Salmo 105 – APSD-CEB & TCB

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 105:1-45

Salmo 105

Ang Dios ug ang Iyang Katawhan

(1 Cro. 16:8-22)

1Pasalamati ninyo ang Ginoo;

simbaha ninyo siya!

Isugilon ngadto sa mga katawhan ang iyang mga binuhatan.

2Awiti ninyo siya ug mga pagdayeg;

isugilon ang tanang katingalahan niyang mga buhat.

3Dayega ninyo ang iyang pagkabalaan.105:3 pagkabalaan: sa literal, balaang ngalan.

Paglipay kamong mga nagadangop kaniya.

4Salig kamo sa Ginoo ug sa iyang kusog.

Dangop kamo kanunay kaniya.

5-6Kamong mga kaliwat ni Abraham nga alagad sa Dios,

ug mga kaliwat usab ni Jacob nga mga pinili sa Dios,

hinumdomi ninyo ang iyang katingalahang mga buhat, ang iyang mga milagro, ug ang iyang mga paghukom.

7Siya ang Ginoo nga atong Dios,

ug nagahukom siya sa tibuok kalibotan.

8Ginahinumdoman niya kanunay ang iyang kasabotan.

Dili gayod niya pagkalimtan ang iyang saad hangtod sa kahangtoran.

9Kining kasabotan gihimo niya kang Abraham ug gisaad usab niya kang Isaac.

10Gilig-on niya kini ngadto kang Jacob, nga gitawag usab ug Israel, ug magpadayon kini hangtod sa kahangtoran.

11Miingon siya sa matag usa kanila,

“Ihatag ko kaninyo ang yuta sa Canaan ingon nga inyong panulondon.”

12Kaniadto gamay pa lang kaayo ang katawhan sa Dios,

ug mga dumuduong pa lang sila sa yuta sa Canaan.

13Naglatagaw sila sa mga kanasoran ug mga gingharian.

14Apan wala motugot ang Dios nga daog-daogon sila.

Aron mapanalipdan sila, gibadlong niya ang mga hari.

Miingon siya:

15“Ayaw ninyo hilabti ang akong piniling mga alagad;

ayaw ninyo pasipad-i ang akong mga propeta.”

16Sa dihang nagpadala ang Dios ug kagutom sa yuta sa Canaan,

gihurot niyag kuha ang tanan nilang kuhaanan ug pagkaon.

17Apan gipauna na niyang daan si Jose, nga gibaligya ingon nga ulipon didto sa Ehipto.

18Gikadenahan ang iyang mga tiil

ug gibutangan ug puthaw ang iyang liog,

19hangtod nga natuman ang iyang gitagna.

Ang mensahe sa Ginoo kaniya nga natuman nagpamatuod nga matarong siya.

20Gibuhian siya sa hari sa Ehipto nga nangulo sa daghang katawhan,

21ug gihimo siya nga tigdumala sa palasyo ug sa tanang kabtangan niini.

22Isip tigdumala, may katungod siya sa pagbadlong sa mga opisyal sa hari,

ug sa pagtudlo sa mga magtatambag niini.

23Unya miadto si Jacob ug ang iyang panimalay sa Ehipto, ang yuta sa mga kaliwat ni Ham,

ug didto sila namuyo.

24Gipadaghan sa Ginoo ang iyang katawhan;

mas daghan pa kay sa mga taga-Ehipto nga ilang mga kaaway.

25Gitugot sa Ginoo nga kasilagan ug limbongan sa mga taga-Ehipto ang iyang katawhan nga iyang mga alagad.

26Unya gipadala niya si Moises nga iyang alagad ug si Aaron nga iyang pinili.

27Gipakita nila didto sa yuta sa mga kaliwat ni Ham ang katingalahang mga buhat sa Dios.

28Gipangitngit sa Dios ang Ehipto;

apan misupak gihapon105:28 apan misupak gihapon: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac; apan sa Hebreo, ug wala mosupak. ang mga taga-Ehipto sa iyang mga sugo.

29Gihimo niyang dugo ang ilang mga tubig,

busa nangamatay ang mga isda.

