, Ginoo, sumala sa imong saad.
108Dawata, Ginoo, ang akong kinabubut-ong pagdayeg kanimo,
ug tudloi ako sa imong mga sugo.
109Bisan pa ug nagaungaw ako kanunay sa kamatayon, wala ko kalimti ang imong kasugoan.
110Nagbutang ug lit-ag alang kanako ang mga tawong daotan,
apan wala ako mobiya sa imong mga tulumanon.
111Ang imong mga katudloanan mao ang akong bililhon nga panulondon sa walay kataposan,
kay mao kini ang akong kalipay.
112Nakahukom ako nga tumanon ko gayod ang imong mga tulumanon hangtod sa kataposan.
113Gikapungtan ko ang mga tawo nga taphaw ang pag-alagad kanimo,
apan gihigugma ko ang imong kasugoan.
114Ikaw ang akong tagoanan ug salipdanan;
nagasalig ako sa imong pulong.
115Pahilayo kamo kanako, kamong mga nagahimo ug daotan,
aron matuman ko ang mga sugo sa akong Dios.
116Hatagi akog kusog sumala sa imong saad,
aron padayon akong magkinabuhi.
Ug ayaw itugot nga mapakyas ako sa akong paglaom kanimo.
117Tabangi ako aron walay daotang mahitabo kanako,
ug itutok ko kanunay ang akong hunahuna sa imong mga tulumanon.
118Ginasalikway mo ang tanang nagasalikway sa imong mga tulumanon.
Sa pagkatinuod, ang ilang pagpanglimbong walay kapuslanan.
119Gisalikway mo nga daw mga basura ang tanang mga tawong daotan dinhi sa kalibotan.
Tungod niini gihigugma ko ang imong katudloanan.
120Nagkurog ako sa kahadlok kanimo;
nahadlok gayod ako sa imong paghukom.119:120 nahadlok… paghukom: o, nagatahod ako sa imong mga sugo.
121Gihimo ko ang matarong ug husto,
busa ayaw ako itugyan sa akong mga kaaway.
122Pasaligi ako nga tabangan mo ako nga imong alagad;
ayaw itugot nga daog-daogon ako sa mga mapahitas-on.
123Mingitngit na ang akong panan-aw ug hinulat sa imong saad nga ako imong luwason.
124Buhata sa imong alagad ang angayan alang kaniya sumala sa imong gugma,
ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.
125Alagad mo ako, busa hatagi ako ug panabot
aron masabtan ko ang imong mga katudloanan.
126Ginoo, panahon na kini nga molihok ka,
kay wala na mituman ang mga tawo sa imong kasugoan.
127Tungod kay gihigugma ko ang imong mga sugo labaw pa sa bulawan, bisan pa sa lunsayng bulawan,
128ug tungod kay gisunod ko ang tanan mong mga tulumanon,
gikapungtan ko ang tanang daotang buhat.
129Pagkaanindot gayod sa imong mga katudloanan,
busa gisunod ko kini sa tibuok kong kasingkasing.
130Ang pagpadayag sa imong mga pulong nagahatag ug kahayag sa hunahuna sa mga tawo
ug kaalam sa mga walay alamag.
131Nangandoy gayod ako pag-ayo sa imong mga sugo.
132Tagda ako ug kaloy-i sama sa imong ginahimo kanunay sa mga nagahigugma kanimo.
133Giyahi ako pinaagi sa imong pulong;
ayaw itugot nga gamhan ako sa daotan.
134Luwasa ako sa mga nagadaog-daog kanako,
aron matuman ko ang imong mga tulumanon.
135Ipakita ang imong kaayo kanako nga imong alagad,
ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.
136Gahilak ako sa hilabihan tungod kay dili gatuman ang mga tawo sa imong balaod.
137Matarong ka, Ginoo, ug husto ang imong mga sugo.
138Matarong ug kasaligan gayod ang mga katudloanan nga imong gihatag.
139Nasuko gayod ako sa hilabihan kay gisalikway sa akong mga kaaway ang imong mga pulong.
140Tinuod gayod nga kasaligan ang imong saad,
ug ako nga imong alagad nahigugma niini.
141Bisan ubos ako ug tinamay, wala ko kalimti ang imong mga tulumanon.
