Ruth 3 – APSD-CEB & NVI

Ang Pulong Sa Dios

Ruth 3:1-18

Ang Hangyo ni Ruth kang Boaz

1Usa ka adlaw, miingon si Noemi kang Ruth, “Anak, gusto kong maminyo ka na alang sa imong kaayohan. 2Nahinumdom ka ba kang Boaz nga atong paryente, nga ang iyang mga sulugoong babaye nakauban nimo sa pagtrabaho? Karong gabii magpalid siya ug barley. 3Busa maligo ka, magpahumot, ug isul-ob ang nindot mong bisti. Unya moadto ka sa giokanan, apan ayaw pagpakita kaniya hangtod nga mahuman siya ug kaon ug inom. 4Inigkatulog niya, bantayi kon asa siya mohigda. Ug kon makatulog na siya, duola ug walisa ang habol diha sa iyang tiilan ug didto ka matulog.3:4 walisa… matulog: Tingali sa pagpakita nga mangayo siya ug proteksyon kang Boaz. Unya sultihan ka niya kon unsa ang imong buhaton.” 5Mitubag si Ruth, “Himuon ko ang tanan mong gisulti.” 6Busa miadto siya sa giokanan aron himuon ang tanang gisulti sa iyang ugangan.

7Sa dihang nakahuman na si Boaz ug kaon ug inom, maayo kaayo ang iyang pamati. Mihigda siya sa kilid sa tinapok nga mga barley aron matulog. Hinay-hinay nga miduol si Ruth kaniya ug giwalis ang habol sa iyang tiilan ug mihigda didto. 8Sa dihang mga tungang gabii na, nakamata si Boaz, ug sa iyang pagliso3:8 pagliso: o, paglihok. natingala siya nga may babaye nga nagahigda sa iyang tiilan. 9Nangutana si Boaz, “Kinsa ka?” Mitubag siya, “Ako si Ruth. Duol mo akong paryente nga kinahanglan mong atimanon. Karon, taboni ako sa imong bisti sa pagpakita nga pangasaw-on ug atimanon mo ako.” 10Miingon si Boaz, “Hinaut nga panalanginan ka sa Ginoo. Ang pag-unong nga gipakita mo karon sa imong pamilya mas labaw pa sa gipakita mo kaniadto.3:10 Ang pag-unong nga gipakita niya kaniadto sa iyang pamilya mao ang pag-uban niya sa iyang ugangan balik sa Juda. Ug ang pag-unong nga gipakita niya karon mao ang pagpalabi niya nga makapamana ug paryente sa iyang namatay nga bana. Kay wala ka mag-apas sa batan-ong lalaki, adunahan man siya o kabos. 11Busa ayaw kabalaka, kay himuon ko ang tanan mong gihangyo. Kay nasayran sa tanan kong mga katagilungsod nga buotan ka nga babaye. 12Tinuod nga duol mo ako nga paryente nga may obligasyon sa pag-atiman kanimo, apan may tawo pa nga mas duol mo nga paryente kay kanako. 13Pabilin dinhi sa tibuok nga gabii, ug ugma sa buntag tan-awon nako kon dawaton niya ang iyang obligasyon kanimo. Kon mosugot siya, maayo; apan kon dili gani, ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo nga dawaton ko ang obligasyon ko kanimo. Sige, dinhi na lang katulog hangtod buntag.”

14Busa natulog si Ruth sa tiilan ni Boaz hangtod sa buntag, apan ngitngit pang mibangon si Ruth aron nga dili siya mailhan, kay dili gusto ni Boaz nga may makahibalo nga miadto si Ruth kaniya didto sa giokanan. 15Miingon si Boaz kang Ruth, “Dad-a dinhi kanako ang gisul-ob mong kupo ug bukhara.” Gibukhad kini ni Ruth, ug gibuboan dayon kini ni Boaz ug mga unom ka takos3:15 mga unom ka takos: Dili klaro sa Hebreo kon pila gayod. nga barley ug gipapas-an niya kang Ruth. Unya mibalik si Ruth3:15 si Ruth: o, si Boaz. sa lungsod.