30Napuno ug baki ang ilang yuta,

bisan ang mga kuwarto sa ilang mga pangulo.

31Sa pagmando sa Dios, napuno ug langaw ug lamok105:31 lamok: o, kuto. Dili klaro ang buot ipasabot niini sa Hebreo nga teksto. ang ilang yuta.

32Gipadad-an niya sila ug ulan nga ice ug kilat.

33Gipangdaot niya ang ilang mga tanom nga ubas ug ang mga kahoy nga igos, ug ang uban pang mga kahoy.

34Sa iyang pagmando, miabot ang mga dulon105:34 mga dulon: o, mga dulon ug mga talisik. nga dili maihap sa kadaghan.

35Ug gikaon niini ang tanang mga tanom sa ilang yuta apil na ang ilang mga anihon.

36Gipamatay sa Dios ang tanan nilang mga kamagulangang anak nga lalaki.

37Unya gipagawas niya ang mga Israelinhon gikan sa Ehipto nga wala maunsa,

ug may dala pang mga pilak ug mga bulawan.

38Nalipay ang mga taga-Ehipto sa pagbiya sa mga Israelinhon, tungod kay nahadlok sila kanila.

39Sa panahon sa paglakaw sa mga Israelinhon, nagbutang ang Dios ug panganod sa paghatag ug landong kanila, ug kalayo sa paghatag kanila ug kahayag sa panahon sa kagabhion.

40Nangayo sila105:40 sila: sa Hebreo, siya, nga mahimong si Moises. ug pagkaon,

ug gipadad-an sila sa Dios ug mga buntog,

ug gibusog niya sila sa pagkaon nga gikan sa langit.

41Gibuak niya ang bato ug mibugwak ang tubig.

Midagayday kini sa disyerto sama sa suba.

42Gihimo kining tanan sa Dios kay wala niya kalimti ang iyang saad kang Abraham nga iyang alagad.

43Gipagawas niya gikan sa Ehipto nga malipayon ug naghugyaw sa kalipay ang katawhan nga iyang pinili.

44Ug gihatag niya kanila ang mga yuta nga gipanag-iyahan sa ubang mga katawhan;

gipanunod nila ang hinagoan sa uban.

45Gihimo kini sa Dios aron tumanon nila ang iyang mga tulumanon ug mga kasugoan.

Dayega ang Ginoo!

Tagalog Contemporary Bible

Salmo 105:1-45

Salmo 105

Ang Dios at ang Kanyang mga Mamamayan

(1 Cro. 16:8-22)

1Pasalamatan nʼyo ang Panginoon.

Sambahin nʼyo siya!

Ihayag sa mga tao ang kanyang mga ginawa.

2Awitan nʼyo siya ng mga papuri;

ihayag ang lahat ng kamangha-mangha niyang mga gawa.

3Purihin nʼyo ang kanyang banal na pangalan.

Magalak kayo, kayong mga lumalapit sa Panginoon.

4Magtiwala kayo sa Panginoon,

at sa kanyang kalakasan.

Palagi kayong dumulog sa kanya.

5-6Kayong mga lahi ni Abraham na lingkod ng Dios,

at mga lahi rin ni Jacob na kanyang hinirang,

alalahanin ninyo ang kahanga-hanga niyang mga gawa, mga himala, at ang kanyang paghatol.

7Siya ang Panginoon na ating Dios,

siya ang humahatol sa buong mundo.

8Hindi siya makakalimot sa kanyang pangako kailanman – ang kanyang pangako para sa maraming salinlahi

9– ang pangako niya kay Abraham, gayon din kay Isaac.

10Ipinagpatuloy niya ang kasunduang ito kay Jacob,

at magpapatuloy ito magpakailanman.

11Sinabi niya sa bawat isa sa kanila,

“Ibibigay ko sa iyo ang lupain ng Canaan bilang pamana ko sa iyo at sa iyong mga angkan.”

12Noon ay iilan pa lang ang mga mamamayan ng Dios,

at mga dayuhan pa lang sila sa lupain ng Canaan.

13Nagpalipat-lipat sila sa mga bansa at mga kaharian.

14Ngunit hindi pinahintulutan ng Dios na apihin sila.