142Walay kataposan ang imong pagkamatarong
ug tinuod ang imong balaod.
143Miabot kanako ang kalisod ug kasakit,
apan ang imong mga sugo naghatag kanako ug kalipay.
144Matarong ang imong mga katudloanan sa walay kataposan.
Hatagi ako ug panabot aron padayon akong magkinabuhi.
145Nagatawag ako kanimo, Ginoo, sa tibuok kong kasingkasing;
tubaga ako, ug tumanon ko ang imong mga tulumanon.
146Nagatawag ako kanimo;
luwasa ako, ug tumanon ko ang imong mga katudloanan.
147Nagabangon na ako sa wala pa mosidlak ang adlaw ug gapangayo ug tabang kanimo,
kay nagasalig ako sa imong saad.
148Gatukaw ako tibuok gabii aron sa pagpamalandong sa imong pulong.
149Pamatia ako, Ginoo, sumala sa imong gugma;
tipigi ang akong kinabuhi sumala sa imong nga paghukom.119:149 paghukom: o, mga sugo.
150Nagpaduol kanako ang mga daotan nga naglutos kanako, ug nagsalikway sa imong balaod.
151Apan duol ka kanako, Ginoo;
ug kasaligan119:151 kasaligan: o, tinuod. ang tanan mong mga sugo.
152Sa akong pagtuon sa imong mga katudloanan, dugay ko nang nahibaloan nga kining imong mga katudloanan palungtaron mo hangtod sa kahangtoran.
153Tan-awa ang akong pag-antos ug luwasa ako,
kay wala ko kalimti ang imong balaod.
154Labani ako batok sa mga nagaakusar kanako ug luwasa ako;
lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.
155Dili maluwas ang mga daotan, kay wala sila magtinguha sa pagtuman sa imong mga tulumanon.
156Dako ang imong kalooy, Ginoo;
lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong paghukom.119:156 paghukom: o, mga sugo.
157Daghang mga kaaway ang naglutos kanako,
apan wala gayod ako mobiya sa imong katudloanan.
158Nakita ko ang mga maluibon ug naglagot ako,
kay wala nila tumana ang imong pulong.
159Tan-awa, Ginoo, kon giunsa ko paghigugma ang imong mga tulumanon.
Lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong gugma.
160Tinuod ang tanan mong mga pulong,
ug walay kataposan ang tanan mong matarong nga mga sugo.
161Gilutos ako sa mga tigdumala bisan walay igong hinungdan,
apan ang akong kasingkasing nagatahod gayod sa imong mga pulong.
162Nagakalipay ako tungod sa imong saad sama sa usa ka tawo nga nakakita ug daghang bahandi.
163Gikapungtan ko ug gikalagotan ang tanang bakak,
apan gihigugma ko ang imong kasugoan.
164Sa makadaghang higayon sulod sa usa ka adlaw, modayeg ako kanimo, tungod sa imong matarong nga mga sugo.
165Makaangkon ug malinawon ug mauswagon nga kahimtang ang mga nagahigugma sa imong kasugoan,
ug walay makalaglag kanila.
166Nagalaom ako nga imo akong luwason, Ginoo,
ug nagatuman ako sa imong mga sugo.
167Gihigugma ko pag-ayo ang imong katudloanan,
busa gituman ko gayod kini.
168Nahibaloan mo ang tanan kong gihimo,
busa gituman ko ang imong mga tulumanon ug mga katudloanan.
169Ginoo, hinaut nga pamation mo ang akong pagpakitabang kanimo.
Hatagi akog panabot sumala sa imong saad.
170Hinaut pa nga pamation mo ang akong pag-ampo.
Luwasa ako sumala sa imong saad.
171Magadayeg ako kanimo kanunay,
kay gitudloan mo ako sa imong mga tulumanon.
172Magaawit ako mahitungod sa imong pulong,
kay matarong ang tanan mong mga sugo.
173Hinaut nga andam ikaw kanunay sa pagtabang kanako,
kay gipili ko ang pagtuman sa imong mga tulumanon.
174Nangandoy ako nga imong luwason, Ginoo.
Ang imong kasugoan nagahatag kanako ug kalipay.