16Sa pag-abot ni Ruth didto sa iyang ugangan, gipangutana siya, “Kumusta, anak?” Gisuginlan dayon siya ni Ruth sa tanan nga gihimo ni Boaz. 17Ug miingon pa gayod si Ruth, “Dili gusto si Boaz nga mopauli ako kanimo nga walay dala, busa gihatagan niya ako niining barley nga unom ka takos.” 18Miingon si Noemi, “Hulat lang anak, hangtod nga mahibaloan mo kon unsa gayod ang mahitabo, kay dili gayod mopahulay si Boaz hangtod nga matuman niya karong adlawa ang gihangyo mo kaniya.”

Nueva Versión Internacional

Rut 3:1-18

Rut y Booz en la era

1Un día su suegra Noemí le dijo:

—Hija mía, ¿no debiera yo buscarte un hogar seguro donde no te falte nada? 2Además, ¿acaso Booz, con cuyas criadas has estado, no es nuestro pariente? Escucha bien, él va esta noche al campo para separar el grano de la paja. 3Báñate, perfúmate y ponte tu mejor ropa. Baja luego al lugar donde se limpia el trigo, pero no dejes que él se dé cuenta de que estás allí hasta que haya terminado de comer y beber. 4Cuando se vaya a dormir, te fijas dónde se acuesta. Luego ve, descubre sus pies y acuéstate a su lado. Verás que él mismo te dice lo que tienes que hacer.

5—Haré todo lo que me has dicho —respondió Rut.

6Y bajó al lugar donde se limpia el trigo e hizo todo lo que su suegra había mandado.

7Booz comió, bebió y se puso alegre. Luego se fue a dormir detrás del montón de grano. Más tarde Rut se acercó sigilosamente, le destapó los pies y se acostó allí. 8A medianoche Booz se despertó sobresaltado y, al darse vuelta, descubrió que había una mujer acostada a sus pies.

9—¿Quién eres? —preguntó.

—Soy Rut, su sierva. Extienda sobre mí el borde de su manto,3:9 Extienda … manto. Esta acción implicaba una propuesta de matrimonio. ya que usted es un pariente que me puede redimir.

10—Que el Señor te bendiga, hija mía. Esta nueva muestra de lealtad de tu parte supera la anterior, ya que no has ido en busca de hombres jóvenes, sean ricos o pobres. 11Y ahora, hija mía, no tengas miedo. Haré por ti todo lo que me pidas. Todo mi pueblo3:11 Todo mi pueblo. Lit. Toda la puerta de mi pueblo. sabe que eres una mujer de noble carácter. 12Ahora bien, aunque es cierto que soy un pariente que puede redimirte, hay otro más cercano que yo. 13Quédate aquí esta noche. Mañana, si él quiere redimirte, está bien que lo haga. Pero si no está dispuesto a hacerlo, ¡tan cierto como que el Señor vive, te aseguro que yo te redimiré! Ahora acuéstate aquí hasta que amanezca.

14Así que se quedó acostada a sus pies hasta el amanecer y se levantó cuando aún estaba oscuro; pues él había dicho: «Que no se sepa que una mujer vino al lugar donde se limpia el trigo».

15Luego Booz dijo:

—Dame la capa que llevas puesta y sostenla firmemente.

Rut lo hizo así, entonces él echó en la capa seis medidas3:15 seis medidas. Es decir, aprox. 20 kg; también en v. 17. de cebada y puso la carga sobre ella. Luego él regresó al pueblo.

16Cuando Rut llegó adonde estaba su suegra, esta preguntó:

—¿Cómo te fue, hija mía?

Rut le contó todo lo que aquel hombre había hecho por ella 17y añadió:

—Me dio estas seis medidas de cebada y me dijo: “No debes volver a tu suegra con las manos vacías”.

18Entonces Noemí dijo:

—Espérate, hija mía, a ver qué sucede, porque este hombre no va a descansar hasta dejar resuelto este asunto hoy mismo.