Para maproteksyunan sila, sinaway niya ang mga hari na kumakalaban sa kanila.

15Sinabi niya,

“Huwag ninyong galawin ang hinirang kong mga lingkod,

huwag ninyong saktan ang aking mga propeta.”

16Nagpadala ang Dios ng taggutom sa lupain ng Canaan.

Kinuha niyang lahat ang kanilang pagkain.

17Ngunit pinauna na niya si Jose sa Egipto upang silaʼy tulungan.

Ipinagbili siya roon upang maging alipin.

18Kinadenahan ang kanyang mga paa at nilagyan ng bakal ang kanyang leeg,

19hanggang sa nangyari ang kanyang propesiya.

Ang mga sinabi ng Panginoon na naganap sa kanya ay nagpatunay na siyaʼy matuwid.

20Pinalaya siya ng hari ng Egipto na namamahala sa maraming tao,

21at ginawa siyang tagapamahala ng kanyang palasyo at mga ari-arian.

22Bilang tagapamahala, may kapangyarihan siyang turuan ang mga pinuno sa nasasakupan ng hari pati ang kanyang mga tagapayo.

23Pagkatapos, pumunta si Jacob at ang kanyang pamilya sa Egipto, na lupain ng mga lahi ni Ham,

at doon sila nanirahan bilang dayuhan.

24Pinarami ng Panginoon ang kanyang mga mamamayan,

at naging makapangyarihan kaysa sa mga Egipcio na kanilang kaaway.

25Pinahintulutan ng Panginoon na galitin at lokohin ng mga Egipcio ang mga mamamayan na kanyang lingkod.

26Sinugo niya si Moises na kanyang lingkod at si Aaron na kanyang hinirang.

27Ipinakita nila sa lupain ng mga lahi ni Ham ang mga himala na ginawa ng Dios.

28Pinadilim ng Dios ang lupain ng Egipto,

ngunit sumuway pa rin sila sa kanyang mga utos.

29Ginawa niyang dugo ang kanilang mga tubig,

kaya namatay ang kanilang mga isda.

30Napuno ng palaka ang kanilang lupain, at pinasok pati ang mga silid ng kanilang mga pinuno.

31Nag-utos ang Dios, at dumating sa kanilang lupain ang napakaraming niknik at langaw.

32Sa halip na ulan ang ibinigay sa kanilang lupain, yelo ang bumagsak na may kasamang mga kidlat.

33Sinira niya ang tanim nilang mga ubas, mga puno ng igos,

at iba pang mga punongkahoy.

34Sa kanyang utos, dumating ang mga balang na hindi mabilang.

35At kinaing lahat ang kanilang mga tanim, pati ang mga bunga nito.

36Pinatay ng Dios ang lahat nilang panganay na lalaki.

37Pagkatapos nito, pinalabas niya ang mga taga-Israel sa lupain ng Egipto na wala ni isa mang napahamak,

at may dala pa silang mga pilak at ginto.

At sa kanilaʼy wala ni isa mang napahamak.

38Natuwa ang mga Egipcio nang umalis ang mga taga-Israel, dahil takot sila sa kanila.

39Sa kanilang paglalakbay, naglagay ang Dios ng ulap na lililim sa kanila sa init ng araw at kung gabiʼy apoy naman upang magbigay sa kanila ng liwanag.

40Ang mga taoʼy humingi ng makakain,

at pinadalhan sila ng Dios ng mga pugo,

at binusog niya sila ng pagkaing mula sa langit.

41Pinabitak niya ang bato at bumukal ang tubig.

Umagos ito na parang ilog sa tuyong lupa.

42Ang lahat ng ito ay ginawa ng Dios dahil hindi niya kinalimutan ang kanyang pangako kay Abraham na kanyang lingkod.

43Pinalabas niya sa Egipto ang kanyang mga mamamayan na masayang-masaya at sumisigaw sa kagalakan.

44Ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng ibang bansa;

ipinamana sa kanila ang pinaghirapan ng iba.

45Ginawa ito ng Dios

upang sundin nila ang kanyang mga tuntunin at kautusan.

Purihin ang Panginoon!