175Lugwayi ang akong kinabuhi aron madayeg ko ikaw,
ug hinaut nga makatabang kanako ang imong mga lagda.
176Nahisalaag ako sama sa nawala nga karnero,
busa pangitaa ako nga imong alagad
kay wala ko kalimti ang imong mga sugo.
احكام خداوند
1۲۵ خوشا به حال آنان كه در زندگی، پاک و كامل هستند و مطابق دستورات خداوند رفتار میكنند. 2خوشا به حال كسانی كه احكام خداوند را بجا میآورند، از صميم قلب او را اطاعت میكنند 3و به راههای كج نمیروند، بلكه در راههايی گام برمیدارند كه خدا نشان داده است. 4خداوندا، تو احكام خود را به ما دادهای و فرمودهای كه آنها را با جديت انجام دهيم. 5چقدر آرزو دارم كه در انجام دستورات تو مطيع و وفادار باشم! 6اگر تمام دستورات تو را پيوسته در نظر داشته باشم، هيچوقت شرمنده نخواهم شد! 7وقتی داوريهای منصفانهٔ تو را بياموزم، از صميم قلب تو را حمد خواهم گفت! 8ای خداوند، قوانين تو را بجا خواهم آورد؛ تو هيچگاه مرا ترک نكن!
اطاعت از احكام خداوند
9مرد جوان چگونه میتواند زندگی خود را پاک نگاه دارد؟ بوسيلهٔ خواندن كلام خدا و اطاعت از دستورات آن! 10خداوندا، با تمام وجودم تو را میجويم، پس نگذار از راه تو منحرف شوم. 11كلام تو را در دل خود حفظ میكنم و به خاطر میسپارم تا مبادا نسبت به تو گناه ورزم! 12ای خداوند متبارک، احكام خود را به من بياموز! 13تمام دستورات تو را با صدای بلند بيان خواهم كرد. 14-15بيش از هر چيز ديگر، از پيروی احكام تو لذت میبرم! در كلام تو تفكر خواهم كرد و دستوراتت را به خاطر خواهم سپرد. 16از قوانين تو لذت میبرم و هرگز آنها را فراموش نخواهم كرد.
خوشبختی در احكام خداوند
17خداوندا، به اين خدمتگزارت احسان نما تا زنده بمانم و كلام تو را اطاعت كنم. 18چشمانم را بگشا تا حقايق شگفتانگيز كلام تو را ببينم. 19من در اين دنيا غريب هستم؛ ای خدا، احكام خود را از من مخفی مدار. 20اشتياق به دانستن اوامر تو، همچون آتش همواره جانم را میسوزاند! 21تو متكبران ملعون را كه از دستورات تو سرپيچی میكنند، مجازات خواهی كرد. 22ننگ و رسوايی را از من بگير، زيرا دستورات تو را انجام دادهام. 23حكمرانان مینشينند و بر ضد من توطئه میچينند، اما من به احكام تو فكر میكنم. 24كلام تو موجب شادی من است و هميشه مرا راهنمايی كرده است.
تصميم به اطاعت از احكام خدا
25ای خداوند، جانم به خاک چسبيده است؛ مطابق کلامت مرا زنده ساز! 26رازهای دل خود را در حضورت گشودم و تو مرا اجابت فرمودی. اكنون احكام خود را به من بياموز. 27دستوراتت را به من ياد ده تا دربارهٔ كلام شگفتانگيز تو تفكر نمايم. 28جان من از حزن و اندوه پژمرده میشود؛ با كلامت جان مرا تازه ساز! 29نگذار به راه خطا روم؛ احكام خود را به من تعليم ده. 30من راه راست را اختيار نمودهام و داوريهای تو را از نظر خود دور نداشتهام. 31خداوندا، دستورات تو را بجا میآورم؛ مگذار شرمنده شوم. 32با اشتياق فراوان در راه تو گام برمیدارم، زيرا تو دل مرا از بند رها ساختی.
