Salmo 109109:0 Salmo 109 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Awit kini ni David.
Ang Mulo sa Tawong Anaa sa Kalisod
1O Dios, nga akong ginadayeg, tubaga ang akong pagtawag kanimo.
2Kay gibutang-butangan ako sa daotan ug limbongang mga tawo.
Nagasulti silag bakak mahitungod kanako.
3Kanunay daotan ang ilang gipanulti batok kanako,
ug nasuko sila kanako bisan walay hinungdan.
4Bisan nakighigala ako kanila, nakiggira sila kanako;
apan giampo ko gihapon sila.
5Gibalosan nila akog daotan sa maayong gihimo ko kanila,
ug gibalosan nilag kasuko ang akong pagpakighigala kanila.
6Miingon sila,109:6 Miingon sila: Ang bersikulo 6-19 mahimong pulong sa mga kaaway o pulong batok sa iyang mga kaaway. “Mangita kita ug daotang tawo nga mosumbong kaniya sa hukmanan.
7Hinaut nga inighusay mogawas nga siyay sad-an.
Ug hinaut nga ang iyang pag-ampo isipon nga sala!
8Hinaut nga dili magdugay ang iyang kinabuhi
ug ihatag na lang ngadto sa uban ang iyang katungdanan.
9Hinaut nga mamatay na siya aron mailo ang iyang mga kabataan ug mabiyuda ang iyang asawa.
10Hinaut nga maglatagaw na lang ang iyang mga kabataan ug magpakilimos,
ug hinaut nga abugon109:10 abugon: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, mangita. sila gikan sa ilang gubang pinuy-anan.
11Hinaut nga imbargohon sa iyang nautangan ang tanan niyang kabtangan,
ug hinaut nga kuhaon sa mga dumuduong ang iyang hinagoan.
12Ug kon mamatay na siya,
hinaut nga walay malooy kaniya ug sa iyang nailo nga mga kabataan.
13Hinaut nga mangamatay ang iyang mga kaliwat
aron malimtan na sila sa mosunod nga mga henerasyon.
14-15Hinaut nga dili pasayloon ug dili kalimtan sa Ginoo ang sala sa iyang mga ginikanan ug mga katigulangan;
ug hinaut nga malimtan na sila sa kalibotan.
16Kay wala gayod siyay kalooy;
gilisod-lisod hinuon niya ug gipamatay ang mga kabos, mga timawa, ug ang mga nawad-an ug paglaom.
17Gikalipay niya ang pagtunglo sa uban—hinaut nga sa iya kini mahitabo.
Nagdumili siya sa paghatag sa iyang panalangin sa uban—hinaut nga wala usay mopanalangin kaniya.
18Kabahin na sa iyang kinabuhi ang pagpanunglo;
daw mao na kini ang iyang kinaon,
ug midulot na kini hangtod sa iyang kabukogan.
19Hinaut magpabilin kaniya ang tunglo. Mahisama kini sa bisti nga ginasul-ob ug bakos nga kanunay ginabakos.”
20Ginoo, hinaut pa nga mao kana ang imong isilot sa mga nagabutang-butang ug nagasulti ug daotan mahitungod kanako.
21Apan tabangi ako, Ginoong Dios, aron ikaw mapasidunggan.
Luwasa ako tungod sa imong kaayo ug gugma.
22Kay kabos ako ug timawa, ug nasakit gayod ako.
23Hinay-hinay nang nagkawala ang akong kinabuhi
sama sa landong nga mahanaw panahon sa kagabhion.
Daw sama ako sa dulon nga gipapha.
24Wala nay kusog ang akong tuhod sa pagpinuasa.
Labihan na ako kaniwang.
25Nahimo akong talamayon sa akong mga kaaway.
Magpanglingo sila kon ila akong makita.
26Tabangi ako, Ginoo, nga akong Dios;
luwasa ako sumala sa imong gugma.
27Unya mahibaloan sa akong mga kaaway nga ikaw, Ginoo, ang nagluwas kanako.
28Gitunglo nila ako, apan ikaw mopanalangin kanako.
Maulawan sila kon sulongon nila ako,
apan ako nga imong sulugoon maglipay.
29Sama nga ang lawas naputos sa bisti,
hinaut nga mapuno sa kaulaw ang mga tawong nagbutang-butang kanako.
30Pasalamatan ko gayod ang Ginoo;
dayegon ko siya atubangan sa daghang katawhan.
31Kay ginalabanan niya ang mga tawong kabos aron maluwas sa mga nagahukom kanila sa kamatayon.
Psalm 109
For the director of music. Of David. A psalm.
1My God, whom I praise,
do not remain silent,
2for people who are wicked and deceitful
have opened their mouths against me;
they have spoken against me with lying tongues.
3With words of hatred they surround me;
they attack me without cause.
4In return for my friendship they accuse me,
but I am a man of prayer.
5They repay me evil for good,
and hatred for my friendship.
6Appoint someone evil to oppose my enemy;
let an accuser stand at his right hand.
7When he is tried, let him be found guilty,
and may his prayers condemn him.
8May his days be few;
may another take his place of leadership.
9May his children be fatherless
and his wife a widow.
10May his children be wandering beggars;
may they be driven109:10 Septuagint; Hebrew sought from their ruined homes.
11May a creditor seize all he has;
may strangers plunder the fruits of his labor.
12May no one extend kindness to him
or take pity on his fatherless children.
13May his descendants be cut off,
their names blotted out from the next generation.
14May the iniquity of his fathers be remembered before the Lord;
may the sin of his mother never be blotted out.
15May their sins always remain before the Lord,
that he may blot out their name from the earth.
16For he never thought of doing a kindness,
but hounded to death the poor
and the needy and the brokenhearted.
17He loved to pronounce a curse—
may it come back on him.
He found no pleasure in blessing—
may it be far from him.
18He wore cursing as his garment;
it entered into his body like water,
into his bones like oil.
19May it be like a cloak wrapped about him,
like a belt tied forever around him.
20May this be the Lord’s payment to my accusers,
to those who speak evil of me.
21But you, Sovereign Lord,
help me for your name’s sake;
out of the goodness of your love, deliver me.
22For I am poor and needy,
and my heart is wounded within me.
23I fade away like an evening shadow;
I am shaken off like a locust.
24My knees give way from fasting;
my body is thin and gaunt.
25I am an object of scorn to my accusers;
when they see me, they shake their heads.
26Help me, Lord my God;
save me according to your unfailing love.
27Let them know that it is your hand,
that you, Lord, have done it.
28While they curse, may you bless;
may those who attack me be put to shame,
but may your servant rejoice.
29May my accusers be clothed with disgrace
and wrapped in shame as in a cloak.
30With my mouth I will greatly extol the Lord;
in the great throng of worshipers I will praise him.
31For he stands at the right hand of the needy,
to save their lives from those who would condemn them.
