Salmo 110110:0 Salmo 110 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit ni David.
Ang Ginoo ug ang Pinili Niyang Hari
1Miingon ang Ginoo sa akong agalon nga hari,110:1 agalon nga hari: o, Ginoo. Kini nga bersikulo giaplikar kang Cristo sa Bag-ong Kasabotan. (Tan-awa ang Mat. 22:41-44; Mar. 12:35-37).
“Lingkod dinhi dapit sa akong tuo, hangtod mapailalom ko kanimo ang imong mga kaaway.”
2Gikan sa Zion,110:2 Zion: mao usab ang Jerusalem. palapdon sa Ginoo ang imong gingharian, Mahal nga Hari,
ug magahari ka sa imong mga kaaway.
3Sa adlaw nga makig-away ka sa imong mga kaaway,
kinabubut-on nga motabang kanimo ang imong katawhan.
Ang mga pamatan-on moadto kanimo sa balaang mga bungtod nga daw tun-og sa kabuntagon.
4Nanumpa ang Ginoo, ug dili gayod mausab ang iyang hunahuna, nga ikaw pari sa walay kataposan sama sa pagkapari ni Melkizedek.
5Ang Ginoo nagauban kanimo;
laglagon niya ang mga hari sa panahon nga ipakita niya ang iyang kasuko.
6Silotan niya ang kanasoran ug daghan ang iyang pamatyon.
Laglagon niya ang mga nagadumala sa tibuok kalibotan.
7Mahal nga Hari, moinom ka110:7 Mahal nga Hari, moinom ka: sa Hebreo, moinom siya. Sumala sa ubang mga eksperto sa Biblia, ang “siya” mao ang Ginoo (tan-awa sa bersikulo 6). Apan ang kadaghanan kanila nagaingon nga ang “siya” mao ang hari nga giingon sa bersikulo 5b. sa sapa nga anaa sa daplin sa dalan,
busa mobalik ang imong kusog ug magmadaogon ka.