دعا برای كسب دانايی
33ای خداوند، راه اجرای احكام خود را به من بياموز و من هميشه آنها را انجام خواهم داد. 34به من فهم و حكمت بده تا با تمام دل شريعت تو را نگاه دارم. 35مرا در راه خودت هدايت كن، زيرا راه تو را دوست دارم. 36دل مرا به سوی احكامت مايل ساز، نه به سوی حرص و طمع! 37مگذار به آنچه بیارزش است توجه كنم؛ مرا با كلامت احيا كن! 38طبق وعدهای كه به من دادهای عمل نما همان وعدهای كه تو به مطيعان خود میدهی! 39ترسی را كه از رسوا شدن دارم از من بگير. احكام تو نيكوست! 40خداوندا، مشتاق احكام تو هستم! ای خدای عادل، جان مرا تازه ساز!
اعتماد بر احكام خداوند
41ای خداوند، بر من رحم فرما و طبق وعدهات مرا نجات ده 42تا بتوانم پاسخ مخالفانم را بدهم، زيرا آنان مرا برای اينكه بر تو اعتماد دارم، سرزنش میكنند. 43قدرت بيان حقيقت را از من مگير، زيرا به احكام تو اميد بستهام. 44پيوسته احكام تو را نگاه خواهم داشت! 45در آزادی كامل زندگی خواهم كرد، زيرا هميشه مطيع اوامر تو هستم. 46احكام تو را در حضور پادشاهان اعلام خواهم كرد و از اين كار خود شرمنده نخواهم شد. 47از اطاعت كردن دستورات تو لذت میبرم، زيرا آنها را دوست دارم. 48دستورات تو را با جان و دل میپذيرم و دربارهٔ اوامر تو تفكر میكنم.
اطمينان بر احكام خداوند
49خداوندا، قولی را كه به بندهٔ خود دادهای به ياد آور، زيرا مرا بوسيلهٔ آن اميدوار ساختهای. 50در زمان مصيبت بوسيلهٔ كلامت تسلی يافتم، زيرا وعدهٔ تو حيات به جان من بخشيد. 51متكبران مرا بسيار مسخره كردند، اما من هرگز احكام تو را ترک نكردم. 52ای خداوند، دستورات تو را كه در زمانهای قديم صادر كرده بودی، به ياد آوردم و بوسيلهٔ آنها خود را دلداری دادم. 53وقتی میبينم بدكاران احكام تو را میشكنند، بسيار خشمگين میشوم. 54هر جا مسكن گزينم، احكام تو سرود من خواهد بود. 55ای خداوند، در شب نيز افكارم متوجهٔ توست و دربارهٔ كلام تو میانديشم. 56سعادت من در اين است كه از اوامر تو اطاعت كنم.
تعهد نسبت به احكام خداوند
57ای خداوند، تو همه چيز من هستی، به همين سبب است كه گفتهام مطيع كلامت خواهم بود. 58با تمام دل خود طالب رضامندی تو میباشم، طبق وعدهات بر من رحم فرما! 59دربارهٔ زندگی خود بسيار انديشيدم و به سوی تو آمدم تا از احكام تو پيروی كنم. 60با شتاب آمدم تا اوامر تو را اجرا كنم. 61بدكاران كوشيدند مرا به گناه بكشانند، اما من احكام تو را فراموش نكردم. 62در نيمههای شب برمیخيزم تا تو را به سبب داوری عادلانهات ستايش كنم. 63من دوست همهٔ كسانی هستم كه تو را گرامی میدارند و دستوراتت را انجام میدهند. 64ای خداوند، زمين از رحمت تو پر است! احكام خود را به من بياموز!
ارزش احكام خداوند
65خداوندا، همانگونه كه وعده دادی، بر بندهات احسان فرمودهای. 66حكمت و قضاوت صحيح را به من ياد ده، زيرا به احكام تو ايمان دارم. 67پيش از اينكه تو مرا تنبيه كنی، من گمراه بودم، اما اينک پيرو كلام تو هستم. 68تو نيک هستی و نيكی میكنی! احكام خود را به من بياموز! 69متكبران دروغها دربارهٔ من میگويند، اما من از صميم قلب مطيع اوامر تو هستم. 70آنها از فرط تنپروری عقل و شعور خود را از دست دادهاند، اما من از احكام تو لذت میبرم. 71تو مرا تنبيه كردی و اين به نفع من تمام شد، زيرا باعث شد احكام تو را بياموزم. 72كلام تو برای من از تمام زر و سيم دنيا با ارزشتر است.
عدالت احكام خداوند
73ای خداوند، تو مرا آفريدهای؛ پس به من دانش عطا كن تا قوانين تو را بياموزم. 74آنان كه تو را گرامی میدارند، از ديدن من خوشحال میشوند، زيرا من نيز بر كلام تو توكل دارم. 75ای خداوند، میدانم كه از روی عدل و انصاف داوری میكنی و مرا نيز منصفانه تنبيه نمودهای. 76اكنون طبق وعدهای كه فرمودهای، بگذار رحمت تو مايهٔ تسلی من شود. 77بر من رحم فرما تا جانم تازه شود، زيرا از احكام تو لذت میبرم! 78باشد كه متكبران شرمنده شوند، زيرا با دروغهای خود مرا آزار رساندند؛ اما من دربارهٔ احكام تو تفكر خواهم كرد. 79ای خداوند، بگذار آنانی كه تو را گرامی میدارند و با قوانين تو آشنا هستند، به نزد من آيند. 80مرا ياری ده كه به طور كامل از دستورات تو اطاعت كنم تا شرمنده نشوم!
دعا برای رستگاری
81خداوندا، آنقدر انتظار كشيدم مرا نجات دهی كه خسته و فرسوده شدم؛ اما هنوز به وعدهٔ تو اميدوارم! 82از بس منتظر شدم به وعدهٔ خود وفا كنی، چشمانم تار گرديد! خداوندا، چه وقت به كمک من خواهی آمد؟ 83مانند مشک دوده گرفته و چروكيده شدهام؛ اما احكام تو را فراموش نكردهام. 84تا به كی بايد منتظر باشم؟ كی شكنجهگران مرا مجازات خواهی كرد؟ 85متكبران كه با كلام تو مخالفت میكنند، برای من چاه كندهاند تا مرا گرفتار سازند. 86ای خداوند، تمام احكام تو قابل اعتماد میباشند. متكبران به ناحق مرا عذاب دادند. خداوندا، به دادم برس! 87نزديک بود مرا از بين ببرند، اما من از دستورات تو غافل نشدم. 88خداوندا، تو پر از رحمتی؛ به جان من حيات ببخش تا احكامت را بجا آورم.
ايمان به احكام خداوند
89ای خداوند، كلام تو تا ابد در آسمانها پايدار خواهد ماند. 90وفاداری تو در همهٔ دورانها همچنان پا برجا خواهد بود و مانند زمينی كه آفريدهای ثابت خواهد ماند. 91همهٔ كاينات به فرمان تو تا به حال باقی ماندهاند، زيرا تمام آنها در خدمت تو هستند. 92اگر كلام تو مايهٔ شادمانی من نشده بود، بدون شک تا به حال از غصه مرده بودم! 93احكامت را هرگز فراموش نخواهم كرد، زيرا بوسيلهٔ آنها مرا حيات بخشيدی. 94من از آن تو هستم، نجاتم ده. كوشيدهام احكام تو را نگاه دارم. 95بدكاران منتظرند مرا نابود كنند اما من به احكام تو میانديشم. 96برای هر كمالی انتهايی ديدم، اما كلام تو كامل و بیانتهاست!
عشق و علاقه به احكام خداوند
97خداوندا، كلام تو را چقدر دوست دارم! تمام روز در آن تفكر میكنم. 98احكام تو مرا از مخالفانم حكيمتر ساخته است، زيرا هميشه در ذهن و وجود من است. 99آری، حتی از معلمان خود نيز داناتر شدهام، زيرا هميشه در كلامت تفكر میكنم. 100از ريشسفيدان قوم خود نيز خردمندتر شدهام، زيرا دستورات تو را اطاعت كردهام. 101از رفتن به راه بد پرهيز كردهام، زيرا خواست من اين بوده كه كلام تو را اطاعت كنم. 102از اينكه مرا تنبيه نمودهای، ناراحت نيستم، زيرا قصد تو تربيت من بوده است. 103كلام تو برای جان من شيرين است؛ حتی شيرينتر از عسل! 104از احكام تو دانش و حكمت كسب كردم، به همين جهت از هر راه كج بيزار و گريزانم.
نور از احكام خداوند
105كلام تو چراغ راهنمای من است؛ نوری است كه راه را پيش پايم روشن میسازد! 106قول دادهام كه از احكام عادلانهٔ تو اطاعت كنم و به قول خود وفادار خواهم ماند. 107ای خداوند، بسيار درمانده و پريشان هستم؛ همانگونه كه وعده فرمودهای، جان مرا حيات ببخش! 108خداوندا، دعای شكرگزاری مرا بپذير و احكام خود را به من بياموز. 109جان من دائم در معرض خطر قرار میگيرد؛ اما من احكام تو را فراموش نمیكنم. 110بدكاران بر سر راه من دام مینهند؛ اما من از دستورات تو منحرف نمیشوم. 111اوامر تو تا ابد در خزانهٔ قلبم خواهد ماند، زيرا مايهٔ شادی قلبم میباشد. 112با خود عهد بستهام كه تا دم مرگ كلام تو را اطاعت كنم!
امنيت در احكام خداوند
113از مردمان دورو و متظاهر بيزارم، اما احكام تو را دوست دارم. 114تو پناهگاه و سپر من هستی؛ اميد من به وعدهٔ توست. 115ای بدكاران، از من دور شويد؛ زيرا من اوامر خدای خود را بجا میآورم. 116خداوندا، طبق وعدهای كه به من دادهای قدرت عطا فرما تا زنده بمانم. مگذار اميدم به ياس و نوميدی تبديل شود. 117به من قدرت ببخش تا از دست دشمنانم ايمن باشم و به حفظ احكام تو بپردازم. 118تو همهٔ كسانی را كه احكام تو را قبول نمیكنند از خود میرانی و تمام نقشههای اغفال كنندهٔ آنها را بیاثر میسازی. 119تمام بدكاران روی زمين را مانند تفاله دور خواهی انداخت، به همين دليل است كه من اوامر تو را دوست دارم. 120ای خداوند، ترس تو در دل من است و از داوريهای تو هراسانم.
اطاعت از احكام خداوند
121خداوندا، مرا به دست دشمنانم تسليم مكن، زيرا آنچه را كه درست و عادلانه بوده است، انجام دادهام. 122به من اطمينان بده كه مرا ياری خواهی كرد؛ مگذار متكبران بر من ظلم كنند. 123آنقدر چشم انتظار ماندم كه بيايی و مرا نجات دهی كه چشمانم تار شد. 124با من طبق رحمت خود عمل نما و اوامر خود را به من بياموز. 125من خدمتگزار تو هستم؛ به من دانايی عنايت فرما تا احكامت را درک نمايم. 126خداوندا، زمان آن رسيده كه تو اقدام كنی، زيرا مردم از دستورات تو سرپيچی میكنند. 127من احكام تو را دوست دارم؛ آنها را بيش از طلا و نقره دوست دارم. 128همهٔ احكام تو را، در هر موردی، صحيح میدانم؛ اما از هر نوع تعليم دروغ متنفرم.
اشتياق به اطاعت از احكام خداوند
129ای خداوند، احكام تو بسيار عالی است؛ از صميم قلب آنها را اطاعت میكنم. 130درک كلام تو به انسان نور میبخشد و سادهدلان را خردمند میسازد. 131با اشتياق فراوان انتظار اجرای فرامين تو را میكشم. 132همانگونه كه بر دوستداران خود رحمت میفرمايی، بر من نيز نظر لطف بيفكن و مرا مورد رحمت خود قرار ده. 133با كلامت مرا راهنمايی كن تا مغلوب بدی نشوم. 134مرا از دست ظالمان نجات ده تا اوامر تو را انجام دهم. 135مرا با حضور خود بركت ده و احكام خود را به من بياموز. 136اشک همچون سيل از چشمانم سرازير میشود، زيرا مردم دستورات تو را بجا نمیآورند.
عدالت احكام خداوند
137ای خداوند، تو عادل هستی و داوريهای تو منصفانه است. 138احكامی را كه وضع نمودهای تمام از عدل و انصاف سرشار است. 139آتش خشم من وجود مرا میسوزاند، زيرا دشمنانم به احكام تو بیاعتنايی میكنند. 140كلام تو آزموده شده و پاک است؛ چقدر آن را دوست دارم! 141من كوچک و نالايق هستم، اما از اجرای احكام تو غافل نمیشوم. 142عدالت تو ابدی است و قوانين تو هميشه راست و درست است. 143من در زحمت و فشار هستم، ولی احكام تو موجب شادی من است! 144اوامر تو هميشه عادلانه است، مرا در فهم آنها ياری فرما تا روحم تازه شود!
دعا برای رستگاری
145ای خداوند، با تمام قوت خود نزد تو فرياد برمیآورم؛ مرا اجابت فرما تا احكام تو را بجا آورم. 146از تو ياری میخواهم؛ مرا نجات ده تا دستورات تو را انجام دهم. 147پيش از طلوع آفتاب نزد تو دعا و التماس كردم و به انتظار وعدهٔ تو نشستم. 148تمام شب بيدار ماندم تا در كلام تو تفكر نمايم. 149ای خداوند، با رحمت خود فريادم را بشنو و طبق اوامر خود جان مرا تازه ساز! 150افراد شرور و بدكار، كه بويی از احكام تو نبردهاند، به من نزديک میشوند؛ 151اما ای خداوند، تو در كنار من هستی. همهٔ اوامر تو حقيقت است. 152احكام تو را از مدتها پيش آموختهام! تو آنها را چنان تثبيت كردهای كه تا ابد پا برجا بمانند.
تقاضای كمک
153ای خداوند، بر رنجهای من نظر كن و مرا نجات ده، زيرا من نسبت به قوانين تو بیاعتنا نبودهام. 154از حق من دفاع كن و مرا آزاد ساز و طبق وعدهای كه دادهای نجاتم ده. 155بدكاران نجات نخواهند يافت، زيرا احكام تو را اطاعت نمیكنند. 156خداوندا، رحمت تو عظيم است! طبق وعدهای كه فرمودهای مرا نجات ده! 157دشمنان و آزاردهندگان من بسيارند، اما من از اطاعت نمودن احكام تو غفلت نخواهم كرد. 158وقتی به بدكاران كه كلام تو را اطاعت نمیكنند، نگاه میكنم، از آنها منزجر میشوم. 159خداوندا، ملاحظه فرما كه چقدر احكام تو را دوست دارم. تو رحيم هستی، پس مرا نجات ده! 160تمام احكام تو بر حق و داوريهای تو هميشه عادلانه است.
تعهد نسبت به احكام خداوند
161زورمندان با بیانصافی بر من ظلم كردند، اما من كلام تو را گرامی داشتم. 162به سبب وعدههای تو خوشحال هستم، خوشحال مانند كسی كه گنج بزرگی يافته باشد! 163از دروغ متنفر و بيزارم، اما اوامر تو را دوست دارم. 164برای داوريهای عادلانهٔ تو، روزی هفت بار تو را سپاس میگويم. 165آنان كه احكام تو را دوست دارند از سلامتی كامل برخوردارند و هيچ قدرتی باعث لغزش آنان نخواهد شد! 166ای خداوند، من اوامر تو را اطاعت میكنم و اميدم به توست كه مرا نجات دهی. 167احكام تو را انجام میدهم و آنها را از صميم قلب دوست میدارم. 168دستورات و اوامر تو را انجام دادهام، زيرا تو ناظر بر همهٔ كارهای من هستی.
دعای كمک
169ای خداوند، فرياد مرا بشنو! طبق وعدهای كه دادهای قدرت درک مرا زياد كن. 170دعايم را بشنو و طبق وعدهات مرا نجات ده! 171هميشه تو را سپاس میگويم، زيرا احكام خود را به من میآموزی. 172كلامت را با سرود ستايش خواهم كرد، زيرا تمام احكام تو عادلانه است! 173يار و ياور من باش، زيرا مطيع كلامت هستم. 174ای خداوند، مشتاق ديدن عمل رهايیبخش تو هستم؛ كلام تو لذت زندگی من است! 175بگذار زنده بمانم و تو را سپاس بگويم! بگذار احكام تو راهنمای من باشند! 176مانند گوسفند گمشده سرگردان هستم! بيا و مرا درياب، زيرا غلامت دستورات تو را فراموش نكرده است.